|
2000
|
|
|
Eskerrak ez didaten esan argazkia ateratzeko. Kontu
|
hau
niretzat ez da batere barregarria, izan ere uraren zurrunbilo bortitz hori niri, gorago idatzi dudan bezala, hipnotizagarria gertatu zait...
|
|
|
Gero kafe bat eskatu dugu, EEBBetako ohiko kafe basokada txepelekin zerikusirik ez duen espresso bat (Rubeni asko eskertzen diot kafe horren berri eman izana), eta horrek zinez bizkortu nau: " Azken hamabostaldian hartu dudan benetako lehen kafea", esan diot,"
|
hau
nire kontu". Eta segidan, bihotzaren geletan luzaroan egotea komenigarria ez delako edo, gelak kutsatu, kargatu egiten baitira, gure bidaiaren gorabeherez mintzatzen jarraitu dugu.
|
|
2001
|
|
|
(Irribarretsu): Ez al da
|
hau
nire semea. Ez al da hau nire zartailua?
|
|
|
Ez al da hau nire semea? Ez al da
|
hau
nire zartailua. Ez al naiz gogoz kontra ari?
|
|
|
Kristautasunaren aldetik, eta hemen dago, segur aski, auziaren muina?, batzuek bero omen ziren eta besteak hotz, gehienez ere epel. Hala zen, beharbada, baina ez da
|
hau
niri hemen dihoakidan gaia: gure arteko ondorioei bagagozkie, gainera, ez da hori hain garbi agertzen.
|
|
|
Diren baino hamar halako ardandegi gehiago irekiko balira, ez da
|
hau
nik asmatua?, ez lirateke hordiak hamar aldiz gehituko; etxean ditudan halako bi ohe baneuzka, ez nuke horregatik lo gehiago egingo. Ipar Amerikan, dantza-leku eta jolas-tokiak ugariak izanagatik, ez da jendea, Martyk erakusten digunez, bestetan baino alaiago.
|
|
2002
|
|
|
euskaldunak betitik izan duen sena, hizkuntza baliabideak arazorik gabe garatzeko izan duen sena, galdu egin da. Batasunak eredu bakarra jarri du bazter guztietan eta horren ondorioa izan da, batetik, euskara betitik ibili izan dutenek, euskaldun" arruntek" nolabait ere esateko, ziurgabetasuna sentitzen dutela orain" eskolatuekin" (hitz
|
hau
nirea da) mintzo direnean: ez baitira gai sentitzen hauen okerren zuzentzeko, berek erabiltzen duten hizkera okerrez betea egiaz okerrik izan gabe inola ere sentitzen dutenez.
|
|
|
erlatiboetan" non"," zein" edo holakoak erabiltzea, kasurako, edo kausaletan" zeren" edo" zergatik" bezalako galde hitzekin hastea. Iduri luke
|
hau
nik diot, ez berak Richard Duppak aipatzen zuenaren erakusle apartak garela: " In language, the ignorant have prescribed laws to the learned".
|
|
2005
|
|
|
Nik neuk ere izan nuen, ustez, Swann ek jasandako perlesia espiritualaren antzeko zerbait, behin baino gehiagotan. Une honetan ere, kamioia hondarrez mukuru daukat, perlesiak jota, eta hustu beharrean nago; ez dut beste arrazoirik aurkitzen kontatzen ari naizena kontatzeko; azken batean, historia
|
hau
niri neuri dagokit, ni neu naiz kamioia, eta nik neuk sortuak dira gainean dauzkadan hondar tonak. Eta nik neuk irudikatzen ditut usoak errauts haizatuen artean.
|
|
2006
|
|
|
Zein diren horiek? Bada, ume guztiek munduko hizkuntza guztietan beren berena duten"
|
hau
nirea da!" ditxosozko esaldia, adibidez, eta gisako beste batzuk: " tonto"," zu ez"," kaka mokordo"...
|
|
2007
|
|
|
–Hau ni naiz, esan zuen, baina atzamarra berehala erdiko mutil irriberaren gainean jarri zuen?: Eta
|
hau
nire Dioni...
|
|
2008
|
|
|
Baina gaur zurekin telefonoz hitz egin dudanean, amets fal  tsu hartatik iratzarri nauzu (berriro ere), eta gainditu gabe dudan obsesio
|
hau
ni akabatzen ari dela konturatzen naiz. Eta orain nire ametsak ere akabatzen ari zara, eta hori ez da zilegi.
|
|
|
Jelosiak akabatu egingo nau. Tortura bat da
|
hau
niretzat.
|
|
|
Lehen eguneko irteera ezusteko mundu batean sartzea izan zen, eta berehala jakitea" ni hemen ondo nago". Halakorik existitzen zela sumatu gabe, berehala jakitea" leku
|
hau
niretzat da". Edo, agian," hemen badago lekua niretzat".
|
|
2009
|
|
|
Beti izan duzu dena egina, sehaskatik, jaio zinenetik, eta ez dakizu zer den hau. Ez dakizu zer garrantzitsua den
|
hau
niretzat. Hobe, seme maitea.
|
|
|
–Ez dakizu zeinen garrantzitsua den une
|
hau
niretzat, Elinor, esan zuen azkenik, erreguka bezala?. Eskatu egiten dizut, erregutu egiten dizut berriz ere:
|
|
|
Gaur ere etxetik irten naiz amumarenera joateko asmoarekin; Lamerara ailegatu naizenean, berriz, porturako bidea hartu dut. Tokatzen zaion leku lekuan eman ezin dudan puntada da honako
|
hau
niretzat eta sentitzen dut neu naizela bere bidetik iheska dabilen haria.
|
|
2010
|
|
|
Inguratu egin zuten areto nagusia, eta han geratu ginen Santiago Carrillo eta biok. Hala esan nion Carrillori," Don Santiago,
|
hau
niregatik da, zuk ez duzu izango inolako arazorik hemendik irteteko". Eta hark erantzun zidan," Ez, hemen geratuko naiz zurekin".
|
|
|
inguruko burdinolen hotsa itzali samarturik, baso ilunetan abandonatuxeak olazar eta meatze hondar ugari [131]; merkatu giro nahasi eta iluna; hainbat ikazkin, meatzari, gabiarotz eta olagizon langabetu, endemas ijito kastakoak, olajaun dirugoseen esplotazio beltzak aspaldi trafikatu eta bertakotuak, samar dabiltzala, muga ilun ixilpekoetan, lapurreria dutela batez ere ogibide. Eta erretolika
|
hau
nire irudipen hutsa dela uste baduzu, begira data horietan berberetan Goizuetako udal artxiboan ageri diren aztarren hauei [132]:
|
|
2011
|
|
|
–Jakin ezazu ikerketa
|
hau
niretzat ez dagoela itxita: ez dut etsiko, benetako hiltzailea edo hiltzaileak zein diren jakin arte.
|
|
|
Zer, orain mozkorra deitu behar didak? Noiztik arduratzen
|
hau
nire gibelak?
|
|
|
Arma bete zorro, etorkizuna hautu totalitarioz bete liteke, edota"
|
hau
nik konponduko dizuet" dioten lider populistez. Baita erantzun humanizatzailez ere, kontraesan sozial eta ekologiko erraldoiek eragindako gizalegezko erantzunez.
|
|
2018
|
|
|
Baina ez zuen uste etetea Ganixen ekimena izango zenik. " Lorea, zaila da
|
hau
niretzat... Buelta asko eman dizkiot buruan.
|
|
|
Hala ere, zuregana ekarri nauen historia oso bestelakoa da, eta bitxia, bitxia denez; gertatzekotan, detektibe baten bizitzan oso bakanka gertatzen diren horietarikoa. Eta behin hori argiturik, jakizu historia
|
hau
nire bulegora adineko senar emazte batzuk etorri ziren egunean hasi zela.
|
|
2019
|
|
|
Zuk gure etxea zabaldu zenion eta ohorez eta errespetuz hartu zenuen gure familian. Badakit bidaia
|
hau
nire ondoan jarraituko duzula.
|
|
|
Baina halere: gorputz
|
hau
nirea da, nirea, nirea. Erdipurdiko gorputz hau, gorputz nazkagarri hau, mundu guztiak bere eskura daukan gorputz hau.
|
|
|
Zuen hitzak tatuatuko ditut neure larruazalean. Gorputz
|
hau
nirea delako, nirea, nirea, nirea. Eta aldi berean:
|
|
|
–Gotzon,
|
hau
nire ama da, esan dit Koldok.
|
|
|
–Gaizki nengoke Felixek hemen ikusiko banindu...
|
hau
nire baratza berezia da... Jauna, barka iezadazu... ez dakite zer egiten duten... ene borrokak ez du azkenik.
|
|
|
–Utziko al zenidake zera
|
hau
niri, hogeita lau ordutarako bakarrik. Hartu dudalako adierazpena sinatuko dizut.
|
|
|
Oila-loka jaiki eta berriz saskipean jartzean, hartu bera eskuetan eta hiru gurutze arrautzen gainean eragiten zaizkio. Azken errito
|
hau
nire amona Sebastiana zenari eta ama Doloresi ikusita nago.
|
|
2020
|
|
|
–Ez kezkatu. Utzi
|
hau
nire kontu. Segi hire lanarekin.
|
|
|
–Bai. Argazki
|
hau
nirea da. Eta Pazoa ere bai eta lursail hauek eta jendilaje hau lapurtzen ari den guztia ere bai, teniente.
|
|
|
Horra edertasunaren irudia han bertan, Manuelaren begien aurrean! " Bai, neska,
|
hau
nik ezagututako ternuarrak bezalakoa da, orrazkeraz eta hazpegiz. Zenbat urte izango ditu hemen?
|
|
|
Kontatuko dudan
|
hau
nik ez dut gogoan oso txikia nintzelako, baina nire amak esanda dakit; Erregeek, baloia ekarri zidatela eta hura lurrean bueltaka erabiliz eta haren atzetik ibiliz ikasi omen nuen oinez. Beraz, ez da kasualitatea gero gertatutakoa...
|
|
|
" Badator argia" esan zuen profetak. ...; Eta ai, maite, zutaz egin nuen galde; (Eta ai, erreka zikinen iturri garbiak aurkitu nahi dituzun poeta tristea, ez zara gizon txarra baina zer arraio...); Nork xukatu lezazke giza-aberearen antsia eta negarra; Nik ez dut amets handirik, zeru ederrik eskaintzen, etsipenaren mugetan, zuekin nago bizitzen; Hala ere, gelditu egingo naiz; Ilunabar arte, anaien ondoan, herri zahar honetan; Hala ere,
|
hau
nere lurra da...
|
|
|
Gainera, pixka bat lotu nahi izan nuen doinuaren bitartez beste haiekin, gure aurreko âesaten dugun bezelaâ abertzale xaharrekin, haiek ere beren garaian, orain berrogei urtetik gora, egin bai  tzuten egin behar zutena; ondo edo gaizki, irabazi edo galdu âgalduz, klaro, Euskal Herriak askotan galdu duen bezelaâ, baina egin behar zutena eginez. Horregatik, kanta
|
hau
nere bihotzean egin nuenean, eta orain ere dena da itxaropena ezintasuna, nahi eta ezin, betiko leize horretan, baina a ver, a ver zer pasatzen zaigun hemendik aurrera. (Transkrip  zioa gurea da).
|
|
2021
|
|
|
Ez naiz ari Jonaneri sufriarazteagatik; aitzitik, barruan daramadan izaera soraioren erabakiak dira, ez nago neure izaera hori eraldatzeko, bere kasa jarraitzen utzi nahi diot, ea nora naraman, tunelean barrena, itsu eta ziraun. Zirraragarria ere gerta lekidake Jonanerekiko harremanean sakontzea, baina sentipen horri ere ez diot utzi nahi gain hartzen, lortu dudan greziar ataraxia soraio
|
hau
nire bizitzako altxor gisa zaindu nahi dut, aitonak herentzian utzitako ontza urre sinbolikoa balitz bezala. Ez neukan, ez, horman zuloa egin beharrik aitonaren altxor gaiztoaren bila, neure bularraldean baino.
|
|
|
Ez dut baldres edo heziera txarreko izan nahi, baina nire intimitatea errespetatu behar duzue. Ez naiz nire gauzez hitz egiteko zale, eta
|
hau
nire bizitzako saltsarik gaitzena duzue. Aste honetan mundu guztia zoratuta dabil, tabernetan inork ez du besterik hitz egiten, ez dakit berriz ere gorriak ikusi nahi ditudan.
|
|
|
Esango balu bezala: " ei!,
|
hau
nik ulertzen dut, eta beste bakarren batzuek ere bai, baina zuek ez. Jakin, nik dakit, ez zuek.
|
|
|
Gaur lasai egingo diat lo, eta agian hirekin amets egingo diat. Hiazun zaldiak itzuliko ahal
|
hau
niregana!
|
|
2022
|
|
|
...horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren
|
hau
nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasi... Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu maitatua izan naizelako, barkatu hil dudalako, gezurrak esan ditudalako, jan ere dudalako, eta nire bezeroak eta nire psikoanalista bera ere nire isilaldiekin desafiatu baditzaket, gizonezkoekin ausarta eta lotsagabea ere izan baninteke, larba hutsa naiz emakumezkoen aurrean, horra zergatik ez dudan lagunik, alegia egiazkorik batere ez, horra zergatik nahiago dudan emakumezkoak tarte batera eduki, eta neure burua gizonezkoz inguratu eta lubakitu, bai, gorroto ditut emakumezkoak, eskura ditudan baliabideekin ditut gorroto, gogameneko bazter horretako indarrarekin, nire gorputz makurtuarekin eta barkamena eskatzen dien ahoarekin, gogamenean akabatu egiten ditut emakumeak.
|
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu ...horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren
|
hau
nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasi...
|
|
|
...aneotasunak, nire garrasietan bidea egiten asmatzen dutenean, kantu bat da, itua erdiz erdi jo duen tiro baten modukoa, pentsamendu bat une egokian, eta irudipena dut han egiaz nagoela, betiko egon ere, eta nire gurasoentzat, nire irakasleentzat, nire pertsonifikazio horientzat" utzidazu hori niri nik mundu handia dut-eta", han nire profeten atsegin eta gozamenerako nagoela, puta gorputz
|
hau
nire atsegin eta gozamenerako zeharkatzen didatela.
|
|
|
–Ez nazazu horrela zigortu, mesedez. Bandera zuri
|
hau
nire bizi aldaketaren ikurra eta goiburua da, mortifikazio modu bat, barkamena eskatzeko belaunikatzea, nire otoitz zinezkoa... eta horrexegatik nago jarria zure aurrean, hemen gelditzen diren umetxoak eta aguretxoak salbatu nahi ditudalako, kosta lain kosta. Gauza bat esango dizut, Ryan soldadua:
|
|
|
Hala esan dit Louisek berak: " Badakit zeinen arriskutsua den
|
hau
niretzat. Bihotzez egiten dut zure gizonagatik, zuk ere nireagatik egingo zenukeen bezala; baina hobe da beste etxeren batean ezkutatzea, eskualdetik ihes egiteko abagunea sortzen den bitartean".
|
|
|
Bereziki inspiratuta ez nengoen egun batean izan zen, zerbait nahi baina zehazki zer nahi duzun ez dakizun egun horietako bat. Irribarre egin zidan Yleniak," liburu hori erosten bukatzeko behar izan duzu ordu bete?" esan nahi izan balit bezala," zergatik uste duzu jarri diodala izen
|
hau
nire liburu dendari?"; baina esan, egiaz," aukeraketa ona egin duzu" esan zidan, egonarririk galdu gabe. Handik gutxira irabazi zuen Aldasororenak euskarazko literatura itzulpenaren Euskadi saria.
|
|
|
Noiz edo noiz gertatu izan zait, liburu bat irakurri eta, kontxo," liburu
|
hau
nik idatzi nahiko nukeen" pentsatzea; dela gaiagatik, dela testuaren mailagatik, ez gutxitan biengatik?. Liburu baten aurrean inbidia sentitzea, alegia; noski sanoa, inbidia sanoa, oximoron handiagorik ez dut ezagutzen?.
|
|
2023
|
|
|
Eta hau geure buruari ere aplikatu behar diogu, gure buruarekin nola hitz egiten dugun funtsezkoa da gure autokontzeptua eraikitzerako: ez naiz behar bezain ona â ahalik eta ondoen egiten ari naiz; Zergatik gertatzen zait
|
hau
niri bakarrik? â Zer erakusten ari naiz egoera honetan?; Ezin dut egin â Bakarrik ez, baina laguntzarekin beharbada lortuko dut; Desastre bat naiz â Gizakia naiz, dena irteten zait gaizki â Ikasten ari naiz.
|