2002
|
|
Bai, badakit hori! Baina
|
joan
egin nahi dut!
|
2008
|
|
Morboak, segur aski. Ez dakit, eta oraintxe bertan
|
joan
egin nahi nuke, baina ezin dut, esku batek besotik leun bezain fermuki hona eutsiko balit bezalako adakera dut.
|
2022
|
|
Horregatik, Catalinaren iraunkortasunaren  aurrean, hain indartsu itzuli zitzaidan bihotzerrea, ezen une batez pentsatu nuen tabernako mahai hartantxe egingo nuela botaka denak begira nituelarik. Berriz ere erretzen jarri zitzaidan urdaila, berriz ere pentsatu nuelako, nik, herri honetatik,
|
joan
egin nahi dudala. " Nik joan egin nahi dut hemendik", esan nuen berriz ere hots handian.
|
|
Berriz ere erretzen jarri zitzaidan urdaila, berriz ere pentsatu nuelako, nik, herri honetatik, joan egin nahi dudala. " Nik
|
joan
egin nahi dut hemendik", esan nuen berriz ere hots handian. Zeren, uste dut, urdailetik desiratzen nuenez, ahoak huts egiten zidala, eta, itxita eduki nahi izanda ere, zabaldu egiten zen eta aho  tsari irteten uzten zion.
|
|
Baina nire burutik, animaliak trostan ez, baizik eta Javierrekin nituen elkarrizketa asmatuak ziren pasatzen zirenak, haietan esaten niolarik: " Javier, pentsatzen ari nauk
|
joan
egin nahi dudala". Eta berak:
|
|
Konformatu nahiko huke etxe txiki batekin eta taberna batekin eta hire barru barruan maite ez duan Lea batekin?" Zeren leku honetan maitasunak horrela funtzionatu izan du bizi guztian, jendea gogogabetasunagatik elkartzen da ondoan duenarekin eta horrela bukatzen dute elkarrizketarik gabe afalorduetan, mantso ibiltzen etxera beranduago iristeko. Horregatik ari naiz pentsatzen
|
joan
egin nahi dudala. Eta azkeneko hori, jauna, hots handian esan nuen.
|
|
Esaten nizun bezala, harrizko bidean behera etxe aldera nindoalarik,
|
joan
egin nahi nuela hausnartzen, erlojuak eguerdiko hamabiak jo zituen eta kanpaiak errepikan hasi ziren, minutuko isilunea tokatzen zelako munduaren amaierarengatik. Itzalia zen herriko jendearen hizketa hotsa Jimenaren etxe inguruan eta nire oinetakoak bakarrik entzuten ziren harrien gainean.
|
|
Gogoan geratu zitzaion Javierrekin imajinatzen nituen elkarrizketetan konturatu gabe tabernan esan nuen esaldia. Buruan punpaka zerabilen" pentsatzen ari nauk
|
joan
egin nahi dudala" hura, eta gauak pasatu zituen pentsatzen ea nora joan behar nuen hemen maite baninduten, hemen inork gaitzetsi ez baninduen.
|
|
" Nahi duzu egia esatea? Zuri gertatzen zaizuna da
|
joan
egin nahi duzula". Eta ni isil isilik, isil isilik, jauna, nekatuta denak niri zer gertatzen zitzaidan esaten entzuten.
|
|
Eta ni isil isilik, isil isilik, jauna, nekatuta denak niri zer gertatzen zitzaidan esaten entzuten. " Gertatzen zaizuna da
|
joan
egin nahi duzula eta ez dakizula nola, sufritzen duen txakur bat duzulako etxean, baina zure bizitza, Lea...", eta amai zezan baino lehen, esan nion: " Zuk ez dakizu ezer nire bizitzaz", zeren, jauna, ez neukan gorputzaldirik oraindik guztiz fidagarria gertatzen ez zitzaidan kanpotar haren hitzak entzuteko.
|
|
Norak
|
joan
egin nahi du, nik joan nahi dudan bezala. Badakit, jauna, nik ez dakit beste gauza batzuen berri, baina bai Noraren berri.
|
|
–Joan egin nahi dut, esan zuen marmarrean?; bai, nik
|
joan
egin nahi dut!
|
|
Hortaz, emakume hura, halako soineko politak, halako etxe ederra edukita, ez zen zoriontsu? Dena dela, ez zitzaion gustatzen inori pena ematea, eta
|
joan
egin nahi zuen. Uzteko eta isil  tzeko eskatzen zion.
|