Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 2.499

2000
‎Beti izaten dut piztuta sukaldeko telebista txikia
‎Iloba horren haurrak ere ekartzen dituzte. Beste iloba, Txemi, kartzelan dago, eta hura bisitatzera ere joan behar izaten dute. Eta ezin denera iritsi.
‎Japoniatik ekarritako arrautzak ikusia naiz! Guairako kaia itsasontziei erantzun eman ezinik izaten zen; kaian husteko lekua egin zain egon behar zuten itsasontziek, barratik kanpora. Hogeita lau ontzi zenbatuta nago han, itsasoan, portuan lekua egin zain.
‎Bizikletak izango zuen arroa batetik gorako pisua, hiru piñoikoa. Aldapa bakoitzaren hasieran lurreratu behar izaten nituen oinak, ordeka edo malda behera heltzen zen arte. Agoizko bidegurutzean geratu egin nintzen zuhaitz baten gerizpean.
‎Marokoarrak ere hurbiltzen zaizkio, eta latinoamerikarrak... Venezuelar beltxaran batekin egundoko kontuak izaten ditu, Antxon han egon zeneko gorabeherak seguru asko.
‎Nire aurrean eserita egoten zen txakur bat, eta begiak ixten edo lokartzen ikusten ninduen bakoitzean ostikadaz esnatzen ninduen. Egunak joan ahala, nekea eta suntsipena gailendu ahala, aluzinazioak izaten ere hasi nintzen. Zomorrotegi bihurtzen zen ziega haietan ikusten nuen itzal oro:
‎harrak, zomorro higuingarriak... xehetasun eta zehaztasunez ikusten nituen, handitzen eta neuregana hurbiltzen, ugaltzen eta soinean gora igotzen... Ahoraino heltzen zitzaizkidan, eta sekulako itolarria izaten nuen. Aluzinazioetako batean garagardoa eskuan nuela ikusi nuen neure burua, aurrean neukan txakurrari neure bizitza pribatuaz hitz egiten...
‎Hantxe geunden gu, euskal preso politikoak. Liskarrak, borrokak... noiznahi izaten ziren han, labanekin eta. Hilak ere astero izango ziren seguru asko.
‎Urru ere nire antzera zegoen; hari bizarrean ibiltzen zitzaizkion saguak, habia egin nahian edo. Egoera horretan, hain ahulduta, mugitzeko ez ezik hitz egiteko ere ez duzu gogorik eta aldarterik izaten .
‎Bestalde, eltxoen kontua ez da txantxetakoa. Egundoko eltxotzarrak izaten dira, handiak gero! Garai hartan bertan Puerton egindako poema liburu batean ere agertzen dira marrazkiak, Eguberri amarauna liburuan.
‎Garai hartan bertan Puerton egindako poema liburu batean ere agertzen dira marrazkiak, Eguberri amarauna liburuan. Multzoka, andanan, pareta belzterainoko eltxo mordoa izaten da han. Edozein hormatan mantxa beltz ederra ikusiko zenuen.
‎Zauden lekuan zaudela, egoerarik izorranteenean ere, lagunartean baldin bazaude beti aurkitzen duzu espazio kutunen bat, etsaiak zapartatu ezin dizun gunetxo bat. Horietako bat, txikitandiko nire musika zaletasunaren asegarri, kantu gregorianoa izaten zen. Gogoan dut, adiskide batzuen gregoriano saioak entzuten egoten nintzela, Anjelek eta Fernandok abestuak batik bat.
‎Leihoetatik ikusten genituen autobusetan joandakoak kanpoan, kartzelaren inguruan. Oihuka eta garrasika zerbait hitz egin ahal izaten genuen eurekin. Kontsignak aldarrikatu, halako edo horrelakorentzat agurrak bota...
‎Kontsignak aldarrikatu, halako edo horrelakorentzat agurrak bota... Bisitarik ez, eskutitzik ez... hunkigarria izaten zen astebururo etortzen zen jendea leihoetatik ikustea. " Hor daude", esaten zenion zeure buruari edo alboko lagunari;" hor dauzkagu, ez gaude bakarrik, ez gauzkate ahaztuta".
‎Preso sozial batzuk gu erasotzera bultzatu zituzten hasteko, ordainetan mesedeak eskainita. Hala ere, etsaiaren kaltetan gertatu zen eta gertatzen da, preso arriskutsuenak, lehen graduan eta guztiz jazarrita edukitzen dituzten preso sozialak alegia, ez baitira izaten kartzeleroei mesede egitekotan. Preso arriskutsu horiek izan ohi dira, hain zuzen, nolabaiteko klase kontzientzia daukatenak eta duintasun gehien dutenak, eta bizi baldintzen egoera gogorragatik gurekin txukunen konpondu ohi direnak ere bai, jakina.
‎Preso horien eta gure artean enfrentamendua sortzen saiatu zen etsaia, baina gaizki atera zitzaien jokaldia. Bortxatzaileak, salatariak eta giza-lakasta modu guztiak izaten dira kartzeleroen konfiantza dutenak, inolako duintasunik ez dutenak gehienetan; kartzeleroak ere ohartuko ziren horiekin ezin zutela euskal presoon aurkako gerrarik egin espetxeetan. Dena dela, preso sozialak gure aurka erabiltzeko saiakerak inoiz ez dituzte amaitutzat eman.
‎Hor daude Puerto edo Alcalako kasuak, Ermuko mamuarekin batera indartzen saiatu zirenak, eta abar. Era askotako jendea izaten da kartzeletan, eta, orokorrean preso sozialak gure aurka jartzerik lortu ez duten arren, inoiz ezin liteke jakin eroren bat zertara bultza dezaketen.
‎Baina sakabanaketa eta isolamenduen gainetik, etsaiaren zafraldi eta suntsiketa saioen gainetik, ahal dituzten txakurkeria eta umilazio era guztien gainetik jarraitzen dugu kolektibo batua eta tinkoa izaten . Badakite ez dutela asmatu damutuen politikarekin, damutuez egin duten erabilera narrastiarekin, momentu jakinetan telebistan agerraraziz, prentsan aldarrikapena eskainiz...
‎Erraztasunik ez zuten ematen. Bizarra kentzeko kutxillekin moldatu behar izaten nuen, ahal nuen moduan lortutako tresnatxoekin. Eskulanengatik ez dut erredentziorik izan, ezta egun bakar bat ere.
‎Lehen graduan daukate oraindik. Castellonen goizean patiora irten eta arratsaldean txaboloan egon behar izaten zuen. Lau orduko patioaldia, beraz.
‎Munduko gerra guztietan eta historian zehar beti berdin gertatzen da: gizonezkoak gerrara eta abenturara joaten dira; eta emakumeek, zahar edo gazte, egin behar izaten dute haurren kargu, etxearen eta erretagoardiaren arduradun. Gizonak fusila darama, emakumeak bizitza guztiaren zama.
‎Begira geure kolektiboan zenbat dauden. Baina, hara, emakumeek, gerraren ondorioz kartzelan daudenean ere, haurrak izaten dituzte, haurren kargua hartzen dute, heziketaz arduratzen dira. Horra Maitane bera, alboko moduluan daukaguna...
‎Tren bat baino gehiago izango zen Arroxelan, itsasontzian joandako jendetza eraman ahal izateko. Geltokietan geratzen ginen; Gurutze Gorriko emakumeak izaten genituen zain, euren txapeltxo zuriarekin. Janaria ematen ziguten:
‎Beheko eta bigarrengo estaietan etxekoak, gu hirugarrenean, sei iheslariak. Beraien bizilekutik igaro behar izaten genuen geurera iristeko. Aurrerago eskailera ere egin ziguten harmaila kaxatik gora!, zuzenean hirugarrenera igo gintezen.
‎Aberasteko kinkan izan nintzen, bada, Oloteko aurkikuntza harekin! Zelan izaten diren gauzak.
‎Egizu kontu artean oso umea nintzela. Iruditzen zait edozein umeren lehen urteak zoriontsuak izaten direla, edo zorioneko bezala gogoratzen direla. Ume izateak berak, beharbada, ematen dizu irudipen hori, oso lazeria gorrian eta zoritxar latzean igaro ez badituzu urte txiki horiek.
‎Baita hango langileei euren zereginean laguntzen ere. Ajuria zeritzan arduradunak bere ondoan nahi izaten ninduen lanean erakusteko. Betaurrekorik gabe eta begietarako babesik gabe soldeatzen ikusi dudan gizon bakarra hura zen; zahartuta ere, hark ez zuen betaurrekoen beharrik izan.
‎Lantegi hartan batera eta bestera bidaltzen ninduten enkarguak egitera, eta bizikletan joan ohi nintzen. Neure kontuko enkargu moduak ere izaten bainituen nik, beti bizikletan. Inork ezer esaten ez zidanez, iruditzen zitzaidan ez zirela nire faltaz ohartzen.
‎Han ikasi genuen dantzan. Trenez joaten ginen, eta gauean itzultzeko hamarretan izaten genuen berriro trena hartu beharra. Baina beti galtzen genuen hura, gero hamabietan pasatzen baitzen merkantzia.
‎Merkantzia Beasainen geratzen zen, ordea, eta handik Ordiziara oinez itzuli behar. Garai hartan sekulako giroa izaten zen Tolosan, Ordiziakoa baino askoz irekiagoa eta alaiagoa. Neska koadrila baten ezagutza egin genuen han, geltokian gu iritsi zain egoten zitzaiguna.
‎Hiriko jaietako Salbean Udaletxetik Santa Mariaraino paliopean eramaten zuten Franco. Donostiako egonaldian Aieten izaten zenez, denboraldi horretan Aieteko etxera eramaten zituzten Gipuzkoa Plazako ahateak ere, eta beste batzuk Ondarretako kartzelara.
‎Bai Donostian, eta lehenago Ordizian ere bai, zinemara joaten ginen maiz. Pelikula hasi aurretik Francoren irudia azaltzen zen, eta kristo guztiak zutik jarri behar izaten zuen, besoa jasota, Cara al sol abesteko. Horretarako egoten zen zineman, eskolako maisua egoten zen moduan, txapel oker bikotea, gazteak esertzen ziren inguruan.
‎– Edozein erotzeko modukoa da. Lehen sarriago izaten nituen larrialdiak; orain hilean behin edo bitan, batez beste. Zer egingo diogu bada!
‎Eskua edo erratza pasatuz gero, erori egiten zen karea. Lizun berde eta urdina izaten zen gelako bazterretan. Lurra fregatuz gero, ez zen egun osoan lehortzen.
‎Francorekin batera etortzen zirela ematen zuen. Generalisimoa izaten zen egunetan txakurrez josita egoten zen hiria; euren etxean bezala ibiltzen ziren. Alcalde tabernan sartzea aski zenuen jauntxo haietakoren batzuk ikusteko lasai ederrean.
‎Baina orokorrean ez zen horrelakorik sumatzen. Bentzutuen sindromea eta autozentsura uste baino barrurago sartuta zeukan jendeak, eta entzun ere ez zuen egin nahi izaten politika konturik edo antzekorik. Futbola zen jendearen hizketagaia eta kezka nagusia, futbola gora eta futbola behera, nazkatzeko moduan.
‎Igeldoko erromeriak ere gogoan ditut, eta Hernanikoak. Meriendatzea izaten zen lehenengo egiten genuena, ahal zela txuleta. Hernanin, Tiloen kiosko inguruan zeuden tabernetan, karta moduko boletoak saltzen zituen gizon batek, eta tarta bat zozketatzen zuen gero, nata zuriz egindakoa.
‎Orduak eta orduak egiten nituen kamioiaz, atsedenik gabe, egunean hogeita hiru ordu askotan. Astelehena izaten nuen soilik atseden eguna. Astelehena, eta hura ere ez osoa, arratsaldera arte baino ez.
‎Astelehena, eta hura ere ez osoa, arratsaldera arte baino ez. Arraina partitzeaz gain, erosi ere neuk erosi behar izaten nuen batzuetan. Atera kontuak.
‎Laster batean bidali zuten etxera. Generaman kontratua amaitu eta beste hiru hilabete gehiago jarraitu behar izaten zen, laneko agiria emango bazizuten. Agiri hori gabe ezin zitekeen inora joan lan eske.
‎Ezin nuen ulertu nola bizi izan nintzen ordura arte bera gabe. Iruditzen zitzaidan berarekin hasi nintzela bizi izaten , bizitzen. Berari beste horrenbeste gertatzen zitzaion.
‎Ez naiz ausartzen urratu horietan arakatzen, oinaze horiek profanatzen. Badira minak eta urratuak bere horretan, beren osoan gorde nahi izaten ditugunak, zatitu eta astindu gabe, arakatzen ibili gabe; kuttunak ditugulako, geure izaeraren eta izatearen osakin ditugulako, osakinik behinenak beharbada, beste sakontasun baten osakin adierazgarri ditugulako min eta urradurak. Ezin dut besterik pentsatu Antxoni aurrez aurre so egitean.
‎Bizikleten gurpilekin karrerak egiten genituen, alanbre kakotu batez bultza eginez, Legorretaraino joan etorria, Itsasondotik igaroz. Herriko jaietan txirrindulari lasterketa izaten zen, txapel okerrek zaindutako karrera. Espaloiak jendez beteta zeuden txirrindulariak ikusi nahian, eta neuk ere zerbait ikusi nahi.
‎Bihurriak izaten ikasi genuen. Auzoen arteko liskarrak antolatzen genituen, adibidez, Urdaneta kalekook San Bartolomekoen aurka; harrika aritzen ginen, trenbidean eta.
‎Baina kontuz ibili behar izaten nuen azokan, Patxi Handi aguazila han ibiltzen baitzen bazterrik bazter, zer ikusiko. Hark ondo ezagutzen ninduen, lehenago egina bainion egitekoren bat.
‎Eta jakinik gure etxean elikagai eskasia nabarmenik ez zela, gerraoste hartan sarritan etortzen ziren eskaleak, jateko zerbaiten galdezka. Preso ohiak izaten ziren batez ere, kartzelatik irten eta etxera bidean zihoazenak.
izaten dituzte,
‎Batzuetan denok izaten dugu gogoa
‎maitasuna erabakita izaten baita dekretuz.
‎Horrelakoetan ohikoak diren zailtasunak gorabehera, ederki lo egin genuen Araxes ibaiaren ondoan, nik aurretik begiz jotako zelaian, eta Lauaxetak ez zuen bezperakoaren gisako sonanbulismo krisirik izan. Esan zidanez, berpiztu ondoren ez zituen hil aurretik bezain sarri izaten .
‎Ez zakiat... Batzuetan gauza hauek ez dituk ematen duten bezalakoak izaten .
‎– Bestela ere, aitzakia behar handirik ez ditek izaten –erantzun zion berria ekarri zuten bezeroetako batek.
‎– Tira, gu... ni... ni basozaina naiz –atera zitzaidan bat batean, neure itxura zarpaila zuritu beharrez– Denbora libre asko izaten dut irakurtzeko eta horregatik naiz literaturzalea.
‎Leku aparta duk. Sorkunde eta biok maiz izaten gintuan han elkarrekin.
‎Pertsonen artean gertutasun eroso bat sortzeko lagungarri onak izaten dira maiz askotan gustuko otorduak, eta Tolosako afari hura halakoxea izan zen gu biontzat. Bere piztueraren historia kontatu zidan Lauaxetak, patxada ederrean, xehetasunetan sartzeko ere nahikoa beta hartuta.
‎– Ez, baina ez dot horren preminarik Harengan fedea izaten jarraiteko. Jaungoikoak eroan ninduan hemetik eta Jaungoikoak ekarri nau ostera hona.
‎– Pozgarria jat hori entzutea –irri egin zuen, poz hori agerian utziz– Lehen, gaztetan, tira, badakizu, mende hasieran, gaztelaniaz berba egiten neban sarritan ametsetan. Jakina, mitinak be halan izaten ziran gehientsuenak. Baina orain askoz gehiago entzuten dira horrelangoak euskaraz, eta pozgarria da neuk be orain euskarazko berbaldiak egin ahal izatea...
‎Espaloirik gabeko bideetan, oinezkoak diosala zor dio parean edo inguruan egokitzen zaion oinezkoari; gizalegeak hala agintzen du. Nik diosal egin nien ondoan egokitu zitzaizkidan ibiltari eta baserritar guztiei, eta baita neuri haiek ere, baina diosal bakoitzaren ondoren, nahiz eta diosala neure begiekin ikusi eta neure belarriekin entzun berria izan, ibiltariaren edo baserritarraren keinu jator hura nire irudimenaren iruzurra baino ez zelako goganbehar absurdua izaten nuen, ibiltariak edo baserritarrak benetan diosalik egin ez zidalako susmo deserosoa, ez hark nire aurka ezer zuelako, ikusi ere egin ez ninduelako baizik, haren mundutik eta haren pertzepziotik at nengoelako.
‎Horretaz gain, telefonoek, faxek eta Internetek milioika ate gehiago zabal diezazkiokete, erredakziotik irten beharrik ere gabe, kazetariaren. Baina, horrenbesteko erraztasunaren ondorioz, horixe izaten da azkenean kazetariari falta izaten zaiona: .
‎Horretaz gain, telefonoek, faxek eta Internetek milioika ate gehiago zabal diezazkiokete, erredakziotik irten beharrik ere gabe, kazetariaren. Baina, horrenbesteko erraztasunaren ondorioz, horixe izaten da azkenean kazetariari falta izaten zaiona: .
‎Marga Lanestosakoa zen baina, nik bezala, oporrak Zeanurin ematen zituen, gurasoekin. Gu izeko Ximonaren etxean bizi izaten ginen, eta Marga eta bere gurasoak aldameneko baserrian, Margaren aitonarenean. Etxe haietatik urrun antzean zegoen sagasti eder bat izan genuen ohiko topagune Margak eta biok.
‎" Hildakoa izatera heltzean beste modu batez ikusten du batek bizitza", esan zion Fernando Pessoak Ricardo Reisi, José Saramagoren O ano da morte de Ricardo Reis nobelan, Prazeresko hilerritik irtenik egiten zizkion bisitaldi haietako batean. Baina denbora behar izaten du batzuetan hildakoak horretarako. Nire kasuan behintzat hala izan zen.
‎Oroitarri, hilarri eta hilobi askoren aurrean egiten ditugu egonaldi luzeak; geureen aurrean ere izaten gara, jakina. Marga, Txiki eta Otaegi ez ditugu berriro ikusi, eta beste hildakorik ere ez zaigu, oraingoz behintzat, suertatu bidean.
‎Jende askorekin egiten dugu topo hala ere. Bigarren mailako errepide batera edo herri txiki bateko plaza ingurura jaisten garelarik maiz ikusten dugu Goizeder, ihesean beti, polizia autoen uluak eta argi urdin birakariak orpoz orpo; batzuetan, haatik, mendian ere ikusten dugu, herri batetik besterako bidea oinez egiten, eta horrelakoetan gurekin solasaldi labur bat egiteko astia hartzeko moduan izaten da. Mateo Txistu noiznahi ikusten dugu basoan, baina hark ez du sekula guregan erreparatu ere egiten, hain dago bere etenik gabeko ehizean tematua.
‎Mateo Txistu noiznahi ikusten dugu basoan, baina hark ez du sekula guregan erreparatu ere egiten, hain dago bere etenik gabeko ehizean tematua. Gutxiagotan izaten ditugu begien aurrean Anjel Lertxundiren Azkenaz beste nobelako Nora eta haren aita, haien kalesaren ibilbideen esparrua askoz ere zabalagoa baita. Zuen antz handiagoa duen jendearekin ere egunero elkartzen gara:
‎Inori gera dakiokeen zaletasun eta interes hondarra zapaldu eta itotzeko baino ez! Azkenerako, egia osoa esanda, polemika eta ika mikarik gordinenek baino ez zidaten pizten benetako eta interesa –edo morboa, zuzenago esateko–, baina horiek ere, gehienak behintzat, ziklikoki errepikatzen ziren, eskema berberei jarraiki ia beti, eta aspergarriak izaten ziren azkenean.
‎Sorkunderekin bizi nintzelarik, eta baita ezkondu arretik ere, maiz joaten ginen biok mendira, ia ia astebururo, igandeetan batez ere, astelehenean Egunkaria rik plazaratzen ez zenez gero igandea beti jai izaten nuela baliatuz. Euskal Herriko mendi gailur garrantzitsuenetan izan ginen elkarrekin, behin baino gehiagotan horietako asko eta askotan:
‎Zirrara atsegingarri bat, halako kidetasun edo haurridetasun kontsolagarri bat edo, sentiarazten zidan gizakiaren inoizko kemenak utzitako arrasto haiek neure begien aurrean horren antzu eta ahantzi ikusteak, lurperatu gabeko aspaldiko hilotzak balira bezala. Ez zitzaidan ardura arrasto haiek batzuetan mendizalearen gustukoak izaten ez diren forma ustez itsusiak izatea: askotariko tresna eta trastez betetako zabortegi klandestinoa, mendia erraietaraino irentsitako harrobia, higatutako pneumatiko pila handia, pendizean behera eroritako auto abandonatu eta herdoildua...
‎Hala ere, zirrararik sarkorrena bidean aurkitutako baserri abandonatuek eragindakoa izaten zen. Sorgindu eta seko liluratuta katigatzen ninduten, nondik nora nindoan eta zer ordu zen guztiz ahaztuta.
‎Gehientsuenak bakarrik sartzen ziren bagoira eta, orotara bagoi osoan dozena bat lagun baino gehiago ez bildu arren, inori diosalik egin gabe, elkarrengandik ahalik eta urrunen esertzen saiatzen ziren. Ez zen hala izaten Lauaxetak lehen mende laurdenean ezagutu zuen garraio publikoan. Horretan oso aldatuak zeuden kontuak.
‎Euria hasten badu, berriz, aterpe zabala dugu eliz atariko teilatupe irekian. Ateak itxita izan arren, teilatupe irekiak eta arkupeak behintzat abegikorrak izaten dituzte Euskal Herriko elizek horrelako kasuetarako.
‎Joaten zelarik, nik sagar bat, edo bollo bat ematen nion biderako. Ez zuen hartu nahi izaten . Nik esaten nion:
‎eginez bere kontrariedadea, bere desolazioa azaldu zuenez: " sasoi honetan", esplikatu zuen etxekoandreak," kanpoko jende asko izaten da"; bazirudien berak ere deploratu egiten zuela; Xanek, larrixko, begirada bazterkatu zuelarik: " zenbat denborako behar zenuen?", galdetu zuen etxekoandreak.
‎Eta, telefonoz sarritan hitz egiten zuen. Gu hemen ginela behinik behin, afalondoan hortxe, beti dei bat edo bi izaten zituen; beti kanpotik hots egiten zioten. Bistan da, norekin eta zertaz ari zen guk ez genekien fitsik"; Belek Xani begiratu, gero bista jaitsi, begiak bere eskuetan tinkatu zituen; Xanek zerbait esatea espero zukeen; Xan berriz, oraindik Belek nora heldu nahi zuen ez zekiela zegoen; hartaz, Belek, burua jaso eta:
‎Bera gainera gauza horietarako oso reserbatua zuan. Baina bai, gorde eta gero ere ikusi izan nian; beti etxean, hori bai; ez zian handik irten nahi izaten ; eta hala ere, etxean ere bijilatuta zegoela susmoa zian. Behin leihotik begira begira gelditu zuan eta:
‎Joan zenean enteratu nintzen ihesi zebilela. Gero, atentatu bat izaten zen bakoitzean, ni harekin gogoratzen nintzen. Azkenean, armak isildu zirenean, haren izena entzun nuen irratian".
2001
‎Arrazoi zuen Joanesek: mintzatzeko gaitasuna ehortzi zidatelako, ez nintzen benetako militantea izaten ahal.
‎Egoera horretan, hiria zeharkatu nuenean, karrikak jendez mukuru zeudela ohartu nintzen: ikusiz besten arrakasta, ostaleren eta hauen sustatzaile sutsu zebiltzan herriko kontseilariak behingoz kontent izaten ahal ziren, Sud Ouest en irakurriko zutela gero" Un succés remarquable!" beren urteko negar auhen sailak halatan isilaraziz. Autoko leihotik, pixa idor urrina zeriela karrikei, bide erdira pantzoila jori malguen irudira luzatu tabernako kontuarrari eta goitikin narras hatsa aldiz hiriko izkina ilun eta gordeei zeriela usnatu nuen disgustuz.
‎Ez nion deus ere erranen Mairosi, egiazki tristatuko zelakoan. Bizkitartean biek, ondare bihiken antzera, xume eta purruskatsu, zentasunaren baheetarik isuriz soilik izaten ikasiko genukeen.
‎Agudo etorri ziren makilaren balakuak bizkarrean. Horiek hagitzez gogorragoak izaten ziren. Min isil bat uzten zioten hiruzpalau egunean.
‎Ongi hasi zen eguna, zerbait gehiagorekin segurtatuko genuen mantenua, eta akaso sos batzuk bildu ere bai, amari etxera eramateko itzultzen ginenean. Hura izaten zen gure eguneroko martxa.
‎Berak hain ongi josten zuen zumea bezalaxekoa. Mingain kantaria zuen, zorrotza (puñala ere izaten ahal zela geroago ikasi nuen), eta gorputz dantzaria. Bizia demonio!
‎Bertzeek ezin zuten sinetsi. Arboletatik zintzilik izaten ziren soka moduko adaxka idor batzuk erretzen usatuak ginen. Xorta erraten genien.
‎Azkenean, ilargiak jotako Mines eta Minesek jota mahai haren inguruan geundenak bakarrik gelditu ginen. Eta, beti behar izaten baita norbait bazterrak izorratzeko, txapeloker barrenustel haiek.
‎Zeruko erregina eta izar guziak alde zituzten gau hartan. Halako kartak etortzen direnean irabaztea ez dela misterio izaten erran zidan Luisek. Halako sasoiak ez ote zituen karta onak ere harengana tiratzen erantzun nion nik.
‎Bera karroan utzi eta gero, mantak hartuta arbolaren azpian etzin ginen. Murieta jotzen genuen aldioro, intxaurrondo hura izaten genuen gure xaribela1, aitak erraten zuen bezala. Bera eta bere magala.
‎Nik, zenbat eta gose handiagoa, orduan eta negar kanta zakarragoa. Amak titiarekin isildu nahi izaten ninduen, baina beroteak hura ere agortuxea zuela ematen zuen, Baldrungo erreka bezala.
‎Ni nintzen tokitik hurbil, Martxeneko Luzio sagarroia bizirik erretzen ari zen. Kapritxo huraxe izaten zuen astazakil hark ilargia betetzen zelarik: sagarroi errea afaritarako.
‎Imajina dezakezu zer izan litekeen batere kontrolik gabeko gerrarik? Batzuetan, ez ahaztu, beharrezkoa izaten da batzuk hiltzea beste batzuk bizi ahal izan daitezen. Guk nork hil behar duen eta aberastasuna nola partituko den erabakitzen dugu.
‎Espezie hauetako larbek eta are arrautzek ere argia ematen dute, halako moldez non, emeek, arrautzez zamaturik direlarik, nolabaiteko argitasun lausoa jaulkitzen baitute abdomenak betetzen duen espaziotik. Jaulkitzen duten argiaren uhin luzera 486 mmkoa izaten da.
‎Gazteluko sotoetan nengoen oraindik. Orain argi eta garbi, garden eta klaru entzuten nituen zurezko ate batez haratago izaten ari ziren solasak eta elkarrizketak. Ez dakit zer espero nuen ateaz beste aldean.
‎Ezer ere ez. Heroiak eta traidoreak eduki ahal izateko, lehen lehena kausa bat eduki behar da, kausa justu eta eder bat, zeren alde borrokatu; eta gero beharrezkoa da nazioarteko komunitateak –zuek ordezkatzen duzue komunitate hori, hemen eta gaur– zure kausa ederra eta justua dela onartzea, eta gero –hau berezkoa izaten da, ia– zure kausa eder eta justua famatzea. Bi osagarri horiek ez badira, kausarik ez badago, alegia, ez dago heroirik, ez traidorerik.
‎Lehenbizi Parmako Kartusia n sartu nintzen –zioen Berlusgoñik–; gatazkaren kapitulua egoki izan zitekeelako sentipena nuen; egia esan, kasurako narrazio asko izaten ahal zaizkigula egokiak uste dut, baita gure argumentuarekin zerikusirik ez badute ere; Kartusia ko gatazkaren kapitulua hartzen bada. Ongi!
‎Idazleak, lan bakoitzean, erantzun kulturalki esanguratsuak eman nahi izaten dizkio inguratzen duen errealitateari. Maiz nahasi, kontraesankor eta are absurdua izaten den errealitateari.
‎Idazleak, lan bakoitzean, erantzun kulturalki esanguratsuak eman nahi izaten dizkio inguratzen duen errealitateari. Maiz nahasi, kontraesankor eta are absurdua izaten den errealitateari. Idazleak, gero, bere erantzuna ontzat ematen duten konplizeak bilatzen ditu.
‎– Atzo San Francisco auzoko zenbait putetxetan sarekada egin genian. Badakik, lantzean behin komeni izaten duk horrelakorik egitea itxura egiteko besterik ez bada. Jendeak eskertu egiten dik eta egunkariek dezenteko sona ematen zietek halako berriei.
‎– Izan ere, maiz zaila izaten baita pertsonon jokaerei neurria hartzea.
‎– Bizitzaren gora-beherek zenbaitetan aldez aurretik asma ezineko eragina izaten dute guregan... –jarraitu nuen nik.
‎Jende mota horri eskuarki ez zaio gustatzen familiaren aurrean kabroi modura azaltzea. Oso jende tradiziozalea izaten baita.
‎Nire buruaren jabe izaten saiatu nintzen erantzun aurretik. Juliarekin gertatutakoaz ez nion inongo konturik eman behar; bion aldetik eta inongo azpijokorik gabe sortu baitzen erakarpena:
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia