2010
|
|
ustezko erruduna errugabetzen zuen neurrian, ikuspuntuak arintzen baitzidan zama; eta Helenarekin bizi izandako mementoek eta haragien nolabaiteko ezkontzak, zer alde zegoen, bada, ezkongaiek hitzez elkarri baietz esatetik mihiz esatera, baldin eta mihia hitzaren euskarri ere bazen?? beren zentzua hartzen zuten, harekin bizitza osorako lotzen baininduten; zer
|
gehiago
nahi nuen, bada, funtsezkoa neure esku banuen, hainbeste eta hainbeste maite nuen Helena, gertatuak gertatuta gero are gehiago?!; egia zen gazteak ginela?. Kontuz maitasun kontuetan?!, esaten zigun jende helduak eta adinekoak?, baina Romeo eta Julieta ere ez al ziren gure adinekoak, hortxe hortxe??
|
|
Hala, bada, iritsi ziren Felipe eta bere osaba sendategira halako batean, egun gogoangarria hura, zinez, niretzat!?, eskaini ziguten errepertorio aparta, ene arimaren zeruan, txistuaren nota alaiak, globo urdin txiki batzuen itxurapean?!?, baina nik zerbait
|
gehiago
nahi nuen, eta hala, hirurok kanpora irteten ginela, galerian gertatutakoaren berri eman nien, hizkuntzei buruzko eztabaidaren nondik norakoak mintzagai: –Lorenzo eta Adolforen artekoan, ni Lorenzoren alde atera nintzen, baina gaizki atera zitzaidan jokaldia, Lorenzo, ezustean, aurka jarri baitzitzaidan.
|
|
" Harrezkeroztik beste begi batzuekin begiratu nion epaiketari. Batetik, beste ezer baino
|
gehiago
nahi nuen zure zigorra, irrika biziz espero nuen, horrek behin betiko garbi utziko zuelakoan nire errugabetasuna, Juancarren aurrean, eta neure buruaren aurrean ere bai. Bestetik, baina, zu ere biktima errugabe bat zinela sentitzen hasi nintzen.
|
|
Hala, bada, iritsi ziren Felipe eta bere osaba sendategira halako batean —egun gogoangarria hura, zinez, niretzat! —, eskaini ziguten errepertorio aparta —ene arimaren zeruan, txistuaren nota alaiak, globo urdin txiki batzuen itxurapean...! —, baina nik zerbait
|
gehiago
nahi nuen, eta hala, hirurok kanpora irteten ginela, galerian gertatutakoaren berri eman nien, hizkuntzei buruzko eztabaidaren nondik norakoak mintzagai: " Lorenzo eta Adolforen artekoan, ni Lorenzoren alde atera nintzen, baina gaizki atera zitzaidan jokaldia, Lorenzo, ezustean, aurka jarri baitzitzaidan.
|
|
Hurrengo egunak, bizitzako gogorrenak bezala oroitzen ditut; sendatua nengoen, baina gaixo nengoen berriro ere;" Bihotzean min dut,/ min etsia" esan zuen Lizardi handiak, amonaren heriotza gogoan zuela, eta ni ez nintzen gutxiago, nire mina beste min bat bazen ere, maitemina iturburu zuena; nire minak goia joa behar zuen, nik hala uste nuen behintzat... baina oker nengoen, oraindik ere gorago jo baitzuen berandu gabe; gaizki lo egiten nuen, eta, esnatzearekin batera, Helenaren irudia etortzen zitzaidan lehenik burura, haren elgorriagak eta haren matíaslópezak; baita haren bainilazko musuak ere, beste modu batean interpretatzen nituenak eta baloratzen; izan ere, gogoan nituen neure damuak eta gurutziltzatuaren aurrean egindako otoitzak eta erreguak, baita hari egindako promesa ere —" Behin bai, hurrengorik ez" —, baina hain guztiz aldatu ziren inguruabarrak, non beste ikuspuntu bat nagusitu baitzitzaidan: ...gainetik?; poztu nintzen... ustezko erruduna errugabetzen zuen neurrian, ikuspuntuak arintzen baitzidan zama; eta Helenarekin bizi izandako mementoek eta haragien nolabaiteko ezkontzak —zer alde zegoen, bada, ezkongaiek hitzez elkarri baietz esatetik mihiz esatera, baldin eta mihia hitzaren euskarri ere bazen? — beren zentzua hartzen zuten, harekin bizitza osorako lotzen baininduten; zer
|
gehiago
nahi nuen, bada, funtsezkoa neure esku banuen, hainbeste eta hainbeste maite nuen Helena, gertatuak gertatuta gero are gehiago...!; egia zen gazteak ginela —" Kontuz maitasun kontuetan...!" esaten zigun jende helduak eta adinekoak—, baina Romeo eta Julieta ere ez al ziren gure adinekoak, hortxe hortxe...?
|
2014
|
|
Ikusten nuen. Zer
|
gehiago
nahi nuen, bada. Nik, egia esan, errematxeak nahi nituen, Jainkoarren!
|
2017
|
|
Zitz eta pitz platerkada garbitu eta joateko zegoenean, ea
|
gehiago
nahi nuen amonak, eta ezetz berak.
|
2021
|
|
Irribarrea sumatu nion aurrena, bere ingurukoei ironia eta destaina nahastuta eskaintzen zizkien irri menderatzailea, beste batzuen keinu hantusteetatik urrun zegoena. Ez nuen presarik hartu, denbora
|
gehiago
nahi nuen bera behatzeko, ez baita inor azkarregi kidetzat jo behar, bestela Christinerekin bezalakoak gertatzen dira-eta. Neurtu behar nuen zelan hurbildu eta zer informazio eman, ea berari zer ateratzen nion.
|