|
2000
|
|
|
Ziur nago filosofiaren behin betiko biraketa baten aurrean gaudela, baita sistemen arteko eztabaida antzuekin amaitzeko baimena dugulakoan objektiboki ere. Orainaldiak, diot, eztabaida horiek ez premiazko bilakatzen dituzten bitartekariak ditu jada(...) filosofo asko mendetako sasiarazo zaharrei buruz ari dira eztabaidatzen oraindik, baina jaramonik ez zaie egin behar, antzezle batzukune batez interpretatzen
|
jarrai
dezaketen modura, ikusleak isilik joan direla nabaritu gabe.
|
|
2001
|
|
|
Frogak honela dio: suposa dezagun ez dagoela osagai bakunik; orduan, edozein gauzak zati batzuk izango ditu, baina zati horiek ere zati daitezke, eta horrela
|
jarrai
dezakegu; baina azkenean ez zaigu gauza horren ezein osagairik geratzen. Eta hori ezinezkoa denez, azken osagai bakun batzuk izan ditu.
|
|
|
Baina txori bakar bat ere ez da" txori" adigaia, honek ez du hegan egiten, ez ditu lumak. Espazioa, ordea, ez da adigaia, bere zatiak ez baitira espazioaren egikaritzapen bat, baizik eta espazioaren zatiak besterik ez, eta zati bakoitza beti espazioa da ere berean eta horrela mugarik gabe
|
jarrai
dezakegu. Emaitza orokorra:
|
|
2003
|
|
|
Beraz, paradigma hori jartzen dute zalantzan kontradibideek. Oro har, paradigmari egindako ukituak nahikoak izaten dira hura ongi konpontzeko eta aurrera
|
jarrai
dezan ahalbidetzeko, baina batzuetan anomaliak sakonegiak eta oso serioak direnez, paradigma krisian jausten da. Kasu horietan zientzialariak mundua ulertzeko erabilitako mapa zientifikoak haren ‘lurraldearekin’ egiten du talka; natura ez dago jadanik onartutako ereduen menpe eta tentsioa hasten da nabaritzen zientzialarien artean.
|
|
2004
|
|
|
Hala eta guztiz ere, zure jokabidearen printzipio subjektiboak orokortu behar dituzu. Baina galdetzen
|
jarrai
baleza: Zergatik behar dut zerbait nahi izan, hartarako ezein motiborik ez badiezadakezu eman?, Wittgensteinen aforismo batez, zertxobait aldaturik, erantzun niezaioke bakarrik:
|
|
2005
|
|
|
Une indibidual bakoitzean eta garai bakoitzean, hizkuntza —naturaren antzera eta gizakiak ezagutzen edota pentsatzen duen guztiari kontrajarriz— meategi agortezin bat bezala aurkezten zaio gizakiari, non espirituak beti
|
jarrai
dezakeen gauza berriak aurkitzen eta sentimenak orain arte ez bezalako gauzak sentitzen.133
|
|
2009
|
|
|
Arazo hori agerian jarrita,
|
jarrai
dezagun. Betiereko itzulerak, kosmobisioa den aldetik, bi interpretazio izan ditu:
|
|
2014
|
|
|
bere arrebari jo dio larrua," walsungoen odola lora dadin". Familiak
|
jarrai
dezan. Paradoxikoki, intzestua gauzatzean ukitzen du Siegmundek aitatasuna, birsorkuntzak lanpetuta duen une horretan.
|
|
|
Baina sarritan ordezkatzen dituzte, sarriegitan, niri deus ere esaten ez didaten argi oroitarazleek, zerura biratutako begiradek. Brunnhildek ez dauka bermatzeko lepo bakar bat ere, ez du
|
jarrai
dezakeen hegaldi bakar bat ere, ez du lumarik, ez du bilo bakar bat, ez du usainik ere. Gogoan dut Bolxoi antzokiko eszenatokia lehenengo aldian ikusi eta operaren baitan dagoen plazera sentitu nuela umeen miresmen horibenetako zaldiak eszenatokian sartzen ikusi nituenean, haien presentzia lotsagabearekin eta kontrol gutxirekin, batzuetan erortzen zaizkien mokordotxoekin...
|
|
2017
|
|
|
Halatan, Beste objektua tresna lehergarria da eta tentuz maneiatzen dut, bere inguruan etengabeko posibilitatea sentitzen baitut leherraraz dezaten eta leherketa horrekin bat batean bizi dezadan munduaren ihesa nigandik kanpo eta nire izatearen alienazioa. Horregatik, nire ardura konstantea Bestea bere objektibotasunean edukitzea da eta, beraz, Beste objektuarekin dudan harremana batik bat abileziaz eratu ohi da berak objektu izaten
|
jarrai
dezan. Baina nahikoa da Bestearen begirada bat amarru horiek guztiak bertan behera desegiteko eta berriz ere Bestearen antzaldatzea sentitzeko.
|