Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 143

2000
‎Baina Ralph ez zegoen nire animoei kasu egiteko. Leihatilatik kanpora begiratzen hasi da, azazkalak janez eta ume baten moduan, urduri.
‎Honek ez du batere zentzurik, baina munduan ez nago ni bakarrik. Esan nahi dut nire askatasuna ez dela independientea, beste jende askoren askatasunarekin lotuta dago.
‎Eta ez uste ezen zigortze kontu haietan hasberri inorant bat nintzela, edo ibili nintzela ipuineko nobizio hura bezala, bere burua gau eta egun zigortzen omen zuena baina azkenean ordenatik egotzi omen zutena, ardilarru bat zigortzen zuelako, bere burua zigortu orde...! Zeren ez bainengoen ni sasoin hartan ipuinetarako, ez neure buruaren engainatzeko, eta zeren prestik eta gerturik bainengoen, halatan, ene jokamolde hartaz trufa zitezkeèn estudianteen soei eta haien erran merranei buru egiteko, baldin zirkunstantziek hartarat baninderamaten... Nahiz eta oraindanik aitortzen dizudan ezen ez zela halakorik gertatu, inguruan egokitu zitzaizkidan ikasle haietarik bat baino gehiago ene egoera bertsuan zegoelako, erran berri dizudan bezala, eta ohitura hura zutelako, beren burua zafratzekoa.
‎Halarik ere, arrazoinak arrazoin, Antonio ez zegoen enekin izan zuèn solasaren ahanzteko prest, eta, eneganat bildu zenean, irri bat ezpainetan, erran zidan:
‎Eta Jesu Kristok garbi erran zuen: " Enekin ez dagoena ene kontra dago". Eta erran zuen:
‎Nirearen jakitun —ezkondua eta seme baten aita— egin berria nuen, ñabardurarik erantsi gabe: ez nengoen nire porroten kontakizuna egiteko aldartean.
‎Ordenagailuan landutako azken dokumentuen izenak agertzen diren tokian," edu" delako batek egiten zuen buru. Hura, ordea, ez zegoen nire izena zeukaten dokumentuen arestiko zerrendan. Txundituta," Aurkitu fitxategia" zanpatu eta horixe bera tekleatu nuen:
2001
‎Hurrengo goizean ateko txirrinak esnatu ninduen. Ohera begiratu nuen eta senarra ez zegoen nire ondoan. Lanera joan zen.
‎–Bale, bale –erantzun du Tasiok bareago, laguna haserretzen ari dela nabarituz–, ez diat meriturik kentzen. Esan nahi nian bakarra hori zuan, zera, ez nagoela nire sasoi onenean.
2002
‎–Ez banaiz segituan azaltzen –oihukatu zuen Alexek, urrunetik–, ez egon nire zain. Itzuliko naiz bakarrik!
2003
‎Begi pare askoren aurrean. Baina inor ez zegoen niri begira. Soilik Oskar.
2004
‎Oso lotsatia naizelako da. Orain bertan nire gelara ama sartzen bada, gorritu egingo naiz, baina ez nago nire amarekin maitemindua.
‎–Baina orain ez zaude nirekin zorretan, Irati. Horregatik ez didazu deus ere zor.
2005
‎Hori da polita izateak daukan alde ona, makillaje pitin bat baino ez da behar berez ederra dena nabarmentzeko. Horrela ez dago nire aurpegitxo honi euts diezaiokeen hanka bikorik (edo hiru hankakorik, zehatzago esanda). Ispiluari musu eman, bere kirol praka luze estuei behin begiratu eta, ipurdiaren borobila ondo iradokitzen duela ziurtaturik, ohean etzan da, Gerturik daukagu odola irakurtzen jarraitzeko.
‎Eta erregistroan ere ez nago. Erregistro zibilean ez dago nire jaiotzako dokumenturik. Galdetu erregistroan.
‎Aitor dezadan ez nengoela ni bart (eta ez nagoela gaur) neure onean. Lanak nituen oraino, neure gelan aske nengoela sinesten:
‎" Dantzan" eta" Torcuato" z mozorroturik ibili nintzen hiruzpalau urteetan, ez nengoen ni merkatu eta azokatarako. Beraz, baliteke 1970az geroztik edo ez azaldu izana.
‎Hara, azkenean psikologoak agertu behar! Zena zela, ez nengoen ni kexatzeko egoerarik egokienean.
2006
‎Horregatik, ez nuen katoliko izaten jarraitzeko gogorik. Baina gero kolpetik fedea galtzea, hori ez zegoen nire programan. Liberazio bat bezala izan zen, horrela sentitu nuen.
‎Azken batean, zure gutunak jasotzea bera halako estortsio bat zen niretzat, nahi ez nuen izorramendua, bilatu ez nuena, merezi ez nuena; haiek jaso aurreko garaira itzuli nahiko nukeen, eta zuk sekula idatzi ez izana iguriki. Dagoeneko gertatua aldatzea ez zegoen nire esku, bistan da, baina gertatu haiei ez jaramonik egitea izan zitekeen nire ondoeza azaltzeko modu bat: nik ez nuen zertan ezetz erantzun, zertan irakasle batekin gaitzitu, ordura arte maisu hura estimutan izan banuen.
‎Nonbait, ezkontza" higanot" bat aski eskandalu zen lurralde horretan, emaztegaiaren bastarta gehitu gabe mauletarren mihi gaiztoei. Aitatxi, bertzalde, ez zegoen ni galtzeko prest. Ondoan nahi ninduen, inoiz izan ez zuen semearen lekuan.
2007
‎Manillari eragitera ere ez naiz ausartzen, giltzaz itxiko zenuen beldurrez. Gainera, ez dagokit niri ate hori irekitzen saiatzea, zuri baizik, nahiz eta oso zaila ikusten dudan horrelakorik gertatzea. Zer den azken muturreko esperantza, Josu!
‎Eta Marxen ideien oihartzuna entzun daitekeelarik, honela aurkezten du Sartrek idazlearen betekizuna: . Mundua erakusten bazait, bere bidegabekeriez oratua, ez dagokit niri beroriei hotzean so egitea. Hain zuzen ere, biziarazi egin behar ditut bidegabekeria horiek neure amorrazioaz, desmozorrotu egin behar ditut, eta bidegabekerien gakoa azaltzen saiatu.
2008
‎Ez nituen gehienek izaten dituzten zalantzak. Esaten denaren eta esan nahi denaren arteko amildegirik ez dago niretzat, eta horrek alferrikako beldurrak eta saiakerak eragotzi dizkit.
2009
‎Justizia ez dago, egon, ez gizadia, denbora, historia; ez askatasuna, ederra, ez nire nitasuna? eta hala ere ez dago niretzat ezer errealagorik nire ni hau baino, beste errealitate ororen eta errealitaterik batere egote ororen giltza, eta ni hau gizadian, historian, denboran. Giza munduan gauzarik inportanteenak ez, daude?; egotearena baino beste errealitate modu batean dira errealak.
‎Nire ahotik, oraindik, ongietorri hitzik ez. Baina Txaber ez zegoen nire ongietorriaren zain. Teilatu batekin, nahikoa zuen.
‎Isilik iraun nuen. Ugarte ez zegoen nire galderaren zain. Bazekien istorio hura entzun nahi nuela.
‎–Muturreko bat bezalakoa izan zen niretzat, anaiaren hitzek bat batean tunel batean sartu banindute bezala. Adak?. Baina, gaurko perspektibatik begiratuta, muturrekoak on egin zidala konturatzen naiz, eta ez Jainkoagan sinesten ez dudalako, Jainkorik gabe ez baitago niretzat esplikatzerik mirariz jositako munduaren misterioa, musikaren misterioa bereziki, baizik eta bihotza zabaltzen lagundu zidalako. Badakizu behin batean izeba Ernestinak zer esan zidan?
‎Eta hor ez dago tarterik, berak argi esan baitzuen: . Nire alde ez dagoena nire kontra dago?. Horregatik, ez dago salbabiderik Elizatik kanpo.
‎Arroztua izan gabe ere, motel ibili zen hasieran, ez arrunt gogotik. Erranen nuke ez zegoela ni bezain xarmaturik mintzakide bat kausitu izanaz.
‎Eta hor ez dago tarterik, berak argi esan baitzuen: " Nire alde ez dagoena nire kontra dago". Horregatik, ez dago salbabiderik Elizatik kanpo.
‎–Muturreko bat bezalakoa izan zen niretzat, anaiaren hitzek bat batean tunel batean sartu banindute bezala –Adak– Baina, gaurko perspektibatik begiratuta, muturrekoak on egin zidala konturatzen naiz, eta ez Jainkoagan sinesten ez dudalako, Jainkorik gabe ez baitago niretzat esplikatzerik mirariz jositako munduaren misterioa, musikaren misterioa bereziki, baizik eta bihotza zabaltzen lagundu zidalako. Badakizu behin batean izeba Ernestinak zer esan zidan?
2010
‎erantzun nion, gezurrik gabe. Baina Teo ez zegoen ni bezain pozik, bistan da, eta, begiak zorrozten zizkidala, honela mintzatu zitzaidan, kargu hartzen ariko balitzait bezala: –Damututa itzuliko da, noski??.
‎Zoazte, bai, Kristok ere ederki esan baitzuen: . Nire alde ez dagoena nire aurka dago!??. Eztabaida bukatuta zegoen, ustez, baina Teok, azken hitza bere ohi zuenak, beste urrats bat egin zuen:
‎zerbait esateagatik?, bere buruari galdera zorrotzak egiten dizkiona, bai, baina baita hurkoari bizitzen uzten ere. . Nire alde ez dagoena nire aurka dago, esan zuen, ordea, Jesusek; esan zuen, halaber:
‎Zer! Eguzkia, udaberria, zelaiak loretan, goizetik esnatzen diren txoriak, hodeiak, zuhaitzak, natura, askatasuna, bizitza, hori dena jada ez dagokit niri!
‎Berehala ohartu nintzen, bai, ama ez zegoela nirekin haserre, aitarekin baizik. Zerbait gaizki egiten ariko balitz bezala.
‎–Inor ez dago niri begira.
‎Zoazte, bai, Kristok ere ederki esan baitzuen: ‘Nire alde ez dagoena nire aurka dago! ’". Eztabaida bukatuta zegoen, ustez, baina Teok, azken hitza bere ohi zuenak, beste urrats bat egin zuen:
‎Ekialdeko jakinduriari ekiteko asmotan nagoen arren —aurretik ere saiatu izan naiz behin edo behin, baina ekialdeko filosofiak bigarren mailakotzat du pentsamendua, eta pentsamenduaren aurkako pentsamendu horrek atzeraka eragiten dit, egia esan, Jainkoarekin" hari zuzena" duten mistiko iluminatuek atzeraka eragiten didaten bezala... —, ezer gutxi dakit Budaz, baina nik ere estimu handiagoan daukat Sokrates; eta Erasmo; eta Galileo; eta Giordano Bruno... baita jende arruntago eta grisagoa ere —Carlos eta Osmundo, Conchi eta Isabel... zerbait esateagatik—, bere buruari galdera zorrotzak egiten dizkiona, bai, baina baita hurkoari bizitzen uzten ere. " Nire alde ez dagoena nire aurka dago" esan zuen, ordea, Jesusek; esan zuen, halaber: " Bizia nire izenean galtzen duenak irabazi egingo du".
‎" Bai, Txopitea jauna Ingalaterratik itzuli eta arrebaren etxera joatekotan da..." erantzun nion, gezurrik gabe. Baina Teo ez zegoen ni bezain pozik, bistan da, eta, begiak zorrozten zizkidala, honela mintzatu zitzaidan, kargu hartzen ariko balitzait bezala: " Damututa itzuliko da, noski...".
2011
‎Nik ahalegina agintzen nion, beti izan naiz saiatua eginkizun horietan, baina ez nituela hemezortzi urte abisatu behar izaten nion hasi aurretik. Badakit, beraz, ez zegoela nirekin maiteminduta nire adoreagatik eta gutxiago nire gorpuzkeragatik. Gihar urrikoa naiz, flakoxta, eta txukun jantzita zerbait badirudit ere, emakume baten aurrean biluzten naizelarik, erakusgarririk gabe sentitu ohi naiz.
‎Ez dago komunera joan naizenean utzi dudan lekuan, ez dago nire zain, sarreratik gertu dauden txirristei begira baino, sartu garenean ikusletzat izan gaituzten horiek.
‎Bainujantziaren ertzari begiratu diot Josebak, asperturik, itxaronaldia utzi eta bilaketa aktiboari ekitea erabaki duenean, etxetik ez irteteko ez naiz depilatzen, neguan irteten banaiz ere ez, eta zalantzak sortzen zaizkit egiten dudanetan; ez du garrantzi handirik ere, inor ez dago niri begira, baina ez naiz seguru sentitzen, Disney eremu batean drogaturik egoteak sortzen duen esposizio sentsazioagatik edo, dagoeneko auto-estimu marraren bat sartua bainuen. Josebari ahaztu zaio slip urdin elektriko hori daramala, harrigarriki handi eta txiki, biak batera geratzen zaiona estaltzen duen eremuaren arabera, eta kamisetaz estali behar duela, edo behar lukeela, eta ez koloreagatik.
‎Gogoan dut orduko gure ibilbidea, taberna zenbaitetara eta lokal gutxiagotara murrizten zena, bertatik pasa gabe ikusezin zitekeena, titular bilatzaile ez bazinen, edo sortzaile, polizia alegia, atxiloketak behar zirenerako zaku amaitezina baitzen gure Herria; bertakoen, ez Herrikoen, gure ibilbidekoen biktima bazinen ere sumatzen zitzaigun; ez dago nirekin sektore hura ere, ezker abertzale ofizialena ere bigun iruditzen zitzaiona, Ez probokazioetan erori ertzaintzaren aurretik pasatzean, eta mugatu lemetara. Nirearen ondoan amaren autoa ikusi dudanean bakarrik nago izatez, Zipaioen esanetara egon behar dugu orain. Hauek dena guk egitea nahi dute, dena, igande batean bai bestean ez gerrara jolastea zen, gerra hiri altzariak edo kamioiak edo autobusak erretzea izanik, Kale borroka, herri borroka da, azkenean mututurik uzten zintuen disparate baten erdian, prezio asko, denak altuak, zituena.
‎Lurren amaren begiratua ikusita ulertu nuen azaldu egin behar niola gertatzen ari zena, baina bloody mary bat behar nuen eta ezin nintzen bat prestatzera jarri, edo etxean utzi nuenaren bila abiatu, ohartzen nintzen batere graziarik gabe mugitzen ari nintzela. ...Lurren platerak konketara zeramatzala, azalpen bat zor nion, bizpahiru agian, bat lorategitik lorategira bere etxera sartzeagatik, bi bere hozkailua arakatzeagatik, hiru Martinia baimenik gabe hartzeagatik, porroarena baino ideia hobea iruditu zitzaidanez gero, hasieran; Lurrek ez zuen bermutik hartzen, botila hark amarena behar zuen beraz, konpartitu genezakeen zerbait, berea zen ordea, ez nirea, ez zegokidan niri hozkailutik ateratzea: satinezko batan seguruago sentituko nintzateke, txandalaz eta halakoak eginez antzeztezina da elegantzia.
‎Behin bakarrik geratu nintzen berarekin bakarka; nola gertatu zen jakin gabe, gure artean hutsa likido likits egin eta itsatsi gintuen, hurbilduz, baina erditik kendu gabe, bananduz. ...uen tabernan, qué hace un chico como tú, en un sitio como éste; uste dut itxirik dagoela dagoeneko, ez da lekua ere geratzen enkontru haren testigu, hormarik ere ez, banketa bat, ez dago CSI ekipo bat aztarna bila bidaltzerik, eta bera mozkorrik zegoen, orduan ez baina orain ohartzen naiz, ez mozkorrik zegoela, baizik eta ez gogoratzeko neurrian zegoela, nitaz ez gogoratzeko neurrian; lekukorik ez dago nire memoriaz gain. Bere biografia idatziko balu ni ez nintzateke azalduko mila orrialde bete behar balitu ere; egia esan egin genuenari ezin zaio zerbait hartu ere deitu, bakoitza bere edariarekin elkartu baikinen gainera, barra gainean gure ukondoek elkar ukitu zutenean.
‎–Bat, ez zegok nire beharrean. Bi, ez zegok nire eskueran.
‎–Bat, ez zegok nire beharrean. Bi, ez zegok nire eskueran.
‎–Nire psikiatrak erraten dit ez nagoela nik uste bezain gaizki, baina tira, une batez zalantzan egon zen gogaikarria edo, okerrago, errukarria gertatzeko beldurrez. Azkenean, aitorpenekin jarraitzea erabaki zuen?.
2012
‎Ateraino iritsitakoan begiak itxi nituen, ilunabarra zen arren udako egun argitsua gehiegi zen hartara ohituta ez zeuden nire begi berdeentzat. Alderik alde irekita zegoen atea zeharkatu nuen eta hutsik neukan eskuin eskuarekin gona luzea jaso, eskaileretan behera oihalarekin behaztopa ez egiteko.
‎–Afera honetan ez zagok nire alde; utzi egingo diagu.
‎Horren ifrentzua argia da: niregan ez dago ezer interesgarririk, ez dut nigana bidaiatu behar, ez dut neure burua ezagutu behar, ez dago niregan ideia berritzailerik, ez naiz zoriontsu izateko gauza, falta zait zerbait, ez naiz osoa, partziala baizik, eta hori guztia gutxi balitz, ez dut adimenik egoera tamalgarri hau konpontzeko.
‎Umearen besoa ez ote zegoen Europako neurrietara egina? Beharbada umea bera ez zegoen nire munduko neurrietara egina. Beharbada amak arrazoia zuen, hura naturala ez zela esaten zuenean.
‎Edonor maitemintzeko modukoa. Baina ez zegoen niretzat egina. Ez, gutxienez, une hartan.
‎Hain diskretua al nintzen? Hain gutxi nabaritzen al zitzaidan ez nengoela nire onean. Dedio!
‎Hartu nuen liburu zaharra Sir Launcelot Canningen Mad Trist zen; baina liburu hura Usherren gogokoena zenik gehiago esan nuen txantxa triste bat egiteko, zinez baino; zeren, egiazki, haren ugaritasun topizkoko eta irudimenik gabean ez baitzegoen nire adiskidearen espiritualtasun jasoarentzat interesgarria izan zitekeen ia ezer. Nolanahi ere, hura zen eskura genuen liburu bakarra:
‎Arratsaldeko laurak inguru zirenean, uhartetik legoa batera nengoela, hondamena eragin zuten lurmuturreko harkaitzak ikusi nituen, lehen esan dudan bezala, hegoaldean; eta harkaitzek ur lasterra hegoalderantz bidaltzen zutenez gero, beste zurrunbiloa sortzen zuten iparraldean, eta iruditu zitzaidan oso indartsua zela, baina ez zegoen nire bidean, alegia, mendebalean, ia erabat iparraldean baizik. Dena dela, haizealdi arin bati esker, zurrunbiloa zeharkatu nuen iparretik mendebalera, eta handik ordubetera itsasertzetik milia batera edo hurbildu nintzen, eta, han itsasoa bare zegoenez gero, berehala lehorreratu nintzen.
‎Zerraldo egin nuen lo, eta inoiz baino hobeto esnatu nintzen. Orduan, lasaiago hasi nintzen pentsatzen, eta, neure buruarekin eztabaidan aritu ondoren, erabaki nuen uhartea, horren atsegina eta oparoa izanda, eta ikusi nuen bezala kontinentetik ez oso urrundua, ez zegoela nik uste bezain alde batera utzia; eta biztanle egonkorrak ez zituen arren, noizean behin txalupak iritsiko zirela, baten batek hala erabakita, edo agian kontrako haizeak bultzatuta; eta hamabost urte neramatzala eta ez nuela inoiz inoren itzal edo giza irudiarekin topo egin, eta inoiz iritsi izan balira ziurrenik ahal bezain laster handik alde egingo zutela, ordu arte ez baitzuten egokit...
‎Uste dut mundua sortu zenetik hura izan zela uhartean izandako lehenengo eskopeta tiroa. Tiro egin bezain laster, basotik era guztietako hegaztiak pilaka irten ziren, handik eta hemendik, garrasi nahasiak eginez, bakoitza bere ohiko doinuaren arabera intzirika, baina han ez zegoen nik ezagutzen nuen motatakorik. Hil nuen hegaztiari zegokionez, zapelaitz motaren bat izango zela iruditu zitzaidan, kolorea eta mokoa haren antzekoak baitzituen, baina ez zituen txori txiki batenak baino atzapar edo gako azkazal handiagoak; haragia, berriz, ustel gustukoa zen, eta ez zuen ezertarako balio.
‎Dena den, etenaldi baten ondoren neure onera etorri nintzen, eta ergela baino ergelagoa nintzela hasi nintzaion neure buruari aurpegiratzen, eta esaten deabrua ikusteagatik beldurtzen zena ez zela gai uharte batean bakarrik hogei urtez bizi izateko, eta sinetsi beharra nuela leize zulo horretan ez zegoela ni baino gauza beldurgarriagorik. Berehala, suspertu nintzen, eta, zuzi handi bat hartuta, berriro sartu nintzen, makila sugarretan neramala.
‎Esana egin nuen, eta berehala oihu egin zuten gudarosteek izuturik eta harrituta; izan ere, eguzkiak dir dir egiten zuen argi argi, eta islak itsutu egiten zituen nik zimitarrari batera eta bestera eskuan eragitean. Maiestatea, oso errege adoretsua bera, ez zegoen nik uste bezain beldurtua; zorrora itzultzeko agindu zidan, eta botatzeko zorura ahal bezain poliki, katearen muturretik metro pare batera. Ondoren eskatu zuen gauza, hutsik zeuden burdin habeetako bat izan zen, nire poltsiko pistolak alegia.
‎Irakurleak gogoratuko duenez, askatasuna berreskuratzeko arau haiek izenpetu nituenean, baziren batzuk oso gogoko ez nituenak, morrontza handiegia zekarkidatelako, eta ezinbestean eta halabeharrez bakarrik derrigortu ninduten amore ematera. Baina Nardac bat nintzelarik, goren mailakoa Inperio hartan, betebehar haiek ez zegozkiola nire duintasunari pentsatzen zuten, eta Enperadoreak (berea aitortu behar zaio) sekula ez zizkidan aipatu. Dena den, luzarora gabe izan nuen Maiestateari oso mesede aipagarria egiteko aukera, edo hori uste izan nuen orduan behintzat.
‎–Alabaina, hiruretan ikusiko ez baninduzu, ez egon nire zain, laztana. Joan beharrean nago, barkatu.
2013
‎Horrek guztiak esan nahi zuen, ni nintzela Ingalaterratik Euskal Herrira itzuli. Ez behintzat orduan, inor ez zegoen-eta ni jasotzeko zain.
‎–eta ez dago nire anaiarik Frantziako errege ez nire ama agintzen, ezta?
‎atorraren azpian. Atorra, berriz, ez zegoen nire soinean, ohe ondoan pilda egina baizik. Handik atxiki nuen eta leihora hurbildu.
‎–Biziki estimatzen diot gonbit adeitsu hau, Lady Catherine, arrapostu zuen Elizabethek?, baina ez dago nire esku berori onartzea. Datorren larunbatean hirian izan behar dut.
2014
‎Azkenean ezer ez, aurrera jarraitu dut, sor, eta tipoak kantoitik ospa egin du, nire noranzkoaren perpendikularrean. Gutxienez Z ez zegoen nirekin, bestela ziur exhibizionistak barkamena eskatuko liokeela, eta horrek, jada, jo eta bertan akabatuko ninduke, amorruaren amorruz. Ostera, txanponak kontatzen niharduela etorri zait maitalea, atzetik gerturatu, mozorroari men eginez internazionala ahapeka abestuz, gerritik heldu dit, lepauztaiak musukatu dizkit, eta hatz bat sartu dit alutik, ni masturbatzen hastera balihoa moduan.
‎–Eskerrik asko, nik, eta mahaira itzuli nintzen, baina une horretan ere banekien diru hori ez zegokidala niri, lehenbizian bueltak ondo emanak zizkidala, billeteak hortik hurbil behar zuela, nonbait.
‎Horri esker mugitu ahal izan nintzen. Nire ondora begiratu nuenean, ordea, ez zegoen nire Lolita, nire neskatila maitea: desagertu egin zen.
‎Bakarrik nengoen Algortako bazter ezkutu hartan, nik Alexi emandako bultzada ez zuen inork ikusi, ez zegoen lekukorik. Eta inguru osoan, beraz, ez zegoen nire presentziaren inolako arrastorik.
2015
‎Batez ere, itsu?, nik. . Ezer ez dago nire esku, lagun. Bizi edo hil, iraun, hilobiz hilobi ibili, dena emana izan zait, dena goitik eroria, eta zein aukera nuen nik?
‎Ez nuen ezer ikusi egiaz, seguru asko begiak itxita nituelako, pantaila amatatuta. Hori baino ez nuen sentitu, liberazioa, ezer ez zegoelako nire eskuetan eta errepidetik ateratzen gintuen indar horri egiten utzi behar niolako, ez besterik. Hori, eta zurekin egotea momentu hartan suerte handia zela.
‎Ez horixe, erabil dezatela beren imajinazioa! Uler dezatela benetako korapiloa ez dagoela ni bizitzari lotzen nauen balizko tramankuluaren kablean, baizik eta zu eta bion arteko matazan.
‎Erdi ilunpetan gaudenez, egongela honetan ez dago nire atzamarrek zerbeza lata gaixo hau nola estutu duten ikusiko duenik. Nik ere ezin dut ikusi Sarahren atzamarrak zertan diren.
‎argia, eta erakarpen indar izugarrikoa. Baita pertsonen manipulatzailea ere, Jonek frogatu ahal izan zuenez, baina hori dena ez dagokie nire oroitzapenei, bereei baino.
‎ez dut jakin Larregi izandakoa zehatz kokatzen, bakarrik eserleku bat jarri dutela begiraleku eder batean; Beititik ere, kanpoan zegoen pikondoa gogoratzen nuen beste ezer baino gehiago (pikurik jaten ez nuen arren, erraza baitzen haren adarretan gora igotzea); eta hurbil urrunak ere distortsionaturik nituela ohartu naiz; hobeto esanda, haurraren pausoa eta begiak nituen oraindik barruan, distantziak, gaur ikusita, laburragoak baitira egiazki nire buruan baino: Iturbe eta Iturburu elkarri itsatsita daude ia, eta Beititik Larregira ez dago nik oroitzen nuen ibilalditxoa, bi minutuko bidea baizik.
‎Uda bukatu da ordea, herriko jai giroak eman du aurtengoa, tabernetan ez dago niretzako lanik eta datorren hileko alokairua ordaintzeko sosik gabe nago berriro.
ez dago nigandik kanpo ezer eta dena da
‎Soldadutzako lehen saioa amaitu eta, aurreko urteetan bezala, Buzenvaleko pensionnatera iritsi nintzenean berri txar batekin topo egin nuen baina: ez zegoen niretzat tokirik. Soldadutzak omen zuen errua.
‎Baina hasierako eszena gore esplizituegiek ez naute konbentzitzen. Elm Street ez dago nire auzoan, eta Vitoria Gasteiz kalean edo Egiako igoeran, nekez irudika dezaket halako eszenarik. Errealista ez zaidanez, ez zait higuingarri, edo ez behintzat sosegua galdu edo urdaila nahasteraino.
‎Ospitaletik irteteko ordua iritsi baino lehen, lau egunetan jarraian egin nuen alde lanetik. Egia zen inor ez zegoela niri kontuak hartzeko, baina neu nintzen ospitaleko ginekologia zerbitzuko eta, batez ere, laborategiko buru. Neu nintzen nagusia, horrek dakarren menpekotasun guztiekin.
‎–Mentxaka nauk, esan diozu?. Nire galdea egiten badiate, esaiek Antonio deitzen didazuela, eta atal sindikala besterik ez dagoela nire esku.
‎Benetan diotsut. Lainoa ez zegoen nire buruan, kale erdian baizik, eta huts hutsik sentitu naiz barrutik.
‎Seiak laurden gutxiagotan, egindako fluxu diagramak gorde eta ordenagailua itzali nuen. Postontzian ez zegoen niretzako mezurik.
‎Ikasketa burua erne entzuten ari da. Ziur ez dagoela nire aurka, baina berak... zer egin dezake?
‎Artistak badaki besteen aurrean ezagun egiten gaituzten ezaugarriak axalekoak direla. Bestalde, norberaren baitan, oinarrian, ez dago nirik, ez dago aitatxo eta amatxorik. Zer dago orduan?
2016
‎Halere, ez nengoen ni oso seguru neure etiquetteaz, ea idatzi behar ote nuen ala ez; baina hala izanda ere, ziur asko deabrua bera ere ez zen haserretuko: nire ohorea salbatzearren asmo oneko gizaseme batek jartzen zuen ardura adeitasunezkoa besterik ez zen; eta gizaseme horrek bide okerra hartu ahal izan bazuen ere, edo estutasunen batean sartu izan banindu hala jokatuz, haren bihotzak ez zuen kulparik.
‎Kanpora iritsi nintzen azkenean. Micòl ez zegoen nire zain lehentxeago utzi nuen lekuan, baizik eta Barchetto del Ducako murru gainean zangalatrau eserita, berehala ikusi nuen bezala eskua eguzki babes moduan begien gainera eramanez.
‎Horrela adierazita, inbidiagarria ere eman dezake nire bizitzak, batez ere lana urri dagoen eta enplegu finkoa edukitzea egundoko zortetzat jotzen den garai honetan, baina ez dago niri inbidiarik izateko arrazoirik. Bankuko lanari zegokionez, faktura txikiak ordaintzera etortzen ziren bezeroak artatzea izaten zen nire egiteko bakarra.
‎–Gustura ikusten nauk, ala? Hi osabarekin joan ez bahintz, ez nengokean ni hemen!
‎–Ba, ez zegoen nire planetan komisariara joatea orain, egia esan, esaten die Joanesek.
2017
‎Gaur esan didate eta gurasoek ere badakite. Sutan daude baina ez daude nigatik kezkatuta. Joder, Sara, hau kaka hutsa da!
‎Alazankoa! Oso oker ez banago nirekin haserretuta habil.
‎Zuzen jarri nintzen eta atari aldera joan nintzen korrika. Orduan ikusi nuen zer gertatzen zen, eta gauzak ondo ez bazeuden ere, ez zeuden nik uste bezain gaizki, dena den.
‎Bi ordu luzez ekin dio Ancik pausoz pauso egongelan azaldu didan bide orriari, profesionaltasun osoz, eta hasieran guztia gidatzeko nire tendentziek hau edo beste eskatu eta agintzera eraman banaute ere, argi utzi dit, zartako gozo batzuekin, ez dagoela nire esku, hark esandakoari men egitea tokatzen zaidala gaur.
‎Bien artean nire pertsona erlatibizatu dezakete, inolako garrantzirik ez duen partikula bat bilakatu arte. Niretzat ez dago ni erlatibo baten aukerarik. Niretzat ni absolutua naiz.
‎Gauzak ez daudela nire esku, hori da dudan sentsazioa. Konponbidea neure esku bakarrik balego, egingo nuke zerbait, baina nik ezin dut guztia ordaindu nik bakarrik.
2018
‎Bazirudien Ford a indarberriturik zegoela, eta, delako urmaela ez zegoenez nire ibilbidetik oso aparte, ofizial laguntzailearen iradokizunari men egitea erabaki dut. Aski argiak iruditu zaizkit haren azalpenak, baina, haiei segitzeko errepide nagusitik irten naizelarik, estrata mehar bihurrietan barrena galdu naiz, motorreko usain asaldagarria lehen aldiz sumatu dudanean bezalaxe.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia