|
2001
|
|
|
Eta ezagutu zuenean, Julia izan zuen Oscarrek tentazio berria. Abiadura atsegin zuela nabarmen zitzaion mutilari, estreinakoz motoan
|
joateko
gonbita luzatu zionean hiritik 60 km-ra zegoen hondartzara eraman baitzuen, eta hantxe, neguko hotza desafiatuz, bizkarreko tatuajea erakutsi zion mutilak.
|
|
2007
|
|
|
zer da azpikeria hau guztia? Bromatan diodala pentsatu du, eta mahaira
|
joateko
gonbita luzatu dit, nire galdera ezin serioagoari erantzunik eskaini gabe. Mahaian bi kandela, piztuta.
|
|
2009
|
|
|
areagotua; bazkalordua iritsi zen, eta Ada gizalegearen gutxieneko arauak betetzen saiatu zen, sekula ez hobeto esanda; esan nahi baita bere borondatearen ahalegin batez bete zituela: ...rratsaldea ere berdintsu joan zitzaion, sukarrik gabeko sukarraren mende; ondorioak, baina, afalorduan ordaindu behar izan zituen, nabarmen ordaindu ere, Ada galduta bezala ibili baitzen, Ana Kareninarengandik afaltiarrengandik baino hurbilago, antza, erantzuteko tartea hartu ez ezik, gaizki ere erantzun baitzuen, bi aldiz gutxienez; batean, Teofilo Mariak igande arratsaldean lasterketa zirkuitura
|
joateko
gonbita luzatu zien anai arrebei, automobil lasterketak ikusteko, eta Adak, bere erantzun azkar bakarrean, erantzun zion:
|
|
|
Izeba Ernestina geratzen zen; bera ere zatitua zegoen, maitasun moldagarri bezain moldakaitz batez maite baitzuen bere ahizpa Regina, bere ahizpa gazte apetatsua, umetan noiznahi babestu behar izaten zuena, Reginak ere bere nortasuna zuela erakutsi zion arte, Madrilera joan zenean, markesen jauregira; esan nahi baita Ernestina eztia eta eskuzabala zela, egoeretara egokitzen eta amore ematen ikasia?, baina, itxura gozo haren azpian, arroka bat bezalakoa ere izan zitekeen, berak funtsezkotzat eta hil edo bizikotzat zituèn gauzetan? bere sineste eta bere barruko konbentzimenduei lotutakoetan, alegia; horregatik esan zion, ausaz, Reginari, honek jauregira
|
joateko
gonbita luzatu zionean: –Ados, baina baldintza batekin:
|
|
|
" Dinamita!, plap, dinamita!, plap...", ehungailua utzi –burmuinak eztanda egiteko puntuan behar zituen, antza– eta liburua hartu zuen, halako batean; ezin izan zuen utzi!; hitz batek hurrengora baitzeraman eta orri batek hurrengora, eszenen sekuentzia hordigarrian; horditurik bezala baitzegoen, zinez, zainetan zuèn alkohola beste alkohol bat zen arren, irrika itsuen sotoetan zetzana, agian, eta arimaren joan etorriei lotutako sukarrik gabeko sukar bat eragiten ziona, jakin minak –orain zer egingo ote du honek, eta gero zer egingo ote du horrek, pertsonaiak arauak haustera eramaten zituztèn pasio saihestezinen mende– areagotua; bazkalordua iritsi zen, eta Ada gizalegearen gutxieneko arauak betetzen saiatu zen, sekula ez hobeto esanda; esan nahi baita bere borondatearen ahalegin batez bete zituela: ...rratsaldea ere berdintsu joan zitzaion, sukarrik gabeko sukarraren mende; ondorioak, baina, afalorduan ordaindu behar izan zituen, nabarmen ordaindu ere, Ada galduta bezala ibili baitzen, Ana Kareninarengandik afaltiarrengandik baino hurbilago, antza, erantzuteko tartea hartu ez ezik, gaizki ere erantzun baitzuen, bi aldiz gutxienez; batean, Teofilo Mariak igande arratsaldean lasterketa zirkuitura
|
joateko
gonbita luzatu zien anai arrebei, automobil lasterketak ikusteko, eta Adak, bere erantzun azkar bakarrean, erantzun zion:
|
|
|
...an zenean, markesen jauregira; esan nahi baita Ernestina eztia eta eskuzabala zela –egoeretara egokitzen eta amore ematen ikasia–, baina, itxura gozo haren azpian, arroka bat bezalakoa ere izan zitekeen, berak funtsezkotzat eta hil edo bizikotzat zituèn gauzetan... bere sineste eta bere barruko konbentzimenduei lotutakoetan, alegia; horregatik esan zion, ausaz, Reginari, honek jauregira
|
joateko
gonbita luzatu zionean: " Ados, baina baldintza batekin:
|