|
2000
|
|
|
—Koadro batean, haatik, koloreak dik azken hitza, eta hitz hori fauna eta hutsala gertatu izan zaidak orainokoan. Ez, Joanes, ene koadroetan ez duk mirakulu
|
handirik
ez tipirik aurkituko, zeren pintura batek marrazkia dik gorputz, eta kolorea arima. Eta ene pinturak gorputza izan zezakek, baina ez arimarik...
|
|
2003
|
|
|
–Geroztik gaurdaino hemen ez duk lurrikararik izan, ez
|
handirik
ez txikirik.
|
|
2009
|
|
|
Gure etxean ez zen liburutegirik, ez
|
handirik
ez txikirik, eta eskasia hartatik datozkit, agian, gaurko demasiak: askotan bezala, gaur ere postariak liburu batzuk ekarri dizkit eguneroko gutunekin batera, eta burutik pasatu zait orain dudan liburuak pilatzeko eta pilatzeko grinak ba ote duen zerikusirik txikitako liburu faltarekin.
|
|
2010
|
|
|
zaharrenarena indarrarekin, oinordekotzarekin eta erantzukizunarekin lotua, eta gazteenarena nolabaiteko ahuleziarekin, baita nolabaiteko axolagabetasunarekin eta besteengandik hartu beharreko babesarekin ere?, eta ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu nuen gainerakoek zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez, nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten nuen etxekoei kalaka ematea, hau nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean?, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan
|
handirik
ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan?
|
|
|
zaharrenarena indarrarekin, oinordekotzarekin eta erantzukizunarekin lotua, eta gazteenarena nolabaiteko ahuleziarekin, baita nolabaiteko axolagabetasunarekin eta besteengandik hartu beharreko babesarekin ere—, eta ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu nuen gainerakoek zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez —nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten nuen etxekoei kalaka ematea, hau nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean—, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan
|
handirik
ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan...
|