|
2007
|
|
|
Egoera horri «behin behineko espetxealdi» edo «aurreneurrizko espetxealdi» esaten zaio, eta EKren 17.4 «in fine» artikuluak esanbidez jaso du. Eskubideen muga guztien moduan, kasu
|
honetan
askatasun eskubidearen muga moduan, aukera hori modu murriztailean interpretatu behar da, eta muga estuak ditu; izan ere, organo judizial eskudunak eman dezake, legean ezarritako kasuetan soilik. GEEAren jurisprudentziari (1968ko ekainaren 27ko epaia. Neumeister eta Wenhoff kasuak?; 1969ko azaroaren 10eko epaia. Maznetter kasua?; 1991ko ekainaren 26ko eta azaroaren 27ko epaiak. Letelier eta Kemmache kasuak?; 1992ko abuztuaren 27ko epaia. Tomasi kasua?; 1993ko urtarrilaren 26ko epaia. W. versus Suitza kasua?, etab.) eta Konstituzio Auzitegiaren jurisprudentziari jarraituz (apirilaren 15eko 62/ 1996 KAE eta apirilaren 7ko 66 eta 67/ 1997 KAE, etab.), PKLn ezarri da behin behineko espetxealdia erabakiko dela modu objektiboan beharrezkoa denean bakarrik, eta askatasun eskubidearentzat astuntasun txikiagoko beste neurririk ez dagoenean, behin behineko espetxealdiarekin eskuratzen diren helburu berberak lortzeko (502 art.).
|
|
2009
|
|
|
Ezkerretara zein eskuinetara Atlantikoa bilatzen zuten, zoratuta. Iluntzeak arrautza gorringoz bataiatu zuen mundua eta diktadura bukatu da idatzi zuen Eliasek hurrengo egunean egunkariko kronikan, eta bukatu ez bada, hiltzear behar du, Lisboa osoa baita ordu
|
honetan
askatasunaren metafora. Egunkarian ez zuen idatzi baina negarra atera zitzaion gazteluko begiralekurik gorenean, hortxe zegoelako Sarari hainbestetan agindu zion hiria. Mundu osoa ikus zitekeen handik, eskuarekin hartzeko bezain hurbil.
|
|
2012
|
|
|
Natura eta kulturaren arteko dikotomia izango da, hain zuzen, Azurmendirengai «kuttunetako» bat. Dikotomia
|
honetan
askatasunari zein espazio, zein leku, gelditzen zaion zehaztea izango da bere helburuetako bat. Izan ere, dikotomia hauez da berria filosofian, Azurmendik berak idatzitako lehen liburuetan garatutako gaibat dugularik.
|
|
|
Natura eta kulturaren arteko dikotomia izango da, hain zuzen, Azurmendirengai «kuttunetako» bat. Dikotomia
|
honetan
askatasunari zein espazio, zein leku, gelditzen zaion zehaztea izango da bere helburuetako bat. Izan ere, dikotomia hauez da berria filosofian, Azurmendik berak idatzitako lehen liburuetan garatutako gaibat dugularik.
|
|
2016
|
|
|
Debekuak goresteko ala salatzeko? Paperezko zeregin
|
honetan
askatasunaren esparrua zabaltzerik ez baldin badaukagu, alferrik gabiltza; beraz, inongo iraultzaren izenean ez baina geure gurari eta gutiziei men eginez, hemendik aurrera, izendatzen ez direnak ere ahotan hartzeko eskubidea aldarrikatzen dugu. Liburu gehienetan pertsonaiek denetik egin dezakete:
|
|
2018
|
|
|
Heriotza leku
|
honetan
askatasuna da nigargarria, heriotzak askatuko gaitu ifernu honetarik.
|
|
2019
|
|
|
Horrelako eskema historikoan klase dominatuaren askatasuna murriztua eta urratua izan da. Testuinguru sozial
|
honetan
askatasuna irabazteko klase borroka gainditu da. Explotatuta, hau da, askatasuna urratua daukatenak gehiengoaren barruan, askatasuna borrokatzeko subjektua eratzeko baldintzak daude.
|
|
2021
|
|
|
Eta, hala ere, lortu du, diziplina erabili gabe masak kontrolatzeko modu edo bitarteko paregabea baita. Auto-laguntza mugimenduak bezala, eragin soziala duen mekanismoa da, lehenagoko apaizen modura arimak sendatzea helburu omen duen mekanismoa, oraingo
|
honetan
askatasuna eta plazeraren bidez lortu nahi dutelarik. Berbontzi populistek hartu dute beste garai bateko hizlari moralisten lekua, hots, emozioak hartu du egun moralaren lekua, kontrolak diziplinarena hartu duen modu berean.
|