2000
|
|
—Baina, erradazu, zerk ekarri zaitu honat? Zer
|
moduz
dago Joanikot...?
|
2001
|
|
–Arratsaldeon, Daniela. Zer
|
moduz
zaude?
|
|
–Iepa, Tasio! Zer
|
moduz
hago, ondo edo oso ondo?
|
|
‘Zer
|
moduz
dago? ’ galdetu diot erizainari.
|
|
Erizain bat sartu da atea jo gabe. ‘Barkatu, Maribel, ’ ezagutu nau erizainak, ‘ez nekien hemen inor zegoenik.’ ‘Gauerdian ailegatu naiz, eta Goio zer
|
moduz
dago? ’ ‘Geroago eta hobeto.’ Gorriaren bila jaitsiko naiz, Pauso Galduen Galerian barrena joan naiz, draz draz draz, harik eta Imanol Urioste topatu dudan arte. ‘Zelan bidaian? ’ esan dit euskaraz, musu emanda.
|
2002
|
|
–Zer
|
moduz
dago Sara?
|
|
–Zer
|
moduz
dago Sara?
|
|
Eta betilun itzultzen ziren, nahiz eta gero disimulatzen ahalegindu. Eta nik lehenengo eta bigarren egunean, baita hirugarrenean ere, galdetu egiten nien zer
|
moduz
zegoen ama. Eta izebak esaten zidan:
|
2003
|
|
Ez nekien deus ere zure istripuaz. Zer
|
moduz
zaude. Kattinek kontatu zigun herenegun.
|
2004
|
|
–Zer
|
moduz
zaude? –hebraieraz egin zidan berba.
|
|
–Zer
|
moduz
dago Kurt. Lehen bezain gutxi jaten du?
|
2005
|
|
–Zer
|
moduz
dago zure aitona? –galdetu zidan bat batean isiltasuna urratuz.
|
2006
|
|
Denboraren makinari atzerantz eragin nahiko lioke orain eta Oxfordetik amari telefonoz deitu, eta oso ondo dabilela esan, eta faltan botatzen duela, eta zer
|
moduz
dagoen galdetu. Denbora atzera bota ezin daitekeenez, amari hitz horiek orain esan behar dizkio.
|
|
Denbora atzera bota ezin daitekeenez, amari hitz horiek orain esan behar dizkio. Oraintxe galdetu nahiko lioke zer
|
moduz
dagoen, eta faltan botatzen duela, baina txanda pasatu zaiola sentitzen du. Berandu heldu dela.
|
|
–Zer
|
moduz
zaude? –galdetu dio Nereak, kezkatuta, aurrean duen emakumeak beste bat ematen duelako. ren urrezko hautsak falta zaizkio.
|
|
–Ez, ez, nazkagarri bat besterik ez zen –erran zion Anek lotsaturik– Barkatu. Zer
|
moduz
zaude, Maider?
|
|
Oraindik ez ditugu margolanak aurkitu, baina laster egitea espero dugu –Levert Aneri begira gelditu zen une batez. Aurpegiko keinu zorrotza bigundu egin zuen– Zer
|
moduz
zaude?
|
|
–Zer
|
moduz
dago?
|
|
Telefonoa ez, eskerrak. Julianen alabak deitu zuen, Elenak, aita zer
|
moduz
zegoen galdetzeko eta ni azaldu ote nintzen jakiteko. Izan ere, ibaiak gainezka egin omen zuen, zubiaren gainetik omen zetorren orain, eta herriaren alde batetik bestera pasatzerik ez.
|
|
Amak deitu zuen berriro, eta handik gutxira, sinkronizatuta baleude bezala, Elenak. Ea zer
|
moduz
geunden. Gu ondo.
|
|
Ezer baino lehen, besarkada estu bat biontzat. Zer
|
moduz
zaudete?
|
|
–Benetan, zer
|
moduz
zaude?
|
2007
|
|
–Inor ere ez, neska, inor ere ez. Lehengoan Iker eta Olaia ikusi nituen plazan, eta Ikerri zer
|
moduz
zegoen galdetu nion. Ez bainintzen zuen artekoa moztuz geroztik mutil horrekin egon.
|
|
Eta beste gauza bat, Olaia. Orain ni baino gehiagotan egoten zara Ikerrekin eta, zer
|
moduz
dago?
|
|
–Zer
|
moduz
dago arrosa?
|
2008
|
|
–Aupa Migel, zer
|
moduz
hago?
|
|
–Zer
|
moduz
hago?
|
|
–Zer
|
moduz
dago nire ahizpatxoaaa?
|
|
Gerardo eta Ricardo, Ricardo eta Gerardo? gelara sartzean Nataliak hasi zuèn jolas moduko hura?. Zer
|
moduz
dago nire ahizpatxoaaa??, jolasa baino gauza serioago bat izan baitzitekeen, ironiarena inozentziatik ankerkeriarainoko eremu zabala da?, aurkakotasun baten benetako aztarna, beharbada.
|
|
–Zer
|
moduz
dago nire ahiz??
|
|
–Zer
|
moduz
daude Igualadako markesatxoak?
|
|
–Zer
|
moduz
dago nire ahizpatxoaaa?
|
|
Regina harri eta zur zegoen –harri eta zur behar zuen, jarri zituèn begiak jarrita! –, Natividad gaixotu aurretik ere halako zurrumurrua zabaldu baitzen morroi neskameen artean, Natalia eta Natividad, beti hain ongi eta hain beti bat konpondu izan zirenak, gaizki konpontzen hasiak ote ziren, aitak urtebetetze egunean eskaini zièn festaren ostean; zurrumurru hark, baina, elipseak bezala, bi zentro zituèn arrazoi bakarra behar zuen oinarri: Gerardo eta Ricardo, Ricardo eta Gerardo... gelara sartzean Nataliak hasi zuèn jolas moduko hura –" Zer
|
moduz
dago nire ahizpatxoaaa?" – jolasa baino gauza serioago bat izan baitzitekeen –ironiarena inozentziatik ankerkeriarainoko eremu zabala da–, aurkakotasun baten benetako aztarna, beharbada.
|
|
–Zer
|
moduz
dago nire ahiz...?
|
|
–Zer
|
moduz
daude Igualadako markesatxoak?
|
2009
|
|
Interfonoak eta erizainak hitz egin zuten, eta gu biok osagilearen bulegora pasatu ginen. Barruan zegoen izeba Marianek irribarre egin zidan eta zer
|
moduz
zegoen galdetu zion aitonari, eserlekuan aurreratuz baina zutitu gabe. Ez nuen ulertu aitonaren erantzuna:
|
|
Barkatu, gure Kaifas ttikia ez dago bisitetara ohiturik. Eta, zer
|
moduz
dago Ana. Harritu egin ninduen deitu ez izanak epaia ezagutarazi zenean.
|
|
–telefonoak are kutsu sakonagoa ematen zion Goikoetxearen ahotsari?. Zer
|
moduz
zaude?
|
|
Begietara so egin zion kezkaturik?. Zer
|
moduz
zaude?
|
|
Oskarrek zalantzati bihurtu zion estutua, haren lurrinak sudurrean azkura egiten ziolarik?. Zer
|
moduz
zaude?
|
|
Zuloa egin bitartean, Beltza eta Zabaltza hizketan aritu zitzaizkigun: ea halako edo halako neska ezagutzen genuen, ea zer
|
moduz
zegoen Ferminen aita, eta abar. Kontu normalak, Gaztelu Plazako Dena Ona n egonen bagina bezala.
|
|
Atzo baino itxura hobea duzu behintzat. Zer
|
moduz
zaude?
|
|
–Lasai, motel, eta azkar, asko pentsatu gabe?: Zer
|
moduz
dago ama?
|
|
Batzuetan gaizki entzuten bada ere. Zer
|
moduz
zaude, esan nahi diot, zer egin nezake?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude, ama?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude, ama?
|
|
Egunero egiten zuen sartu irtena dendan, zer
|
moduz
nengoen galdetu gabe zer moduz nengoen jakiteko. Goiz hartan umore onez ikusi nuen kalean behetik gora zetorrela, esku banatan karga karga egindako bi arrainekin.
|
|
Egunero egiten zuen sartu irtena dendan, zer moduz nengoen galdetu gabe zer
|
moduz
nengoen jakiteko. Goiz hartan umore onez ikusi nuen kalean behetik gora zetorrela, esku banatan karga karga egindako bi arrainekin.
|
|
–Zer
|
moduz
zaude? –Maria Bibianak.
|
|
Ilunabar aldean Madrilgo geltokira iritsi zirenean. Teofilo Maria biharamunean iritsiko zen, Frantziatik?, orbetarrek Damaso aurkitu zuten zain, amaren galdera zaparradari ahal moduan erantzun ziona: zer
|
moduz
dago?, begiak irekitzen al ditu?, medikuek Domingo ikusten utzi al dizute?, harik eta erabaki zuen arte ezen bera. Regina, ospitalera zihoala, minutu bat gehiago ere ezin aguantatu baitzuen semea ikusi gabe.
|
|
Adaren aurrean bai gutxienez!; esan nahi baita Domingoren buruan eguzkia sartu orduko joan zitzaizkiola handik ihesi itzalak, sentimendu onen kutxan ezkutatu zituenak, arrebari onik zuèn eskua luzatzen zion bitartean, honek bere eskuen artean berehala estutu zuena, musuka josiz: zer
|
moduz
zaude, Domingo?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude. Joan zaizu mina?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude?
|
|
–Gaur ez dizut zer
|
moduz
zauden galdetuko, gero eta hobeto ikusten baitzaitut, esan zion Gabinori baikor.
|
|
behin edo behin, lanetik itzuli bezain laster: . Zer
|
moduz
dago zera???, galdera hura bere baitan isildu zuen arte; ongi oroitzen zituen, halaber, don Zoilok anai arrebei zuzendutako hitzak, haurra jaio bezain laster: –Neska mutilak:
|
|
zer egin zezakeen, bada, berak, baldin eta afera haren azpian isilpeko akordio bat bazegoen, ez guztien artean espresuki hitzartua, baina bai sentitua eta onartua, eta giroak berak nolabait ezarria?, etxeko guztiak mututasunera kondenatzen zituena? Zenbatetan bururatu ote zitzaion gogoan noiznahi biraka zebilkiòn galdera hura egitea izeba Ernestinari?. Zer
|
moduz
dago haurra, Benjamin Maria???,, zerari, bere izena emanez behingoz?
|
|
Gibelalde doktorearekin ezin izaten zuenean, berriz, Landaluze doktorea izaten zuen Reginak jomuga, ia galdera bera ezpainetan: zer
|
moduz
dago mutila eta zer moduz dago mutila?
|
|
Gibelalde doktorearekin ezin izaten zuenean, berriz, Landaluze doktorea izaten zuen Reginak jomuga, ia galdera bera ezpainetan: zer moduz dago mutila eta zer
|
moduz
dago mutila?
|
|
–Zer
|
moduz
daude etxeko arrainak?
|
|
–eta, esku mugimendu kementsu bat egiten zuela, gaiaz aldatu eta halaxe galdetu zuen?: Zer
|
moduz
daude Ada eta Bibi, ama eta izeba?
|
|
balbula, beraz, langilearen aurpegia baino inportanteagoa zen, itxura batean!; esan nahi baita Domingok bere burua ikusi zuela une hartan, ausaz, haizegailuak eskua moztuta, oinaze ezin handiagoaren erdian aitaren galdera imajinatzen zuen bitartean: . Zer
|
moduz
dago haizegailua, Domingo??; horregatik, beharbada, sutan zegoen Domingo, eta horregatik zuzendu zitzaion, apika, aitari, ez mende dagoenaren antzera baizik eta zerbait exijitzen ari denaren antzera:
|
|
–erantzun zion mutilak, Domingo besarkatuz?. Zer
|
moduz
hago?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude?
|
|
Ezin genuen ibili... Primitiboena zen, hau da, ukitu eta galdetu ea zer
|
moduz
zauden, hitz egin edozer gauzaz, edozer horrekin ateratzen zinelako infernu hartatik. Ezin zen hizketa normal samarra eduki, eta galderak ziren, zer moduz zaude??, edo, mina duzu hor??.
|
|
Primitiboena zen, hau da, ukitu eta galdetu ea zer moduz zauden, hitz egin edozer gauzaz, edozer horrekin ateratzen zinelako infernu hartatik. Ezin zen hizketa normal samarra eduki, eta galderak ziren, zer
|
moduz
zaude??, edo, mina duzu hor??. Beste toki horretara trasladatu nindutenean eman zidaten aukera besteak agurtzeko, eta esan nien espetxe batera eramaten baninduten hitz egingo nuela senideekin, abisua emango geniela non zeuden.
|
|
–Zer
|
moduz
zaude? –Maria Bibianak.
|
|
haiek batez ere– ez zuten aipatu ere egiten izen hura, haurraz –haur misteriotsuaz– mintzatzen zirèn aldi gero eta bakanagoetan; ongi oroitzen zuen Maria Bibianak, esate baterako, nola, haurra jaio ondoko lehen egunetan, aitak bere galdera egin zuen –buruan noiznahi zuena– behin edo behin, lanetik itzuli bezain laster: " Zer
|
moduz
dago zera...?", galdera hura bere baitan isildu zuen arte; ongi oroitzen zituen, halaber, don Zoilok anai arrebei zuzendutako hitzak, haurra jaio bezain laster: " Neska mutilak:
|
|
zer egin zezakeen, bada, berak, baldin eta afera haren azpian isilpeko akordio bat bazegoen –ez guztien artean espresuki hitzartua, baina bai sentitua eta onartua, eta giroak berak nolabait ezarria–, etxeko guztiak mututasunera kondenatzen zituena? Zenbatetan bururatu ote zitzaion gogoan noiznahi biraka zebilkiòn galdera hura egitea izeba Ernestinari –" Zer
|
moduz
dago haurra, Benjamin Maria?" –," zerari" bere izena emanez behingoz. Nola, baina?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude?
|
|
–eta, esku mugimendu kementsu bat egiten zuela, gaiaz aldatu eta halaxe galdetu zuen–: Zer
|
moduz
daude Ada eta Bibi... ama eta izeba?
|
|
Gibelalde doktorearekin ezin izaten zuenean, berriz, Landaluze doktorea izaten zuen Reginak jomuga, ia galdera bera ezpainetan: zer
|
moduz
dago mutila eta zer moduz dago mutila...
|
|
Gibelalde doktorearekin ezin izaten zuenean, berriz, Landaluze doktorea izaten zuen Reginak jomuga, ia galdera bera ezpainetan: zer moduz dago mutila eta zer
|
moduz
dago mutila...
|
|
–Zer
|
moduz
daude etxeko arrainak?
|
|
balbula, beraz, langilearen aurpegia baino inportanteagoa zen, itxura batean!; esan nahi baita Domingok bere burua ikusi zuela une hartan, ausaz, haizegailuak eskua moztuta, oinaze ezin handiagoaren erdian aitaren galdera imajinatzen zuen bitartean: " Zer
|
moduz
dago haizegailua, Domingo?"; horregatik, beharbada, sutan zegoen Domingo, eta horregatik zuzendu zitzaion, apika, aitari, ez mende dagoenaren antzera baizik eta zerbait exijitzen ari denaren antzera:
|
|
Ilunabar aldean Madrilgo geltokira iritsi zirenean –Teofilo Maria biharamunean iritsiko zen, Frantziatik–, orbetarrek Damaso aurkitu zuten zain, amaren galdera zaparradari ahal moduan erantzun ziona: zer
|
moduz
dago?, begiak irekitzen al ditu?, medikuek Domingo ikusten utzi al dizute?, harik eta erabaki zuen arte ezen bera –Regina– ospitalera zihoala, minutu bat gehiago ere ezin aguantatu baitzuen semea ikusi gabe.
|
|
Adaren aurrean bai gutxienez!; esan nahi baita Domingoren buruan eguzkia sartu orduko joan zitzaizkiola handik ihesi itzalak, sentimendu onen kutxan ezkutatu zituenak, arrebari onik zuèn eskua luzatzen zion bitartean, honek bere eskuen artean berehala estutu zuena, musuka josiz: zer
|
moduz
zaude, Domingo?
|
|
–Domingo! –erantzun zion mutilak, Domingo besarkatuz– Zer
|
moduz
hago?
|
|
–Gaur ez dizut zer
|
moduz
zauden galdetuko, gero eta hobeto ikusten baitzaitut –esan zion Gabinori baikor.
|
|
–Zer
|
moduz
zaude. Joan zaizu mina?
|
2010
|
|
Halaxe zihoazkidan, bada, egunak, Helena buruan neukala Helenaren berri jakin gabe, harik eta, hilabete pasatuta gero, Rakeli neure galdera egin nion arte, bihotzetik hitzak bero ateratzen zitzaizkidala, buruz hozten ahalegindu arren: . Zer
|
moduz
dago Helena?;. Zer da hau, guztiok batera galdetzen didazuela. Etxekoandreak galdetu dit lehen orduan.
|
|
hainbeste estimatzen dut, zinez, anai sukaldaria; hark badu jendeari irri eragiteko dohaina, baina, batez ere, gizon argia da, neurriaren zentzua duena eta umorea gatza bezala erabiltzen duena, gutxika; bada, egun batean, tortilla batek kalte egin, eta larri ibili zen gure gizona, goiko eta beheko zuloak bi iturri xikin bihurtuta: hain gaizki sentitu zen, non, azkenean, bailarako ospitalera eraman behar izan baikenuen; hobera egin zuenean, berriz, handik hiru bat egunera?, bisitan joan nintzaion, baita galdetu ere zer
|
moduz
zegoen; eta berak, irri inozent bezain pikaro bat ezpainetan: –Salmonella honekin salmoak errezitatzeko gogoa joan zait, egia esan??:
|
|
–A, gaur hona irten aurretik Erramunek deitu du etxera, zer
|
moduz
gauden galdezka.
|
|
–Bai. Ea zer
|
moduz
zauden, eta horrelako gauzak. Badakizu.
|
|
–Horrexegatik ba. Badakit ez dela oso galdera orijinala, baina, zer
|
moduz
zaude?
|
|
–Bai, ez da zaila izango. Eta zu, zer
|
moduz
zaude. Zutaz ez dugu deus ere hitz egin.
|
|
–Eskerrik asko. Eta zer
|
moduz
daude seme alabak?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude?
|
|
Baina zu bezalakorik ez, Matilde. Beno, eta zer
|
moduz
zaude. Oraindik ez dizut galdetu eta.
|
|
–Zer
|
moduz
zaude, ama?
|
|
Nekearen nekez, pausoa moteldu behar izan zuten. Amaiak Mariori zer
|
moduz
zegoen galdetzeko aprobetxatu zuen orduan. Zerbait egin ote zioten sasi kazetariek edo?
|
|
Esnatu zara! Zer
|
moduz
zaude? –esan zion Mariok pozik, eta bere alboan eseri zen, koltxoiaren gainean.
|
|
–Zer
|
moduz
zaude, bihotza?
|
|
–Arratsalde on, lagunak! Zer
|
moduz
zaudete?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude, Amaia. Guztiaren berri daukagu, ez dago eskubiderik!
|
|
Depresioa hartu eta guztiak beldurtu. Garbigailuan umea sartu zuen andrea, abuztu betean auto barruan bixkiak egosten utzi zituen gizona, telebistako literatura hori guztia nire senide eta lagunen background estuetan nire alde lanean, zer
|
moduz
zaude, maitea, galdetzen didatenean.
|
|
Jakin nuen fabrika itxi egin zutela... Zer
|
moduz
dago aita?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude?
|
|
–Zer
|
moduz
zaude, aita?
|
|
Halaxe zihoazkidan, bada, egunak, Helena buruan neukala Helenaren berri jakin gabe, harik eta, hilabete pasatuta gero, Rakeli neure galdera egin nion arte, bihotzetik hitzak bero ateratzen zitzaizkidala, buruz hozten ahalegindu arren: " Zer
|
moduz
dago Helena?;" Zer da hau, guztiok batera galdetzen didazuela. Etxekoandreak galdetu dit lehen orduan.
|