2001
|
|
Baina handik aurrera, hamar milioi pertsonak esango dute, nirekin batera," hau potxa bat da", babarrun gorria seinalatuz. Nik esaten badut" Lizardi versolari bat zen", hamar milioi pertsonak errepikatuko dute; kontuan hartzen bada hamar milioi baino askoz
|
ere
gutxiago zaretela Lizardi poeta bat zela esaten duzuenak, Lizardi versolari bat izango da, edo ez da deus izango. Zuek kontra egiten saiatuko zarete, noski.
|
2004
|
|
" Bai; hemendik... Motel, orain
|
ere
gutxi egin dik ez baitit bihotzekoak eman: istripu bat ikusi diat hor..."
|
2005
|
|
Ezer gutxi, beraz. Gogoa
|
ere
gutxi. Desenkusatzen hasi zen.
|
2006
|
|
fuera!, gero kanbiorik gabe gelditu ginen eta bila joan nintzenian, Mixak pobreen artian bokatak banatu zituen, han esan ziguten biharamunian zornotzan kontzertu haundia zegoela, karnixeria batian haragiak erosi, hara gindoazela galdakao parian kontrola ikusi genuen urrutira eta mendiz mendiz in genuen krixton errebuelta, ez bait genuen aseguroaren paperik, hura ez genuen lotu, zornotzan zegoen siniestro total eta han ere lege problemarik ez genuen izandu eta han ere dena saldu genuen, ordiziara ere joan ginen eta han inon baino gutxiago saldu genuen eta gaizki pentsatzen hasi ginen, Mixak bere amantalarekin eta jantzi zuen lastozko sonbreroarekin iten zuen aurpegi luze bat, eta nik, redios, han ere munipekin gogor diskutitu nuen, eta azkenian jende gutxi zebilen tokian utzi ziguten eta jale ergelak goierriko haiek, hori zer da, zer du saltsa gorri horrek?, saltsa ona! ...fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak
|
ere
gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintz... saltsa ona!, esaten zuen Mixak, okela, okela ona!, esaten zuen, hitz hori bizkaian ikasi zuen, eta ordizian harritu iten ziren, hauek nondikan datoz?, eta Mixak hala iten zuen, euskaraz bere moduan eta gero numeroak erdaraz eta numeroak erdaraz esanda jendia pixka bat lasaitu iten zen, eta hura benetan gaizki nola atera zitzaigun handik nik tuterara nahi nuen, festa izugarriak izaten omen dira han, eta Mixak ezetz, hara etzuela nahi, lehenago han arizana zen eta han mobida izan zuen eta igual behar ez zuen batekin topo ingo zuela, zergatik Mixak, errusiatik etorri zenian, ekarri zutenekin eta etortzeko pasaportia eta lan baimenak in zizkiotenekin zorren bat bazuen, horregatik etzuen fotorik nahi eta horregatik ere etorri zen herriz herri nirekin, ezpaitzitzaion herrian udaletxiak pagatzen zionarekin ailegatzen eta zeuzkan diru pixarrak errusiara bidali zituen han bi alaba baitzituen eta horregatik etzuen ezta pentsioa pagatzeko ere, baionan in genituen bi gau, jarri ginen kale luze batian, han ziren saltzaile guztiak eta hainbestian, etorri zitzaigun magrebeko ume moko bat kollariak saltzen zebilena eta haragirik gabe eskatu zigun bokata bat, ezpaitzen haragiarekin fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia, iten bazuen zutik ordu asko hankan mina jartzen zitzaion, zergatik behatz txikia moztuta zeukan, hori izan zen kropotkin, uste dut izena, hiri bat txetxeniatik honontza, zergatik kuarteletik lagun batekin eskapatu zenian, kamioi bat pillatu zuten eta heldu ziren hiri horretara, lagun haren etxera eta, berak botak erantzi gabe bazeraman lau hilabete, eta mina, eta mina, hanka dena haunditua eta han moztu zioten, gero handik pasa zen ukraniara, han mafia batekin tratua in edo hala etorri zen, ihes, beti ihes, esaten zidan, txikitan ere, amak minan lan iten zuen eta, mina itxi zutenian handik hanka in behar, orain, hau da nire etxia!, esaten zuen, bidia zela bere etxia, pena zuen familiagatik, umeekin askotan gogoratzen, handik, baionatik, berara goazela, furgoneta malda batian gelditu zitzaigun, hura izan zen aurreneko aldia, Mixak sartu zuen burua motorrian, jo zion ostiko pare bat, martxan jarri zen, berara ailegatu eta han jendiak irriak eta burlak iten zizkigun eta handik kontzejal batek edo eztakit zer zen bidali gintuen eta ni hitz inda nengoen hurrengo egunerako oiartzungo tipo batekin eta hark esan zigun halako ordutik aurrera jartzeko halako tokian, eta bueno, jarri ginen eta in genituen gelditu gabe hirulau ordu lanian, halako batian altxatu zen haize fuerte bat, amarratu genuen toldoa barandilla batian eta ezin, toldoa puxkatu eta noski sua itzali eta ezin aguantatu behintzat, gauzak azkar bildu eta martxa, hurrengo goizian, toldoa partxiatu genuen, garbitu garbitzekoak eta erostekoak erosi eta, berriz ere martxa, gasteizera joan ginen, han jarri ginen parte zaharrian, kantoi batian, hara etzen poliziarik sartzen eta han ondo saldu eta ondo egon ginen, bitartian diru balantziak in genituen eta etzen askore baina, zerbait ari ginen, Mixak orain errusiara joatiarekin iten zuen ametsa, eta nik ere nire ametsak baina nik garbi neukan gutxirekin biziko nintzela eta tailerrera pentsatu ere ez, han gasteizen haragia bagenuen oiartzundik sobratua eta hura eraman ekarriekin in zitzaigun lizundu, xerrak kutxilloarekin garbitu genituen, Mixak etzuen saldu nahi, eta nik, ba, lizun pixka bategatik, baina handik aurrera nazkatu ginen eta hasi ginen solomoa, piper saltsarekin, gasteiztik joan ginen leitzara zuzenian, han etzen guretzako tokirik baina albintiarekin diskutitu genuen eta hark zerga kobratu zigun eta utzi zigun toki bat, gero jeneradoriak etzigun arrankatzen eta presoen txosnan eskatu genuen entxufe bat, ondoan bagenituen ijito batzuk karrito batekin eta haiek ikusi zuten guk argia bagenuela eta guri eskatu ziguten, beltz bat ere etorri zitzaigun eske eta gero zilar saltzaileak ere, argentinako batzuk, gero hurruna, bagenekien zaila zela oso baina guk bilbora nahi genuen, bilbon astebete!
|
|
saltsa ona!, esaten zuen Mixak, okela, okela ona!, esaten zuen, hitz hori bizkaian ikasi zuen, eta ordizian harritu iten ziren, hauek nondikan datoz?, eta Mixak hala iten zuen, euskaraz bere moduan eta gero numeroak erdaraz eta numeroak erdaraz esanda jendia pixka bat lasaitu iten zen, eta hura benetan gaizki nola atera zitzaigun handik nik tuterara nahi nuen, festa izugarriak izaten omen dira han, eta Mixak ezetz, hara etzuela nahi, lehenago han arizana zen eta han mobida izan zuen eta igual behar ez zuen batekin topo ingo zuela, zergatik Mixak, errusiatik etorri zenian, ekarri zutenekin eta etortzeko pasaportia eta lan baimenak in zizkiotenekin zorren bat bazuen, horregatik etzuen fotorik nahi eta horregatik ere etorri zen herriz herri nirekin, ezpaitzitzaion herrian udaletxiak pagatzen zionarekin ailegatzen eta zeuzkan diru pixarrak errusiara bidali zituen han bi alaba baitzituen eta horregatik etzuen ezta pentsioa pagatzeko ere, baionan in genituen bi gau, jarri ginen kale luze batian, han ziren saltzaile guztiak eta hainbestian, etorri zitzaigun magrebeko ume moko bat kollariak saltzen zebilena eta haragirik gabe eskatu zigun bokata bat, ezpaitzen haragiarekin fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia, iten bazuen zutik ordu asko hankan mina jartzen zitzaion, zergatik behatz txikia moztuta zeukan, hori izan zen kropotkin, uste dut izena, hiri bat txetxeniatik honontza, zergatik kuarteletik lagun batekin eskapatu zenian, kamioi bat pillatu zuten eta heldu ziren hiri horretara, lagun haren etxera eta, berak botak erantzi gabe bazeraman lau hilabete, eta mina, eta mina, hanka dena haunditua eta han moztu zioten, gero handik pasa zen ukraniara, han mafia batekin tratua in edo hala etorri zen, ihes, beti ihes, esaten zidan, txikitan ere, amak minan lan iten zuen eta, mina itxi zutenian handik hanka in behar, orain, hau da nire etxia!, esaten zuen, bidia zela bere etxia, pena zuen familiagatik, umeekin askotan gogoratzen, handik, baionatik, berara goazela, furgoneta malda batian gelditu zitzaigun, hura izan zen aurreneko aldia, Mixak sartu zuen burua motorrian, jo zion ostiko pare bat, martxan jarri zen, berara ailegatu eta han jendiak irriak eta burlak iten zizkigun eta handik kontzejal batek edo eztakit zer zen bidali gintuen eta ni hitz inda nengoen hurrengo egunerako oiartzungo tipo batekin eta hark esan zigun halako ordutik aurrera jartzeko halako tokian, eta bueno, jarri ginen eta in genituen gelditu gabe hirulau ordu lanian, halako batian altxatu zen haize fuerte bat, amarratu genuen toldoa barandilla batian eta ezin, toldoa puxkatu eta noski sua itzali eta ezin aguantatu behintzat, gauzak azkar bildu eta martxa, hurrengo goizian, toldoa partxiatu genuen, garbitu garbitzekoak eta erostekoak erosi eta, berriz ere martxa, gasteizera joan ginen, han jarri ginen parte zaharrian, kantoi batian, hara etzen poliziarik sartzen eta ...fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak
|
ere
gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintz... bilbon akitu arte!, esan genuen, bagenituen telefono batzuk, ia lotu genuen, azkenian ezetz, etziguten utzi, horregatik tafallara segitu genuen, han bukatu zitzaigun solomoa eta Mixak baratxuri zopa prestatu zuen eltzian, baratxuriak zanpa zanpa in eta eskatu genituen bar batian ogi zaharrak eta txorizo batzuk erosi genituen, handik in genuen goizueta, han jende txikitxoa zegoen, diferentzia haiekin Mixa harrituta zegoen, han leitzan ezagutu genuen saltzaile bati zerbeza kaja bat eman eta bere aldian toki bat utzi zigun, hurrengo goizian, handik gatozela, errebuelta asko eta Mixa mariatuta zijoan, baso zahar batian, basoko mutilak motozerrekin eta gazte batzuk pagoetara igoak, batzuk aurpegiak estalita, beste batzuk makillatuta bezala, kolore txuria, lekeition in genuen goizaldian ordu pare bat bidali bitartian eta zarautzen heldu bezain laster etorri ziren bi munipa eta papera eskatu ziguten eta herritik aparte jarri behar izan genuen, bermion in genuen gau ona, kontzertu haundia zegoen eta laurehun bokata saldu genituen, denak eta gehiago ere salduko genituen, argi pirrintarekin ari ginen gauzak furgonetara jasotzen, ya ari ginen burniak biltzen, halako batian bronka izugarri bat, tipo txiki buru haundi bat gugana ikaratuta korrika eta ikusi ez ikusi furgonetara sartu zitzaigun eta atia itxi zuen, haren atzetik amorratu batzuk, ni, zer pasatzen da!, tartian jarri nintzen, joputa!, esaten zuten, neska bat bortxatu zuela txiki hark, nahi zizkioten barrabilak moztu, nik tranki tranki!, bakarrik esan nuen, eman zidaten ostia latz bat, ya furgonetara sartu behar zuten, Mixa etzen ikaratu eta hanka burni bat ibili zuen airian, bidali zituen bi tipo lurrera, jende gehiago etorri zen, akatu baino lehenago sartu ginen furgonetan nola hala, hautsi ziguten atzeko kristala eta burni batzuk han utzi genituen, atera ginen bermiotik, zartaien eta serbilleten artian gure buru haundia, alkandora urratua, puta, esaten zuen, puta zela, etzuen besterik esaten, neska hura, puta zela, halako batian, herritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten, baina joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa, nik susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbillak arboletatik txintxilika jarri eta, gutxi bat, gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua, ezin ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa
|
2010
|
|
Sekulako bibotea zeukan Juan Kruzek, sarria, urte osoan kendu ez zuena. Axola
|
ere
gutxi. Uda pasata bibotea egingo zuelakoan zeuden denak, baina uda pasa eta ez zen itzuli, Lanbide Heziketara aldatu baitzen, Martutenera.
|
|
Ibainet sortzean hona bidali ninduten, informatikaz zer edo zer ote nekien kontuan hartu gabe. Gutxi nekien eta orain
|
ere
gutxi dakit, baina azkar ikasten dut.
|
2012
|
|
Eta haserretzen hasia da, gero eta bisita gutxiago dauzkalako. Ama
|
ere
gutxiago joaten zaio. Orain gurasoen etxeko neskamea arduratzen da hondartza alboko pisuko etxeko lanez.
|
2014
|
|
Ez zen zabalegia ere, ehun metro baino apur bat gehiago, baina zubirik gabekoa. Ontziak
|
ere
gutxi hainbeste jende pasatzeko: 10 laguneko bi eta txiki batzuk.
|
|
Ondo egin nuen lo, ez nuen pentsatuko, hezea izan arren zuloa, eguzkiak
|
ere
gutxi joko zuen han. Hostoak jarri nituen, lehorrak gehienak, ihartuak.
|
|
Eguraldi hobea ekarri zuen goizean, Berorrek ere gogoratuko du, haizea
|
ere
gutxiago. Egun horretan ikasi nuen harri txikietan behintzat trangatuta ez gelditzen.
|
|
Beste bide bat ematen zuen ordea, argiagoa, hustuagoa. Ez zeraman karpetarik, arropa
|
ere
gutxiago, buruak ez zion gainezka egiten. Azterketako emaitzak horma batean zeuden, zerrenda guztiak, normalean erabiltzen ez zen horma batean.
|
|
Angolan hilko zela esan zion. Intentzio minimoa ere ez zuen Lobo Antunesek momentu hartan Angolara joateko, hango gerraz
|
ere
gutxi hitz egiten zen, ez zuten komunikabideek ia ezer esaten, ez zen komeni. Burutik pasatu ere ez Lobo Antunesi Angolara joatea, espezialitatea egin behar zuen, psikiatria aukeratu zuen.
|
2015
|
|
Miguelezek ez daki Kabali izena duen eta Simalindu deitura, edo alderantziz ote den. Axola
|
ere
gutxi, egia esan. Berdin batean erabiltzen ditu biak land roverreko kanbio palanka gaizki sartu eta ibilgailuari nahi gabe atzerantz ez eragiteko nola egin erakutsi dionetik, noiz bata noiz bestea, Kabali eta Simalindu, Simalindu eta Kabali, bitik batean hanka ez sartzea ehiza gida belxkoarekiko aski deferentzia delakoan.
|
2017
|
|
neska beltzaran itzela barruko arropaz, sentsualtasunez gorputza luzatzen sofa baten gainean, mudantza enpresa bateko langile estralurtar batek izartegitik jaurti izan balu bezala, edo imajinazio eskaseko publizista hantuste batek atera bere amonaren ganbaratik. ...n poliziek gas negar eragilea jaurtitzen ziharduten eta denok ziztu bizian alde egin genuen norabide desberdinetan, bakoitzak bere buru partikular biologikoki arras kutsatua gainean eramanez derrigorrez; Mando Buru, baina, ez zegoen erresoluzio goreneko pantaila erraldoi ultralauaren aurretik mugitzeko prest, eta poliziari ez zitzaion batere axola han bertan itoko balitz ere, eta Mando Buru berari
|
ere
gutxi kezkatzen zion auzoko estankora sekula santan berriro ezin bueltatu ahal izatea, eta desira orokor, nazioarteko, kosmiko, unibertsal bihurtutako estrategikoki jantzi/ ez jantzitako lentzeriarekin batera paregabeko gorputz desiragarriaren edertasun zoragarri bezain zirraragarria luzatzen zirauen emakume itzelari are gutxiago axola zitzaion Mando Bururen zuzen zuzeneko heriotza hala balitz, i... Ze benetako zortea izango bailitzateke, bientzat (arrazoi desberdinak direla-eta), elkar ezagutu ahal izatea, diot.
|
2018
|
|
“Euskal abertzaleak okupatuegi daude abertzale izaten kulturaz sobera arduratzeko”, esan ohi dio bere buruari. “Irakurri
|
ere
gutxi irakurtzen dute hauek”. Gusturago dago espainolista omen diren horiekin.
|
|
“Hel iezaiok honi, Sebastiani, martiriari, azeriaren txorimaloari, ez niri! ”. Praktika luzearen ondoren
|
ere
gutxi dira estasia eta sufrimendua bereizten dakiten pintoreak. Aldearen sotila ikusteko, moztu burua edozein San Sebastiani eta itsatsi aurpegi hori aldizkari pornografiko batean orgasmoa itxuratzen ari den gizonezko baten lepoari.
|
2019
|
|
“Gehiegi begiratzen diezue gizonei”, egotzi zigun Mari Luz Estebanek Iruñean, 2018ko UEUko Bertsolaritza eta generoa ikastaroan. Testigantzotan
|
ere
gutxi aipatzen dira emakumeak solaskide edo erreferentzia gisa. Boterea ments duenak, botereguneetan ninia.
|
|
Konponketak luzatu egin dira, lanik gehien izan dudan sasoian. Nobela bat frantsesetik itzultzeko konpromisoa hartuta neukan eta ordu guztiak eta bat gehiago
|
ere
gutxiegi izan ditut amaitzeko. Gaztetan egiten nuen moduan, hitz zerrendak atera nituen eta Z.ri pasatu.
|
|
Etxe barruan otordu bakoitza aurrekoa baino urduriagoa da, hotzagoa, gero eta gutxiago jaten dute, ematen du urdaila estutzen ari zaiela. Hitzak
|
ere
gutxiegi aditu dira eta guztiak amona etortzeko falta diren zazpi zortzi egunen inguruan.
|
|
Lehengo egunean drogaz hitz egiten aritu nintzen Sororekin. Sorok sekula ez du drogarik hartu, inoiz ez du erre, edan
|
ere
gutxi, ardo bat lantzean behin... Harro esaten du ez duela edaten, eta harrotasun hori ez da erraza gure inguruan...
|
|
Igartzen zen autoa hobeto kontrolatzen zuela, ez dio beste ezustekorik eman. Hilkutxa bera
|
ere
gutxiago mugitu da momentu batetik aurrera.
|
|
Hauek ardo gutxi, eta penarik batere ez! Eta pozak
|
ere
gutxi... Indiferentzia!
|
2021
|
|
Gehien zer gustatu zaien galdetu zutenean, Anek eskua jaso zuen. Oraindik ez zeukan ingelesez hitz egiteko erraztasunik, baina lotsa
|
ere
gutxi. Zutitu eta esan zuen:
|
2023
|
|
Lokatzezko errituaren aldaera makurrena 99ko edizioan topa dezakegu, ordea. Prestatutako komunak beharrezkoak baino askoz
|
ere
gutxiago izan zirenez, zuten gaitasuna gainditu eta ur zikinak kanporatzen hasi ziren. Ondorioz, asko giza gorozki artean aritu ziren jolasean, lohia zelakoan[*].
|
|
Iparraldean gainbeheran zeuden antzerki taldeak. Euskaraz aritzeko talde profesionalik ez eta amateurrak
|
ere
gutxi. Horren faltan, Anttonek beti jomuga argi zeukan, bere buruari galdetzen zion kultur helburuak non diren.
|
|
Euskaraz
|
ere
gutxi dago idatzia. Eneritz Artetxe gernikarrak Karanbola hirukoitza liburuan euskal emakume antzerki sortzaileen egoeraren gaineko ikerketa bat egin zuen.
|