|
2015
|
|
|
1 Era askotara komunikatzen da Jauna arimarekin agerkari hauetan; batzuetan, arima samindurik dagoenean; beste batzuetan, neke handiren bat gainera etorri behar zaionean; beste batzuetan, Haren Maiestateak harekin batera atsegin hartzea eta hari atsegin ematea nahi duenean. ..., uler dezazuen nolakoak diren eta nolako ondorioak uzten dituzten; irudipen bakoitza ikuskaria delakoan egon ez zaitezten, eta egiaz ikuskaria denean, litekeena dela kontuan hartuz, asaldaturik ibil ez zaitezten ezta nahigabeturik ere, deabruak asko irabazten baitu eta atsegin handia hartzen baitu arima bat nahigabeturik eta ezinegonik ikusten duenean, oso osoan maitatzeari eta Jainkoa goresteari
|
emanda
egoteko eragozpen dela ikusten duelako.
|
|
|
Jaunaren laguntzaz ongi esaten asmatzen badut, esango ditut batzuen eta besteen artean dauden ezaugarriak eta noiz diren hizketa hauek arriskutsuak. Izan ere, arima asko dira otoitzari
|
emanda
dauden jendeen artean sumatzen dituztenak, eta nahi nuke, ene ahizpak, ez dezazuela uste izan gaizki egiten duzuenik haiei sinesterik ez ematean, ezta sinestea ematean ere zuentzat direnean soilik, gozotasunezkoak nahiz zuen hutsegiteetan abisu ematekoak, esaten duenak esaten duela, nahiz irudipena izan, horrek ez baitu garrantzi handirik. Gauza batez ohartarazten dizuet, ez dezazuela uste izan, Jainkoarenak badira ere, horregatik hobeak izango zaretenik, fariseuei ere asko hitz egin baitzien, eta on guztia honetan datza:
|
|
|
14 Uste dut aditzera
|
emanda
dagoela zer komeni den, hau da, espiritualik handienak badira ere, ez dela gorputzezko gauzetatik ihes egiteko hainbesteko zer hori izan behar, Gizatasun guztiz santuak ere kalte egiten diela sinesteraino. Jaunak bere ikasleei esan ziena aipatzen dute, hau da, hobe zela haientzat Bera joatea.
|
|
|
2 Lehenengoa da bere buruaz ahazte erabatekoa, egiaz hura honezkero ez delako itxura emateraino, esanda dagoenez; izan ere, halako egoeran, ez du gogoan beretzat ez zerurik, ez bizirik, ez osperik izango denik, Jainkoaren aintza bilatzeari
|
emanda
baitago oso osoan; badirudi Haren Maiestateak esandako hitzak egintza bihurtu direla, hau da, arduratu dadila arima Jainkoaren gauzez eta Bera arduratuko zela arimarenez. Eta horrela, ez du gerta daitekeenaren ardurarik, ahanzte era bitxi bat baizik, eta, diodanez?
|
|
|
Zugan pentsatzea baino beste jakin beharrekorik ez delakoan gaudenez gero, ez dakigu dakitenei galdetzen ezta zer galdetu behar zaien ere, eta txarra ez dena, ona baizik, hutsegite larria dela uste izaten dugu. Hemendik datoz otoitzari
|
emanda
dauden jende askoren nahigabeak eta barruko nekeez kexu izateak, behinik behin letrarik ez duen jende askorenak, eta ilunaldiak datoz eta osasun galtzeak eta baita guztia bertan behera uztea ere, barne mundurik ez dagoela hemen barruan uste dutelako; eta ortziaren mugimendua geldiarazi ezin dugunez, abiada bizia baitabil, era berean ezin dugu geldiarazi geure pentsamendua ere, eta gero harekin ba... Eta, gehienetan, egonezin eta nekeak geure burua ez ezagutzetik datoz.
|
|
|
Goiko lerroetan ageri denez, Barne Gazteluaidazteko proiektua apala izan zen. Jainkoaren gauzei
|
emanda
zeuden karmeldar monasterioetako mojak izango ziren irakurleak, haiei otoitz bideko zenbait zalantza argitzeko asmoz idazten du. Hasieran beste irakurlerik ez du aurreikusten:
|
|
|
Diodan honetan, nahigabe honekin nengoela, Jauna agertu zitzaidan eta atsegin handia eman zidan, eta esan zidan egin eta igaro nintzala gauza hauek Beraganako maitasunagatik, orain nire bizia baitzen behar zena. Eta honela, uste dut ez nuela nahigaberik izan Jaun hau eta nire poz emailea neure indar guztiez zerbitzatzeari
|
emanda
nagoenez gero; izan ere, pixka bat sufritzen uzten zidan arren, hainbesteraino pozten ninduen, non alferrik baita sufrimenduak nahi izatea.
|
|
|
Neure buruaz hau dakit esaten: Jaunak egia hau agertu ez balit eta otoitzari
|
emanda
dauden pertsonekin sarri sarri harremana izateko bitartekoak eman ez balizkit, erori eta jaiki ibiliz, muturrez aurrera joango nintzela infernura. Izan ere, erortzeko lagun asko nituen; jaikitzeko, ordea, hain bakarrik nengoen, non harritzen bainaiz nola ez nengoen beti eroria, eta Jainkoaren errukia goresten dut, Bera izan baita soilik eskua eman didana.
|
|
|
Baina, gero, zer zen pena horren sustraia agertu zion Jaunak, hau da, haren arimak amaituko ez dena irrikatzen zuela, eta gogoan zerabilen nola bere neba ahizpek hautatu zuten biderik ziurrena eta utzi zuten bera munduko arriskuetan. Alde batetik hau; bestetik, erremediorik ez zelakoan zegoen (izan ere, berak aurrez ez zekien ezkon hitza
|
emanda
egonik, moja izaterik zuenik, galdetu zuen arte), eta horrek nahigabea zekarkion; eta, batez ere, senarrari zion maitasunak ez zion uzten erabakia hartzen, eta nahigabez beterik zebilen.
|
|
|
3 Haren espirituak ongi ulertu du nirea, nik hitz egin ez badiot ere; eta bada mojarik ezin buelta
|
emanda
dagoenik, sartu zenez gero eragin zion otoitzaren garraz. Sinets beza, ene aita, atsegingarri dela niretzat ezer ez dakarrenen bat hartzen dudan bakoitzean; Jainkoagatik soilik hartzen dela, ez zutela ezer eta utzi egin zutela ikusiz.
|
|
|
Egin otoitz gartsu beraren alde. Etsipena
|
emanda
dago, hetikak joa dagoela baitiote. Kontuz, gero, endalar ura edateaz, sabeleko mina kentzen badu ere.
|
|
|
Kristogan bi izate direla aditzera ematen baita, bata jainko izatea eta bestea giza izatea. Honetan ez naiz geldituko, nire asmoa otoitzari
|
emanda
gaudenontzat onuragarri izan daitekeenaz hitz egitea delako; dena dela, Jauna bihotz gartsuaz maite duenari gogoa berotzeko eta hura miresteko guztia da onuragarri. Haren Maiestateak ongi daki, hitz hauetako batzuen azalpenak entzun baditut ere eta nik neuk eskaturik eman badizkidate ere, gutxi dira, bat ere ez, gogoan ditudanak, oroimen oso eskasa dudalako; eta honela dut esan Jaunak irakasten didana baino besterik, eta neuri harira datozkidanak, eta printzipio honetaz sekula ez dut entzun gogoan dudanik ezer.
|
|
|
Ni, ongi egina izango bada, ahozkoa nola errezatu behar den, esaten ari naizenez gero, ez dago hainbeste esan beharrik; izan ere, nik hauxe nahi dut soilik: jakin eta uler dezagula norekin hitz egiten dugun, hari atzea
|
emanda
egon gabe, horixe besterik ez baita Jainkoarekin hitz egiten egotea eta era berean mila huskeriatan pentsatzen egotea. Eta gaitz guztia egiaz hurbil dagoela ez ulertzetik eta urruti irudikatzetik dator.
|
|
|
–bestea ere espirituala da, baina berarekin batera doa gure sentsualitate eta argaltasuna; hau da kasu honetakoa: maitatzeko bi era daude, inolako grinaren eraginik gabeak, eragin hori gertatzen denean harmonia hori erabat hausten baita; eta esana dudan maitasuna neurriz eta zuhurtasunez badaramagu, mesederako izango da guztia, sentsualitatetzat jotzen duguna bertute bihurtzen delako; baina hain nahasian doa, non batzuetan ez baitago ulertzerik, batez ere aitor entzuleren batekin denean; otoitzari
|
emanda
dauden pertsonek, santua dela ikusten badute eta beren jokatzeko era ulertzen duela, maitasun handia hartzen diote. Eta hemen deabruak gerra handia ematen du eskrupuluekin, arima bakea nahiko galtzera ekarriz, horixe baita nahi duena.
|
|
|
Hemen deabruak nahaspila handiak sortzen ditu. Horrela, Jainkoa pozteko gogo finez ari ez direnek gutxi antzemango dute eta bertutea delakoan izango dira; perfekzio bidean saiatzen direnak, berriz, ongi ohartzen dira, Jainkoa maitatzeari erabat
|
emanda
egoteko borondateari apurka apurka indarra kentzen diola.
|
|
|
Eta gaitz handiak eginda ikusi arte ez itxaroteko diot, hasieran moztu baizik, ahal duzuen eta kontzientzia onez egin dezakezuela uste duzuen era guztietara, moztu ere. Baina badut ustea Jaunagan, ez duela utziko beti otoitzari
|
emanda
dauden pertsonek bihotza inori ireki diezaioten, Jainkoaren zerbitzari handia denari baizik; hau argi dago, edota bestela ez daukate otoitzik ezta perfekziorik ere, hemen lortu nahi den erakorik behintzat; izan ere, beren hizkuntza ulertzen duela eta Jainkoaz hitz egitea maite duela ikusten ez badute, ezin izango dute maitatu, ez delako beraien kidekoa. Kidekoa balitz, ordea, hemen dituen aukera gutxi gutxirekin, edo oso inozoa da edota ez du nahi izango bere barruko bakea galtzerik ezta Jainkoaren mirabeak asaldatzerik ere.
|