2001
|
|
Platonek erregimen honi egiten dion kritika
|
hiru
puntutan laburbiltzen du. Lehenik eta behin, bere sistema ekonomikoa inperialista eta merkantilista da; untzi atenastarrek mediterraniar arro osoan zehar garraiatzen dituzte beraien produktuak.
|
|
Platonek geometria aritmetikara bihur zitekeela pentsatzen zuen, dimentsio geometriko guztiak bata bestean bihur baitaitezke: bolumenak bata bestearekiko elkarzutak diren lau puntuk eratzen dituzte, azalera
|
hiru
puntuk, lerroa bik, eta honela, guztia, azkenik, zenbaki bat besterik ez den puntura bihurtzen da. Eta aritmetika zenbakien esparrua da.
|
|
Baina adigai soilekin berehalako sintetikotasun hori ezin da inolaz ere lortu, adigaitik irten behar delako beste osagai baten bila. Filosofian axiomak ezinezkoak dira, Matematikan soilik dira posible eraikuntzaren bidez." Gertatzen den guztiak kausa bat du" esaten badugu alde batetik eta"
|
hiru
puntu plano batean daude" bestetik, bigarren esakuneak espazioan egiten den eraikuntzaren baldintzak aurkezten ditu eta espazioaren begiespena baino ez du behar; lehenengoak, ordea, adigai soiletatik irten eta denboraren segida behar du, hau da, dedukzio edo froga bat du bere baliotasuna argitzeko.
|
2005
|
|
Horrela, bada, haren pedagogia antropologikoak edota antropologia pedagogikoak, gizakiaren formazioa eta hezkuntza bultzatzeko helburua duen unetik, ezinbestean hartzen du hizkuntza bere oinarri esanguratsuenetako bat bezala. Honi buruzko bere gogoetak
|
hiru
puntu hauetan azalduko ditugu: 4.1 Giza-formazioa eta hizkuntza; 4.2 Hezkuntza eta hizkuntzen ikas irakaskuntza; eta 4.3 Giza hizkuntzaren estudio" entziklopedikoa".
|
|
Berriz azpimarratu beharrekoa da, hala ere, bere pentsamendu antropologikoak ez duela biraketa linguistiko horrekin inolako hausturarik ezagutzen, baizik eta bakarrik hizkuntzan oinarritutako trataera berri bat. Honako
|
hiru
puntutan azalduko dugu hau: 3.1 Hizkuntza interesgune bezala; 3.2 Hizkuntzaren inguruko aspektu filosofiko teorikoak; eta 3.3 Hizkuntzaren inguruko aspektu antropologiko pedagogikoak.
|
2007
|
|
Horrela, bada, propioki gurea bakarrik den arazo horri erreparatzea da gure nahia, eta ez" etorkinen hizkuntzek" edota" nazioarteko hizkuntzek" hezkuntzan orokorrean —eta gurean ere bai— sortutako problematika aztertzea. Horren guztiaren inguruko hausnarketak
|
hiru
puntutan aurkeztuko ditugu: 4.1 Euskal hizkuntz komunitatea eta hezkuntza; 4.2 Euskal lurralde eleanitza eta hezkuntza; eta 4.3 Euskal hezkuntzaren dimentsio etikoa.
|
|
Hemen dago errotua, azken finean, hizkuntzarekiko pedagogiaren interesa eta, horrekin batera, baita hizkuntzaren edota hizkuntzen ikas irakaskuntzarekiko berorren ardura nagusia. Aztergai hori honako
|
hiru
puntutan jorratuko dugu: 3.1 Hizkuntzaren funtzio hezitzailea; 3.2 Hizkuntz aniztasuna eta hezkuntza; eta 3.3 Hizkuntz pedagogiaren dimentsio etikoa.
|
|
Bi horien artean badago ezberdintasunik —bataren abiapuntua eta helburua antropologikoagoak lirateke, bestearenak berriz pedagogikoagoak—7, baina guk orokorrean —eta bereizketa horretan gehiegi sartu gabe—" hezkuntzaren antropologiaz" hitz egingo dugu. Honako
|
hiru
puntutan zentratuko gara jarraian: 2.1 Hezkuntzaren izaera antropologikoa; 2.2 Hezkuntzaren alde sozio-kulturala; eta 2.3 Hezkuntzaren dimentsio etikoa.
|
2010
|
|
Kontua da, bada, hizkuntza ezagutzeko eta bere erabilera aztertzeko, egiaz, ezinbestean hartu behar dela kontuan gizakiaren errealitate komunikatibo kultural osoa; eta, jakina, horrek guztiak hizkuntzaren pedagogiaz esan daitekeenaren oinarrietako bat osatzen du. Honako
|
hiru
puntuen arabera jorratuko dugu hemen esateko duguna: 2.1 Linguistika eta hizkuntzaren ezagutza; 2.2 Pragmatika eta hizkuntzaren erabilera; eta 2.3 Hizkuntza pedagogiaren alde linguistiko pragmatikoa.
|