|
2011
|
|
|
Eta nola don Urbano baitzen fede itsuko gizona, ikusi gabe sinesten zuena eta bere elizako zikoinen fideltasunaz ziur baino ziurrago zegoena artean ere? eta nola baitzen, halaber, herriko boteretsuetarik bat, botere maila handiago bat bilatzen zuena bai kontziente eta bai inkontzienteki ere, hala, hurrengo igandean are sutsuago aritu zen, bere hitzen suak zalantza izpi guztiak erre eta ezaba zitzakeelakoan, zikoinak goiti eta zikoinak beheiti,
|
haien
bertuteak eta haien etsenplua goretsiz: izan zaitezte, bada, senar emazteok, eliz kanpandorreko zikoinak bezala, zintzo eta leial elkarrengana?!
|
|
2012
|
|
|
Neure harridura azaldu nuen ez nuelako pertsona ospetsu haietakorik Gortean aurkitu, orbain beltza bekokian garbi ikusteko modukoa izanik, ez baitzitzaidan oharkabean erraz pasatuko; eta ezinezkoa zirudiela Maiestatea, zentzu handiko Printzea izanik, hain kontseilari zuhur eta trebeen kopuru handi samarraz inguratu gabe egotea. Nahiz eta gerta zitekeen jakintsu agurgarri
|
haien
bertutea zorrotzegia izatea Gorteko jokaera txar eta lizunetarako. Eta sarritan erakusten digu esperientziak gazteak harroputz eta aldakorregiak direla zaharragoen agindu zuhurrez gidatuak izateko.
|
|
|
Baliteke irakurleak galdetzea nola erabaki nuen neure espezie berekoei buruz hain garbi hitz egitea, bestela ere, haien yahoo eta nire artean zegoen antz osoarengatik, giza espezieari buruzko iritzirik txarrena zertzeko prest baitzeuden haiek. Baina argi eta garbi aitortu behar dut, lauhazkako bikain
|
haien
bertute ugariek, giza ustelkeriaren aurrez aurre jarrita, hainbesterainoxe zabaldu zizkidatela begiak eta ulermena, ezen oso era ezberdinean hasi bainintzen ikusten gizonaren ekintzak eta grinak, eta neure espeziearen ohoreak trikimainarik ez zuela merezi pentsatzen ere hasi nintzen; gainera, ezinezkoa zitzaidan honela hastea ugazaba bezalako bereizmen zorrotzeko pertsona baten aurrean, egunero i... Gainera, ikasia nuen haren jokaeratik faltsukeria edo itxurakeria guztiei gorrotorik biziena izaten, eta, egia hain maitagarria iruditzen zitzaidanez, dena beronen alde sakrifikatzea erabaki nuen.
|
|
|
Ahal izanez gero, jende gabeko irlatxoren bat aurkitzea zen nire asmoa, neure lanaz bizitzeko behar beste emango zidana ordea, niretzat zoriontasun handiagoa izango zena Europako Gorterik bikainenean lehen ministro izatea baino, beldurgarria baitzen niretzat yahooen artean eta gobernupean bizitzera itzuli behar nuela pentsatzea. Nik nahi nuen bakardadean behintzat, gozatu ahal izango nuen neure gogoetekin eta houyhnhnm imitaezin
|
haien
bertuteak atseginez hausnartu, neure espeziekoen bizio eta ustelkerietan jausteko batere aukerarik gabe.
|
|
|
Harridura eta alaitasun handiz hartu ninduten emazteak eta etxekoek, hiltzat jotzen baininduten seguru; baina aitortu beharra dut haiek ikusteak gorrotoz, nazkaz eta mespretxuz bakarrik bete ninduela, eta are gehiago haiekiko nuen lotura estua gogoratzean. Zeren eta, houyhnhnmen herrialdetik zoritxarrez deserriratu behar izan nuenetik, behartua nuen arren neure burua yahooen presentzia jasatera eta Don Pedro de Mendez ekin hitz egitera, halere nire oroimena eta irudimena beti zeuden houyhnhnm paregabe
|
haien
bertute eta gogoetaz beteak. Eta yahoo espezieko batekin batzeagatik gehiagoren aita bihurtu nintzela pentsatzen hasi nintzenean, lotsa, nahasmendu eta izu ikararik bizienak jabetu ziren nitaz.
|