|
2000
|
|
|
—Haien artean bada ehiza liburu bat ere eta, nahi baduzu, present gisa emanen dizut... —erran nion... eta,
|
hura
erran bezain laster, alegeratu zen alde batetik, baita antsiatu ere bertzetik, zeren nahi izan baitzuen, hartaraz gero, liburuaren lehenbailehen eskuetaratzea eta bereganatzea, halako suertez non deliberatu baitzen hurrengo egunean berean kutxaren desestaltzerat eta desehorzterat.
|
|
|
Ai, zer argi eman zidaten hitz haiek, zeren,
|
hura
erran bezain fite, bertze hitz haiek oroitu bainituen, zuk ere orain berean oroit ditzakezunak, jaun André, zeren zuhaurk xuxendu baitzenizkidan han Salamancan, noiz eta, zu salatu nahi zintudan egunetan, ene gorputz zauriz betea ikusi baitzenuen, erraiten zenidala: " Bekatu egin duzu, eta, nola ene aurka egin duzun, nik jarriko dizut penitentzia:
|
|
|
Eta ni berant gabe ohartu nintzen ezen arrazoin zuela, zeren hark
|
hura
erran bezain laster nabaritu bainituen nihaurk ere arrosa haren sua bihotzean zabaltzen eta arrosa haren irria ezpainetan moldatzen.
|
|
|
Baina
|
hura
erran bezain fite, gibela egin zuen eta isildu. Eta eskuan nuen sugeari beha paratu zen...
|
|
|
Eta Paradisua zagok, halaber, egun, Utopiako lurretan, norat bihotz garbi sartu nahi baitut, ezpatarik gabe, zeren, maisuak ongi erran zuen bezala, ezpataz hiltzen duena ezpataz hiltzen baita... —eta,
|
hura
erran bezain fite, uretarat jaurtiki zuen bere ezpata.
|
|
|
" Ez, andere Graziana, zeren, sugetik ihesi, ez bainuke karramarroaren hanketan erori nahi". Kinka larri hartan, dukearen medikuaren baitan egon zitekeen salbabidea, eta erran ere zigun guztioi la lasaitzeko eta la la lasaitzeko,
|
hura
erran bezain fite kanporako bidean jarri bazen ere, eskuak galtzetarat eramanik. Ez dakit Uraitzeko jauntxoak erran ez ote zuen ezen bera ez zela sugegorrien beldur eta osabaren kakategirat zihoala, baina gainerako zaldunek berehala jakinarazi zioten ezen zaldunen lehen araua eta eginbeharra beren damen babestea zela, eta nola dama guztiak kanporat baitzihoazen, hala joan zen hura ere bere emaztearen gibeletik, finean.
|
|
|
aitzitik, odola sutan jarri, eta su hartarik ihardetsi nion: " Oineko hatzaz ez, baina eskukoaz berdin berdin egin dezaket bekatu!", eta,
|
hura
erran bezain sarri, keinu itsusi bat egin nion, apezari neure popa erakusten niola eta hatza pentsa dezakezun lekurat neramala. Samindu eta sumindu zitzaidan apeza, erranez ezen, errespetua eta begirunea zor niola Jainkoaren ministroa zen aldetik, baita ni baino zaharragoa zen aldetik ere, eta ezin seriosago mehatxatu ninduen ezen auzitarat eramanen ninduela.
|
|
2011
|
|
|
eta Leonen anaiak. Tomásek?, bere burua arkeologotzat edo harturik, erran zuen, halako batean, munduko atseginik handiena hartuko zuela, baldin eta harria altxatzeko gai izanen balitz, azpian gordetzen zuèn filistearraren hezurrak ikusi ahal izateko? eta,
|
hura
erran bezain laster, eskuak harrira eraman, eta hura altxatzeko keinua egin zuen. Eta Honorio guztiz jakintsuak erran zuen:
|