|
2001
|
|
|
Aitzitik, badirudi Altunak azpimarkatzen duen Heguyren primus horrek Etxeberriren berritasuna eta are lehentasuna adierazi nahi duela, Elizakoetan  erabiltzen duen bertso lanari legokionez bederen. Ezin ahatz daiteke Materreren bi edizioak Manualarena baino lehenagokoak direla,
|
hau
beste maila umilago batean âhitz lauz gaineraâ ari bazen ere. Badirudi, bestalde, Etxeberri bera ere" primutasun" horren jakile zela, ez baitzituzkeen bestela honako neurtitz hauek bezalakoak idatziko:
|
|
|
Ez da
|
hau
beste enpresa sektore askotan ezagutzen ez den zerbait, baina berezitasun batzuk azpimarratuko genituzke.
|
|
2002
|
|
|
Aski zen Euskaltzaindiak bere paradigmetan etor baledi, ikusiko zukeen edo baletor jartzea, edo ukan dut idaztea norbaitek liburu batean, aldameneko irakasleak horiek direla forma jatorrak, eta batuan erabili beharrekoak, erakusteko, eta ez, demagun, haiek bezain jator eta betikoak diren etorriko balitz, ikusiko zuen edo izan dut. Taula horietan dateke bezalakoak ikusi genituenean, berehala hasi ziren forma horiek barreiatzen, eta beharbada bihar etorriko da doi doi esateko gai zenari noiz eta nola erabili behar zuen dateke hori hasi ginen irakasten, eta gainera, aldaera
|
hau
bestea baino egokiago zela esaten genion. Zer gertatu da?
|
|
|
liburu honetan halako atal bat sartzeak konpondu ez, perpetuatu egiten du kontraesana; baina, nola hitz egin 90eko hamarkadako literaturaz gaia ukitu gabe?). Eta, bestalde, ez dut uste, kritika misoginoen arrisku erreala saihesteko (edo diskriminazio positiboko politika baten alde), emakumezkoen lanei egindako iruzkin negatiboak a priori arbuiatu behar direnik (baina
|
hau
beste gai bat da, kritikaren egoera terminalarekin lotua, eta hurrengo atalean aztertuko dugu). Diskriminazio positiboa ona izan daiteke lanen sorkuntza eta argitarapena bultzatzeko, aipatu portzentaia txiki horiek gora eramaten saiatzeko, baina onartu behar da horrek ez duela ziurtatzen lan horiek guztiak bikainak izango direnik.
|
|
2003
|
|
|
Zarauzko Misiolari Ikastetxea itxi aurretik hango fraide batek predikatutako azkenetako misio sermoi batekin hasi bainaiz, buka dezadan atal
|
hau
beste batekin, oraingoa Biz  kaiko herriren batean esana. Inazio Astigarraga predikariaren berotasuna dela eta, Bergarako Akordioa gertatu eta berehalakoa dela pentsa daiteke, oraindik ez baitauka oso garbi hitzarmen horretako emaitza.
|
|
2005
|
|
|
–Nire aita pertsona batek saldu zuen; PCkoa zen, bai, txeka haietako partaidea; gaur ez bezalako egoera historiko batean, ordea. Oraingo
|
hau
beste historia bat da.
|
|
2006
|
|
|
Zinera joan ginen azkenetako batean, etxe atarian topatu genuen gizonezko batekin. Ez zen lehendabiziko aldia, baina aipatzen ari naizen
|
hau
besteak baino larriagoa iruditu zitzaigun. Ez naiz hasiko orain zehaztasunak ematen.
|
|
2008
|
|
|
Galdera hori gaztetatik edo umetatik hasi behar da egiten, etsi etsian egonez erantzunik gabeko galdera dela. Galdera horri erantzun bat bilatu (nahi) izanak zatartu du mundu
|
hau
beste ezerk baino gehiago.
|
|
|
Jendeak egiten duenari begiratu, ez esaten duenari. Hala du, baina honako aldrebes
|
hau
bestera jarria dago: jendeak egiten duenik ez juzgatu ahal dela, baina kontuz zer esaten duen; erne eta adi esplikazio faltsuei eta buruzuriketei; kasu agiri, adierazpen eta txostenetako intsentsuak ezkutatzen duenari.
|
|
2009
|
|
|
Iritziak eman, bai; niri zer gustatzen zaidan esateko ere, arazorik ez dut, horixe bakarrik behar genuke. Baina honako
|
hau
beste horko hori baino hobea dela erabaki eta erabakitakoa sinatu, ez. Erratzekotan, hanka sartzea izan dadila partikularra, nirea, gustu pertsonalari dagokiona.
|
|
|
Halere, eta
|
hau
beste lagun baten solasetik hartua da, goizeroko albistegia pairatu ostean, dela ez dakit zenbat kilometroko ilarak autopistan eta nazional 1ean, direla hainbat era eta modutara eraildako saldo gaueroko eta egunerokoa erraiak ozpintzeraino irentsi ostean, hainbat triskantza, horrenbeste burugabekeria... azkenean, isolatzeko eta banakakokerian norbere burua gordetzeko tentazioa ere ematen dizu.
|
|
2010
|
|
|
Orduantxe hasiko ziren bazterrak nahasten eta errezeloak sortzen Elama inguruko meatzulo berria zela medio. Izan ere, auzi
|
hau
beste hamar urtez luzatu baitzen, eta bitarte horretan sartu kartzelara gure kantako protagonistak, Berdabioko lau akusatuak, alegia, meatzulo ezkuturen batean diru faltsua egiten zutela salatuz.
|
|
2019
|
|
|
Ankerra da esango dudana, baina oxala
|
hau
beste bati gertatu izan balitzaio.
|
|
2020
|
|
|
Eta astearte batean izan zen, astelehen edo ostegun batean izan zitekeen bezala, Anxela zutik jarri zenean eta esan zuenean, kito, onartzen dut eginbeharra, aitzakia
|
hau
beste edozein bezain ona da bizitza reseteatzeko, hutsetik hasteko, hemendik 150 km-ra aterako dute gorpua lurpetik, senarrarengandik oso urrun; hortaz, hauxe da momentua, banoa, bakarrik egongo naiz, zentratua. Eginbeharra dela eta pastilla dela, lasai egongo naiz.
|
|
2021
|
|
|
–Asko nekatu al
|
hau
beste horrek. Nahi baduk, operazioa errepika zezakeagu.
|
|
|
Oraindik urratzen hasi ez naizen ikerketa ildo bat da, baina gertakarien erritmoak atzerarazi egin dit informazioa zuekin elkarbanatzea. Une
|
hau
beste edozein bezain ona nahiz txarra da horretarako.
|
|
|
–Bide
|
hau
beste edozein bezain ona edo bezain txarra da. Hasi zu, erantzun zuen.
|
|
2022
|
|
|
Abesti hori, jauna, aitak abesten zion ahizpari, baina bakarrik zati hau, si solo queda en mi dolor y vida, ay amor, no me dejes vivir. Orduan ulertu nuen, azkenean, jauna, nire Norak, nire bihotzeko ahizpak, berriaren txakurrak sufritzen zuen bezala sufritzen duela, eta berak nahi duen gauza bakarra hiltzea dela, bizitza den jolas
|
hau
besteentzat uztea.
|
|
|
...a etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana,
|
hau
beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei... Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu maitatua izan naizelako, barkatu hil dudalako, gezurrak esan ditudalako, jan ere dudalako, eta nire bezeroak eta nire psikoanalista bera ere nire isilaldiekin desafiatu baditzaket, gizonezkoekin ausarta eta lotsagabea ere izan baninteke, larba hutsa naiz emakumezkoen aurrean, horra zergatik ez dudan lagunik, alegia egiazkorik batere ez, horra zergatik nahiago dudan emakumezkoak tarte batera eduki, eta neure burua gizonezkoz inguratu eta lubakitu, bai, gorroto ditut emakumezkoak, eskura ditudan baliabideekin ditut gorroto, gogameneko bazter horretako indarrarekin, nire gorputz makurtuarekin eta barkamena eskatzen dien ahoarekin, gogamenean akabatu egiten ditut emakumeak.
|
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu ...a etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana,
|
hau
beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei...
|
|
|
...axola zure emaztea, zaharra eta zatarra da dudarik gabe, bere adineko emakume guztiak bezainbat, nire ama bezainbat, bestalde seguru nago dagoeneko ez duzula desio, aldizkariak ikuskatzen dituzula eta masturbatu egiten zarela hatza zirrikituan sartua duten neska gazte biluzien argazkiei begira, eta seguru nago aitorpen hauek ez dizutela batere gogait eragiten, zeren lehenago ere ikusia izango duzu
|
hau
beste batzuengan, paziente gazteak egunero maitemintzen dira beren psikoanalistaz, sendatze prozesu normalaren parte da, sentitzen dut baina gaurgero ez zait egokia iruditzen analizatu terminoa erabiltzea prostituitzen diren emakume suizidak izendatzeko, nahiago dut gaixorik daudela esan, zintzoago eta ernagarriago da gaixorik daudela esatea, gaixotasunarekin zer ikustekorik ez izatea da hori eta...
|
|
|
..., nirea den aita horrentzat, oraindik ere gaur egun arreta handiz begiratzen dit, oraindik ere bestela bezala begiratzen die titiburuek kamisetaren oihaletik barrena egiten didaten demarkazioari, eta beharbada alaba bat eman niezaion nahiko luke hari eskutxoetatik heldu eta bere inguruan planearazi ahal izateko, aita horrek alaba bat eman nahiko lidake nik bota ahal izateko, atzera zaldiko maldiko
|
hau
beste hamar belaunaldiz abiarazi ahal izateko, bata bestea ez ezagutzearen indarrez guk batak bestea hil arte, eta gainera nolanahi ere ni amaren aurrean belaunikatzeak ez du ezertarako balio, ez amaren aurrean eta ez inoren aurrean, zeren ez dago barkatzekorik, horixe da tristeena, neuk nahi izan dut hau dena, bai nire aita eta bai nire ama ere, ez dago barkatzekorik zeren halakoxea da bizia, ga...
|
|
2023
|
|
|
Bai, lur elkor
|
hau
beste ezer ez genian. Baina, halaz guztiz ere, orain irudipena diat hobeak zirela sorleku madarikatu honetan gazte izan ginen garai haiek.
|
|
|
Eta hara! Ez da lehen aldia gauez zerura begira nagoela, baina
|
hau
beste zeru bat da: mendien itzalen gainetik antzezleku miragarri bat sortu dela dirudi.
|