|
2003
|
|
|
Baimen hori, Madrileko Ministerioan eta Nafarroako Gobernu Zibilean eskatzen zen eta urtero izaten zen zalantza iturri, oso berandu ematen baitzuten (1977ko kasua zehatz deskribatu dugu). Lehenago ere azaldu dugunez, erakunde ofizialen oniritzia jasotzeko ezinbestekoa zen Euskaltzaindiaren babesa158 Baina, euskararen akademian, batek baino gehiagok uste zuten
|
ez
zegokiela beraiei horrelako ekintzei babesa ematea garai berrietan. Egoera gehiago okertu zen, VIII. UEUren berri ematen zuen foiletoan Euskaltzaindiaren izena aipatzen ez zelako.
|
|
2006
|
|
|
Bakearen zain daudenak
|
ez
daude berez ezeren zain. Gero eta arrazoi gutxiago daudeberririk ez izateko.
|
|
2010
|
|
|
Nahi zuenak, berez edobesteren baten bitartez bidaia ordaintzerik bazuen, libre zuen bertara joatea. Lasterkonturatu ziren, baina, iheslari espainiarrak Rafael Leonidas Trujilloren herrialdeaez zela mauka, erraztasun guztien ostean
|
ez
zegoela beraien usteko babesa. Izanere, Trujillok espainiarrak Haiti eta Dominikar Errepublikaren arteko muga«zuritzeko», arrazaz zuritzeko, nahi zuen migrazio hau.
|
|
2011
|
|
|
Gure etxean telebista komuna daukagu. Gero, beste bat txikia daukate, Play ean aritzeko, baina, txiki hori beste gela batean dago;
|
ez
dago beraien logelan. Esan daiteke etxean kontsumoa gure kontrolpean dagoela.
|
|
2012
|
|
|
Lehenengo hiruretan, gutxieneko nazionalek nazioestatu bat dute erreferente, haien naziokidetzaren alde jardunean, eta gutxiengohori bizi den estatuak nazionaltasun hori ukatzea eragozten du. Hiru gutxienekohorien pertzepzioa euskaldunaz bestelakoa izatea eragiten dute elementu horiek.Iparrirlandarrek, Tiroleko alemaniarrek edo Bosnia Herzegovinako kroaziarrekbadakite haien nazioen biziraupena
|
ez
dagoela beren esku. Horregatik asimilazioaez da haien ekintza politikoaren oinarria, eta bai ordea autonomia politiko edo/ etakulturala errebindikatzea, edo kasu gatazkatsuenetan, haien nazionalitatearen41nazio estatura atxikitzea.
|
|
2014
|
|
|
Intersexudunen gurasoek sarritan galdetzen dute ea zenbatean behin jaiotzendiren beraiena bezalako haurrak eta ea badauden beste guraso batzuk, antzeko haurrakdituztenak, hartara haiekin hitz egin eta aholkuak eskatzeko. Sendagileek larrialdikasutzat jo ohi dituzte intersexudunen jaiotzak, eta, horrez gain, ikerketa medikoaurria da; horren ondorioz, sendagileek beraiek ere ez dute jakiten kasu hauetarakozer baliabide dauden, eta, maiz, gurasoei esaten diete arazo hori ikaragarri ezohikoadela eta, beraz,
|
ez
dagoela beraien egoera antzekoa bizi izan duen eta kontsultatudezaketen inor. Hori ez da horrela.
|