2000
|
|
—Bizitza osoan —erran zuen, Mattini eta bioi beha, sagar erre puska eder baten aitzinean, Bordeleko arno paregabea lagun—, nahinuke ka ibiltzen gara,
|
hau
nahi nuke, hura nahi nuke, eta ni ere hala ibili nintzen neure Parisko egonaldian, markesa izan nahi nuke, kondea izan nahi nuke... Baina gaur erran diezazueket ezen hemendik urte guti batzuetarat Urbiaingo markesa izanen naizela, eta ez Nahinuke koa:
|
|
Ustezkoa erran dut, eta ongi erran dut, zeren eta, oraintsu erran dizudan bezala, egiazkoa eta zin zinezkoa izan ote zen, bada, ene libertate hura...? Edo, aitzitik, ez ote nuen nik hura neure nahikeriaren nahikeria bihurtu,
|
hau
nahi dut eta hura ere nahi dut, eta nahi dudan guztia zilegi dut eta sori dut, zeren halakoa baita zorionaren bidea.... Zeren libertatea ez baitzen, benturaz, arauen guztiz haustea, baina hautsi gabe haustea, eta zeren ez baitzen, berdinzki, neurriz kanpoan neurrigabeki ibiltzea, baina neurriz kanpoan neurriz, libertatearen eskua zorabioaren eskuko izan ez zedin:
|
2004
|
|
Orain arte Euskaltzaindiak ez du egiazki ezer egin batasun hunen alde: Baigorri’n bertan, batasun
|
hau
nahi ez duela agertzeko edo, Haritxelhar jauna baxenabartarrez mintzatu da, Lafon jauna zuberotarrez, eta Lojendio jauna gipuzkoarrez. Batasunaren eragille izan nahi denean ez da jarraipide ahalkegarri hori ematen.
|
|
Zortzi bederatzi urte nituen, esate baterako, ama amonek erosketetara eraman nindutenean, Donostiara, arropa berriak behar nituela eta. Sartu ginen, bada, jantzi denda batera, non haurrentzako mota guztietako arropak baitzituzten salgai; apartatu eta geureganatu genituen galtzak eta niki bat, inongo arazorik gabe, baita galtzerdi batzuk ere... baina, jertsea aukeratzerakoan, orduantxe sortu zen eztabaida, ezin setatiago jarri bainintzen jertse lila batekin, zeinak aurreko aldean lore arroxa batzuk baitzituen,
|
hau
nahi dut, hau nahi dut, eta hau nahi dut.
|
|
Zortzi bederatzi urte nituen, esate baterako, ama amonek erosketetara eraman nindutenean, Donostiara, arropa berriak behar nituela eta. Sartu ginen, bada, jantzi denda batera, non haurrentzako mota guztietako arropak baitzituzten salgai; apartatu eta geureganatu genituen galtzak eta niki bat, inongo arazorik gabe, baita galtzerdi batzuk ere... baina, jertsea aukeratzerakoan, orduantxe sortu zen eztabaida, ezin setatiago jarri bainintzen jertse lila batekin, zeinak aurreko aldean lore arroxa batzuk baitzituen, hau nahi dut,
|
hau
nahi dut, eta hau nahi dut.
|
|
Zortzi bederatzi urte nituen, esate baterako, ama amonek erosketetara eraman nindutenean, Donostiara, arropa berriak behar nituela eta. ...n, bada, jantzi denda batera, non haurrentzako mota guztietako arropak baitzituzten salgai; apartatu eta geureganatu genituen galtzak eta niki bat, inongo arazorik gabe, baita galtzerdi batzuk ere... baina, jertsea aukeratzerakoan, orduantxe sortu zen eztabaida, ezin setatiago jarri bainintzen jertse lila batekin, zeinak aurreko aldean lore arroxa batzuk baitzituen, hau nahi dut, hau nahi dut, eta
|
hau
nahi dut.
|
2010
|
|
emakumea hutsaren hurrengotzat zuenez, ni neu hartzen ninduen jendeak gazteentzat; gazteena izatea, ordea, zaharrena izatea bezala, berezitasun bat zen, aurkako bi berezitasun, ezaugarri kontrajarriak zituztenak: ..., eta ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu nuen gainerakoek zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez, nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten nuen etxekoei kalaka ematea,
|
hau
nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean?, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan handirik ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan?
|
|
–Gutizietara ohitutako umea. Orain
|
hau
nahi dut. Orain ez dut nahi.
|
|
gazteena, berez, Benjamin Maria genuen, baina hura hil eta mundu honetatik joan zen, badakizu; Ada ere, berez, ni baino gazteagoa zen, baina urte haietako gizarteak —baita gaurkoak ere, beste maila batean, Elizak zer esanik ez— emakumea hutsaren hurrengotzat zuenez, ni neu hartzen ninduen jendeak gazteentzat; gazteena izatea, ordea, zaharrena izatea bezala, berezitasun bat zen —aurkako bi berezitasun, ezaugarri kontrajarriak zituztenak: ...ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu nuen gainerakoek zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez —nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten nuen etxekoei kalaka ematea,
|
hau
nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean—, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan handirik ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan...
|
2012
|
|
Gu bai ginela inprobisatzaile hutsak. Orain
|
hau
nahi dut, gero hura desio dut. Etengabe sentimenduekin jolasean, gure sentimenduekin eta besteen sentimenduekin.
|
2013
|
|
eta haien aita, alkoholikoa zena eta beste mundura zirrosi batek eroan zuena, halaxe aritzen zitzaielako bi semeei, hilzorian zegoela: . Ez nuke zuentzako heriotza
|
hau
nahi, eta zin egidazue egunean ez duzuela hiru baxoerdi baino gehiago edango. Hori bai, Errealak kopa edo liga irabazten badu, doako barra!?.
|
|
Txikitero kuadrilla hartan, baziren bi gazte –Carmelo Lojendio zen bata, eta bere anaia bestea, hiruzpalau urte zaharragoa–, hiru baxoerdi hartzera mugatzen zirenak –" Hirutegi anaiak" ere deitzen zieten lagunek txantxetan–, zergatik... eta haien aita, alkoholikoa zena eta beste mundura zirrosi batek eroan zuena, halaxe aritzen zitzaielako bi semeei, hilzorian zegoela: " Ez nuke zuentzako heriotza
|
hau
nahi, eta zin egidazue egunean ez duzuela hiru baxoerdi baino gehiago edango. Hori bai, Errealak kopa edo liga irabazten badu, doako barra!".
|
2014
|
|
–Nire hilabeteko paga emanen dinat, esan zion hotz?, eta azken aste
|
hau
nahi dunan tokian pasa dezaken. Badun hotel atsegin bat?
|
2015
|
|
Hartara, ez zuten ogitartekorik prestatu... hori zen kontua. Emakumea zenez, jakina, berarengana etortzen ziren egun guztian zehar, hau zela edo hura zela; batak
|
hau
nahi zuela, besteak hura; hazten ari ziren umeak; belaki bat zela iruditzen zitzaion sarritan, giza sentimenduz basitua. Eta orduan senarrak Zoaz pikutara, esan zion.
|
2016
|
|
horra hor gizonari eskain dakiokeen kalizarik garratzena. Hozitzen hasi den udaberri
|
hau
nahi niake dastatu eta uxtiatu; baina ez diat dastatuko are gutxiago uxtiatuko. Betor, halere, kaliza mingotsa!
|
|
Aurkezpen labur
|
hau
nahiko nuke duela zortzi urte, euskara maiteari, idatzi nion bihotzeko gutunarekin bururatu.
|
2017
|
|
«Trukatuko dugu hortz
|
hau
nahi duzunean, eta hamar dolar emango dizkizut gainera tratua borobiltzeko», diot nik. «Bazkaltzeko ordubete izatekotan gelditu ginen», diot, «eta nire jokabidea gustatzen ez bazaizu, badakizu zer egin dezakezun».
|
2019
|
|
Ixiarrek ez du dudarik egin, eta errepikatu egin dit: . Berak
|
hau
nahi zuen, eta familiak hori badaki?.
|
|
Nik ez nuen bidegurutze
|
hau
nahi.
|
|
Artzapezpikuak esan zuen, eta Rogeirok gero era laburrean, takigrafikoki, erregistratu zuen, geroagoko utziz Osberno? Osberno
|
hau
nahi den tokian egonik eta izan dena izan dela ere, izeneko hitz jasotzaileak sartuko dituen hitz jarioaren edergailuak, nahiz eta jada badoan bere uztako biribiltzeak sartzen, inspirazioari eragitearen ondorioz, Adiskidetzeko etorri gara hona, hasi zen artzapezpikua, pentsatu dugulako ezen zuek eta guk, denok, natura beraren eta printzipio beraren semeak izanik, gaizki dagoela desatsegina baino gehiago den gatazka honekin jarraitzea, eta nahiko genuke zuek konturatzea ez garela hona etorri hiria konkistatzera edo zuen eskuetatik erauztera, eta horretan bertan has zaitezkete ikusten kristau guztien ontasunaren nolakoa, zeinek, berea dena eskatzen dutenean ere, ez baitute besterena lapurtzen, eta esango bazenute justu horretara etorri garela, erantzungo genuke hiri honen jabetza guri dagokigula, eta zuengan berezko justiziaren printzipioaren aztarrenik txikienik baldin balego, besterik gabe, zuen ekipaje, diru eta ondasunak bildu, zuen emazteak eta seme alabak hartu, eta hanka egingo zenuketela aberri mairurantz, nondik ordu txarrean etorri baitzineten, guretzat utziz gurea dena, ez, utzidazue bukatzen, ederki ikusten dut burua alde batetik bestera mugitzen ari zaretela, keinuz adieraziz ahoak oraindik esan ez duena, egin ezazue kontu zuek, mairu eta moabiten arrazakook, iruzurrez lapurtu zenietela Lusitaniako erresuma zuen erresumari eta gure erresumari, gaur den egunera arte hiri, herri eta elizak suntsituz, hirurehun eta berrogeita hamazortzi urte baino gehiago badira gure hiriak eta gure lurren jabetza bidegabeki dauzkazuela, baina, tira, ikusirik horren luze jo duela Lisboan zaudeteneko epeak, eta bertan jaioak zaretela, zuekin ere erabiliko dugu gure ohiko ontasuna, eta eskatzen dizuegun gauza bakarra da zuen gazteluko gotorlekua eman diezaguzuen, gero zuetako bakoitzak bere lehengo askatasuna gordeko duela, ez zaituztegulako zuen etxeetatik kanporatu nahi, bertan zuen ohiturei atxikiz bizi zaretelarik, ez bada konbertsioz, libreki, Jainkoaren Eliza, egiazko bakarra, handiagotzera etorri nahi duzuela, lagun gisa ari natzaizue gaztigua ematen, Lisboa bezalako hiri batek anitzen askonahia biltzen du bere baitara, hain aberatsa izanik, dakigun bezala, eta ematen duen bezain zoriontsu emanik, ikus itzazue kanpamentuak, itsasontziak, zeuen aurka zin egindako gizon multzo handia, horregatik arrenka ari natzaizue, alor eta fruituen hondamena galaraz ezazue, erruki zaitezte zeuen aberastasunez, erruki halaber zeuen odolaz, onar ezazue eskaintzen dizuegun bakea zeuenganako aldarte onak dirauen bitartean, ederki asko dakizue hobe dela borrokarik gabe lortzen den bakea odol asko isuriz lortzen dena baino, sekula galdu ez den osasuna indarrez eta behartuta gaixotasun larriak eta are heriotza mehatxukoak gainditzen dituen osasuna baino hobea den gisa berean, eta ez naiz zer gerta ere ari, ohar zaitezte zein larri eta arriskugarri den erasotzen dizuen gaixotasuna, ez baduzue zuen osasunaren aldeko erabakia hartzen, bietako bat gertatuko zaizue, ala gaitza garaituko duzue, ala gaitzak garaituko zaituzte, eta ez ezazue nekerik har hirugarren aukerarik edo biderik bilatzen, hori baino hobe duzue zuhur jokatzea, zuen azkenera iritsi baitzarete, zaindu ezazue osasuna, beraz, horretarako denbora den bitartean, gogoan har erromatarren esaera, Harean ematen dio gladiadoreak bere buruari aholku, eta ez iezadazue erantzun zuek mairuak zaretela eta ez erromatarrak, nik esango nizueke esaera zuei ere haiei bezain egoki datorkizuela, hiltzera zoaztenez, eta hau esanda, ez dut zuekin listu gehiago gastatzeko asmorik, ezer esateko gogoa badaukazue, bota, eta labur.
|
2021
|
|
Dena. Jakin nahi nuen zer jaten zuen, nola esnatzen zen egunero, zein errutina zeraman, kirolik egiten ote zuen, gustuko ote zuen bere ondoan zegoen jendea (batez ere
|
hau
nahi nuen jakin), joaten ote zen zinemara.
|
|
–Batzuek –bere begiek ihes egin zidaten– Gutariko inork ez zuen gerra
|
hau
nahi.
|
2022
|
|
Ematen du berezkoa dugula, baina beti ari gara inprobisatzen, kale edo bale kate batean. Nik ikasi dut Mattini erraten" sentitzen dut, ez nuen
|
hau
nahi", baina ordurako oihu egin diot. Bidea da.
|