2000
|
|
– Izan al
|
haiz
Eiffelen?
|
|
– Baina, motel, Eiffel dorrera igotzeko igogailu bat baino gehiago erabili behar duk. Batean lehenengo estairaino, errestorant batera; han beste bat hartzen da eta gora jarraitzen, eta gero beste bat... eta horrela iritsiko
|
haiz
noizbait punta puntaraino!
|
|
– Orexan esan duk, pistola hiri begira jarrita eskuak altxatzeko agindu diadanean. Ez al
|
haiz
oroitzen?
|
|
Errepara iezaiok heuk. Hi hilda egona
|
haiz
eta nik baino hobeto igarri hioke hilda dagoen edo ez.
|
|
– Bikain, Estepan, bikain! Hi
|
haiz
hi izatekoa!
|
|
– Hi
|
haiz
hor aitatzen dan Julen hori?
|
|
– Ederki baliatu
|
haiz
nire mozkorraldiaz, ezta? –esan nion, errieta eginez bezala, baina arin, haserre handirik erakutsi gabe– Nork esan zian hiri nik Donostiara etorri nahi nuela?
|
|
– Ikusten diat ez duala denbora alferrik galtzen Egunkaria utzi duanetik –komentatu zidan, nire diosalari erantzun eta nire parera heldurik, egun batzuk lehenago arte nire zuzendari izandakoak– Ez
|
haiz
leku txarrera etorri gosaltzera, alajaina!
|
|
" guk ere laster despeditu dugu", esan zuen. " Zer esaten ari
|
haiz
–", errieta egin zion Mariak; despeditu dugu!". " Tenorea heldu delarik", esan zuen amatxi zaharrak," despeditu egin behar da".
|
|
Beldur izan naiz ez egitekoren bat egingo ote zuen". " Zer esaten ari
|
haiz
–", esan zuen amatxi zaharrak. " Ez naun serio ari", esan zuen Mariak; egiazki, umore estrainio bat zerabilen.
|
|
" mantenimendukoak responsabilizatu nahi gaitiztek orain, gertatu denaz; eta Leo, gure jefea, ez zakiat non deabru sartu den... Hi berriz, arropak ez dituk oso bustiak, nora sartu
|
haiz
–". " Goian bizi den emakume horren etxean, hain zuzen arropak pixka bat lehortu bitartean...".
|
|
" Goian bizi den emakume horren etxean, hain zuzen arropak pixka bat lehortu bitartean...". " Raissaren etxean?", harritu zen Gari;" harekin egon
|
haiz
.... Badakik nor den ezta?"; Xanek ez zekiela eta:
|
|
" Potrojorran zegoan", esan zuen beste boz, boz erlats batek. " Eta ez
|
haiz
noski ezertaz enteratu", esan zuen hirugarren bozak. " Bonifazio", xuxurlatu zion Garik Xani, besoan kolpetxo bat jo, ate alderantza irristatzen hasi zen; hain isilik, hain azkar, narrasti bat bezalaxe zihoan.
|
|
" Eta nora joango naiz?", esan zuen Leok. " Orain ez
|
haiz
negarrez hasiko", esan zuen boz erlatsak. Krak bat aditu zen.
|
|
Bonifaziok, ikusi zuelarik: " Hago", esan zuen;" hi ez al
|
haiz
lehenago Garijorekin zebilena?"; Xan akongojatuta zegoen; bitartean Leok mukiak zurrupatu zituen; bistan da biktima bakarra ez izateak kontsolatu egiten zuela;" okupa hadi horretaz", esan zion Bonifaziok bere lagunari, eta Xani: " hi etorri nirekin".
|
|
Ez zuen behinik behin Bonifazio komentzitu. " Agian alferra izango
|
haiz
", esan zuen hark," edo agian babua; kezkatu egiten naik", erantsi zuen," hire nortasunaren alderdi horrek". Xanen begi ertzean malko bat ageri zen:
|
|
" hor nire lehengusuak lan egiten du"; harroxko zegoen. " Gogoratzen al
|
haiz
", galdetu zion bere lagunari Lupok," Henrik zer esan zigun. Denek lana izateko, guk gurean ordu gutxiago sartu behar genuela".
|
|
Historia bat, hain segur, isildu behar zena. " Eta, orain atera
|
haiz
e?". Xanek barre samur, enigmatiko bat egin zuen.
|
|
Xan apur bat hurreratu zitzaion eta, kikilduta bazegoen ere ahots halabeharrez oso goitiz: " Hi", esan zuen," Henriren auzokoa omen
|
haiz
". " Henri?", esan zuen Lazarok;" karrika berekoa"; beste zerbait esan zuen; Xanek ordea, ez zuen hura aditu; ez aditze aurpegia paratu zuen eta, Lazarok orduan, eskutzarra Xanen lepoan ezarrita, bere belarriaren gainera makurtuz:
|
|
Gero Lazarok, eskua tinki zarraturik Xan beraiengana hurbilarazi zuen; hurrean zituen bi lagun haiek nola hala presentatu, zerbait galdetu zion. " Orain heldu
|
haiz
, ezta?", izan zitekeen galdera hura; hargatixe Xanek: " Orain, bai", esan zuen.
|
|
" Henri. Henriz ari al
|
haiz
–". " Ha, ha", esan zuen Lazarok," ez motel.
|
|
Xan ordea, zer esan ez zekiela zegoen. " Haren laguna al
|
haiz
–", galdetu zion sudurmakoak. Xanek buruaz baietz egin eta:
|
|
Hala ere, sudurmakoak, begiak apur bat txitxilduz: " Non egon
|
haiz
–", galdetu zion. " Motan", esan zuen Xanek apalki.
|
|
Hi: gogoratzen al
|
haiz
...?"; fotoaren ilusioan hiru lau lagun arrimatu ziren, barraren kontra, Xan eta Lazaroren inguruan korro itxi batean; batek errebista hartu, beste bati erakutsi, foto hura zela ta ele sunsun batzuk egin zituzten;" atzean jokatzen zian", esan zuen Lazarok;" beti zirikatzen, kontrarioa aspertzeraino; eta, baloia zuela, zelaiko punta batetik bestera lasterka zihoala, ez zegoan hu... " alde, alde!", bere lagunak uxatu zituen; Xan eta biak saihetsez saihets, berriz ere fotoari begira:
|
|
Beraz, zutik zelarik: " Galdu al
|
haiz
–", esan zion begibeltzak, burla doinuz, ez arrunt gaixtoki hala ere. Sudurmakoak, irribarretxo batekin:
|
|
Konkorrak despistatuta ematen zuen, preokupatuta agian, ez agian oraindik erabat esnai; gero betaurrekoak jantzi zituen eta, zurrun Xani begira: " Hi
|
haiz
, hortaz, Xan", esan zuen; Xanek mormor batekin eman zuen baietza;"... Motan zeldari su eman ziona"; Xanen begiek diz diz egin zuten;" Etxezurian latzak pasatuko hituen...", esan zuen; Xanek ez baitzuen ezer esaten: " etorri", esan zuen," goazemak sukaldera.
|
|
" Hi...!", esan zuen, saludo gisa, konkorrak, segidan buru txikia gorde zen, tranpilla itxi, sabaian urrats batzuk aditu ziren;" eseri", esan zion konkorrak Xani; baso zikinak erretiratu, baso garbi bi atera zituen;" ez zakiat zerbait ote den", esan zuen;" a, hemen duk"; armario batetik txorizo luzanga bat atera zuen, kutxilo bat eskainiz: " hamaika buelta emanda egongo
|
haiz
eta... jan!", esan zuen. Eskua kopetan zuela, motibo aparenterik gabe sukaldean itzuliño bat egin, gero Xanen ondoantsu jarri zen.
|
2001
|
|
–Ohartuko
|
haiz
, denborarekin, ez duela halako garrantzirik.
|
|
–Bakea emak puttil! Noiz jinen
|
haiz
gure etxera mutil? –oihukatzen zuen baten batek, ahantzi gabe hauteskunde kanpaina betean hitz emak oro ez zirela derrigorrez eman hitzak.
|
|
–Mairos? Zer ari
|
haiz
ordu hauetan herriko plazan bakarrik?
|
|
Ez huen ulertuko. Hain
|
haiz
inoxenta!
|
|
Eta Gurea Da Geroa? Gomendatu naunan funtsez euskaldun egoteko eta frantses bilakatzen ari
|
haiz
! Bakea eta zigarro bat eman iezazkidan.
|
|
Ohorea itxuraren mundua dun. Ohorearen zaintzeko kolpeak bildu dizkinat emazte frankoren antzera eta halaber gezurra erran zienat lankideei, medikuei, auzoei, amari eta hiri, nola ez, hain
|
haiz
inoxenta!
|
|
–Lanerako
|
haiz
ez sarri?
|
|
–Jin baldin bahaiz, ez
|
haiz
ontsa.
|
|
–Hemen
|
haiz
orain. Tira ezan Onetik horretarik.
|
|
–Hik dunan sexu harreman bakarra gasnarekin delako arras konplexatua
|
haiz
. Esbadi hadi amiñi bat.
|
|
Esbadi hadi amiñi bat. Akelarretan, irudiz herabe, hegian egoten
|
haiz
, gin kas edaten, mozkortu arte. Relax!
|
|
" Es muy linda tu Belinda? Egon
|
haiz
egundaino haren gainean etzinda?". Astean behin jausten zen herrira, papera, kartazala eta selloa erostera.
|
|
– Ze ari
|
haiz
–Aestian ere erran diat porkulo hartzera joateko!
|
|
– Lasai, gazte! Hok ogi gogorra dituk edozeinentzat eta haginik gabe geldituko
|
haiz
nolanahi ausikika hasiz geroz.
|
|
– Demonio belepitoa! –atera zitzaion Aureliori– Arraso erotu
|
haiz
edo ze?
|
|
Nik bazekiat zer egin. Badiat lagun bat, hor aitzintxeago bizi dena, eta han idortuko
|
haiz
kanpotik. Barrena eta bertze zerbait ere akaso gehigo bustiko diguk.
|
|
Ez zioten ireki nahi, eta berak gero eta fuerteago jotzen zuen. " Ez
|
haiz
ohartzen Aste Santua dela eta putek ere ez dutela lanikan egiten?", erran zion portugesak irriz. Gizon ttikiak marmarika alde egin zuen eta bi adiskideek euren bidean segitu zuten, karrika estu bateko atari bateraino.
|
|
–ondoraino hurbilduz, oihuka hasi zitzaion aita, gero eta fuerteago, lepoko zaina ageri– Ongi iduritzen zaik, Aste Santuan, batere abisatu gabe, hor barna nolanahi ibiltzea! Non ibili
|
haiz
, e. Ardo usain horrekin!, non ibili haiz eta norekin?
|
|
Non ibili haiz, e? Ardo usain horrekin!, non ibili
|
haiz
eta norekin. Demonio zerria!!!
|
|
Gainerakoak bezain kontent agertu nahi bazuen ere, goizean goizetik zahatotik tiraka, neskak bazekien mutilaren baitan tristurak kabia egina zuela. Aspaldi xamarreko kontuak ziren, baina ez horregatik ahantziak," Hagitz mutil ona
|
haiz
, biño nik ez haut maite! Bertze norbait bilatu duk!
|
|
– Erotu
|
haiz
edo ze!
|
|
Zer moduz hartzen din? Gixon gogorra eginen
|
haiz
hi! Eta hi, Maria, zer modu?
|
|
Eta hi, Maria, zer modu? Jarriko
|
haiz
polliki polliki. Denbora behar din!
|
|
– Eskailerapekoa aterako diat lagun, ez
|
haiz
kexatuko –tabernariaren begi gorriari erreparatu nion aurrena; ondoren musu irribarretsu kirasdunak erasan zidan urdailera.
|
|
– Mutil zintzoa
|
haiz
benetan Pablo –bota nion nabarmenki ironiatsu.
|
|
Bizitza horrelakoa duk eta kitto. Alfer alferrik duk negarrari ematea, ez
|
haiz
eta ume-mokoa!
|
|
– Beharbada ez
|
haiz
nik uste bezain odol meheko. Hire amorru pizarrari atxikitzea komeni zaik auzi honetatik onik aterako bahaiz, txikito!
|
|
–arretaz erreparatu zion Pabloren aurpegiera herabetiari– Baina zargaldua ikusten haut guztiz. Hainbesterainoko zartada jo dik basamortuak ala... beste andereñoren baten erasoa jasaten ari
|
haiz
––artean ere burumakur eta bizkar emanik zegoen Juliari zeharka begiratu zion, irribarre oker ozpin batez masaila aldea guztiz desitxuratu zitzaion arte.
|
|
– Behin betirako ustelduko ahal
|
haiz
infernuan, kabroi zikina!
|
|
– Emaziringa alaena! Horretarako etorri al
|
haiz
–Hildakoak ere ezin al ditun bakean utzi?
|
|
– Lasai motel –esan zion neskak, egoera kontrolpean zegoela ikusita–, laster bilatuko duk beste norbait hi zapaltzen jarraitzeko edo, bestela, trenaren azpira botazak hire burua, horrela betirako egongo
|
haiz
hire lagun kuttunaren ondoan!
|
|
– Ez, heu bakarrik joango
|
haiz
infernura. Trena metro batera iristen denean jauzi batez atzera egitea nahikoa diat; erreflexu kontua duk, txikito, besterik ez.
|
|
– Estuasun ederrean sartu
|
haiz
txikito! Orain ulertzen diat hire urduritasuna eta, dudarik gabe, ez duk gutxiagotarako.
|
|
– Heu joango
|
haiz
pikutara behar baino lehenago. Aitak kakatan ere kontrolatzen duen mutil koxkor baten lana hartu duk, oso ondo.
|
|
Baita larrutik ordaindu ere –ondoren, pixka batean hausnar egin ondoren barrena lehertu zuen–: Steve kabroi zikina, betirako ustelduko ahal
|
haiz
lurpean!
|
|
" Ondo ibili
|
haiz
munduan barrena?
|
|
Ezer gabe geratuko
|
haiz
|
2002
|
|
– Pozik bizi
|
haiz
–
|
|
Ohitura izango duk. Hi izan
|
haiz
motoan gindoazenean harroarena egin duena, ohearen tamainak ardurarik ez zuela esanez.
|
|
– Hilabete barru hemen inguruan ibiliko
|
haiz
–
|
|
Santosek sama okertze batean ikusi zuen urrutitik eta apur batean egoteko keinua egin zion beso luzatuaz. " Kontuz, txotxongilo, nabarmen geldituko
|
haiz
lagunen aurrean" xuxurlatu zuen Mentxuk gaiztakeriaz. Handik laster bekoz beko izan ziren biak.
|
|
– Hi
|
haiz
, Joselu. Segi aurrera –entzun zuen.
|
|
– Mentxu, gauza ikaragarriak esan dituzte brigadakoek Santosi buruz. " Oraingoan bai, jausi
|
haiz
!", esaten zioten ahapetik baina gogor, eta niri zuzenduta" andrea, gerta zaitez hurrengo hogeita hamar urtetan Santutxuko presondegira kaxuelak eta otartekoak eroatera, beno, baldin eta lehenago garrotea ematen ez badiote". Ni saiatu naiz deiadarrik ez egiten, albait lasaien egoten, baina min lazgarria sentitu dut muinetan, Santosen kontra zegoen salaketa esan dutenean...
|
|
– Zelan joan duk saioa? Egona izango
|
haiz
amarekin, hura ere joranez zegoan zer izan den jakiteko.
|
|
– Joño, seme, hemen
|
haiz
––arnasbeharrak bularraldea punpaka ibiltzea eragiten zion Santosi– Zer jazo da?
|
|
– Ederto, txundituta nagok, azkarra
|
haiz
benetan –doinu trufariaz esan zuen Mentxuk, eta idazmahairantz jaiki zen– Bost minutu besterik ez ditiat eskatzen... bazterrotan justizia banatzen duen aingerua izan gura baduk, emango diat nik zeren alde borrokatu.
|
|
– Eta nola dakik polizia zela? Hi ere aita bezala hasi
|
haiz
poliziak alde guztietan ikusten –eskua paparreko botoi artetik sartu zuen– Segi egik.
|
|
– Oheratu
|
haiz
nire lehengusinarekin?
|
|
Amaitu egin dira eskua ipurdiz ipurdi ibiltzeko egunak. Fiona ondoko gelara sartu da, italiarrek ba omen dute perika ona, beti; berba handiegirik gabe sartu da, fucking bat edo beste, hi
|
haiz
kakatia, hi. Ez diozu erantzun.
|
|
Ez duk makala. Hi
|
haiz
, hi, gerra kontuetan aditua! –trufa egin zion Emmak barre zantzoka.
|
|
– Zertan aritzen
|
haiz
–
|
2003
|
|
Logika oro neure zerbitzura egokitu arte okertzea. Beti
|
haiz
moldatuko orotara. Beti haiz egokituko.
|
|
Beti haiz moldatuko orotara. Beti
|
haiz
egokituko. Gazi gezetara.
|
|
To oparia, pentsatu du, Damianek, ez zaik doakoa irtengo Donostiarako bidaia, nafar kaikua. Ederki akordatuko
|
haiz
gaurko bisitaz. Ven y cuéntalo.
|
|
Ez jasotzea deliberatzen du, hala ere, eta erantzungailuan hasi da Jose Ramon Izpizua bere lagunaren lehenengo hitzak entzuten. Zer moduz, aspaldiko, esaten dio, bizi
|
haiz
. Non arraio habil.
|
|
Non arraio habil. Aspaldi ez
|
haiz
agertu ostiraletako gure afarira. Eta une horretan, Damianek telefonoa jasotzea erabaki du.
|
|
Ez dituk gauzak gutxi aldatu handik hona, Damian, esan dio Izpizuak, Damianen pentsamenduak entzun izan balitu bezala. Heu ere ez
|
haiz
lehengo bera. Orduan estudiante finaren itxura huen eta orain, azkarregi zahartuko den zientzialariarena.
|
|
Eta barrara iritsitakoan, norantz nahi duk, galdetu dio, eki ala mendebal. Heu
|
haiz
patroia, izan da Damianen erantzun guztia.
|
|
Leherketa bat hemen eta leherketa bat han. Ingalaterrako erreginak baino hobeto hitz egiten duk hik ingelesez eta heu joango
|
haiz
Belfastera detonagailu horien bila, agindu zion buruzagietako batek. Hau ere hirekin joango duk, esan zion eta Jose Ramon Izpizua jarri zioten alboan.
|
|
Zer nahi duk, lupiatan ala bestela, galdetu zion Izpizuak Hendaiako hondartzaren parean zihoazenean eta, heu
|
haiz
patroia, erantzun zion Damianek berriro. Heu haiz patroia.
|
|
Zer nahi duk, lupiatan ala bestela, galdetu zion Izpizuak Hendaiako hondartzaren parean zihoazenean eta, heu haiz patroia, erantzun zion Damianek berriro. Heu
|
haiz
patroia. Horixe bakarrik erantzun zion, lupia eztarrian zaukaat nik, lagunari aitortzeko aukera profitatu gabe.
|
|
Sokoako altueran erabaki zuten mendebalerantz itzultzea, Pasaia aldera. Heu
|
haiz
patroia.
|
|
Sartu barrura, esan du gero, eta nora sartuko dira barrura ez bada, pentsatu du jarraian, esaldia aipatu bezain azkar. Zozoa
|
haiz
zeharo, Damian, haserretu da bere buruarekin.
|
|
betiko lukainka traza daukak, Damian, esan dio bere buruari. Horretan ere ez
|
haiz
batere aldatu. Baina, bai, bere begiak ez direla betikoak, hori ikusi du.
|
|
Ez daukak itzultzerik. Hondartzan galtzera abiatuta dagoen uhina
|
haiz
. Haizeak ekarri hau honaino, oharkabean.
|
|
Haizeak ekarri hau honaino, oharkabean. Ez
|
haiz
orain arte jabetu. Baina hortxe hago.
|
|
Hondarretan ahitzera hoa. Edo bestenaz, goitik behera abailan doan harria
|
haiz
. Hondoa noiz joko.
|
|
–Hi heu etorriko
|
haiz
––galde egin nion, Elenari beste ontzian sartzen laguntzen niola.
|
|
–Esperantza hari mehe batekin –esan nion– Ohartu
|
haiz
–ez dakit, baina orduan uste dut hasi nintzaiola hika esaten– zelan diotson ilobari. Zigorra leuntzeko egin ahalak egiteko, nora jo behar den, jotzeko, kosta ahala kosta aurrera egin behar dutela.
|
|
–Ez
|
haiz
konturatu eskutitzak kartzelatik legez atera ahal izateko modu bakarra Viva España eta Viva Franco ipintzea zena?
|
|
–Ezagutzen ditiat paisaiok –ironiak gehiago egin behar zidala oharturik nintzen– Eta hik, hain grafologo ona haizenez gero arte kritikoa ere izango
|
haiz
eta, zer ikusten duk koadro horietan?
|
|
–Hi
|
haiz
hi kritikoa! Koadroetan pertsonarik ez dagoela, horixe huen faxista haren ezaugarri nagusia!
|
|
–Ez –esan nion– Gaur etorri
|
haiz
, eta gaur amaituko diagu kontu hau.
|