2005
|
|
–Ulertzen ez dudan gauza bat zegok: hire
|
etxea
hankaz gora jarri ditek; zergatik ez Anderren etxea edo bulegoa?
|
|
–Horiek miatu ditiztek, ziurrenik Ander aurrean zegoela; nonbait ezkutatu behar izan dik. Gainera, Anderren
|
etxea
hankaz gora jarriz gero, nekez sinistuko likek poliziak suizidioaren hipotesia.
|
2009
|
|
Danba harriarena aipatu lehendabizi, eta gero bera izan zen, ziur nekien hori Razumkini esker? Donostian nengoela aprobetxatuz nire
|
etxea
hankaz gora ipini zuena. Ez zen txanponen bila sartu.
|
|
Nola kendu bista gainetik
|
etxea
hankaz gora jartzen ari den haurrari. Orain arte nire etxean zegoen bakearekin?
|
2010
|
|
–Bainilazkoak ere baditut, txokolatezkoak baino gozoagoak, azukre hutsa??; harri bilakatu zitzaidan gorputza, istantean milaka harri puskatan desegin zitzaidana, hain izan zen bortitza Helenaren hitzek nire haragi hezurrei eragin zietèn lurrikara!; ezer ez nintzen? eta ezereza nintzen, hortaz, ez buru ez burmuin; gero, ezpainak hezatzeko edo, mihi punta atera zuen Helenak ezpainen artetik, nahi gabeko mugimendu batean, nik uste; nire gorputzaren
|
etxea
hankaz gora zegoen, bai, oinak eskuetan eta eskuak oinetan, burua ere tokiz kanpo, baina mihi puntaren irudiak erreakzionarazi eta neure onera ekarri ninduen:
|
|
Handik hamar bat egunera, izan ere, nire urtebetetzea zen, eta Helenak opari berezi bat egin nahi zidan; bi egun lehenago eman zidan bere asmoen berri, siestako orduan egin ohi zizkidàn bisita labur haietako batean, noiz eta nik, hark alde egin aurretik, kopetaren erdian muxu bat eman bainion, berak, hasieran, esker oneko irri batekin ordaindu zidana; irri hura, baina, berehala itxuraldatu zen, esker onekoa zirudiena gero eta bihurriagoa egin baitzen, irri ezin pikaroago bihurtu arte; eta orduan, esatekoa esan zidan Helenak: ...azukre hutsa..."; harri bilakatu zitzaidan gorputza, istantean milaka harri puskatan desegin zitzaidana, hain izan zen bortitza Helenaren hitzek nire haragi hezurrei eragin zietèn lurrikara!; ezer ez nintzen... eta ezereza nintzen, hortaz, ez buru ez burmuin; gero, ezpainak hezatzeko edo, mihi punta atera zuen Helenak ezpainen artetik, nahi gabeko mugimendu batean, nik uste; nire gorputzaren
|
etxea
hankaz gora zegoen, bai, oinak eskuetan eta eskuak oinetan, burua ere tokiz kanpo... baina mihi puntaren irudiak erreakzionarazi eta neure onera ekarri ninduen: burua buruaren tokira, oinak oinetara eta eskuak eskuetara; ez al nengoen, bada, Helenaren mihia salbatzeko prest —" Mihia moztu lehenago...!" esan zuen berak, ni salatu baino lehen—, baita gure harremanak pikutara bazihoazen ere?; beste ikuspuntu batetik, baina, Helenaren mihi puntaren irudi hura su txiki bat ere bazen, irudimenaren haizeak suago bihur zezakeena, beste irudi batera edo beste irudi batzuetara eraman nintzakeen neurrian; buruan nuen, gainera, ordurako, irudi haietako bat:
|
2014
|
|
Kartoizko kaxaz eta zakarretako poltsaz beteta agertu gara laurok. Laiak eta aitzurrak falta,
|
etxea
hankaz gora jartzeko.
|
2016
|
|
Lehen halako presa,
|
etxea
hankaz gora utzita taxian etortzeko, eta orain denak ahaztu eta hamasei euro xixtrinengatik eztabaidan, eta denbora galduz!
|
2020
|
|
Amak gorroto duela, gauez mozkortuta dagoenean ohera hurbildu eta esnatu egiten duela, bere zoritxar guztien erruduna dela esateko eta iraintzeko. Lanetik bota dutela egun askotan, mozkortuta zegoenez, joaten ez zelako, harekin daudenean
|
etxea
hankaz gora dagoela, kopak eta botilak nonahi, sukaldea astebetez garbitu gabe, janaririk ez hozkailuan...
|