|
2009
|
|
|
saiatu ere ez zuen egin behar, gainera, esku eskura baitzuen fabrikan bertan, non kontu bat baitzuen, itxi gabekoa; langile bat zen, urtebete lehenago lanetik bota zuena, greba batean parte hartzeagatik, baina berriro lan eske joan zitzaiona: lau seme alaba ditut, ahora zer
|
eramanik
ez dutenak, eta damu naiz, nagusi; fabrikan izan ohi zituèn arazoekin alderatuta, bigarren mailakoa zen hura, baina burua haraxe joan zitzaion, hain zuzen ere; biharamunean zuen hitzordua, eta horrek kezkatzen zuen, Nazariok bere zalantzak baitzituen, langilea onartu ez onartu: orduan, baina, jakin ez zergatik, arestian itzalitako odol goria, kontzientziaren mugimendu inkontziente batean, berriro goritu zitzaiolako, apika?, Nazariok garbi ikusi zuen ez zuela langilea onartu behar, buruarekin ere egin zuen, halako batean, ezetz eta ezetz, bururdiaren kontra?:
|
|
|
Reginak apenas egin zuen lorik gau osoan, porrotaren belar gaiztoaren hausnarrean ibili baitzen behi bat bezala, negar isilean, malkoak agortu zitzaizkion arte; Nazario gogorragoa zen, halako moduan, non, bide batek ematekoa ematen ez bazion, beste bat aurkitzen saiatzen baitzen... saiatu ere ez zuen egin behar, gainera, esku eskura baitzuen fabrikan bertan, non kontu bat baitzuen, itxi gabekoa; langile bat zen, urtebete lehenago lanetik bota zuena, greba batean parte hartzeagatik, baina berriro lan eske joan zitzaiona: lau seme alaba ditut, ahora zer
|
eramanik
ez dutenak, eta damu naiz, nagusi; fabrikan izan ohi zituèn arazoekin alderatuta, bigarren mailakoa zen hura, baina burua haraxe joan zitzaion, hain zuzen ere; biharamunean zuen hitzordua, eta horrek kezkatzen zuen, Nazariok bere zalantzak baitzituen, langilea onartu ez onartu: orduan, baina, jakin ez zergatik –arestian itzalitako odol goria, kontzientziaren mugimendu inkontziente batean, berriro goritu zitzaiolako, apika–, Nazariok garbi ikusi zuen ez zuela langilea onartu behar –buruarekin ere egin zuen, halako batean, ezetz eta ezetz, bururdiaren kontra–:
|
|
2013
|
|
|
Isilik geratu nintzen une batez eta ahalegin bat egingo nuela erantzun nion, eta, zerbitzariak ekarri berri zuen garagardoari trago luzea jotzen nion bitartean, Ribeyrok bere Prosas apátridas liburuan kontatzen duen pasadizo batekin gogoratu nintzen. Parisen bizi zela, etxea zaintzen zuen atezaina hil zitzaien eta, hilotza nora
|
eramanik
ez zutenez, sarrerako bulegoan jarri omen zuten zerraldoa. Limako lehengusu bat etorri zitzaion arrats horretan eta atezainari galdetu omen zion behin eta berriz Ribeyro zein solairutan bizi zen.
|