|
2013
|
|
|
Worms izan zen euren hiriburua. 429 urtean, bandaloak, Espainiara Galiatik
|
etorri
ziren horiek, Afrikan finkatu ziren, eta, denbora laburrean, bertan ezarri zuten, Inperioaren mugen barruan gainera, euren erreinu independentea. 455 urtean, eurek ere Italia inbaditu eta Erroma arpilatu zuten.
|
|
|
1 Erromatar Inperioaren idazleek, jakina denez, euskal leinuen berri eman zuten. Orobat, ostean
|
etorri
ziren bisigodoen garaiko letradunek. Aldi berean, Euskal Herriko lurralde guneak arian arian ari ziren ontzen eta eratzen, euren zuzenbide beregaina foruak izeneko lege testu idatzi eta ahozkoen bidez. Azpimarratzekoa da halakoetan erromatar zuzenbidearen eragina, zeharka bada ere.
|
|
|
Irnerioren ostean Lau Doktoreen belaunaldia
|
etorri
zen, eta horien artean, goren mailako bi aipa daitezke: Bulgaro eta Martino Gosia.
|
|
|
Inperioko agintariak eta aita santuak Bolognako studium horren konfiantza eskuratzen ahalegindu ziren, euren alde jarrita hiriko udal agintariekin sortutako gatazketan. Hainbat eta hainbat ikasle
|
etorri
zirenez gero, arazo larriak sortu ziren herritarrentzat, baina, aldi berean, herritarrok ez zituzten galdu nahi etorrera horrek ekarritako etekin ekonomikoak. Federico Bizargorri enperadore gaztea 1155 urtean Erromarantz zihoala koroa jasotzeko, Bolognan gelditu zen, batetik, zuzenbideko doktore ospetsuak ezagutzeko, eta, bestetik, laguntza izateko, aldarrikatu nahi zituen lege batzuk justifikatzerakoan.
|
|
|
Martiniren ostean
|
etorri
zen Franz von Zeillerrek 1502 artikuludun Kodea egin zuen, 1812tik indarrean egongo zena. Kode hori konpromiso praktiko moduan aurkeztu zen, alegia, arrazoiaren printzipio aldaezinen adierazle den zuzenbide erromatarraren eta estatuak dituen beharrizan zehatzen arteko konpromiso moduan.
|
|
|
1861) eta horrek sortutako Alemaniako eskola historikoa
|
etorri
ziren. Horren idatzia izan zen 1814an argitaratu zuen panfletoa, honako tituluarekin:
|
|
|
XV. mendearen azken hamarkadetan, Schöffen deitutakoen auzitegi batzuek, hala nola Frankfurt am Main hiri askekoek, erabaki zuten prozedura erromatar kanonikoaren aldaera bat erabiltzea, abokatu profesionalak idatzitako alegazioekin. Aldaketa hori ez zen
|
etorri
legearen bitartez, ezpada auzilarien eta euren aholkulari juridikoen eskutik. Horien ustetan, prozedura tradizionala ez zen egokia arazoak auzitegian aurkezteko, eta beste aukera bakarra zen elizako auzitegietan erabilitako prozedura.
|
|
|
Alemanian, aldiz, zuzenbide zibileko jurista goranahiek aditu ez zirenentzat praktika berri ulertezinak gauzatu ez ezik, soldata gizentsuak ere kobratzen zituzten eta uste zen lehengo eginerak euren erruz desagertu zirela. Denboran barrena prozesuaren eraldaketak eta Erreformaren hasiera batera
|
etorri
zirenez gero, ulertu zen Erromatik jasotako zuzenbide zibila eta kanonikoa Jainkoaren Legetik hartutako inportazioak zirela, Eskritura Santuan adierazitako Legetik hartutakoak, alegia.
|
|
|
Hasierako urteetan, Frantziatik ihes egin eta gutxira, Leydenek Hugo Doneau Frantziako humanista protestantea erakartzea erdietsi zuen. Doneauk bertan irakatsi zuen 1579tik 1587 bitartean; horren atzetik Everard Bronchorst
|
etorri
zen, Alemaniako unibertsitateetan hezitakoa. Horrexek finkatu zuen Holandako unibertsitateetan ohikoa zen zuzenbidearen hizkera.
|