2015
|
|
ez dezagula oinarririk gabeko dorrerik eraiki, Jaunak ez baitu hainbeste begiratzen egintzen handitasuna, nolako maitasunez egiten diren baizik; eta ahal duguna egiten badugu, egunetik egunera gehiago eta gehiago ahal izanez joan gaitezela egingo du Haren Maiestateak, laster batean nekatu gabe, bizialdi honek dirauen tarte txikian, eta, beharbada, bakoitzak uste duen baino txikiagoa izango da? ahal dugun sakrifizioa barrutik eta kanpotik eskaintzen badiogu Jaunari; Haren Maiestateak gure sakrifizioa gugatik gurutzean Aitari eskaini zionarekin batuko du,
|
gure
borondateak merezi duenaren balioa izan dezan, egintzak txikiak izan arren.
|
|
Izan ere, guztiz onak izateko zer egin behar dugun esaten digunean, Hari bizkarra eman eta tristuraz bagoaz, Ebanjelioko gaztea bezala, zer nahi duzue Haren Maiestateak egitea, Berari diogun maitasunaren neurriko saria eman behar badigu? Eta maitasun honek ez du izan behar gure irudimenean sorturikoa, egintzen bidez frogatua baizik; eta ez uste izan Hark gure egintzen premiarik duenik,
|
gure
borondatearen erabakia baizik.
|
|
Oi, zenbat kasu izango diren, guk hau esan eta besterik ez dugula nahi irudituko zaigunekoak eta egia honengatik hilko ginenekoak, ustez esana dudanez! Bada, nik esaten dizuet, eta behin eta berriro esango dut, hori hala denean, lortu duzuela Jaunaren mesede hau, eta ez izan inolako goserik esanda geratu den gozotasunezko beste bat egite horrenik; izan ere, horrek bere baliorik handiena orain diodan honetatik datorrelako hartzen du eta esandako horretara ezin delako iritsi
|
gure
borondatea Jainkoarenaren mende ezarritako bat egite ziur ziurra ez bada. Oi, hau bai dela bat egite desiragarria!
|
|
Hark nahi duela ikusten dugun edozein gauza, geure gogo guztiaz nahi izatean, eta bai gozoa dena eta bai garratza dena alaitasun berberaz onartzean, Haren Maiestateak nahi duela ikusirik. Hau oso zaila dela dirudi; zaila ez egitea,
|
gure
borondatearen berezko joeraren aurka erabat doana onartzea baizik; eta halaxe da, izan ere. Baina maitasunak indar hau du, goi mailako maitasuna denean, ahaztu egiten dugula geure poza maite dugunari poz ematearren.
|
|
Uste dut aditu nuela, hitzen bidez izan ez bazen ere, hainbestekoa dela behin eta berriro iluntzen gaituen gure ezerez, hutsegite eta enbarazuen hautsa, non ezinezkoa baita espiritua Jainkoaren espirituarekin elkartzen denean bezain garbi egotea, orduan gure ezerezaren ezerezetik at eta gora jasoa izaten delako. Eta nik uste dut hau bat egitea bada,
|
gure
borondate eta espiritua Jainkoarenarekin hain bat eginik izatea, ezinezkoa dela grazian ez dagoenarentzat, baietz esan bazidaten ere. Honela, oso zail egiten zait noiz den bat egitea ulertzea, Jainkoaren berariazko graziaz izan ezik, ezin jakin baitezakegu noiz gauden grazian.
|
|
20 Hemendik ulertu nuen gauzaren batean
|
gure
borondatea egitetik datorren kaltea, eta batez ere hain gauza handian gure borondatea egitetik; Jaunagana hain sarri hurreratzen dena, arrazoizkoa da bere duintasunik ezaz konturatzea, eta Harengana hurreratzea ez dadila izan nork bere iritziak eraginda, bestela baizik, hau da, hain Jaun handiagana hurreratzeko falta zaiona, eta asko izan behar nahitaez?, bete dezala Jaunagana aginduta joatearen ... Emakume bedeinkatu hark asko apaltzeko aukera izan zuen, eta, beharbada, Jauna hartuz baino gehiago irabaziko zuen horrela, apaizak ez zuela errurik konturatuz, baizik eta Jaunak agindu zuela horrela egitea, hain ostatu kaskarrean sartzeko haren miseria eta inola ere ez zela duin ikusirik; pertsona batek egiten zuenez, hainbat aldiz kentzen baitzioten komunioa aitor entzule zentzudunek, sarri sarri Jauna hartzen zuelako; hark, alde batetik barru barruan sentitzen bazuen ere, bestetik nahiago zuen Jainkoaren ohorea berea baino, eta Jainkoa goretsi besterik ez zuen egiten, aitor entzulea iratzarri zuelako bera babesteko eta Haren Maiestatea hain ostatu kaskarrean sar ez zedin.
|
|
20 Hemendik ulertu nuen gauzaren batean gure borondatea egitetik datorren kaltea, eta batez ere hain gauza handian
|
gure
borondatea egitetik; Jaunagana hain sarri hurreratzen dena, arrazoizkoa da bere duintasunik ezaz konturatzea, eta Harengana hurreratzea ez dadila izan nork bere iritziak eraginda, bestela baizik, hau da, hain Jaun handiagana hurreratzeko falta zaiona, eta asko izan behar nahitaez?, bete dezala Jaunagana aginduta joatearen obedientziak. Emakume bedeinkatu hark asko apaltzeko aukera izan zuen, eta, beharbada, Jauna hartuz baino gehiago irabaziko zuen horrela, apaizak ez zuela errurik konturatuz, baizik eta Jaunak agindu zuela horrela egitea, hain ostatu kaskarrean sartzeko haren miseria eta inola ere ez zela duin ikusirik; pertsona batek egiten zuenez, hainbat aldiz kentzen baitzioten komunioa aitor entzule zentzudunek, sarri sarri Jauna hartzen zuelako; hark, alde batetik barru barruan sentitzen bazuen ere, bestetik nahiago zuen Jainkoaren ohorea berea baino, eta Jainkoa goretsi besterik ez zuen egiten, aitor entzulea iratzarri zuelako bera babesteko eta Haren Maiestatea hain ostatu kaskarrean sar ez zedin.
|
|
otoitz, Gaubeila, barau, haragi uzte, diziplina, lan, laztasun eta Jesu Kristo gure Jaunak, on guztien emaileak, aipaturiko monasterio honetako mojei eginarazten dien arimako nahiz gorputzeko beste edozein jardueratan esku hartzea. Eta honetaz gainera, nahi dugu eta
|
gure
borondatea da, monasterio honi aipaturiko San Paulo monasterioko edozein moja profesadunaren heriotzaren berri eman dakionean, gutariko bakoitzak eta gero etor daitezenek, beti betiko, zazpi penitentzia salmoak letaniarekin batera esango eta errezatuko ditugula behin adieraztea. Eta beraiek gugatik beste horrenbeste egitera behartu dezatela beren burua.
|
|
Eta arrazoia du Haren Maiestateak; ez diezaiogun uka. Eta Berak
|
gure
borondatea behartzen ez duenez gero, eman diezaioguna hartzen du, baina ez zaigu guztiz ematen gu guztiz ematen ez gatzaizkion arte.
|
|
tratu txarrak sufriaraztea Beragana duintasunik gabe hurreratzean, egun bateko kontua izango dela soilik; kontuan izan dezala beharturik dagoela (gugatik gauza handia eskaini baitzuen:
|
gure
borondatea berearen mende uztea) guri laguntzera ahal dituen bide guztietatik; ez duela eskatzen berriro, gaurkoa, baino besterik.
|
|
4 Oi, bai bestelakoa izan lukeela bizitza honek, heriotza nahi ez izateko! Bai bide desberdinetatik doazela
|
gure
borondatea eta Jainkoaren borondatea! Hark egia nahi dezagula nahi du; guk, berriz, gezurra nahi dugu; beti irauten duena nahi dezagula nahi du; hemen, berriz, amaitzen denera lerratzen gara; gauza handi goikoen gose izan gaitezela; hemen, berriz, behekoak eta lurrekoak nahi ditugu; ziurra dena soilik maite dezagula nahi luke, baina hemen duda mudakoa maite dugu:
|