|
|
Ez litzateke ezinezkoa izango gauzak nola gertatu ziren zehatz mehatz adieraztea, kronologia deitzen den hori eskrupulosoki errespetatuz, saihesbideak ekidinez, oroimenak eskaintzen dizkizun hutsuneak eta babesak alde batera utziz; ez litzateke, ez, batere zaila izango, eta agian horrela jokatu litza  teke, erarik zuhurrenean ez ezik ortodoxoenean ere. Baina honako istorio hau ez da kronika poliziako bat edo biografia baten kontatze soil hotza, eta narrazio honek halako intentziorik ez duenez eta benetako intentzioaz ez dugu hemen ezer esango, irakurle zolia
|
ez
iraintzearren batik bat, barkatuko zaigu xehetasun kronologikoetan ezen ez oroimenak agintzen dizkigun pasarteetan nahiz gertakarietan, edota istorioaren garapenarekin (eta egiarekin, beraz) zerikusirik izan zezakeen txikikerietan estuegi ibili ez bagara; eta ez, esan bezala, estu ibiltzea bereziki nekosoa gerta zitekeelako, baizik eta estutasun horretatik askatzeak, gure ustetan, bizitasun pixka...
|
|
|
Goizean, elur giro dago, baina zu prest agertu zara igotzeko, eta ni, ba, nola ez. ..., gailur hau sakratua da, hemen batu behar dugu biok, elurretan larrua jo, zutik, utzidazu atzetik bueltan sartzen, maitea, animaliek natura garbian egiten duten bezala; erotu egin zara, Ananda, hotz egiten du, pneumonia harrapatuko dugu; orain da unea, maitea, ez duzu ulertzen, utzidazu gidatzen, guk hasiko dugu arraza berria; gaixo zaude, Ananda, medikuagana joan behar duzu, psikiatra batengana;
|
ez
iraindu ni, Sara, ez zaitut iraintzen Ananda, badakit zertan ari naizen Sara, gaixo zaude, eta zu itsu, psikiatra batengana joan behar duzu, ez esateko hori, horrela ezin dugu jarraitu, ez nauzu maite Sara, ez da hori Ananda, beste bat dago tartean, zein egongo da zein, dena pikutara bidaliko duzu emagaldu alaena, hori ez hori ez, beste batekin zabiltza, ba bai, banekien, beste batekin nabil kito...
|
|
|
Mijail Bakuninek euskal emakumearen eredua oso erlatiboa dela erantzun dio, denak ez zirelako, zorionez, txiki eta lodiak. Eneritzek
|
ez
iraintzeko eskatu dio eta Mijail Bakuninek argitu dio ez zela berari buruz ari, beraz, debatea ez desbideratzeko. Bere komentarioak ez zuela itxurakeriaren aldeko deklarazioa izan nahi, ebidentzia baten konstatazioa baizik, alegia, gaur egungo Mari Domingi bat lasai asko izan zitekeela aktoresa horren antzekoagoa Fernando Boteroren irudi bat baino eta ulertzekoa zela, gainera, haurren emanaldietara joaten zirenetako asko aitak izaten zirenez, hauengan ere pentsatzea, beraz, bere konbikzioek oraingo honetan ere ezezko botoa ematera bultzatzen bazuten ere, aldeko faktoreak ikusten zituela eta ikuskizunaren aldeko botoa eman nahi zuela.
|