2001
|
|
c) Sartu naiz/ Sartu dut. Gaztelaniaz entrar eta meter bezalako asko ditugun eraberean, badirudi euskarazko
|
joera
horiek aditz bakar batekin adieraztea dela.Gure kulturan ekintza bera, inguruko testuinguruari jaramonik egin gabe, izendatzen delako izan daiteke. Hau da kanpotik barrura igarotzeko ekintzariipintzen zaio izena, zer den igarotakoa, nork igaroa den, etab. kontuan izangabe.
|
|
–Xerrami... Euskaldun
|
horiek
aditza hurrupatzen duten bitartean, guk ricard honi tinkaldi bat eman diezaiogun arraiki.
|
2012
|
|
Multzo honetan magnitude izenek eratzen dituzten kolokazio posibleak biltzen eta aztertzen dihardugu, susmoa baitugu izen
|
horiek
aditz jakinak (on) hartzen dituztela soilik, sistematikoki hartu ere. Euskaraz ere ohikoak eta arruntak dira < izena+ aditza> motako kolokazioak, inguruko hizkuntzen antzera.
|
2017
|
|
1937an egin zuen ikerketan, fonetikaren eta morfologiaren inguruko hasierako oharrez gain, Zadarreko arbanasiera mintzaira errealaren glosario etimologiko txiki bat osatu zuela esan daiteke, eta baita kontaktuan dauden hizkuntzek lexikoan duten islaren analisia ere egin zuela. A postriorirako Tagliavinik irizpide baliagarri bat utzi digu Zadarreko arbanasiera mintzairan sartu diren lexema aloglotikoak determinatzeko
|
horiek
aditzak direnean.
|
2021
|
|
sartze, hartze, ikuste, etortze edo jate gisakoak, alegia. Izen
|
horiek
aditzak berak hartzen dituen argumentuak behar dituzte, nolabait ere esateko, aditzak dituen argumentu berak heredatzen dituzte: ‘norbait sartzea’, ‘norbaitek zerbait sartzea’, ‘norbaitek zerbait ikustea’, ‘norbait etortzea’, ‘norbaitek zerbait jatea’ eta abar.
|
|
nire nahia agertu nahi izaten nien noizbehinka; gogo handia zuen margolan famatu hori ikusteko; badu beharra medikura/ medikuarengana joateko; ahal handiko andrea zen hura. Baina hitz
|
horiek
aditz multzoak edo perifrasiak osatzeko ere erabiltzen dira: joan nahi zuen; ekarri gogo genuen; ikusi behar zenuten; joaten ahal ziren eta abar.
|
|
Adberbio
|
horiek
aditzari lotuak (aditz sintagmaren modifikatzaile), nahiz kanporago (perpausaren modifikatzaile) gerta daitezke: Neskatoa ez zen itxuraz oso garaia (Uribarri); Gizon bat sartu da, hozbera itxuraz (M. Etxebarria); Eskua zuria zen, eta leuna, itxuraz (Uribarri); Autodidaktak ez du, itxuraz, mintzatu nahi (M. Etxebarria); Alderantziz da, hain zuzen:
|
|
aditz argumentuak dira aditzak, duen esanahiagatik, bereizten dituen osagarriak. Holakoetan elementu
|
horiek
aditzak azpikategorizatzen dituela, berez eskatzen dituela, esaten dugu.
|
|
Hori horrela izanik, tzeko, tzeagatik, tzearren eta tze aldera formez mintzo garenean, hau adierazi nahi dugu: forma
|
horiek
aditzari eransten zaizkiola, bai, baina honek biltzen duen perpaus osoari dagozkiola; perpaus nominalizatuari helburua adierazten duen postposizioa erantsita eratzen dela, alegia, helburuzko perpausa: [HelP [Pnom [P nik etxe berria eros] te] ko].
|
|
t (subjektu singularreko lehen pertsonaren atzizkia), zki (osagarri zuzenaren numero komunztadura marka) eta o, (zehar osagarriaren hirugarren pertsona singularreko komunztadura marka). Hiru sintagma
|
horiek
aditzaren argumentuak dira, eta horregatik hitz egiten dugu komunztadura argumentalaz: dizkiot da komunztadura argumentalaren erakusgarria.
|
|
Beude holako kontuak garai ez interesgarrietarako, kar! ⣠Nik segituko nuke zure esplikazio zahar
|
horiek
aditzen, e?!, baina... biruxera berriro, ezta. Ni biruxera nator atzera erremedio gabe, aizue.
|