|
2000
|
|
|
Eta nik neure egoitzarat joan behar nuen, bai, baina ez nuen jada joan nahi, hain bainengoen, zinez, zurekin arrai eta neure gogara. Eta dudos
|
nengoen
berriro, Jainkoak apez izaiteko deitu ote ninduen, zeren eta nik uste bainuen ezen, apez izaiteko, gozorik ez duen ate estua iragan behar zela eta nork bere buruari uko egin behar ziola, baita lizifrinaz eta zilizioez baliaturik ere, hala behar izanez gero; ordea, zure hitzetarik bertze mundu bat igar nezakeen, zeina baitzen zabalagoa eta gozoagoa, eta zeinak erakarri baininduen hatsarretik beret... Eta mudantza haren seinaleak neure baitaren baitan sentitzen nituen jada, zeren eta goiz hartan, etxetik jalgi eta unibertsitaterako bidean jarri nintzenean, segur bainengoen Jainkoaren deiaz, eta arratsaldeko lehen ordu hartan, aldiz, zure etxetik jalgitzerat nindoanean, ez hain segur, barrenean zerbait hautsi izan balitzait bezala.
|
|
|
Ene pena eta ene tribulamendua! Eta sutan
|
nengoen
berriro, eta su hartarik mintzatu zitzaizkidan gorrotoaren eta urguilu minduaren bozak, baita mendekuarena ere, hirurak ere kontseilari. Eta kontseilari haien artean mendekua nuen labana, eta gorrotoa eta urguilua zorroztarri.
|
|
|
Oker
|
nengoen
berriro.
|
|
2005
|
|
|
Gogamendu guztiak bor bor ari ziren garagardo saldan egosten. Nahastuta
|
nengoen
berriro ere, baina berandu zen atzera egiteko. Orduan hori uste nuen bederen.
|
|
2009
|
|
|
Urte batzuk lehenago, Armendarizen amaren etxera modu berean sartu ostean, horrelakorik sekula santan ez errepikatzea agindu arren neure buruari, hantxe
|
nengoen
berriro ere serio plantak eginez ezezagun baten egongelako sofan lekua hartuta. Bizarra ebakita, zapata berriekin eta lau pezetako duroa baino faltsuagoko irribarrea marrazten saiatuz.
|
|
2010
|
|
|
Hurrengo egunak, bizitzako gogorrenak bezala oroitzen ditut; sendatua nengoen, baina gaixo
|
nengoen
berriro ere;. Bihotzean min dut,/ min etsia, esan zuen Lizardi handiak, amonaren heriotza gogoan zuela, eta ni ez nintzen gutxiago, nire mina beste min bat bazen ere, maitemina iturburu zuena; nire minak goia joa behar zuen, nik hala uste nuen behintzat?
|
|
|
Hoztasuna galduta, urduri
|
nengoen
berriro ere, Helenaren presentziaren aurrean burua galduko ote nuen beldur: sartu orduko, baina, ezustea nagusitu zitzaidan, Helenari begiratu bezain fite beste Helena bat ikusi bainuen; uda zen arren, jantzi astunak zekartzan, gorputzaren ezaugarriak estaltzen zizkiotenak; mototsa, berriz, hain polita eta hain airosa zuena, errotik moztua zuen; zapuztuta geratu nintzen:
|
|
|
Hurrengo egunak, bizitzako gogorrenak bezala oroitzen ditut; sendatua nengoen, baina gaixo
|
nengoen
berriro ere;" Bihotzean min dut,/ min etsia" esan zuen Lizardi handiak, amonaren heriotza gogoan zuela, eta ni ez nintzen gutxiago, nire mina beste min bat bazen ere, maitemina iturburu zuena; nire minak goia joa behar zuen, nik hala uste nuen behintzat... baina oker nengoen, oraindik ere gorago jo baitzuen berandu gabe; gaizki lo egiten nuen, eta, esnatzearekin batera, Helenaren irudia... zer, baldin eta gertakari hura, Jainkoaren zigorra izan beharrean, Jainkoaren grazia bazen?; zer, baldin eta gurea zinezko ezkontza izan bazen, Jainkoaren begien aurrean —"(...) entzun nizunean etxetik alde egiteko prest zeundela nirekin ezkontzeko, nirekin orduantxe ezkondu bazina bezala sentitu zintudan" esan zidan Helenak! —, ohiko formulen eta arauzko arauen gainetik?; poztu nintzen... ustezko erruduna errugabetzen zuen neurrian, ikuspuntuak arintzen baitzidan zama; eta Helenarekin bizi izandako mementoek eta haragien nolabaiteko ezkontzak —zer alde zegoen, bada, ezkongaiek hitzez elkarri baietz esatetik mihiz esatera, baldin eta mihia hitzaren euskarri ere bazen? — beren zentzua hartzen zuten, harekin bizitza osorako lotzen baininduten; zer gehiago nahi nuen, bada, funtsezkoa neure esku banuen, hainbeste eta hainbeste maite nuen Helena, gertatuak gertatuta gero are gehiago...!; egia zen gazteak ginela —" Kontuz maitasun kontuetan...!" esaten zigun jende helduak eta adinekoak—, baina Romeo eta Julieta ere ez al ziren gure adinekoak, hortxe hortxe...?
|
|
|
Hoztasuna galduta, urduri
|
nengoen
berriro ere, Helenaren presentziaren aurrean burua galduko ote nuen beldur: sartu orduko, baina, ezustea nagusitu zitzaidan, Helenari begiratu bezain fite beste Helena bat ikusi bainuen; uda zen arren, jantzi astunak zekartzan, gorputzaren ezaugarriak estaltzen zizkiotenak; mototsa, berriz, hain polita eta hain airosa zuena, errotik moztua zuen; zapuztuta geratu nintzen:
|
|
2012
|
|
|
Berehala, suspertu nintzen, eta, zuzi handi bat hartuta, berriro sartu nintzen, makila sugarretan neramala. Ez nituen hiru urrats egin, eta lehen bezain izutua
|
nengoen
berriro; izan ere, hasperen ozen bat entzun bainuen, oinazez dagoen gizon batena bezalakoa, eta ondoren ozentasun txikiko hots bat, hitzak marmarka esaten direnean bezalakoa, eta, azkenik, berriro ere hasperen ozen bat. Atzera egin nuen, eta orduan ezusteak izerdi hotza zeridala utzi ninduen, eta, buru gainean kapela jantzita izan banu, ez dakit hari eusteko gai izango nintzen, ileek burutik altxatu egingo baitzuten.
|
|
|
Ataka gaiztoan
|
nengoen
berriro.
|
|
|
patu errukiorrak bidalitako aingerua zela... Oker
|
nengoen
berriro: basati horien amodioa ez da andere handikiena baino askoz ere hobea; batzuen ezjakintasuna eta xalotasuna besteen irtirinkeria bezain gogaikarriak dira.
|
|
2013
|
|
|
–Bagara bi, jarraitu du berak laineza puntu batekin, eta berehala jakin dut bere azken senargaiaren edo dena delakoaren historia kontatuko didala. Freud begira izan ez banu, desenkusa traketsen bat bilatu eta alde egingo nuen, baina seguru
|
nengoen
berriro jauzika hasiko zitzaidala.
|
|
2014
|
|
|
Minutu eskas batean, etxean, logelan eta Nadiaren barruan sartu nintzen. Pare bat minutu geroago Nadiagandik eta logelatik kanpo
|
nengoen
berriro. Galtzontziloak jantzi eta kanpoko atea itxi nuen beste ezer baino lehen.
|
|
2015
|
|
|
Bi gizonak Angelaren etxera sartu eta beren atzean itxi zuten atea. Bakarrik
|
nengoen
berriro Maximilian plazako bakardadean. Blai eginda.
|
|
2017
|
|
|
Udaberriko egun batean bezain bero zegoen ia ia Harry Limek bigarren hileta izan zuenean. Pozik
|
nengoen
berriro lurpean sartzeaz, baina horrek bi gizonen heriotzea ekarri zuen. Hobiaren inguruko taldea urriagoa zen oraingoan:
|
|
2020
|
|
|
Begirada itzuli nuen batean emakumearenarekin egin nuen topo eta irribarre egin zidan eta olatuen burrunbak urrundu egin zirela iruditu zitzaidan, jendearen berbaroa itzali, munduaren bolumena jaitsi egin zela. Itsasoari begira
|
nengoen
berriro, haren ahotsa ondoan sentitu nuenean: –Bakarrik utzi gaituztela ematen du?, esan zuen, eta nik ikasita nekarren leloarekin erantzun nion, hilaren irakurle soil bat nintzela alegia eta ez nuela beste irakurlerik ezagutzen, ez dagoelako irakurketa baino jardun bakartiagorik.
|
|
|
Abierako puntuan
|
nengoen
berriro. Eta panorama sekulakoa zen.
|
|
2021
|
|
|
Aurkikuntza barneratu eta berrantolatu egin behar nituen nire lehentasunak. Eta hala, astebetegarrenean, han
|
nengoen
berriro. Ordukoan, prestatuago joan nintzen eta lanabesak eroan nituen haiek ikusiko ez ninduten toki baterainoko bidea zabaltzeko.
|
|
2022
|
|
|
Telefonoa itzali eta berehala
|
nengoen
berriro sofa gainean lo. Ez luzaroan.
|
|
|
Etxean
|
nengoen
berriro. Sandwich belztua eta zuritu behar ez diren fruta parea bazkaldu bitartean buruari bueltaka ari nintzaion.
|
|
|
Auto barruan
|
nengoen
berriro nire buruari zertan zebilen galdezka. Damu.
|
|
2023
|
|
|
Ostera kontrolpean neukan mundua, eta berrogei ikasle haien erdian sentitzen nuen bakardadea ere zirraragarria gertatzen zitzaidan. Bizirik
|
nengoen
berriro. Eskolatik ateratzean, burua bete bete egin zitzaidan proiektuekin, txangoetarako ideiekin, liburutegian egingo nituen ikerketekin; pikutara Lagarde eta Micharden literatur antologia aspergarria, aurkituko ditut benetan gustatuko zaizkien testuak.
|