|
2000
|
|
|
Hizkuntzari buruzkoan, arrazoia ez dago txikiagoa edo handiagoa izatean. Gu ere munduaren zati bat garenez, naturak eman digun unibertsaltasuna bakoitzak beretik daramagu eta, besteak ukatu gabe, hein batean unibertsalagoak gara gure gizartetik gizarte orekari eutsiz
|
jarraitzen
badugu.
|
|
|
Arratsalderako ez nuen besterik buruan: Ralphek egiten zuen guztiari ahozabalik
|
jarraitzen
nion. Badakit beste edonoren irudia ere ekar nezakeela burura hala nahi izanez gero, baina obsesiboki agertu zaidana Jabi izan da.
|
|
|
Eta Txemak bozkarioz jarraitu zituen Eiderren disketeko hitzak, geure buruen gainetik dagoen jainko txiki batek lurtarron ibilerak
|
jarraitzen
dituen legez. Hura zoragarria zen.
|
|
|
Ez zen heste eta sustraien mundutik hainbeste desberdintzen:
|
jarraitzen
zuen, eta soinuak beretsuak ziren.
|
|
|
mendiko bota marroiak, aspaldi batean uraren babeserako balio omen zion gore tex a ere guztiz galdutakoak. Zapatilek motxilaren zokoren batean
|
jarraitzen
zuten. Prakak, berriz, panazko lodi batzuk, euria kupelkadaka egin zuen egun baten ostean baino aldatu ez zituenak, lehor zeuden bakero batzuk janzteko.
|
|
|
Ez horrela begiratu, gizona! Ematen du zure salbazioaren alde egin behar dudala otoitz, horrela begiratzen
|
jarraitzen
baduzu. Eta ez dut egingo.
|
|
|
Baserria, berriz, eta paper kontuek bide onetik
|
jarraitzen
badute, nire gurasoentzat izango da. Honek ez du esan nahi segituan etorriko direnik hona bizitzera.
|
|
|
Eta ez al da hau guztia garai txar bat baino? Zergatik
|
jarraitzen
dut, bestela, Txemarekin. Zergatik entregatzen natzaio txintik esan gabe, emazte isilaren gisan, afektua baino ez diodan Txemari?
|
|
|
Aurpegiak eskuin leihoan iltzatuta genituela anaia txikienaren begiratze urdurian erreparatu genuen bat batean. Paisaiak eskaintzen zuen edozein puntutan finkatzen zen haren begirada, eta gure gibelean desagertu arte
|
jarraitzen
zion aipatutako puntuari, gero eta beldur aurpegi handiagoz.
|
|
|
Eta hala, bada, nik neure burua zafratzen nuen, harik eta oinaze oinazetsu batean sartzen nintzen arte. Baina, nola oinazeak, gure baitan ezarri orduko eta gutaz jabetu orduko, estaltzen dituen eta isilarazten, bere boz mingarriarekin, bertze boz guztiak, eta nola, gisa berean, oinazearen boza ahultzen eta isiltzen den, oinazea arindu orduko, bertze boz guztien alde eta fabore, hala itzartzen eta mintzatzen zitzaizkidan betiko boz haiek azoteen eragina gozatu eta baretu orduko, eta hala
|
jarraitzen
zitzaizkien arrazoin berriei zaharrak... baita arrazoin zaharrei berriak ere.
|
|
|
Eta ez nuen kontzientzian ezinegonik ez buruan buruhausterik izaiten, eta ez nintzen hargatik herstura hertsian bizi, zeren biak bainituen maisu eta irakasle, eta zeren irakaslearen erranetarat egoitea baitzen ikaslearen obligantza eta zeregina. Eta, komunionea egiten nuenean, gogoan izaiten nituen osabaren hitzak, hura ogi puska bat bertzerik ez zela, baina behin ogia ahoratuz gero, jaun Marcelek eman zidan kontseiluari
|
jarraitzen
nintzaion, eta kontseilu haren arabera bizitzen nituen neure baitan Kristoren oinazea eta Kristoren erresurrezionea.
|
|
|
Batean keinu bat egiten zuela, bertzean bertze bat; orain makulu bat zerurat altxatzen zuela, orain bertzea, aktore ona zen aitona Nikolas, noiz eta bere historiak kontatzen baitzizkigun. Eta, hari beha
|
jarraitzen
gintzaizkiola, ez zen isiltzen:
|
|
2001
|
|
|
Eta beste bezeroekin enamoratzeko arriskua neukanez, udaletxeko teknikariak etorri zitzaizkigunean programa berrian sartzea erabaki nuen. Etxebizitzak garbitzen hasi nintzen, eta hemen
|
jarraitzen
dut, baina laster lagako dudala uste dut.
|
|
|
Edo bai, ezin jakin. Eraztunak, dena den, mugaren alde honetan
|
jarraitzen
du. Nire eskuetan.
|
|
|
Horregatik ez ditu kolpe batez isilarazi nahi bere baitan ugaldu diren ahots horiek, eta kezkati baina irrikaz, oraindik bere poltsikoan
|
jarraitzen
duen zilarrezko eraztun txikia laztandu du. Ondo egiten ari ote naiz, larritu da segituan, dena den.
|
|
|
Nik ere ez nuen elkarrizketa hasteko imintziorik egiten. Berak hasitako jolasarekin
|
jarraitzen
nuen, barraren beste aldeko jubilatu zurruteroekin berriketa bizian sartuz. Sekula baino atseginago.
|
|
|
Udaberriko lehen eguzki izpien epelean paseatzen dabilen jendea bere aurretik nola igarotzen den, adibidez. Begiradarekin
|
jarraitzen
ditu ibiltariak orduan, antsikabe, automatikoki ia; eta nahigabe bezala, lepoaren mugimendua pare bat segundo gehiago luzatuz, bere ezkerrean dagoen neska koadrila zelatatzen du zeharka. Arantxa eta honen lagunak.
|
|
|
Disimuluan azken begirada bat bota du hala ere Arantxa dagoen aldera. Lehengo moduan
|
jarraitzen
dute. Isildu gabe hizketan.
|
|
|
Berez ohartu ote da laguna, bere begiradaren bat atzematean malekoian, edo beste batek esanda jakin du. Eta batez ere, Arantxa ere ohartu ote da bere pausoak
|
jarraitzen
ari dela.
|
|
|
Carlos Santanaren musikak eta biok baino ez dugu betetzen egongelaren espazio murritza. Eta Santanak ez dit kasurik egiten, berean murgilduta
|
jarraitzen
du, gitarraren noten artean bizitzari erantzunak topatzeko asmoz. Munduaren aurkako bere ezkutua ehunez.
|
|
|
• Eraztuna; aste bete igaro da dagoenekoz mutil hori lurperatu zutenetik eta nik
|
jarraitzen
dut gordetzen hiltzerakoan eskuan eusten zuen eraztuna, itxura guztien arabera berea ez dena gainera. Ez da inor etorri haren bila hala ere.
|
|
|
Tasio, bere kafesneari zurrupaka, elkarrizketa ahal duen moduan
|
jarraitzen
saiatu da. Buruarekin baietz eginez.
|
|
|
Begirada lurretik altxatu du. Haurrak eta ama gazteak jolasean
|
jarraitzen
dute plazaren erdian. Amaren eskutik helduta, pauso baldarrez mugitzen da haurra batetik bestera.
|
|
|
Nire barruan ere, minak
|
jarraitzen
duen arren, baretasuna nagusitu da nolabait. Ohitu egin naiz modu honetan bizitzen, zango bat galdu eta makuluekin ibiltzera ohitzen den pertsona bezala.
|
|
|
Alemaniera (baloratuko da). Igandero igandero egunkarietako eskaintzak aztertzen
|
jarraitzen
du hala ere. Nahiz eta nahiago lukeen eskelak irakurri.
|
|
|
Telebistak piztuta
|
jarraitzen
zuenez, ez zen hain zaila izan Marcos, Maria eta Lucasen begiak pantailan iltzatzea, sofa eta telebista paraleloan jarrita zeudela kontuan hartuta.
|
|
|
" Eta Australiako tribu hartan bertan buruak kentzen dizkiete labezomorroei"
|
jarraitzen
zuen Lucasek. " Baina, bururik gabe ere, bederatzi egun egiten dituzte hil aurretik bizi bizirik." Azkenean gosez hiltzen zirela; ez garunik ez zutelako, ahoa falta zitzaielako baizik.
|
|
|
Euria ospitale barruan zegoen sartuta; ez euria bera, euriaren kolore umela. Eta hirugarren egunean, bertan
|
jarraitzen
zuen euri giro horrek, kalean eguzkia zegoen arren. Lucas ospitaletik atera zen egunean eguzkitsu zegoen, beraz, eta bizarra nahiko hazita zeukan.
|
|
|
Lucas itxaroten zekiena zen, ordea, norbait bazen. Ospitaleko hormek berde
|
jarraitzen
zutela konturatu zen Lucas.
|
|
|
Altxatu, altxatu zen, baina apenas egon ahal zuen zutik falta ziren minutu eta segundoetan, ahul, jada derrotatua, Joe Frazierrek nekepean ere jotzen
|
jarraitzen
zuen artean.
|
|
|
Eta Goiok lehorra ikusten zuen artean, nik itsasoari begiratzen nion, nire beldur, nire ardura, nire lelo aurpegiarekin. Oraindik ere begira nago, eta ontzi triste hura ikusten dut ostentzen, eta ontzi hark bere nabigazioa
|
jarraitzen
du nire gogoaren paisaian.
|
|
|
‘Kolonbia honetatik urrun bizi zara Euskal Herrian, eta zu bizi zaren Euskal Herria duela berrogeita hamar urtekoa da, ’ dio Imanolek Imanolena eginik. ‘Franco ohean hil zen, frankokumeek hor
|
jarraitzen
dute Espainian jaun eta jabe, eta zu atzera begira beti, gerra zibileko fusilatuak banan bana zutituko diren zain. Mende erdian ez duzu ezer ikasi.’
|
|
|
Saregileek irratia piztuta izaten zuten beti erdaraz, eurek halako eta holakoei buruz berriketan euskaraz
|
jarraitzen
zuten artean, eta partean entzuten zen Turkian lurrikara ikaragarri batek hainbat hiri suntsitu zituela, eta Biafran gerrak jarraitzen zuela. Orratzak baino hariak luzeago izan behar du eta laga egiozu mutikoari ibiltzen, esaten zion batak besteari.
|
|
|
Saregileek irratia piztuta izaten zuten beti erdaraz, eurek halako eta holakoei buruz berriketan euskaraz jarraitzen zuten artean, eta partean entzuten zen Turkian lurrikara ikaragarri batek hainbat hiri suntsitu zituela, eta Biafran gerrak
|
jarraitzen
zuela. Orratzak baino hariak luzeago izan behar du eta laga egiozu mutikoari ibiltzen, esaten zion batak besteari.
|
|
|
Gizarte primitiboak hotzak dira, gure gizarte moderno beroekin konparatuta. Erlojuen modukoak dira, desordena, aldaketa eta entropia gutxi sortzen dute, eta gizarteak berdintsu
|
jarraitzen
du belaunaldirik belaunaldi, ia historiarik gabe. Gure gizarte historikoak, ostera, esklabotza edo ekonomia kapitalista bezalako zapalketa gogorretan oinarritzen dira eta, bapore makinen moduan, itzelezko presio eta indarrak eragiten dituzte, injustiziak eta errebeldiak, ordenak desordena dakarrela eta desordenak ordena berria, aldaketa eta entropia geroago eta gehiagorekin...
|
|
|
Beste batzuetan Ariane arin irteten zen, ia korrika, Goiori hurbiltzeko astirik eman gabe. Eta orduan Arianeren atzetik joaten zen, haren ibileraren aztarnak pelikulako forajidoen moduan
|
jarraitzen
.
|
|
|
Iratzargailuaren engranaje zaharrek beren tik tak tik tak etengabea
|
jarraitzen
dute, antzina, oso antzina, eskolarako jaikitzeko agindua ematen ziguten tik tak zakarren modukoa. Izara zuriak, horma zuriak, ohe zuriak erreparatu ditudanean, ezohiko logelan esnatzearen larritasuna eta desorientazioa sentitu dut.
|
|
|
Jaki afrodisiakoen anuntzioak irakurtzen gelditu naiz koloretako kioskoen aurrean. Itinerario imajinarioa
|
jarraitzen
dut, baina ezinezkoa da, marra amaitzen delako, marrak leku intransitableetara naramalako, marra bitan banatzen delako.
|
|
|
‘Sutan jartzen nauzu gure aita aipatzen duzunean! Aita hil zenean zure obsesioa amaituko zela uste nuen, oraindik berdin
|
jarraitzen
duzu eta nahikoa da! Emaiozu bakea gure aitari, Jose Urioste bakean hil zen, eta sustraiekin edo sustrairik gabe utzi gintuen, traumarekin edo traumarik gabe utziko zintuen, baina orain hau da, mutil hau da gaixorik dagoena... ’
|
|
2002
|
|
|
hondartzan
|
jarraitzen
dut.
|
|
|
–Bai. Elkarrekin
|
jarraitzen
diagu. Ondo konpontzen gaituk.
|
|
|
Ai –ingurura begiratu zuen– Eta Julen? Hik eta Mirarik batera
|
jarraitzen
duzue oraindik. Baina ez diat irrika ikusten zuen begiradetan.
|
|
|
Alexek geldi
|
jarraitzen
zuen, gelaren erdian, eserita.
|
|
|
Aurpegiera serioak zituzten eta eztulka
|
jarraitzen
zuten, baina onik zeudela konturatzean barre urdurian hasi ziren gehienak. Euria gogotik ari zuen oraindik.
|
|
|
Euriak montzoia balitz bezala
|
jarraitzen
zuen, bota eta bota.
|
|
|
Julenek itsasoari begira
|
jarraitzen
zuen. Ontziren baten argia ikusi zuen hodeiertzean.
|
|
|
Hamabost urte. Lehen bezain argal
|
jarraitzen
zuen oraindik. Txiki eta lepo luze.
|
|
|
Brontosauro baten antzera, gogoratu zuen malenkoniaz. Horri zegokienez behinik behin antzera
|
jarraitzen
zuen. Baina buruko soilguneen aurrerakada goiztiarregiak ez zuen gauza bera aldarrikatzen:
|
|
|
–Bai. Baina nik magiarekin
|
jarraitzen
diat. Beharbada bizitzak gutxi batzuetan irekitzen dik berarenganako atea, eta une horietan aprobetxatu beharra zagok, aukera betiko galdu nahi ez baduk.
|
|
|
Brontok eta Imanolek, ordea, geldi geldi
|
jarraitzen
zuten; hilotzak balira bezala; hori bai, begiak irekiagoak zituzten.
|
|
|
Gauak, apurka, berez izan zezakeen isil antzeko tonua berreskuratu zuen. Alaznek Imanolen besoari helduta
|
jarraitzen
zuen. Imanol ez zen askatu.
|
|
|
–Bai, bai –ingurura begira
|
jarraitzen
zuen– Neska hori...
|
|
|
Alaznek Imanolen izter gainean
|
jarraitzen
zuen, zangalatraba.
|
|
|
Etxean ere zenbaitetan jarduna zen kondoia jartzen, badaezpada. Baina Joxe Mari puta horrek bere horretan
|
jarraitzen
zuen, burumakur eta lurrari begira –samurra, biguna... pattal! – Horrela ezin zen gauza handirik lortu. Listua irentsi zuen, estuturik.
|
|
|
Julen eta Mirari hitz egiten hasi zirenean, Haritz, pauso batzuk urrundu, eta eskaparateko sardina lata batzuei begira geratu zen, bere bizitzako gauza interesgarriena bailitzan. Disimuluan, ordea, Mirari aztertzen
|
jarraitzen
zuen.
|
|
|
–A –neskak txundituta
|
jarraitzen
zuen.
|
|
|
Alexen adoreak noranahi eraman ohi zituen, besteak pentsatzen hasi orduko hark bidean zeramatzalako ja. Oraingoan, haatik, geldi
|
jarraitzen
zuten.
|
|
|
Alaznek autoari begira
|
jarraitzen
zuen. Alex, egin beharrekoa eginda edo, barruan sartu zen berriro.
|
|
|
–Ea ondo ulertu dudan –Amaia Arantxaren azalpenak
|
jarraitzen
ahalegindu zen– Gurdi antzeko R horren atzetik joan behar dinat.
|
|
|
Alex izan ezik, beste guztiek auto barruan
|
jarraitzen
zuten. Lagunei begira gelditu zen hura.
|
|
|
Aurrera begira segitu zuen, denboran izoztutako irudi bat bezala. Haren begirada
|
jarraitzen
ahalegindu zen Julen– Aibadios, hi! Hori ez al da...
|
|
|
Alaznek zurbil
|
jarraitzen
zuen. Zuritasun agerikoa, zalapartatsua ia.
|
|
|
–Sadikoa! –errepikatzen zidan berak; eta esplikazio bat ematera beharturik balego bezala,
|
jarraitzen
zuen–: Naziak zituan sadikoak!
|
|
2003
|
|
|
Horrela bereizten ziren Boterea, grekoek Isonomia deitzen zuten herri erregela, eta manua edo Agindua bera. Orduan asma zitekeen gobernu modu berri bat, esklaboen artean ohi den bezala, gizonak gizonaren gain har dezakeen jabegoa baztertuz eta herriaren borondatearen gain finkatuz, gizabidearen erregelari
|
jarraitzen
zaion Errepublika.
|
|
|
Gustura zegoen Matias Luvinorekin gustura zegoen Luvino Matiasekin. Eta Luvinoren ileen antolamenduak kaotikoa izaten
|
jarraitzen
zuen, eta ile batzuk posizio koherente batean zituen, baina beste gehienak ez.
|
|
|
Lehendik ere nolabaiteko ohitura bazeukan eta haginak nahiko arin garbitu zituen. Bestetik, egiaztatu ahal izan zuen goizean begi azpian zeukan pinporta hark behera bidean
|
jarraitzen
zuela, inongo erreparo anatomikorik gabe eta ilusio handiz. Masailaren goiko partean zeukan ordurako.
|
|
|
Hiritik atera zirenean ere, hizketan jarraitu zuen agureak, baina ez zegoen farolarik ordurako, eta Matiasek beltza baino ez zuen ikusten leihotik, gaueko hamarrak laurden gutxiagotan, eta iruditzen zitzaion leku txikia zela hura; are gehiago, iruditzen zitzaion errepidea baino ez zegoela bertan eta beste guztia beltza zela, egunez ere bai. Baina agureak azalpenak ematen
|
jarraitzen
zuen, gero eta ilusio handiagoz, eta leku beltz hura deskribatzen zuen egunez bestelakoa balitz bezala.
|
|
|
Eta harritu egin zen. Izan ere, bezperan zeuden leku berberean
|
jarraitzen
zuten hilarri guzti guztiek. Zentimetro bat bera ere mugitu gabe.
|
|
|
Konforme zeuden arkitektoaren gurasoak, baina esan zuten dirua zela problema, eta dirua ez zela problema esan zuen andreetako batek. Eta andre hori familia onekoa zen, eta betidanik izan zen familia onekoa, umetan ere bai, eta lan egiteko sasoia heldu zitzaionean ere familia onekoa zen eta ez zuen lanik egin, eta etxe mordoa zeukan Idus osoan, alokatuta asko, eta etxe bat saltzen zuen lantzean behin, eta familia onekoa izaten
|
jarraitzen
zuen. Beste andre biak ere familia onekoak ziren, baina ez zeukaten zentimo bat bera ere.
|
|
|
Ispilura begira geratu nintzen. Aurpegiko pinportak behera bidean
|
jarraitzen
zuen. Matrailezurraren parean zegoen, lasai, lotan egongo balitz bezala.
|
|
|
Intimotasuna literaturaren genero bat gehiago da, beraz, eta, ondorioz, fikzioa itxura egiteko, gezurra esateko modu bat", dio narratzaileak eta orrialde batzuk aurrerago nobelan egiak gehiago nabarmentzen direla dio eguneroko intimoetan baino, eta Teresaren egunerokoetara jotzen du hori frogatze aldera. ...izan daiteke egunerokoen oinarria, baina zer da intimotasuna?", galdetzen du narratzaileak eta" Kanporatuz gero, besteekiko gure harremanak kolokan jar ditzaketen gure baitako egiek osa lezakete gure intimotasuna, baina eskandaluak, indiskrezioa eta exhibizionismoa, intimotasunaren alderdi zaratatsuenak hain indarrean dauden gizarte honetan, zer dago intimoagorik isiltasuna baino?",
|
jarraitzen
du galdera batekin berriro ere.
|
|
|
Gerrikoa askatu gabe nuenez, nire lehen musua erdi bidean galdu zen, ahalegin zapuztu bat, musu barregarri bat. Monikak bere irribarrearekin
|
jarraitzen
zuen, dibertiturik.
|
|
|
Bidean ez genion elkarri musu bakar bat ere eman. Berak oraindik hotzikaraz
|
jarraitzen
zuen. Hitz egin ere, ez genuen askorik hitz egin.
|
|
|
Nik bizkarretik helduta neraman Monika, bestela jakak irrist egiten zion bizkarretik behera, sorbalda biluziak agerian utziz. Berak bere karpeta bularren kontra estutuz
|
jarraitzen
zuen.
|
|
|
Atetik sartu eta" banator" esan zuen. Biluzik zetorren, takoirik gabe, beraz, baina funanbulistak bezala ibiltzen
|
jarraitzen
zuela iruditu zitzaidan. Bere gorputzaren zuriaz gogoratzen naiz, eta zurbiltasun horrek biluziago egiten zuen.
|
|
|
Bere gorputza nik behin eta berriz irudikatu bezalakoxea zela ohartu nintzen. Dutxa beroa gorabehera, hala ere, bere sudur puntak eta ipurmasailek hotz
|
jarraitzen
zuten. Tarteka askatu eta begiratzen niolarik, bere gorputzak esnekien konsistentzia zuela iruditzen zitzaidan, eta koilara batekin jateko gogoa ematen zuen edo koilararik gabe.
|
|
|
Ez nekiela, esan omen nion, zergatik egiten zitzaidan bera hain erakargarri eta horrek erakargarriago egiten zuela oraindik eta misterio guztiak erakargarri zaizkigun neurrian ez nekiela dagoeneko, jarraitu omen nuen, zer egiten zitzaidan erakargarriago, bera ala bere misterioa. Monikak bere beso biluziak igurtziz
|
jarraitzen
omen zituen nire hitzak, fresko egiten baitzuen gau hartan, eta nik erakargarritasunekin segitzen omen nuen esaldiak gero eta gehiago trabeskatuz, ideien anabasa bat egiteraino. Berak esan behar izan omen zidan hotz egiten zuela, berriro besoak igurtziz, eta orduan nik jaka erantzi eta zerbait baliozkoa biltzen den eran bildu omen nuen, trakets eta baldar baina aldi berean amultsuki, eta zerbait oso baliozkoa balitz bezala estutu omen nuen nire kontra, galtzeko beldur garen gauzak estutzen diren bezala, apurtzeko beldurrarekin.
|
|
|
Irakurtzeko besaulki bat zuen Monikak eta han irakurtzen zituen Max Frischi buruzko bere zerak, ni ordenagailuaren aurrean zegoen egurrezko aulki batean esertzen nintzen bitartean, gerriak minberatu arte, orduan ohe gainera joan behar izaten nuen posturaz aldatzeko eta Monikak abagunea aprobetxatzen zuen nire ondoan kiribilduz txerak eta balakuak egiteko. Nik utzi egiten nion eta Barthesen libururen bat irakurtzen
|
jarraitzen
nuen, bera nire botoi bat mingainarekin txupatzen edo nire bularreko ilearekin jostatzen ari zen bitartean. Inoiz edo behin, Frischen liburua besaulkian utzi eta nire gainera oldartzen zen eta inolako hitzaurrerik gabe hasten zitzaidan hozkaka belarrian edo lepoan," bera bezalakoxea zara" esanez.
|
|
|
Etxera itzuli eta ezer esan gabe ordenagailuan idazten hasten zen. Orduan nik bere besaulkian jesarri behar izaten nuen eta Barthes irakurtzen
|
jarraitzen
nuen, isilik baina atezuan, txintik atera gabe, bere hasperen eta suspirioei adi, nahiz banekien semiologiak ez duela neska baten aurpegiko zeinuak irakurtzeko batere balio. Batzuetan bere adierazpidea gozatu egiten zitzaion eta, bere bigarren nobelaren hasiera bere horretan utziz, amultsuki hurbiltzen zitzaidan, irribarre tentel bat ezpainetan zuela, bera beste lekuren batean edo beste norbait bere lekuan balego bezala, eta besarkatu egiten ninduen.
|
|
|
Bera izan zen berriro irribarre egin, niri masailean laztan labur bat eman eta alde egin zuena. Edalontzi hondarrean geratzen ziren jela apurrei eragiten nien bitartean Monikak lehen bezain maitagarria izaten
|
jarraitzen
zuela erabaki nuen.
|
|
|
Ni inbidiatan egoten nintzaion begira, lo arinekoa bainaiz goizetan, bere aurpegi nasaiari edo gorputz biluziari erreparatuz, udako beroarekin ohea deseginik genuenean bereziki, bere hezurduraren dotoretasuna, bere zumezko saihetsak miretsiz, hain lirain eta hain eme, ipurmasail batean hozka egiteko gogoak erabat esnatzen ninduen arte. Batzuetan mingain puntarekin han hemenka kilimak egiten nizkion iratzar zedin baina alferrik izaten zen, kexu edo plazer aiuma txikiren batzuk egin eta lo
|
jarraitzen
zuen, nahiz eta inoiz edo behin, berariaz horretara jarri nintzelarik, lo egonik ere atsegin hartzen zuela zirudien.
|
|
|
Baldosa bat loka zegoen, etxe guztietako pasilloetan dago ohol bat edo baldosa bat solte eta inoiz ez dugu ikasten zapaldu gabe iragaiten. Oraindik ere egingo nuke apustu baldosa horrek hor
|
jarraitzen
duela, pentsatu nuen, komisarioari azkar itzuliko nintzela hitzeman eta Monikaren etxera sartu nintzelarik. Atearen heldulekuan esku bat nuela, aurrera edo atzera erabaki beharrean nengoen.
|
|
|
–Ez zuen sekula lerro bat idatzi baina konbentziturik zegoen benetako idazle bat zela, sinetsirik zegoen edo sinetsi egin nahi zuen Romain Gary zela, frantziar idazle ospetsua, best-seller handien egilea, Jean Seberg en senarra, egun batez, bere buruaz asperturik, Emile Ajar idazlearen gezurra edo fantasia asmatu zuena, egundo literaturan egin den adar-jotzerik handiena abian jarri zuena, eta nire ondoan gehiegi nabarmendu gabe urte mordoxka egin badu, horrexegatik izan da, nire iruzurrean ere itsu itsuan sinesten zuelako. Bikoizkeriak, mozorroak eta iruzurrak maite zituen eta hain azken gaitza izan badu horrexegatik izan da, beste baten larruan sartuta zebilelako –esan zuen, eta arnasa hartzeko geratu zelarik, zigarroari atxiki bat eman eta begietara begiratu zidan une batez,
|
jarraitzen
nion edo ez neurtzeko seguruenik, edo jarrera abegikorra ote nuen jakiteko bederen.
|
|
|
Barraskiloak bezala, uzkurtu egiten naiz gertakarien aurrean. Bainugelara sartu zen, atea zabalik utziz, nire hitzen bat espero zuelako beharbada edo han
|
jarraitzen
nuela segurtatzeko, eta ispiluaren kontra ezpainak margotzen hasi zen. Lilura puntu batekin geratu nintzaion begira.
|
|
|
Ero baten moduan oldartu nintzaion gainera eta indarrik izan banu txikituko nuela uste dut. Denboraldi luzea behar izan nuen gertakari hori gainditzeko eta luzeagoa oraindik nobela amaitzeko, dagoeneko ez zela erabat nirea sentitzen bainuen –esan zuen eta gertakaria aipatu eta gero ere bere eskuineko ukabilarekin ezkerreko esku zabalduan kolpeak ematen
|
jarraitzen
zuen, boxeolariek borrokan hasi baino lehen bezala.
|
|
|
45 urte bakarrik zituen artean. Hogei urte gehiago bizi izan zen, baina, adiskideek ahalegin guztiak egin zizkioten arren, ez zuen hitzik gehiago egin, ez zirudien bizien artean
|
jarraitzen
zuenik. 1936an hil zen.
|
|
|
Etxeko bakardadean ere irudikatu nuen, Monikaren nobela behin eta berriz irakurtzen gozamen likits eta gaixo antzeko batekin, bere aztarnak, aspaldi ereindako metaforaren baten zantzuak, maiz erabili izan duen esaldiren baten izpiak, neskari gau jakin batean kontatutako pasadizo baten errainuak lerro artean atzematean harro, ezpainetatik lerderik ez baina irribarre inozoa zeriola. Monikarengan, aldiz, harridura izan zitekeen harreman horretako sentimendu nagusia, harridura eta ikara punta bat, eta laineza ere bai seguru asko, denok hainbeste miresten genuen idazleak sekretuaren jabe egin zuelako eta maiteminduek berritan erakusten duten eroapen itsuarekin
|
jarraitzen
ziolako. Ez nuen jakingo une horretan elkar non ezagutuko zuten esaten, baina jeloskortasun erretrospektiboak ematen duen argitasunarekin ikusi nuen idazlea, ni neu inoiz ibili nintzen bezalaxe, Monikaren etxe atariko espaloiak iragaitzez bezala baina goiko leihoetako argiei erreparatuz behin eta berriro euripean zeharkatzen, edo ilunabarrak ekarri ohi digun desolazioaren kontra telefonoa eskuan zuela irudikatu nuen, deitu ez deitu zalantzan, maiteminak, sukarrak bezalaxe, gora egiten baitu nekearekin ordu jakin batzuetan.
|
|
|
Gure artean gauzak okertzen hasi zirenetik (hasieran grazia egiten diguten gauza berberek sortzen digute gero ondoeza) maiz izaten zituen maitasun erasoaldi horiek. Niri lepotik heldu eta maite ninduela esanez egiten zituen minutu batzuk, nik egunkariari begira, patatak zuritzen edo are egiteko konplexuagoetan murgilduta
|
jarraitzen
nuen bitartean, Barthesen saioren bat irakurtzen, esate baterako.
|
|
|
Artega eta urduri, mahaien artetik kaxaraino joan eta Errioxa botila ordaindu nahi izan zuen, bazihoala esanez. Ondoren, bere jaka bizkarretik zintzilikatu eta atera egin zen kalera, lotsaturik emakumeak atzetik
|
jarraitzen
ziola.
|
|
|
Ohetik jaiki eta bere ibilera nagiekin biluzik apaingelara zihoanean ere desberdina iruditu zitzaidan, helduagoa, eginagoa. Pitin bat hazi egingo zela pentsatu nuen hasieran, ez baitakit emakumeek noiz arte
|
jarraitzen
duten luzatzen, edo milimetro erdiren bat lodituko zitzaizkiola, erabaki nuen, hain meharra zuen gerria edo hain lerdenak zituen bularrak. Ipurmasailetan malgutasun puntu erorberago bat sumatu niola uste izan nuen gero, eta ibiltzeko moduan halako eramankizun nekatuago bat ere bai azkenik.
|
|
|
Bere maletak egiten sumatu nuen gau batez. Ez zuen, noski, dena sartzeko lekurik izan, eta nire armairuetan barreiaturik utzi zituen hainbat gauza, oraindik ere jaberik gabe, umezurtz
|
jarraitzen
dutenak. Bere esku librearekin lepotik heldu eta besarkada labur bat emanez agurtu ninduen.
|
|
|
Bera izan zen berriro pentsamenduen haria eten, irribarre triste bat egin, niri masailean laztan labur bat utzi eta alde egin zuena. Edalontzi hondarrean geratzen ziren jela apurrei eragiten nien bitartean, Monikak lehen bezain maitagarria izaten
|
jarraitzen
zuela esan nion neure buruari eta, haren irribarrean tristuraren itzalen bat atzeman nuelako edo, bikote berriarekin ez zela erabat zoriontsu erabaki nuen.
|
|
|
Hiriari itzulia eman eta abiapuntura iritsi zirelarik, Monika izan omen zen keinu lotsati batez eskuarekin aurrera jarraitzeko agindu zuena, eta hiriaren irteeran zegoen pub baten izena eman zuen, ezezagun batekin ordu batzuk pasatzeko egun argia arriskugarria iruditzen zitzaiolako gehienbat, gauak ezabatu egiten ditu akatsak, barkagarriago egiten ditu hanka sartzeak, ahanzkorrago bihurtzen bekatuak. Idazleak bere ondoan ezpainetan irribarre maltzur bat zuela
|
jarraitzen
omen zuen," edana balego bezala" dio Monikak bere adierazpenean. Atalburuan egun argitan neonezko argi geldoak pizturik zituen leku horretara iritsi eta autotik atera zirenean ohartu omen zen gizonak jantzirik zeraman esmokin zaharkitua zela hasieratik arreta erakarri ziona.
|
|
|
Ekaitz egunetan olatuen urrumak eta haizearen uluak entzungo ziren idazlearen etxetik, baina une horretan, bazkalondo sargorian, sukaldeko kanilaren ur tanten jarioa bakarrik entzuten omen zen, segundoak markatuz. Gosaritako baxera zikinak sukaldeko mahai gainean
|
jarraitzen
zuen. Heriotzak hildakoen bizilekuetan denbora geldiarazi egiten duela pentsatu omen zuen.
|
|
|
Ez omen zegoen gauza handirik, fantasmak iraganetik bakarrik elikatzen diren seinale. Leihotik begira
|
jarraitzen
omen zuen albuma ekarri ziotenean, eta albumeko orrialdeak behin eta berriro pasatzen ari zela deitu omen zioten senarraren gelatik. Bertaratu zenerako, etxea arakatzen ari ziren ertzain guztiak baten inguruan bildurik omen zeuden, agerkunde baten aurrean bezala.
|
|
|
Ez naiz askorik gogoratzen. Eskua dardarka nuela oroitzen naiz eta tiroak entzun nituenean ingurura begiratu nuela behin eta berriz, eztanda ahul haien jatorriaz kezkaturik, Romainek zuregatik gaizki esaka eta nire kontra mehatxuka
|
jarraitzen
zuen bitartean –esan zuen eta oreka galdu balu bezala geratu zen zutik, zalantzan.
|
|
|
Bidezidorreko hartxintxarretan bere zapaten takoiek uzten zituzten oinatz txikiei begira geratu nintzen, oin hots txikiak entzunez. Atariko urmaela, atalburuan hizketan
|
jarraitzen
zuten sendagile eta erizainak, bigarren solairutik gora zabaltzen zen magno lioa eta koadroaren gainerako osagarriak urrunak, lausoak eta planoak iruditu zitzaizkidan. Leku hartan erliebea zuen izaki bakarra Sophie zen.
|
|
|
–Nire adiskide honi bigarren begia falta zaio, Jainkoaren begia deitzen dioten hori –esan omen zion senarrak emazteak suspirio txikiak eginez orrialdeak irakurtzen
|
jarraitzen
zuen bitartean.
|
|
|
Blok txiki bat poltsikoan duela ibiltzen omen da eta tarteka, inork gutxien espero duenean, kale bazter batean edo zebrabidearen erdian geratu eta hasten omen da idazten. Orduan berdin omen dio inguruan zer gertatzen den, jendeak trumilka bultzatu edo lurrikara batek inguruko etxeak lurrarekin berdintzen dituen, ez omen da mugitzen bere esalditxoa blokean apuntatu arte, eta gero, etorkizuna erabakiko duen zerbait egin izan balu bezala, bozkarioak aurpegia argitzen diola
|
jarraitzen
omen du kalean barrena blok txikia esku batekin galtzen poltsikoan estutuz –jarraitzen zuen senarrak, emakumeak eraman handiz entzun itxurak egiten zituen bitartean.
|
|
|
Nik ere emakumea irudikatu nuen ispiluaren aurrean betaurreko beltzak probatu edo buruko zapia janzten. Bekokietatik ihes egiten zioten ile kiribil bihurriak zapiaren pean atontzen zituen bitartean kanta zaharren bat abestu zezakeen, lehengo emakumeek abesten zuten eran, hitzak ahopeka ahoskatuz, tarteka ahotsa goratuz, pasilloaren beste aldean senarrak egunerokotasunaren estalkia ez urratzearren ordenagailuan tekleatzen
|
jarraitzen
zuen bitartean.
|