Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 110

2000
‎hiruronartean: Eneko Irigarai-k eta biok Aljeria-ra joan nahi genuen han kokatzeko: lan etabizi.
‎Puerton, ordea, gustura asko jaten nituen, zer erremedio. Gosea pasatzen genuen han; mokadu goxoa zen tomatea, besterik ezean.
‎Garai hartan sekulako giroa izaten zen Tolosan, Ordiziakoa baino askoz irekiagoa eta alaiagoa. Neska koadrila baten ezagutza egin genuen han, geltokian gu iritsi zain egoten zitzaiguna. Neska koskor haietako bat oso lagun egin nuen, Margari.
2001
‎Kostaldeko txoko hartan, belarretan botata eguzkia lasai hartzen genuen labar gainean, edota bidezidor estu batetik jaitsi eta harkaitzen artean bainatzen ginen. Gogoan dut nola batzuetan ezkutatzera jolastu izan genuen han, olatu eta karramarro txikien artean. Istorio txoroak asmatuz, haurrak baino kontentago.
‎Egun guztian zehar egin zuen gehiegizko beroak eragindako ekaitza. Geratu gabe jarraitu genuen han ordea, euriak bustitzen gintuen bitartean larrutan. Euri tantek gure gorputzak freska zitzaten utziz.
‎Dantzan segitu genuen han. Jende asko zegoen eta horrek korrua estutzera behartzen gintuen.
‎Ordu erdiko futbol partiduak jokatuko genituen gero, hamarretatik aurrera, ia goizero. Leku nahikoa genuen han arineketa eta dribling jarduteko, baina futbolean jokatzea ez zen beti hain erraza. Partidu ugari jokatzen ziren aldi berean, zelai erreglamentarioan bat, txikian beste bat, porteria bakoitzeko partidu bana batzuetan, eta beste jende asko paseoan edo dena delakoan ibiltzen zen patioan zehar.
2002
‎Hamaika aldiz kontatutako istorioa da, baina zineman egin nuen lehenengo planoan, Barea eta nire kontu, makina bat barre bota zituzten filma egiten ari ziren zuzendari eta teknikoek. Izan ere, gure lehenengo planoa bukatu zenean, eta" moztu" nola esaten zuten entzun arren, Bareak eta biok zuzendariak agindutako ekintzarekin jarraitu genuen han zeuden askoren harridurarako. Bestalde, euskal aktore mordo bat bildu ginen pelikula honetan, baita Madriletik etorri ziren aktore famatu asko, eta denen artean giro polita bizi genuen.
2003
‎1977an lehenengoz egin genuen Arabako Herri Arteko Txapelketa, 11 talde aterata. 1979an lehen aldiz Euskal Herri Kirolen Batzarra egin genuenean, Iparraldekoekin jarri ginen harremanetan eta ikusi genuen han beste modalitate batzuk bazirela: lasto altxatzea, orga jokoa, ingudea...
‎Lemoizen egon nintzen bizitzen eta Bilbora ere asko joaten ginen osaba izebak han bizi zirelako. Aitak 27 urte zeramatzan gurasoak ikusi gabe eta, arrebak eta nik ez genuen han inor ezagutzen, oso emozionantea izan zen bertara iristea. «Monte Ulia» trasatlantikoan egin genuen bidaia, Santanderrera ailegatu eta trenez joan ginen Bilboraino.
‎Nire begiek Elenaren bideari jarraitu zioten, eta hura plazaz beste aldeko kale batean galdu zenean Artxandara begiratu nuen. Burdinazko hesia omen genuen han. Zerbaiterako ote zen?
2004
‎Erabaki hau hartzera bultzatu ninduena Jeninen gertatutakoa izan da. Niretzat masakrea egin genuen han. Eta horrelako beste baten konplizea ez dut izan nahi.
2006
‎Gurdian ekarritakoak aterpean sartu genituen, huraxe izango genuen han igaro beharreko denborarako ostatu. Lastozko ohantzeak ekarri zizkiguten, baita ontzi mordoxka ere.
2007
‎Oxford-era ere joan ginen, Ingalaterrara, eta sekulako ustekabea hartu genuen han. Oxford konderrian, sagardo gehien egiten den lekua baita, nolabait esateko, baina batez ere sagardo zukuak izaten dira.
‎Buruaz eskaileretan gora igotzeko keinua egin zigun. Oren bat eta laurdeneko epea genuen han zeuden dokumentuetan bilatzen genituenen karrakatzeko. Begi kliska batez sosegatu nuen Prontxo.
2008
‎Nik gertuagotik ikusi nuen Unibertsitatearen protagonismoa egoera eferbeszente hartan, baina zuk ikuspegi nahiko zabalagoa zenuen, han bertan bizi eta lan egiten zenuelako, eta zu ere neurri batean protagonista izan zinelako. Zenbait gauza ikasi genuen han, gero Euskal Herrian aplikatzeko asmoarekin: gogoratzen al zara?
‎Txerrikiak, bolborak eta galleta gaziak osatzen zuten karga, eta moskete eta aihotz bana besterik ez Squirearentzat, neuretzat, Redruthentzat eta kapitainarentzat. Beste armak eta bolbora kareletik bota genituen bi besabete eta erdiko uretan, eta altzairu argitsua eguzkitan distiraka ikusi genuen han behean, hondo garbi, hareatsuan.
‎–Badakigu jendeak ez duela maite hiri hori. Dakar? baina guk oso ondo pasa genuen han emandako zortzi hilabeteetan. Gero joan ginen Oussouye ra, han ere denboraldi baterako.
‎Erosketa batzuk eginez pasatu genuen goiza, eta, goiz bazkaldu ostean, ordu bi eta erdietan jaitsi ginen harrerara. Haurrak arratsaldeko hiru eta erdietan iritsiko ziren erregistrora eta guk ordu erdi lehenago egon behar genuen han, hartara, han bete beharreko paperak lasaiago, eufemismo bat baino ez da, beteko genituen.
‎Lonely Planet estiloko gomendio labur labur hauek eman ostean, Chongqing itsusi zein zoragarriari agur esateko ordua iritsi delakoan nago. Ia ohartu gabe, astebete pasatu genuen han eta, gure alabak jaso eta egin beharreko burokrazia guztiak egin ostean, bagenuen Beijingera itzultzeko ordua. Beijing bidaiaren bigarren partea zen, turista baten ikuspuntutik interesgarriena Harresi Handia, Udako Jauregia eta ospetsuak diren hainbat leku zein monumentu ikusiko baikenituen, eta hori gutxi balitz, Puru eta Marisaren alaba Laida Ju eta Maxe eta Mikelen alaba Xiao Maren ezagutuko genituen.
‎Haatik, hurrengo egunean hoteletik berrogeita hamar bat metrora edo, taberna txikitxo bat aurkitu genuen zeinak pasta eta plater konbinatuak ematen zituen eta, halabeharrez, hamar bat lagunentzako gela bereizi bat zuen. Handik aurrera, ia gauero jaitsi ginen taberna hartara afaltzera eta gehienetan familiaren batek huts egiten bazuen ere –haurren ordutegiek agintzen zituzten gure urratsak–, guretzako eta solasaldirako tartetxo bat topatzen genuen han. Beijingen finkatu genuen lehenengo ohitura izan zen eta niri neuri, behintzat, garrantzitsua iruditu zitzaidan, hain garrantzitsua ezen, orain Beijing hitza entzuten dudanean, oroimenak tabernako gela bereizi eta txiki hartara eramaten bainau.
2009
‎Preikestole Norvegiako txoko izugarria da, fiordo baten gainean altxatzen den 600 metroko harkaitza. Behin ikusi, eta hurrengo urtean txalaparta jo genuen han. Inspirazio iturria gure bizipenak dira, naturarekin, bidaiekin, lagunekin eta etxekoekin zerikusia dutenak.
‎Benedictinea hustu arte jarraitu genuen han. Gero, Xantik bere lanak amaitu zituenean, harekin batera gin tonic bat hartzeko.
‎Aitona sotora erretiratzen zenean, atea itxiz bere atzean, idazmakinaren teklen kalaka ozena entzuten zen zinta beltzaren kontra, edo eskularruaren danbada motela entzuten zen zaku astunaren kontra, edo isiltasuna entzuten zen. Zaku astunari tokatzen zitzaionean tratu txarra pairatzea, etxeko zoruak dar dar egiten zuen pixka bat, eta besteok ulertzen genuen han behean gerra zela.
‎Octaviok etxean duen sendotasuna nabarmendu du Chechu Villaldeak, San Antonioko entrenatzaileak, partidaren atarian. Asobal ligako pistarik zailenetakoa da eta joan den denboraldian galdu egin genuen han. 28 galdu zuten nafarrek norgehiagoka hartan.
2010
‎Arratsaldeko bostetan biltzen ginen, eta ordubete pasatxo egiten genuen han, etxera garaiz iritsi nahi izaten nuelako; eta, hala ere, ama noiznahi kexatzen zitzaidan: –Bi ordu eta erdi bizikletan gehiegi da!?, nahiz eta nik beti izaten nuen erantzuna mihian prest:
‎Beraz, azpiegitura guztia osatu arte, estutasunak izango zirela bagenekien. Baina 2004 edo 2005ean, hau da, jendea kontratatzeko aukera izan zutenean, bakarrik hiru arkeologok jarraitu genuen han lanean?.
‎Arratsaldeko bostetan biltzen ginen, eta ordubete pasatxo egiten genuen han, etxera garaiz iritsi nahi izaten nuelako; eta, hala ere, ama noiznahi kexatzen zitzaidan: " Bi ordu eta erdi bizikletan gehiegi da!", nahiz eta nik beti izaten nuen erantzuna mihian prest:
‎Eusko Jaurlaritzak, Lege Egitasmo baten bidez, loteslea izango ez zen kontsultarako deia egiteko proposamena onartu zuen. Artikulu bakarreko Legea zen eta Legebiltzarrera bidali genuen han eztabaidatu eta onar zezaten. Eta hala gertatu zen.
‎Helenek ospitalean pasatzen zuen denborarik gehiena, eta Mary Ann eta biok goizeko bederatziak aldera elkartzen ginen Lombard abenidako bere hotelean. Hiriaren gida turistikoan begiratzen genuen han zerbait gosaldu bitartean, eta eguneko ibilbidea egitera abiatzen ginen. Oinez, ia beti.
2011
‎Goizeko zortzietan hasten ginen errementerian beharrean. Neguan arratsaldeko seiak arte eta udan zortziak arte jarduten genuen han. Zapatu arratsaldeetan ere seietan ixten zen lantegia.
‎Plazatik elizara joan ginen eta meza entzun genuen han. Garbi eta lorez apaindurik zegoen eliza, dotore, ospakizun handietan legez.
‎Aurrera egitea lortu genuenean, hamar egun egon ginen lehorrik ikusi gabe, harik eta Kanarietara heldu ginen arte. Geldialdi labur bat egin genuen han. Ura, ardoa, ogia, haragi gazitua eta egurra igo zituzten ontzietara eta, esaten zutenez, lagunen batzuk ere sartu omen zituzten isilpean ontziren batera.
2013
‎Han gertaturikoa eredutzat duzue? Zuzenean ikus nahi genuen han gertaturikoa. Gainera, film labur bat grabatu nahi genuen han.
‎Zuzenean ikus nahi genuen han gertaturikoa. Gainera, film labur bat grabatu nahi genuen han. Islandiarrak harro daude politikari eta bankujabe ustelak zigortu izanagatik, baina eszeptiko samarrak dira, ekonomia aldetik berdintsu jarraitzen dutelako.
‎Horretan gelditu ginen. Baina, martxoaren 8an, Bertolt Brechten pieza txiki bat jokatu nahi genuen han, La infanticida Maria Farrar izenekoa. Kartelak ere jarri genituen.
‎Aitzol Hernaniko hilerrian zegoen. 2003an saialdi arkeologiko bat egin genuen han, baina emaitzak ez ziren positiboak izan. Aitzolekin zor moral batekin gelditu ginen», azaldu du Agirre Mauleonek.
‎Bigarren gaua genuen han mendian goian. Lehen gaua bitxiki arindu zen.
‎Inda Txikiko ostatu batera eraman ninduen, San Nikolas elizatik hurren. Oturuntza gozoa hartu genuen han, bere patrikatik, jana eta edana ausarki.
‎Ziburun abendutik apirilaren lehenera arte egon ginen. Gerra giroa bizi genuen han.
‎Liliana astero ikusten genuen han. " Lore errusiarra" deitzen genion hasieran, polita zelako eta bere izenagatik.
‎Etxeko semea gure ondoan jarri zen mahaian, eta kartatan eman genuen arratsalde osoa, kanpoan euria zar zar ari zuela ohartu ere egin gabe. Hondarreko eguna genuen han, eta gustura aritu ginen hordagoka, oihalezko gure palaziora joateko presarik ez. Handik ateratzean ikatza baino ilunago zegoen, baina espero ez genituen lagun batzuek argitu ziguten bidea.
‎Ni itsasoan hasi nintzen garaitsu hartan, Mariñelaken. Zerri eginda egoten ziren kamainak, hemezortzi gizonek lo egiten genuen han, arropa hezeekin askotan.
2014
‎Hiru partidu bakarrik galdu dituzue orain arte.Bai. Bera Beraren kontra hamabost puntugatik galdu genuen han, baina besteak puntu bi eta bategatik. Azkenean, gure ligan edonoren kontra irabazi zenezake, eta edonoren kontra galdu.
‎Zintzo mintzo da aurrekalaria: «Zortea alde izan genuen han, eta, hala izan zenez, aitortu eta onartu egin behar da». Zorte onarena bakarrik ote zen ba Zierbenaren lan ona?
‎Jartzen genien gainean kristal pusketa garden bat eta azkenik lurraz estaltzen genituen. Gure altxor hura noizean behin begiratzen genuen han ote zegoen edo arerioren batek deskubritu eta puskatu ote zuen.
2015
‎Gure garaian ehun fraide eta fraideki ingururentzako eraikin berri itzela zen Kantabriako Probintziaren filosofiako ikastetxea. Hiru urtez estudiatzen genuen han. Aurrez aurre gaztelu galanta oraindik arruinetan orduan, zabartua, nornahi sartzeko libre.
‎Beste behin, hara iritsi eta han jan genuenez gero, Soriaraino iristerik ez genuen-eta, eliza batean igaro genuen gaua, ez baitzen izan beste ostaturik, eta ez zitzaigun gaizki joan. Biharamunean meza entzun genuen han eta arratsaldeko bostetan edo iritsi ginen Soriara. Gotzain santua bere etxeko leiho batean zegoen, eta gu handik igarotzean, bertatik bedeinkatu gintuen; horrek ez ninduen gutxi poztu, prelatua eta santua izanik, estimu handitan delako.
‎Han aurkitu nituen printzesa eta Ruy Gómez printzea eta harrera oso ona egin zidaten. Aparte zegoen gela bat utzi ziguten; nik uste nuen baino denbora luzeagoa egin genuen han; izan ere, etxea txikitxoa zen eta printzesak haren zati handi bat botatzeko agindu zuen, berriro eraikitzeko; gauza asko, baina ez hormak.
‎Denbora gutxi egin genuen han, ia guztiok oso gaixo jarri ginelako. Hau ikusirik leku hartako andre batek, Maria Mendoza zeritzanak, Cobos komendadorearen emazteak, Camarasako markesaren amak, kristau oso ona eta karitate handi handikoak (egiten zituen limosna ugariek argi adierazten zuten hori), karitate handia egiten zidan ni berarekin harremanetan jarri baino lehenagotik, Ávilako gotzainaren arreba baitzen, lehenengo monasterioan eta Ordenari dagokion guztian asko lagundu ziguna.
‎Fitxa bat bete genuen gure datuekin eta horrez gain, motibazio gutun bat bidali genien. Gutun horretan adierazi behar izan genuen zergatik zen garrantzitsua esperientzia horretarako hautatuak izatea eta hartuz gero, zer eskainiko genuen han. A.:
‎krisia, gerra... ez da toki segurua; horregatik, ateratzen da jendea atzerrira. Guk bizimodu erosoa genuen han, lan onak genituen... baina talibanak dirua eskatzen hasi zitzaizkigun baita Ameriketako Estatu Batuen enbaxadan sartzeko laguntza ere. Mehatxu egin zidaten andrea eta seme alabak bahituko zituztela eta hilko nindutela.
2016
‎Eraikinean jabearekin hitz egin ondoren lortu genuen han geratzeko baimena. Egoera hura lasaitu zen, baina, eraikinaren jabea lehengo bera den arren, eraikinaren kudeaketa konkurtso administratzaile baten esku dago.
‎Nasirren hitzek ematen dute krudeltasunaren testigantza. «Siriatik egin dugu ihes; ezin genuen han jarraitu, baina han negua ez da horren latza. Sekula ez dugu horrenbesteko hotza pasatu».Nasirrek duela bost urte egin zuen ihes Siriatik, emaztearekin eta bi seme alaba txikiekin.
‎Eraikina altzariz hornitu (gure gustuen arabera, jakina) eta sarera sarbide ona izateko konexio guztiak egin ondoren, hiriko pisua utzi eta etxe berrira aldatu ginen. Uztailaren 4an egin genuen han lo lehenbizikoz. Zoriontsu zegoen Diana.
‎—Carlosek ondo ezagutzen du terrazako mahai borobila adierazi zuen Guiomarrek. Lehenago denok afaltzen genuen han. Baina azkenaldi honetan, eta batez ere futbolariak etorri zirenetik, ohitura hori erdi galduta daukagu.
‎Ur minerala ireki nuen eta konta ziezadala dena zehatz eta zeharrik gabe, ez altxatzeko deus, esplika ziezadala dena guztia, nork eman zion nire segapotoaren zenbakia, nola ezagutu ninduen bere alabak, Andrea alaba zuen edo bertze zerbait, import export hartan mugitzen zuena aipa zezala, eta zer arraio egiten genuen han, gezurrezko luxury hartan, alegia, aita ontziolan soldadore ama etxean jostuna zituen ume hura, Anton Monteiro, lau arauak ikasia, bigarren mailako futbolari ohia, non zegoen kokatua Galiziako ustelkeriaren organigraman.
‎Zuhaitza xehatzen dute eta harri, peña eta guziak jauzi arazten obuza alemanek. Guk, frantsesek, gaitzeko gizon aldea utzi genuen han. Zer gizon aldea!
‎Deus ez. Ez genuen han fitsik egiten. Guardia hartzen genuen, bakoitzak gure aldian eta besterik deusik ez.
‎Hogoita bost sosetan atsaldeko askari huna hasia. Hogeita bost sosetan arratsaldeko askari ona egiten genuen han. Pinta arnoa bi hiru sosetan.
2017
‎Gaitzen bat edo ekarriko genuen beldurrez, San Juan egoitzara eraman gintuzten. Denbora pila bat pasatu genuen han, eta ikusi zutenean osasuntsu geundela, etxera joaten utzi ziguten. Egoitzan ginela, ezin izan genuen kalera atera ezertarako, eta medikua Zestoatik etortzen zen gugana.
‎Eta hurrengo egunean tropak Lekeition sartu ziren. Auzoan irratia zeukaten, eta horrela jakin genuen han ez geundela seguru, eta autoa hartu eta bi bidaia eginez joan ginen Bilbora. Goizeko ordu biak aldera irten ginen.
‎Etengabeak ziren borroka eta bonbardaketak. Ezin genuen han jarraitu?. Marai osabaren ondotik, Alian izebak hitz egin zuen:
‎Pena pixka bat eman zidan gizonak, eta trago bat hartzera gonbidatu nuen, neuri ere ondo etorriko baitzitzaidan etxera itzuli aurretik. Herriko sarreran dagoen edaritegi batean gelditu ginen eta ordu erdi luzea eman genuen han. Berak whiski bat eskatu zuen eta nik ginebra garagardoarekin, ez dakit zein idazlek beren buruaz beste egitera doazenentzat edari hori gomendatzen duelako.
‎Ekarri gintuzten jeep ak desagertu zirenerako sumatu genuen nolako hilabetea pasatu behar genuen han, nolako harria erori zitzaigun gainera.
‎Egun argira irtetean galdua nuen errealitatearen sena. Ez nekien ondo zer ordu zen, ez zenbat denbora eman genuen han barruan, elizkizun mistiko edo saio hipnotiko batean egon banintz bezala. Aldamenean neukan ordea non nengoen argi gogoraraziko zidana:
‎–Zerbait egin genuen han. Zerbait... hartu genuen.
‎Eskuekin eta oinekin oholen muturrei helduta, ganbara moduko hartaraino igotzen ginen auzoko mutil koskorrak, intimitate, aterpe eta, funtsean, jolasleku bila. Mendira joan eta txabola egiten nekatu beharrik gabe izaten genuen han geure txoko propioa, nahi bezala jolasteko, euritik nahiz nagusien begiradetatik babestuta.
‎Aurretik ere egona zinen Shangain, bi hilabetez. Bai.Unibertsitateko hirugarren urtean proiektu bat garatu genuen han, eta erabat liluratu ninduen Shangaik; bertan maitemindu nintzen Asiagaz. New Yorken modukoa da hiria, baina askoz modernoagoa eta erakargarriagoa.
2018
‎Leku deserosoa zen, baina hantxe egoten ginen nekatu gabe: beti esaten genuen han egotera behartuko bagintuzte denuntzia bat jarriko geniokeela behartzen gintuenari, sekulako hotza egiten zuelako. Baina tira, gogoratzen naiz behin, biak han geundela, bera marrazten, zeren Cesar marrazten ibiltzen zen edozein lekutan, gure nerabe krisiarekin, eta gogoratzen naiz hauxe esan niola:
‎Tabernara itzuli nintzen, baina argi ikusi genuen han eta horrela ezin genuela bizi. Asteburu oro sartzen zen polizia taberna hustera.
‎Tirabira izan genuen han. Ni, iparreko ubazterra hain hurbil ikusirik, harantz hasi nintzen arraunean.
‎entzun zuela gizonak ez zirela arrankadan egongo, eta esateko emakumeei ez joateko. Baina guk argi ikusi genuen han egon behar genuela: gu izango ginen alardea?.
‎Aita, ordea, bazkide fundatzaileetako bat zuen Ruiz de Arbulok, eta familiak atxikita jarraitu du. . Orain dela urte batzuk, uste dut 2005ean izan zela, alarde mistoko zalditeriakook afari bat egin genuen han, eta zalditeriaren argazki bat oparitu genion elkarteari. Xaflatxo bat zuen, idatzi batekin:
‎ari zenean batez ere, oso zigortuta zegoelako orobat. Baina estudiora sartu egiten ginen, noizean behin, batez ere ama etxean ez bazegoen eta premiaren bat bagenuen; edonola ere, laster ikusi genuen han ez zegoela ezer bereziki interesgarririk, eta gutxitan agertzen ginen handik. Baina ganbara misterio bat zen.
‎Titulazioa osatzeko Andorrara joan ginen, bertako Goi Mendi Eskolara. Negu oso bat pasa genuen han. Ikastaroa nahiko gogorra izan zen, oso instruktore zorrotza egokitu zitzaigulako.
‎Adibidez, Antzokikoa [irailaren 15ean eskainia] gure ibilbideko kontzertu historikoetako bat izan zen: sarrera guztiak salduta, kamiseta guztiak kontzertua hasterako agortuta –eta pila bat eraman genituen–, jendea abesti guztiak kantatzen goitik behera… Oso energia berezia sentitu genuen han. Eskertuta, hunkituta eta hitzik gabe geratu ginen.
‎Baso txiki bat zegoen gure bizkarrera, berrehun bat metrora, eta hara abiatu ginen arin baino arinago, tiro egiteari utzi gabe. Bizirik heldu ginenok basoaren ertzean tokitu ginen, barrikada bat altxatu genuen han utzitako kanoi puska batzuekin eta hildako zaldien gorpuekin, eta haren babesean jarraitu genuen arerioen kontra. Agintedun bakarra geratzen zitzaigun:
2019
‎Erosketa batzuk eginez pasa genuen goiza eta goiz bazkaldu ostean ordu bi eta erdietan jaitsi ginen harrerara. Haurrak arratsaldeko hiru eta erdietan iritsiko ziren erregistrora eta guk ordu erdi lehenago egon behar genuen han, hartara, han
‎Lonely Planet estiloko gomendio labur labur hauek eman ostean Chongqing itsusi zein zoragarriari agur esateko ordua iritsi delakoan nago. Ia ohartu gabe, astebete pasa genuen han eta, gure alabak jaso eta egin beharreko burokrazia guztiak egin ostean, bagenuen Beijingera itzultzeko ordua. Beijing bidaiaren bigarren partea zen, turista baten ikuspuntutik interesgarriena Harresi Handia, Udako Jauregia eta ospetsuak diren hainbat leku zein monumentu ikusiko baikenituen, eta hori gutxi balitz, Puru eta Marisaren alaba Laida Ju eta Maxe eta Mikelen alaba Xiao Maren ezagutuko genituen.
‎Haatik, hurrengo egunean hoteletik berrogeita hamar bat metrora edo, taberna txikitxo bat aurkitu genuen zeinak pasta eta plater konbinatuak ematen zituen eta, halabeharrez, hamar bat lagunentzako gela bereizi bat zuen. Handik aurrera, ia gauero jaitsi ginen taberna hartara afaltzera eta gehienetan familiaren batek huts egiten bazuen ere haurren ordutegiek agintzen zituzten gure urratsak guretzako eta solasaldirako tartetxo bat topatzen genuen han. Beijingen finkatu genuen lehenengo ohitura izan zen eta niri neuri, behintzat, garrantzitsua iruditu zitzaidan, hain garrantzitsua ezen, orain Beijing hitza entzuten dudanean, oroimenak tabernako gela bereizi eta txiki hartara eramaten bainau.
‎Dantzariok han aritu ginen pilota plazan jo ta ke, inoiz bukatzen ez ziren zirkulu kontzentrikoak, behin eta berriz, egiten. Bazkaltzeko tenorean, giroa pixka bat apaldu bazen ere, izan genuen han zer egin eta zer entzun. Korsikako kantariek gure belarriak izugarri gozatu zituzten Mediterraneoko doinu beroak guregana ekarriz.
‎Amalurrari egindako omenezko errezitaldi batean ginen, amalurrarekin lotzen gaituzten lokarri ikusezinak baina arras errealak iratzarriz, lurrari deika. Eta horrela ulertu genuen han, errezitaldi magiko eta teluriko hartan ginenok. Lurrak sortuak ginela oroitu genuen, lurrari deika ari ginela konprenitu.
‎–Zagrebekoa ikaragarria izan zen. Finaleko itzulikoa jokatu genuen han, eta aldagelatik entzuten genituen zaleak oihuka. Pistara atera eta giro hura dena aurrez aurre ikustea sekulakoa izan zen?.
‎Palko eta platea guztiak mukuru, bihotz guztiak artega, musikaren lehenengo konpasak entzuteko irrikaz. Zer ez genuen han entzun! La Gioconda, Lohengrin, Rigoletto, Parsifal, Mefistofele?
‎Deitzen nion bakoitzean, haren mugikorra entzuten nuen itsasadarraren erdian. Horregatik bilatu genuen han; ez genuen imajinatu ere egiten hilda egon zitekeenik.
‎Bai; sasoi hartan, Rayo Vallecanon gorabeherak zituzten zuzendaritzan, eta Espanyolek talde indartsua egiteko apustua egin zuen. Errege Kopa irabazi genuen han, eta hainbat urtez liga irabazteko puntuan egon ginen. Ordurako, baina, Athleticeko Iñigo Juaristik urtero pare bat aldiz deitzen ninduen, Athleticera etorri behar nuela esanez, eta motibo batengatik edo bestearengatik beti esaten nion ezetz, baina geroago eta gehiago kostatzen zitzaidan ezezkoa ematea.
‎Hondartzako taberna, jatetxe txiki bat. Inoiz ez genuen ezer erosi, inoiz ez genuen han bazkaldu. Gogoratzen zara, leihate handiak, udan?
2020
‎Familiakoek etxeko atsekabeei buruz hitz egiten zuten, nahiz eta Mutua aurrean izan, ez balego bezala. Baina guk pentsatzen genuen han esandakoak entzun arren ez zela kalterik izango. Gehienetan, normala zenez, ez zuen arretarik jartzen, baina batzuetan bai, ordea.
‎–Osinbeltz –zurbildu zitzaion aurpegia– Menditaldeko kide bat galdu genuen han duela urtebete.
‎Denbora puska luzea egin genuen han ilunetan, eta aitak pentsatu zuenean poliziak joanak izango zirela, eskailerak jaitsi, kalera atera, autobusa hartu eta etxera itzuli ginen.
‎Gero, esplikatu genuen han gurea, Albertok eta Mari Carmenek ere testigutza egin zuten, eta, jueza Jorge Aguirreren laguna zenez, absuelto. Manolo Otegi Beasaingoa nire prozesuan zegoen eta hura ere absuelto atera zen, baina harek ez daki oraindik zergatik izan zen.
‎Nekez ulertzen zuten haren kantutegiak tradizioarekin zuen harremana, baina bai poesiarekiko lotura, eta, batez ere, esperimentazioa. Agian horregatik joan ginen kontzertu hartara gure bidaiaren bezperatan, nahiz eta ez dudan ondo oroitzen nola amaitu genuen han.
2021
‎O.P.: Argi genuen han egin nahi genuela ikus entzunezkoa. Bertako historiako pasarte ugari kontatu zizkidan Idoiak:
‎[...] orain astebete Larrean izan nintzan, gaurko bilera honetarako zerbait garbitu beharrez. Besteak beste, BERTSOLARI izena eta izana bildu eta hezurmamitu lezakeen aldizkari baten premia aipatu genuen han, elkarren arteko harremanak, zuetako askoren bertsopaperak, bertsolaritzari dagozkion albiste eta azterketak, dena argitara eman eta zuetako bakoitzari, eta, halaber, bertsozale guztiei epeka epeka zabaldu ahal izateko. (1970:
‎Hori gertatzen da mende, gizaldi, urte, hil, aste, egun, ordu, oren, gau, minutu, segundo, une eta horiek bezalakoekin: Joan den urtean(= iaz); Zenbait egunez ez dira agertu; Ordu erdi bat utzi zuen ukitu gabe; Hilabete bat bakarrik iraun zuen han; Hamazazpi urte egin genuen han; Orain dela bi aste etorri zen; Hola gertatzen ziren kontu hauek orain dela bi mende. Jakina, bost ordu egon da lanean perpausean, bost ordu adberbioa da.
‎Inondik ere, bakarlariaren musika ibilaldiaren zati handi batean hogeita hamar laguneko publikoa izatea arrakastatzat joko zen. Gogoan dut, tipuletaki, Complot tabernan jo zuen kontzertu bat; dozena bat izango ginen, eserita, eta haren arreba etorri zitzaigun, harriturik, zer egiten genuen han galdezka; gu, artean gazte eta areago berde, eta euskaraz mintzo. Baina, jakina denez, heriotzak bizitza edertzen du, eta omenaldi hauetan behin baino gehiagotan gertatu da kontzertuak bikoiztu beharra eta, halere, sarrerak agortzea.
‎" Handik egun batzuetara, ordena berrezarrita, familia nagusi guztiak, neurea ere barne, Santiagora aldatu ziren. Etxe eder bat genuen han. Garai hartantxe, Roblesen dibisioa hiriburutik gertuko kuartel berri batera eraman zuten.
‎[barrez]. Aginagan bizi ginenean, ondoan genuen frontoia, eta egun guztia pasatzen genuen han; baita eskolan ere. Hiru haur bakarrik ginen.
‎Argi esanik, ikusten nuen gu setiatzen ari zirela; gerra erraldoi haren sare itzelak atzituak ginduzkala. Askotan ikusi genituen soldadu berriak iparraldetik etortzen eta aurrera eta atzera ibiltzen, eta haiekin topo egin genuen han urrutian, mendi artean munizioa ekartzeko bideak egiten eta armen muntatzea prestatzen. Behin buruan sartu zitzaigun espioitzat hartu eta tiro egin zigutela –kontua da tiro bat pasa zela dardaraz gure buruen gainetik– Behin baino gehiagotan ezkutatu behar izan genuen basoan, planeatuz zetozen hegazkinen beldur.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia