2003
|
|
Hantxe ikus zitezkeen Bilbo blokeaturik zeukaten gudontziak. Eta
|
ezin
ezer egin guk blokeoa hausteko. Aire erasoaldiaren deiadarra aditu zen berriro.
|
2004
|
|
txifa txakurrak horregaitik joan dira harengana. Bai, Jopu Andonik hil duela uste dute, ta Andoni hilda agertu denez gero, Andoniri berari
|
ezin
ezer egin, eta... Ez al zenekiten Andoni hil denik?
|
2005
|
|
" Ekaitzaren ilunaz" narrazioak urte horretantxe izan zen uroldearen lekukotasuna dakarkigu, beraz, gertaera erabat erreala. Bi planotan garatuta dago eta uroldeak sortutako larritasun horretan, ezin joan,
|
ezin
ezer egin, protagonista bien, emaztearen drama eta senarraren egoera; narrazio bikoizte horrek egoera tentsoa sortzen du.
|
|
Inguruan zaindaririk badago, lo seko egongo da. Eta bitartean nik
|
ezin
ezer egin hemendik ateratzeko. Amorru bizian sareari ostikoka hasi zaio, oinak mintzeko beldur handi barik.
|
2006
|
|
Okertuta eta ilea urdinduta ageri da, urteetako nekearen ordain. Lasaiago bizi da aspaldian, baina lanean ohitu dena
|
ezin
ezer egin gabe egon.
|
|
saltsa ona!, esaten zuen Mixak, okela, okela ona!, esaten zuen, hitz hori bizkaian ikasi zuen, eta ordizian harritu iten ziren, hauek nondikan datoz?, eta Mixak hala iten zuen, euskaraz bere moduan eta gero numeroak erdaraz eta numeroak erdaraz esanda jendia pixka bat lasaitu iten zen, eta hura benetan gaizki nola atera zitzaigun handik nik tuterara nahi nuen, festa izugarriak izaten omen dira han, eta Mixak ezetz, hara etzuela nahi, lehenago han arizana zen eta han mobida izan zuen eta igual behar ez zuen batekin topo ingo zuela, zergatik Mixak, errusiatik etorri zenian, ekarri zutenekin eta etortzeko pasaportia eta lan baimenak in zizkiotenekin zorren bat bazuen, horregatik etzuen fotorik nahi eta horregatik ere etorri zen herriz herri nirekin, ezpaitzitzaion herrian udaletxiak pagatzen zionarekin ailegatzen eta zeuzkan diru pixarrak errusiara bidali zituen han bi alaba baitzituen eta horregatik etzuen ezta pentsioa pagatzeko ere, baionan in genituen bi gau, jarri ginen kale luze batian, han ziren saltzaile guztiak eta hainbestian, etorri zitzaigun magrebeko ume moko bat kollariak saltzen zebilena eta haragirik gabe eskatu zigun bokata bat, ezpaitzen haragiarekin fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia, iten bazuen zutik ordu asko hankan mina jartzen zitzaion, zergatik behatz txikia moztuta zeukan, hori izan zen kropotkin, uste dut izena, hiri bat txetxeniatik honontza, zergatik kuarteletik lagun batekin eskapatu zenian, kamioi bat pillatu zuten eta heldu ziren hiri horretara, lagun haren etxera eta, berak botak erantzi gabe bazeraman lau hilabete, eta mina, eta mina, hanka dena haunditua eta han moztu zioten, gero handik pasa zen ukraniara, han mafia batekin tratua in edo hala etorri zen, ihes, beti ihes, esaten zidan, txikitan ere, amak minan lan iten zuen eta, mina itxi zutenian handik hanka in behar, orain, hau da nire etxia!, esaten zuen, bidia zela bere etxia, pena zuen familiagatik, umeekin askotan gogoratzen, handik, baionatik, berara goazela, furgoneta malda batian gelditu zitzaigun, hura izan zen aurreneko aldia, Mixak sartu zuen burua motorrian, jo zion ostiko pare bat, martxan jarri zen, berara ailegatu eta han jendiak irriak eta burlak iten zizkigun eta handik kontzejal batek edo eztakit zer zen bidali gintuen eta ni hitz inda nengoen hurrengo egunerako oiartzungo tipo batekin eta hark esan zigun halako ordutik aurrera jartzeko halako tokian, eta bueno, jarri ginen eta in genituen gelditu gabe hirulau ordu lanian, halako batian altxatu zen haize fuerte bat, amarratu genuen toldoa barandilla batian eta ezin, toldoa puxkatu eta noski sua itzali eta ezin aguantatu behintzat, gauzak azkar bildu eta martxa, hurrengo goizian, toldoa partxiatu genuen, garbitu garbitzekoak eta erostekoak erosi eta, berriz ere martxa, gasteizera joan ginen, han jarri ginen parte zaharrian, kantoi batian, hara etzen poliziarik sartzen eta han ondo saldu eta ondo egon ginen, bitartian diru balantziak in genituen eta etzen askore baina, zerbait ari ginen, Mixak orain errusiara joatiarekin iten zuen ametsa, eta nik ere nire ametsak baina nik garbi neukan gutxirekin biziko nintzela eta tailerrera pentsatu ere ez, han gasteizen haragia bagenuen oiartzundik sobratua eta hura eraman ekarriekin in zitzaigun lizundu, xerrak kutxilloarekin garbitu genituen, Mixak etzuen saldu nahi, eta nik, ba, lizun pixka bategatik, baina handik aurrera nazkatu ginen eta hasi ginen solomoa, piper saltsarekin, gasteiztik joan ginen leitzara zuzenian, han etzen guretzako tokirik baina albintiarekin diskutitu genuen eta hark zerga kobratu zigun eta utzi zigun toki bat, gero jeneradoriak etzigun arrankatzen eta presoen txosnan eskatu genuen entxufe bat, ondoan bagenituen ijito batzuk karrito batekin eta haiek ikusi zuten guk argia bagenuela eta guri eskatu ziguten, beltz bat ere etorri zitzaigun eske eta gero zilar saltzaileak ere, argentinako batzuk, gero hurruna, bagenekien zaila zela oso baina guk bilbora nahi genuen, bilbon astebete! ..., gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua,
|
ezin
ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa bilbon akitu arte!, esan genuen, bagenituen telefono batzuk, ia lotu genuen, azkenian ezetz, etziguten utzi, horregatik tafallara segitu genuen, han bukatu zitzaigun solomoa eta Mixak baratxuri zopa prestatu zuen eltzian, baratxuriak zanpa zanpa in eta eskatu genituen bar batian ogi zaharrak eta txorizo batzuk erosi genituen, handik in genuen goizueta, han jende txikitxoa zegoen, diferentzia haiekin Mixa harrituta zegoen, han leitzan ezagutu genuen saltzaile bati zerbeza kaja bat eman eta bere aldian toki bat utzi zigun, hurrengo goizian, handik gatozela, errebuelta asko eta Mixa mariatuta zijoan, baso zahar batian, basoko mutilak motozerrekin eta gazte batzuk pagoetara igoak, batzuk aurpegiak estalita, beste batzuk makillatuta bezala, kolore txuria, lekeition in genuen goizaldian ordu pare bat bidali bitartian eta zarautzen heldu bezain laster etorri ziren bi munipa eta papera eskatu ziguten eta herritik aparte jarri behar izan genuen, bermion in genuen gau ona, kontzertu haundia zegoen eta laurehun bokata saldu genituen, denak eta gehiago ere salduko genituen, argi pirrintarekin ari ginen gauzak furgonetara jasotzen, ya ari ginen burniak biltzen, halako batian bronka izugarri bat, tipo txiki buru haundi bat gugana ikaratuta korrika eta ikusi ez ikusi furgonetara sartu zitzaigun eta atia itxi zuen, haren atzetik amorratu batzuk, ni, zer pasatzen da!, tartian jarri nintzen, joputa!, esaten zuten, neska bat bortxatu zuela txiki hark, nahi zizkioten barrabilak moztu, nik tranki tranki!, bakarrik esan nuen, eman zidaten ostia latz bat, ya furgonetara sartu behar zuten, Mixa etzen ikaratu eta hanka burni bat ibili zuen airian, bidali zituen bi tipo lurrera, jende gehiago etorri zen, akatu baino lehenago sartu ginen furgonetan nola hala, hautsi ziguten atzeko kristala eta burni batzuk han utzi genituen, atera ginen bermiotik, zartaien eta serbilleten artian gure buru haundia, alkandora urratua, puta, esaten zuen, puta zela, etzuen besterik esaten, neska hura, puta zela, halako batian, herritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten, baina joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa, nik susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbillak arboletatik txintxilika jarri eta, gutxi bat, gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua, ezin ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa lasaiago zegoen, esan nion, pozik egongo haiz hi, barre in zidan, tartian aurpegi luzia jartzen zidan lagun iteko, hala bada, pentsatu genuen, utzi beharra behintzat, paperik gabe noski, furgoneta bertan utzi eta Ixioren gruarekin itzuliko ginela, artian argitzen ari zen, sortaldian lainoak gorri gorri, halako batian, Mixak niri, dena dela, esan zidan, hori etzen bidia, begiratu nion, beheko ezpaina beti bezala kanpora aterata zeukan, zer?, esan nion, egon zen puxka batian eguzkiak argitzen zituen laino gorriei begira pentsakor, gero, bide horrek, esan zidan, etzeraman inora, sinisgor begiratu nion, ahoa zabalik, profeta bat ematen zuen, miretsita nengoen, esan nion, zer esan nahi duk?, furgoneta, esan zidan, furgoneta, aitzakia bat zen, bat batian konprenitu nuen, begiratu nion, irribarre in genion elkarri(...) Stefani galdetu genion, esan zigun ezkaitik ateratzen zela autobusa, hartu genituen poltsa batian gauzarik beharrenak, in genituen gora behera kilometro batzuk, ibili ginen, ibili ginen, iten zuen bero haundia, erreka baten ondoan gelditu ginen, Mixa bainatu zen eta jan genuen mokadu bat, ixiltasun haundia zegoen, uraren hotsa bakarrik, puxka batian hala egon ginen, berriz ab
|
|
bilbon akitu arte!, esan genuen, bagenituen telefono batzuk, ia lotu genuen, azkenian ezetz, etziguten utzi, horregatik tafallara segitu genuen, han bukatu zitzaigun solomoa eta Mixak baratxuri zopa prestatu zuen eltzian, baratxuriak zanpa zanpa in eta eskatu genituen bar batian ogi zaharrak eta txorizo batzuk erosi genituen, handik in genuen goizueta, han jende txikitxoa zegoen, diferentzia haiekin Mixa harrituta zegoen, han leitzan ezagutu genuen saltzaile bati zerbeza kaja bat eman eta bere aldian toki bat utzi zigun, hurrengo goizian, handik gatozela, errebuelta asko eta Mixa mariatuta zijoan, baso zahar batian, basoko mutilak motozerrekin eta gazte batzuk pagoetara igoak, batzuk aurpegiak estalita, beste batzuk makillatuta bezala, kolore txuria, lekeition in genuen goizaldian ordu pare bat bidali bitartian eta zarautzen heldu bezain laster etorri ziren bi munipa eta papera eskatu ziguten eta herritik aparte jarri behar izan genuen, bermion in genuen gau ona, kontzertu haundia zegoen eta laurehun bokata saldu genituen, denak eta gehiago ere salduko genituen, argi pirrintarekin ari ginen gauzak furgonetara jasotzen, ya ari ginen burniak biltzen, halako batian bronka izugarri bat, tipo txiki buru haundi bat gugana ikaratuta korrika eta ikusi ez ikusi furgonetara sartu zitzaigun eta atia itxi zuen, haren atzetik amorratu batzuk, ni, zer pasatzen da!, tartian jarri nintzen, joputa!, esaten zuten, neska bat bortxatu zuela txiki hark, nahi zizkioten barrabilak moztu, nik tranki tranki!, bakarrik esan nuen, eman zidaten ostia latz bat, ya furgonetara sartu behar zuten, Mixa etzen ikaratu eta hanka burni bat ibili zuen airian, bidali zituen bi tipo lurrera, jende gehiago etorri zen, akatu baino lehenago sartu ginen furgonetan nola hala, hautsi ziguten atzeko kristala eta burni batzuk han utzi genituen, atera ginen bermiotik, zartaien eta serbilleten artian gure buru haundia, alkandora urratua, puta, esaten zuen, puta zela, etzuen besterik esaten, neska hura, puta zela, halako batian, herritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten, baina joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa, nik susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbillak arboletatik txintxilika jarri eta, gutxi bat, gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua, ezin ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa ..., gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua,
|
ezin
ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa lasaiago zegoen, esan nion, pozik egongo haiz hi, barre in zidan, tartian aurpegi luzia jartzen zidan lagun iteko, hala bada, pentsatu genuen, utzi beharra behintzat, paperik gabe noski, furgoneta bertan utzi eta Ixioren gruarekin itzuliko ginela, artian argitzen ari zen, sortaldian lainoak gorri gorri, halako batian, Mixak niri, den...
|
2008
|
|
Horren hurre eta
|
ezin
ezer egin. Artetak pintatuko zuen antzeko eszena urte batzuk geroago,. La galerna?
|
|
Udaltzaingoa iritsi zen lehenik, Ertzaintza ondoren. Dagoeneko
|
ezin
ezer egin, kotxea sutan zegoelako. Minutu batzuz gertu egotea arriskutsu bilakatu zen lehen eztandaren ondorioz ibilgailuan beste eztanda txikiak sortu zirelako.
|
2009
|
|
Baina hori trapu handiegia da edozein toreatzeko. Trapu handiegiarekin irtetzen baduzu, haren adarretan, apatxetan, gorputzeko mugimenduetan nahastu egiten da, ezin duzu toreatu, eta bai zezenak eta bai toreroak nazkatuta bukatzen dute,
|
ezin
ezer eginda?. –Ez dakit oso ondo zer den apostolutza, esan nion; baina zure poesiarekin makina bat jenderi lagundu diozu bizitzen?.
|
|
Armentiaren aholkua gorabehera, errudun sentitzen zen bilaketa lanen tokian ez egoteagatik. Ezin ezertan lagundu,
|
ezin
ezer egin. Deus ez egite hark bere onetik ateratzen zuen.
|
2010
|
|
Tomizawaren gorpua asfaltuaren gainean gelditu zen, konorterik gabe. Larrialdi zerbitzuak berehala iritsi ziren, eta minutu gutxitan anbulantzia medikalizatuan zen, ospitalerako bidean; baina
|
ezin
ezer egin. Scott Reddingek ere istripua izan zuen, baina haren zauriak ez ziren larriak.
|
|
Tragedia grekoen antza zeukan: bazetorrela ikusten genuen eta
|
ezin
ezer egin.
|
|
Kontsolamendu tentela da, hainbeste bidegabekeriaren aurrean
|
ezin
ezer egitearen suzedaneo hitsa. Zaila da, ordea, lotsagabekeriei aurre egiteko modu on bat asmatzea.
|
|
Banandu gaitzaketela pentsatze hutsa? Eta nik
|
ezin
ezer egin!
|
|
Hala bada, gatibuen hilketak, mendeku hondamendiak, torturak ikusi zituen Txomin Hegik, eta
|
ezin
ezer egin. Soldadu lagun batek esandako hitzak gogoratuko ditu azkenean:
|
2011
|
|
Amorrazioa ematen du: geure lana egin nahi eta
|
ezin
ezer egin.
|
2012
|
|
ABEL. Ernestoren kontrako frogaren bat aurkituko banu? Egia jakin eta
|
ezin
ezer egin, erotu egingo nauk.
|
2013
|
|
XABIN. Oso beldurtuta zegoen zugatik, zure biziagatik? beti bakarrik, eta berak
|
ezin
ezer egin laguntzeko?
|
|
Hiri zaharreko arazoen aurka irmoen borroka egin dutenetarikoa da Itziar González, barruti horretako zinegotzi izandakoa aurreko legealdian, 2010ean kargua utzi zuen arte. Ustelkeriaren dimentsioaren aurrean
|
ezin
ezer egin, erakundeetan barruraino sartua baita. Turismoaren aitzakiaren inguruan interes ekonomiko handiak salatu ditu, baita mafia, dirua zuritzeko sare, droga eta pertsona trafiko eta jazarpenen aurrean erakundeek sistematikoki beste aldera begiratzen dutela ere.
|
2014
|
|
Gure gorputzak publikoak eta erabilgarriak diren aurreiritzitik abiatuta, matxistek zilegi ikusten dute gure ipurdia edo alua kalean, tabernan zein autobusean ukitzea. Eta guk maiz horrelako erasoen aurrean sumindura irentsi eta
|
ezin
ezer egitea sentitzen dugu.
|
|
Bere kaputxaren barrutik, gizonaren arnasa aditzen zuen Idoiak, berearekin batean. Gero, gizonaren eskua sumatu zuen bere gerrian, eta, atezuan jarri zen arren,
|
ezin
ezer egin esku hori arroparen azpitik bere gerrialdeko haragi mailatua goxoki igurzten hasi zitzaionean,, neska gaixoa, neska gaixoa, xuxurlatzen zuela.
|
|
Bidea libre zegoen inbaditzaileentzat. Errusiarren armadak
|
ezin
ezer egin haien ibilaldia eteteko Krasnoiarsketik Baikal aintziraraino. Lehenengo esploratzaile tatariarrak noiz baino noiz agertuko zirela espero zuen, beraz, Mikel Strogoffek.
|
2016
|
|
–Tamalgarria, bai, baina
|
ezin
ezer egin. Ea berehala uzten dion elurra egiteari eta egun gutxi barru itzultzea daukan!
|
2017
|
|
–Baina orain arte beti egon izan da diru sari bat zain egon behar izate horren truke; orain, berriz, jende asko dago telefono dei baten esperoan baina kobratu gabe. Hori bai dela erabateko prekarietatea, igual aste bat libre izan eta
|
ezin
ezer egin, posible delako egunen batean deitzea?.
|
|
Etxean beti hobeto, beldurra galtzen duzu, konfiantza irabazi. Hasierako inpotentzia gogorra da,
|
ezin
ezer egin, hankak ez du ezertarako balio". Sorbalda ere minduta dauka, kolpearen ondorioz, eta ezin du bi makuluekin ibili.
|
2018
|
|
Ohera joan nintekeen, baina alferrik izango zen. Hurrengo orduetan, kokak loa galaraziko zidan, eta horren kontra
|
ezin
ezer egin. Itxarotea baino ez zitzaidan geratzen.
|
2019
|
|
–Emakumeak sufritzeko jaioak dira?, esaten dute emakumeek berek. . Halakoxea da bizilegea, eta
|
ezin
ezer egin?. Konformidade horretatik sortzen da, hain zuzen, maiz miresten zaien pazientzia.
|
2020
|
|
–harritu plantak egin nituen, jakina– Sentitzen dut. Gogorra izan behar du adiskidea horrela galtzea eta
|
ezin
ezer egitea hura laguntzeko –kosk egingo ote zion?
|
|
Huraxe izan zen Zamorako esperientziarik gogorrenetakoa. Geuk ikusi gizona hiltzen, eta
|
ezin
ezer egin! Kartzeleroei esan, eta jaramonik ere ez.
|
|
Bitartean, senarra falta zuela eta, ama beldurtuta, bakarrik geldituko zelakoan. Han ikusten du leihotik aita korrika trenaren atzetik, eta berak
|
ezin
ezer egin. Justu justu, azkeneko bagoiko azken atera igo omen zen.
|
|
Ez zekitela zer egin, eta egoerak hala jarraituz gero, okerrena bakarrik espero zezaketela. Lagunak inpotentziaz hitz egin zion,
|
ezin
ezer eginaz, “ez zakinat nola lagundu, ulertzen didan. Ezin dinagu ezer ere egin! ”, bota zion amorruz.
|
2021
|
|
Garaiz etorri ezean
|
ezin
ezer egin.
|
|
⣠Hori da: nola osasuna gauza ona den denontzat, etxe zuloan preso gauzkan diktadura hau jasan beharra dago, eta
|
ezin
ezer egin kontra, ze polizia gainera etorriko zaizu eta ezta ezer gertatuko, jendearen ehuneko 98a alde egongo baita, eta zure kontra. â Baina diktadurek jende asko eta asko... jende gehiena kontra edukitzen dute, ezta?
|
2022
|
|
Ana sabaian zebilen, angelu batetik bestera, beheko gertakariari so. Ohartu, ongi ohartzen zen bere ohean bera zegoela, eta inguruko zalapartaren iturri zela, amaren histeriaz ere jabetzen zen, baina
|
ezin
ezer egin. Lasaitu nahiko zituen denak, ez larritzeko esan, ongi zegoela hortxe, amets bidaiatik ez zela oraindik itzuli, besterik gabe, eta ez zela agian itzuliko, besterik gabe.
|
|
Osaba mutilzaharra zinegotzia da eta hala ere
|
ezin
ezer egin.
|
2023
|
|
Hilabete asko pasa genituen geldirik: arkitektoa bere lana egiten ari zen, udalarekin kontaktuan, baina
|
ezin
ezer egin. Prozesua nekagarria izan da.
|
|
Juan Mari Aburto alkateari hauteskunde ekintza batean eginiko hurbilketa batean, honek Deustun errepresentazio nahikorik ez zutela eta, haien eskaerak kontuan hartzeko haina babesik ez zutela helarazi zien plataformako kideei. Hirigintza eta plangintza estrategikoen zinegotzia den Asier Abaunza, zein alkatearekin elkarrizketatzeko bestelako saiakerak alferrikoak izan zaizkie, bai aurrez aurre, zein irrati bidez. Ingurumeneko Fiskaltzaren aurrean ere ezarri zuten eskaera uztailean, baina udalaren plangintzaren aurrean
|
ezin
ezer egin daitekeela helarazi zien erakundeak, etorbideko zumarrak espezie babestuak ez direla argudiatuz.
|
|
Oro har, baina, etsita eta amorratuta bizi dira,
|
ezin
ezer egin. Whatsappa usu begiratzea ohikoa bihurtu da, eta egoera gogaikarria bada ere, ez dute izkirimirietan eta txantxetan aritzeko ohitura galdu.
|