|
2005
|
|
|
Etxera bidean, hauxe besterik ez zidan esaten: " Kontuz ibili, seme;
|
ez
bururik galdu. Kontuz ibili".
|
|
2009
|
|
|
sentitu ere, sentitu baitzuen istant hartan bihotzean zerbait, ez tximista bat eta ez zirkuitulabur bat, zerbait apalagoa baizik, intentsitate gutxiko korronte elektriko batek alderik alde zeharkatu balu bezala, begien itxi ireki batean zeharkatu ere: esan nahi baita bihotzaren erritmoa zertxobait azkartu zitzaiola, baita odolaren abiadura ere, ondorioz; Domingoren zainetan zehar zihoana ez zen, beraz, itsasikara bat, baina bai olatu bat, iragan urrunetik zetorkion arren defentsiban jarri zuena ezinbestean,
|
ez
burua galtzerainoko puntuan, bistan da, baina bai ordura arteko ziurtasun erabatekoari erabatekotasuna zartatzeko puntuan: horregatik aldendu zuen, ausaz, Domingok bere belauna Adaren belaunetik, eta horregatik aldendu, halaber, eskuak Adaren eskuetatik mugimendu azkar batean?
|
|
|
Gero, agur azkar batean agurtu zituen Domingok han bilduak: . Zuhurra izan, eta
|
ez
burua galdu, onez esaten dizut, esan zion Damasok;. Errezatuko dut zure alde eta guztion alde?, Maria Bibianak;. Zaindu zeure burua, Domingo, mesedez?, Adak;. Jainkoak bedeinka zaitzala?, izeba Ernestinak;. Zorte ona opa diot berorri?
|
|
|
sagar horretatik jaten baduk, betiko kondenatuko haiz infernuko garretan; halaxe jakin baitzuen Domingok bere begirada hura –inozentziaren ur garbien gardentasuna zuena– beste begirada bat izango zela handik aurrera, hagitzez ere arreagoa eta nahasiagoa; hura guztia gogora zezakeen, bada, baina ez bere baitan halako urduritasun erreflexu bat piztu gabe... sentitu ere, sentitu baitzuen istant hartan bihotzean zerbait, ez tximista bat eta ez zirkuitulabur bat, zerbait apalagoa baizik, intentsitate gutxiko korronte elektriko batek alderik alde zeharkatu balu bezala, begien itxi ireki batean zeharkatu ere: esan nahi baita bihotzaren erritmoa zertxobait azkartu zitzaiola, baita odolaren abiadura ere, ondorioz; Domingoren zainetan zehar zihoana ez zen, beraz, itsasikara bat, baina bai olatu bat, iragan urrunetik zetorkion arren defentsiban jarri zuena ezinbestean,
|
ez
burua galtzerainoko puntuan, bistan da, baina bai ordura arteko ziurtasun erabatekoari erabatekotasuna zartatzeko puntuan: horregatik aldendu zuen, ausaz, Domingok bere belauna Adaren belaunetik, eta horregatik aldendu, halaber, eskuak Adaren eskuetatik mugimendu azkar batean... ez nolanahiko mugimendu batean, halere, esku keinu haiek bai baitzuten, agidanez, beren esanahia, eta Domingok aurki ahoskatu behar zituèn hitzentzako lurreratze pista bat izan baitzitezkeen, solasa beste norabide batean jartzen zuena:
|
|
|
Gero, agur azkar batean agurtu zituen Domingok han bilduak: " Zuhurra izan, eta
|
ez
burua galdu, onez esaten dizut" esan zion Damasok;" Errezatuko dut zure alde eta guztion alde", Maria Bibianak;" Zaindu zeure burua, Domingo, mesedez", Adak;" Jainkoak bedeinka zaitzala", izeba Ernestinak;" Zorte ona opa diot berorri" esan zion abokatuak. Eta kanpora egitera zihoan –hiruzpalau pauso ere egin zituen norabide hartan, abokatu jaunaren atzetik, zeina orduantxe zeharkatzen ari baitzen ate irekia, etxe barrua eta kanpoa bereizten zituena–, jiratu, eta halaxe mintzatu zenean:
|
|
2010
|
|
|
–Karta bat duzu. Helenarena da?; bihotza ahoan behar nuen eta burua auskalo zer infernutan, baina nik gorrotoari eutsi eta gorrotoak eutsi zidan barrutik, eta hargatik edo, ez nuen bihotza
|
ez
burua galdu: ez nintzen amaz fidatzen, gainera?; gero, karta niri eman, eta konturatu nintzenean hark, aurrez aurre paratzeaz gain, berean jarraitzen zuela bere begirada akusatzaile harekin, amari bizkarra eman, karta ireki eta irakurtzen hasi nintzen:
|
|
|
Iritsi nintzen, bada, ganbarara, sartu nintzen barrura, aurkitu nuen soka?; ordu arte aski hotz mantendu banintzen ere, ez heriotzak eta ez heriotzaren moduak ez ninduten izutzen ez estutzen,
|
ez
burua galtzerainoko estualdian bederen, tuberkulosiak sufrimendu mota orotan zaildu ninduelako, beharbada?, burura mila hots eta beste hainbat ahots heldu zitzaizkidan, soka eskuan hartu ahala: –Kontuz, infernura joango zara, nork bere burua urkatzea bekatu mortala da-eta!?
|
|
|
" Karta bat duzu. Helenarena da"; bihotza ahoan behar nuen eta burua auskalo zer infernutan, baina nik gorrotoari eutsi eta gorrotoak eutsi zidan barrutik, eta hargatik edo, ez nuen bihotza
|
ez
burua galdu: ez nintzen amaz fidatzen, gainera...; gero, karta niri eman, eta konturatu nintzenean hark, aurrez aurre paratzeaz gain, berean jarraitzen zuela bere begirada akusatzaile harekin, amari bizkarra eman, karta ireki eta irakurtzen hasi nintzen:
|
|
|
Iritsi nintzen, bada, ganbarara, sartu nintzen barrura, aurkitu nuen soka...; ordu arte aski hotz mantendu banintzen ere —ez heriotzak eta ez heriotzaren moduak ez ninduten izutzen ez estutzen,
|
ez
burua galtzerainoko estualdian bederen, tuberkulosiak sufrimendu mota orotan zaildu ninduelako, beharbada—, burura mila hots eta beste hainbat ahots heldu zitzaizkidan, soka eskuan hartu ahala: " Kontuz, infernura joango zara, nork bere burua urkatzea bekatu mortala da-eta!" esan zidan don Anizetorena izan zitekeèn ahotsak; zer axola zitzaidan, baina, Jainkorik ez bazegoen, itxura guztien arabera, hain nituen buruan sartuta zuk egun batzuk lehenago jaurti zenizkidàn hitzak, Damaso:
|
|
|
Jolas bat baino ez zen izan, Mariori zeloak sortzeko asmorik inolaz ere ez zeukana. Izatekotan, Nicolasen aurrean egin nahi zuen nolabaiteko baieztatzea zela esan zitekeen, nahiz bikotekide ohia han ez egon; ez zuen ahaztu behar, nahikoa mozkortuta zegoela,
|
ez
burua galdu eta erortzeko punturaino, baina bai fikzioaren ertzera iristeko zorian. Mariok berari inolako esplikaziorik ez ziola zor erantzun zion.
|
|
2011
|
|
|
–Lorategiko festa bertan behera uztea? Laura maitea,
|
ez
burua galdu. Nola egingo dugu ba horrelakorik!
|
|
2020
|
|
|
Badakit eta denek badakigu ainitzek eskuin eta ezker gure betiko Eguberri goxo hura ere prestatzen ari dutela ahal bezen kartsuki. Opari pollit zonbaiten egiteko keinka egokia, beti hala izan da, bainan izari bat atxikiz eta
|
ez
burua galdua ibiliz harat eta hunat... Saltegi horien" erreklama" ezin ixilduek ez gituzte sobera burtxoratu edo lilluratu behar!
|
|
2022
|
|
|
Wislawa Szymborskak poema batean bere familiaz zioena esan dezaket nik ere nireaz, ez zela gurean inor maiteminez hil, ez zela inor eskuetan malkoz bustitako gutun bat zuela bere buruaz beste egiten saiatu, ez zirela sekula bihotzeko auzi bat erabakitze aldera pistola bana eskuetan atarira irten, ez zela izan gurean ez Romeo erorik eta
|
ez
burua galdutako Julietarik.
|