|
2005
|
|
|
Ukabil itsutu haietan erabaki dugu Heinkel batean datorrela Tomas gu leziatzera, maisu,
|
gure
itzalen higidura urduriak irentsiko dituen itzal erraldoia. Hodeiostetik jausi da berriro, abaor hartu du ezker hegala gaztelurantz makurtuta.
|
|
|
Bagenuen piztia bana gorputzaren otzaran, aingira, halako desadostasun bat geure buruarekin: hitza nekez etortzen zitzaigun eta esanaren ezin askatuak oihu kolpe jauzi lasterka gintuen menderatzen, baina ez genituen onartzen
|
gure
itzalaren higidurak, urte batzuen okerra zegoen erretzen gintuzten zalantzen eta elkarri aitortzen genionaren artean, moztadean bizi ginen.
|
|
2010
|
|
|
Eskerrak
|
gure
itzalak etorri zaizkigun!
|
|
|
Batzuei mendeetan dirauen izena ezarri genien horixe bera egiteagatik. Urteetan aurrera egin ahala gero eta nekezagoa bihurtu zait onartzea dirua dela
|
gure
itzala, gizon gutxi batzuek laburtzen eta luzatzen duten itzal luzea. Bizitza gizon horien kontra jotzeko ahaleginean eman dut, ezin baitut onartu nire eguzkia izan daitezen.
|
|
2011
|
|
|
Internetetik abiatzen naizenean, ariketa hori nire itzala harrapatzea baino ez da. Nik itzala harrapatzeak badakit lilura sortzen didala —gogoratu umetan zenbat gustatzen zitzaigun
|
gure
itzalaren atzetik korri eginez hura harrapatzea—.
|
|
2012
|
|
|
Hire orroitzapena zagok estekaturik Gibelka doatzin
|
gure
itzaletarik urruti
|
|
2015
|
|
|
Beste astindu bat. Argialdiek
|
gure
itzalak marrazten zituzten hormetan. Beste astindu bat:
|
|
|
Baina guk ez genekien. Dantzaleku batera joaten baginen, hantxe beti
|
gure
itzala, baina guk ez genekien ezer. Jainkoaren pare ginen gu orduan Habanan.
|
|
|
Ispiluen hondoan
|
gure
itzalak labanak zorroztuz ohatzean gu harrapatu nahian.
|
|
2017
|
|
|
Koskak jaitsi genituen,
|
gure
itzalak zeuden tokitik.
|
|
|
Adreiluzko bidezidorretik joan ginen,
|
gure
itzalekin. Txerritegiak txerri usaina zeukan.
|
|
|
Hesi ondotik segitu genuen eta lorategiko hesira etorri ginen,
|
gure
itzalak zeuden tokira. Hesiaren gainean nire itzala luzeagoa zen Lusterrena baino.
|
|
|
Eskuari eragin nion, baina berak ez zuen erantzun, burua poliki poliki jiratzea besterik ez zuen egin autoa pasatzean, bere begirada tinkoaz segitzen gintuela. Orduan murruaren ondotik pasa ginen ziztu bizian,
|
gure
itzalak ere murrutik ziztu bizian zihoazela, eta geroxeago bide bazterrean botata zegoen egunkari puska baten ondotik pasa ginen eta ni barrez hasi nintzen berriro. Eztarrian sentitzen nuen barrea eta arratsaldea zeharka jaisten zen zuhaitzetan jarri nituen begiak, arratsaldea eta txoriak eta igeri zebiltzan mutilak gogoan hartuz.
|
|
|
Amak etxean onartzen ez zuen tabakoa erretzen ari zen Idoia kanpoan. Sorbaldaren gainetik begiratzen zien tarteka sukaldeko leihoan argiak sortzen zituen
|
gure
itzalei. Aitorrek, burumakur, platerak igurzten jarraitzen zuen, loreen marrazki haiek ezabatu nahi dituen norbaiten indarrarekin.
|
|
2018
|
|
|
Zirti zarta segitzen zuen tximiniako suak. Bat bateko haizealdiak zuhaitz bakartiaren adaburua dantzarazi ohi duen bezala imajina ditzaket hormako
|
gure
itzalak ere: gora eta behera etengabean, noiz itzalaren isla guztiz harroturik, noiz bildu bildu eginda, ekaitzak iraun zuen bitarte guztian hainbat irudikazio sorraraziz.
|
|
2019
|
|
|
–Konta daiala hareen atzetik goazela. Guk joan behar ez badugu, irits dadila
|
gure
itzala eta euki daiela gure ardura tarte batez.
|
|
|
Begiak irekitzen hasi naiz, argi izpiak nire begietan islatzen dira eta zaila da irekita mantentzea, eguzkiak
|
gure
itzalak marrazten ditu lurrean. Hemen gaude, gosez eta egarriz, noranzkorik gabe, hankak hondar aleetan ezkutatuz aurrera eginez.
|
|
|
eta
|
gure
itzalaren irismen eremuan
|
|
|
Elkarte guztiak legez kanpo zeuden, adierazpen guztiak bazter nahasleak, greba guztiak auskalo nondik baina kanpotik antolatuta zetozen; beraz, orduko giroa, ezinbestean, zuri beltzean gelditu zaigu oroimenean. Hala, bada, gure arteko batzuek beste amets teatral asko ahaztuta, gure aztarnak nola ezabatu eta
|
gure
itzalaren azpian nola gorde hasi ginen ikasten.
|
|
2020
|
|
|
Defenditu badugu, lehenik berau definitu beharra dugula argudiatu ere. Baita, esango nuke, euskaldunok
|
gure
itzala deabruarekin itauntzeko gertu paratu digula ere. Baina, zer itzal eta zer itzalondo, gure arima Jainkoak alokatuta bizi bagara?
|
|
|
|
gure
itzalak dautza.
|
|
|
Sendatuaren kontzeptua berez ez dugu gustuko, baina horrela izan behar du, herritar ugarik barruan jarraitzen duten arren, adinekoek adibidez. Oraindik goiz da beraientzat; txertoaren zain ematen dituzte egunak leihoetan, balkoietan, guri so, begirada galdua
|
gure
itzalei jarraikiz. Baina ez dute galdu ez begirada, ez ilusioa.
|
|
|
Une jakin batean zigarrokinak zango artean amatatzen dizkizuna aita familiako eredugarria izateak berriz eramaten zaitu beste plano batera, plano metafisiko batera, torturatzailea aita familiakoa delako edo izan daitekeelako ideiak horrorearen aurkako ohiko defentsa guztiak gainditzen dituelako. Denok dauzkagu gure argiak eta
|
gure
itzalak, une berezi batzuetan, inor ez da erabat ona, erabat gardena, presiopean edo motibazio berezi batzuen pean auskalo noraino irits daitekeen pertsona. Irakurle, begira ezazu zure barrenean eta galdera honi erantzun, zintzo:
|
|
|
ILEHORIA: Galdeketa honekin
|
gure
itzalak plazaratu nahi nituen baina, berriz ere, zeozer polita atera da mahai gainera.
|
|
2021
|
|
|
Berebiziko ilunabar bat izan genuen azken azaroko egun batean. Larre batean nenbilen, errekatxo baten sorburua, eguzkia azkenik, doi gorde baino lehen, egun hotz, gris baten ondoren, horizonteko geruza argi batera iritsi zenean, eta goizeko argi izpi leun eta biziena belar lehorraren gainera etorri zen, eta aurrez aurreko horizonteko zuhaitzen zurtoinetara, eta muinoko haritz zuhaixken hostoetara, bien bitartean
|
gure
itzalak belardietan ekialderantz zabaltzen zirela, izpietako tita bakarrak bagina bezala. Momentu bat lehentxeago imajinatu genukeen moduko argi bat zen, eta airea ere hain zen epel eta barea, ezer ere ez zitzaion larreari falta paradisua izateko.
|
|
2022
|
|
|
Franko handikaria zen. Abertzalea zen, baina denok baditugu
|
gure
itzalak.
|
|
|
–Hanka bat kanposantuan dugula jaiotzen gara, ume. Ez du askorik irauten
|
gure
itzalak munduan.
|
|
|
Kearen eta abere kakaren usainak aire hotza kutsatzen zuen. Itzagako malkarrak hodei ilunen artean ezkutatzen ziren, baina laster eguzki zurbil batek luzatu zituen
|
gure
itzalak bidean. Handik ordubetera, elurra zapaltzen hasi ginen:
|
|
|
Eguzki ahul batek
|
gure
itzalak luzatzen zituen Cuatro Vientoseko zubiko errepidean. Gure ezkerretara, tren geltokia ikusten zen, eta haratago, Labirintoko bobina metak nabarmentzen ziren nabe zaharren teilatuen gainetik.
|
|
|
Mundua bana  tzen baita lo egin dezaketenen eta lo egin ezin dezaketenen artean. Loa da
|
gure
itzala, gure erdia, babesten gaituen erdia, sostengatzen gaituena. Loa gu da, gure absentzian.
|
|
2023
|
|
|
“Bi irri eginarazteko. Kauteren izpirituarekin, aktualitatea jorratzen dute eta
|
gure
itzal ttipiak argitan emaiten dituzte”. Eta hala zen.
|