|
2009
|
|
|
–Begirada erretiratzen du, edonora begira, esan duena esan duenik sinistuko ez balu bezala?. Gezurra
|
esateko
gogoa pizten didazu, antza. Barkatu.
|
|
|
Hainbesteraino hunkitu zuten mutilaren hitzek Regina, azken urte hartan Gabinori eta Gabinoren gaixotasunari emana?, non bihotza haustera balihoakio bezala sentitu baitzen; eta, halere, Domingori zerbait
|
esateko
gogoa piztu zitzaion, sabel irauliak hitzak ekartzen zizkion mihira, esker onekoak batzuk, baita hitzik zuhurrenak ere: kontuz, seme, ez egin horrelakorik, hil nahi ez banauzu behintzat?, baina ohartu zenean ezen hitzak negarrerako bidea urratuko ziola, ezpainak ere dardarka jarri zitzaizkion une batez?, isilik egotera deliberatu zen; zorionez, hantxe zegoen izeba Ernestina ere, zeinak esan baitzuen:
|
|
|
Hainbesteraino hunkitu zuten mutilaren hitzek Regina –azken urte hartan Gabinori eta Gabinoren gaixotasunari emana–, non bihotza haustera balihoakio bezala sentitu baitzen; eta, halere, Domingori zerbait
|
esateko
gogoa piztu zitzaion –sabel irauliak hitzak ekartzen zizkion mihira, esker onekoak batzuk, baita hitzik zuhurrenak ere: kontuz, seme, ez egin horrelakorik, hil nahi ez banauzu behintzat–, baina ohartu zenean ezen hitzak negarrerako bidea urratuko ziola –ezpainak ere dardarka jarri zitzaizkion une batez–, isilik egotera deliberatu zen; zorionez, hantxe zegoen izeba Ernestina ere, zeinak esan baitzuen:
|
|
2010
|
|
|
Eta zuk ere bai, Ludwig, ez esan orain ezetz??. Eta, ezetz
|
esateko
gogoa piztu zitzaidan arren, baietz esan nion nik, neure erosotasunaren alde eginez, ohiko inertzien mende, ikaslea beti irakaslearen esaneko, are gehiago egun hartan, egunaren gastu guztiak, tren txartelak, janariak eta edariak?
|
|
|
Aspalditik nengoen une haren zain, eta iritsi zenean nora ezean gelditu nintzen. Anaiari begiratzen nion, eta zinez ari zitzaidala irakurtzen nuen haren begietan, baina horregatixe, hain zuzen ere, ezetz
|
esateko
gogoa piztu zitzaidan, errebantxarako gogoak hartuta. Azkenean, zorionez, anaiaganako errukia gailendu zitzaidan:
|
|
|
Aspalditik nengoen une haren zain, eta iritsi zenean nora ezean gelditu nintzen. Anaiari begiratzen nion, eta zinez ari zitzaidala irakurtzen nuen haren begietan, baina horregatixe, hain zuzen ere, ezetz
|
esateko
gogoa piztu zitzaidan, errebantxarako gogoak hartuta. Azkenean, zorionez, anaiaganako errukia gailendu zitzaidan:
|
|
|
‘Uste izango ez dut, bada! Eta zuk ere bai, Ludwig, ez esan orain ezetz... ’ Eta, ezetz
|
esateko
gogoa piztu zitzaidan arren, baietz esan nion nik, neure erosotasunaren alde eginez, ohiko inertzien mende, ikaslea beti irakaslearen esaneko... are gehiago egun hartan, egunaren gastu guztiak —tren txartelak, janariak eta edariak— bere gain hartu zituen-eta.
|