2001
|
|
Handik irtetean egingo duzunaz buruari bueltaka hasten zara, askatasun egun hori egun zoriontsua bilakatzen duzu, izango duzun egunik zoriontsuena izango da. Baina
|
egunak
joan egunak etorri etsitzen hasten zara, egun gehiegi igaro behar duzulako denok merezi dugun askatasuna lortu arte. Agian zure gurasoei barkamena eskatu eta nota hobeagoak ekarriko dituzula zin eginez, bidezkoa ez den zigor gogor hau altxatuko dizute, baina oso buru gogorra zara, zure gurasoekin batez ere.
|
2003
|
|
Txapelketako arrakasta dena den, urtetan zehar
|
egunak
joan egunak etorri Elkartean egindako lanaren isla dela esan daiteke. Jende asko dago buru belarri eguneroko eginkizunetan murgilduta:
|
2005
|
|
Baina ez. Segur aski Peter amerikar osabarengandik harrapaturiko burua erakusteko jaidura txarra zuen;
|
egunak
joan egunak etorri, amak ez zion besterik errepikatzen, deabruen bisaia!
|
2006
|
|
Bizitza zurrunbilo bat bilakatu da, pentsatzen zuen Goiok berekiko, erle saldo baten burrunba itzalia baina etengabea, zoratzeko modukoa, ezerk ez zuen lehengo kolorea eta distira, lehengo ertz definitua eta forma ezaguna, nabarra urdina nagusitzen zen nonahi, difuminatuak eta zirriborro lausoak, fokutik kanpoko argazkia bezalakoa zen dena, Armanik esan ohi zien bezala sekzioaren bileretan, garai berri hauen ezaugarri nagusia aldakortasuna da, potroak gero, sindikalista bati Armani deitzea, fabrikako sugegorriek ezarritako izengaiztoa zen, maltzurki, gero sekzioko kideek ere onartua, maltzurki eta maiteki aldi berean, Armani ez zen horregatik asaldatzen, ez horixe, ez zen etorri berria, garai haien aldakortasunaren beraren paradigma irizten zion izengoitiari, egokia beraz, eta doike, pena bakarra berari paratu izana edukiko zuen, onartu beharra zegoen besteri esateko oso egokia zela, norberari esanez gero azkura pixka bat sortzen zuen, baina liberatua zenetik asko zaintzen zuen itxura, goiko aginduak dituk, justifikatzen zuen bere burua, baina beste batzuek buzoarekin segitzen zuten, Goiok esaterako, gero eta burusoilagoa zen Goio, Goio bere buzo barruan sarturik –enbutiturik– agorafobia probokatzeko moduko buruko soilunearekin, hestebete zurbil eta ezezagun bat bailitzan, edo okerrago, zakil punta laru bat bezala, gauzak aldatuko ziren noski baina ez Goiorentzat, soilunearen tamaina gorabehera, errealitate aldakorrarena hitz eginda zeukaten bileretan, behin baino gehiagotan, Armanik esaten zuen ez dela lan ideologikoa alde batera utzi behar, besteak konforme zeuden, lehen errealitatearen araberako kontsigna garbiak genituen, esaterako produkzio bitartekoen jabetza langileriaren eskuetara pasatu behar da, orain ezinezkoa da horrelako kontsignarik, teknologia, teknologia, errepikatzen zuen Armanik, teknologia da langileen eskuetara pasatu zena, menderatu zena, baina nondik dator teknologia, nork kontrolatzen du teknologia, pentsa une batez –eta garbi gera bedi, arren, hipotesi zoro bat baizik ez dela–, onenean ere, IBM edo dena delakoa armaz hartzen dugula, eta bertan dauden handi mandi guztiak akabatzen ditugula, gero nork jarriko zuen ordenagailua martxan, nork jakingo zuen zer tekla sakatu behar zen, zuk, Goio? ...an jubilazio egunean bi lan urteko zorra edukiko zuen enpresarekin, Armani, esplikatuzak hau, bizitza guztia lanean eta orain hauek zatozek dirua zor diedala, potroak, gero, bai, bazakiat denbora aldakorrak direla, baina ez nian uste sekula hainbeste aldatuko zirenik, lan egiteagatik ordaindu beharra, gaur jan ditudan lentejak datorren hilean pagatuko ditiat, zorretan jan ditiat, potroak gero, eta
|
egunak
joan egunak etorri, denak igual igualak, elkarrengandik bereizezinak, lenteja platerkadako bi ale bezainbeste, sikiera produkzio bitartekoak aitzurra eta pala ez diat esango baina hondeamakina eta barrenoa balira, horiek egitate kontrolagarriak zituan, ukigarriak, hurbilak, fisikoak, nire kapazitateentzako dimentsio ulergarrikoak, humanoak, baina orain dena egon zagok, baina sekula egon gabe, dea... badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak
|
2009
|
|
Espainiako zein Frantziako agintariek, hasieran, segur aski ez zuten sinetsi bideragarria izango zenik proiektu hori, eta, beraz, ez ziren gehiegi kezkatu. Baina
|
egunak
joan egunak etorri, eskaintza txukuna zutela eta herritar askoren aldetik atxikimendu sutsua zuela ikusirik, tartetik kentzea erabaki zuten. Eta, horretarako, hain merke zaien bidea erabili zuten, Garzon epaileak irekitakoa, alegia.
|
|
Bi tropelak,
|
egunak
joan egunak etorri, basamortua zeharkatu ondoren, baso batean sartuz, begi bistatik desagertu ziren. Alde batean balakak eta aienak txandakatzen ziren; bestean, orroak eta gerra oihuak.
|
2011
|
|
Euskaraz soilik. Estanis Amutxastegi Andoaingo zinegotzia (Gipuzkoa) estatuko SER katean protagonista izan dugu azken hamar egunetan; haren adierazpenak, zuzenekoak zein grabatuak, entzun ahal izan ditugu
|
egunak
joan egunak etorri bizkartzainen afera zela eta. Herenegun, Ana Karrere Andoaingo alkateak lehenbiziko agerraldi publikoa egin zuen.
|
|
Denbora daramagu ETAren azken agiria itxaroten, non esango duen, edo esatea nahi genukeen, betirako uzten duela borroka armatua eta erakunde gisa desagertzen dela. Baina, hor gaude, suspentse batean, filma bat bailitzan,
|
egunak
joan egunak etorri. Hogeita hamabost urte hauek, eta ez, nire irudiko, berrogei eta hamar askotan esan ohi den bezala, esan nahi baita Diktadura garaia eta ondorengoa ez direla berdinak, aski gogorrak izan dira.
|
|
Gertaera honek Butroiko jaunaren gorrotozko sua maila goreneraino eraman zuen eta,
|
egunak
joan egunak etorri, ez zuen etsitzen Ibarguengoa akabatzeko ahaleginean. Behin saio bitxia egin zuen:
|
|
Bilbora bueltatzeaz bat sentipena ahuldu egin zen,
|
egunak
joan egunak etorri bielorrusiarra gogotik zeharo aldendu ez bazitzaidan ere. Ekain amaieran, Portugalera eginiko bidaia labur batean, berriro piztu zen.
|
2014
|
|
«Ez zioat atarramenturik atera hiri honi. Ez ninduan konturatzen, baina,
|
egunak
joan egunak etorri, konturatzerako bi urte joanak zituan, eta dena joana zuan, eta neu ere joana ninduan».
|
2015
|
|
" Baietz astea gaizki bukatu", esana zuten talde horretako sortzaileek; eta baiki, ez zen arrazoirik falta astea gaizki bukatuko zela sumatzeko: trantsizio demokratikotzat saldu nahi zieten erreforma, atentatuak
|
egunak
joan egunak etorri, atxiloketak, torturak, zentsura, apaizeria molde ugaritan... Astea bukatu bitartean umore onari heltzeko, trufa eta burlarako, tartea ere hartzen zuten ordea.
|
2017
|
|
Baina fantasiazko errelato bat aitortzatzat hartzera eraman zuen logika hura begi bistakoa bezain ganorabakoa zen, orojakile ezjakinen fruitu mediokrea baino ez, eta
|
egunak
joan egunak etorri beste bat gailentzen hasi zitzaion; baina, funtsean, ziurrenik, torturaren gatibu egon zen bitartean, Ferrerirak inoiz erailketa bere gain hartu ez zuelako. Bestela, zitekeena zen kasua azkar ixtea ikerketa gehiago egin gabe, egia eta Ferreiraren patua geroko epaiketaren zain utzita, abokatuaren trebeziaren eta interesaren esku.
|
|
Hau ez da" positivo" edo" afirmativo" erantzutea sinpleki" bai" edo" hala da" beharrean, eta ez da ezta ere" negativo" erantzutea garbi eta besterik gabe" ez" edo" ez da horrela" beharrean, honela wicked cool! ...netako txiklezko elkarrizketetan eta honela agertzen bazara ere sexu topaketa amorfoetan, parodia bat besterik ez, propagandaren jomuga aski erraza, bat gehiago beste egitasmo pseudogizatiarra bihurtua, ganoragabeko arrunten argi foku itsugarriaren, haluzinagarriaren azpian, sistemaren lastozko alfonbran desfilatzen ikusten zaituen sistema, eta jaiotzen eta hazten ikusi izan zaituena, eta jarraian
|
egunak
joan egunak etorri barneak agortzen ikusi ere, aukeraz aukera, okerbidez okerbide, zoraldiz zoraldi, hutsegitez hutsegite, ilunaldiz ilunaldi, makurki, alfer alferrik, aldez aurretik jakiniko txepelkeria hutsal tristean.
|
2020
|
|
Ongi dakit zer den hori, zuk berehala konprenituko duzun bezala. Ez da erraza zauri zahar sendaezinek eragiten duten sufrimendu mingarria pairatu beharra, gau eta egun,
|
egunak
joan egunak etorri. Horregatik erreakzionatu nuen lehengo gauean egin nuen bezala.
|
|
Gau osoan kuluxka bat ere ez nuen egin. Hurrengo egunean, nire ibilbide profesionalean lehendabiziko aldiz, aurkezle  lanetan akatsak egin nituen,
|
egunak
joan egunak etorri errepikatuko nituenak. Ez edonolako hanka sartze arinak, profesional peto petoek ere noiz edo noiz ditugun horietakoak, ez ba.
|
2021
|
|
Jon ekin eta ekin aritu zen,
|
egunak
joan egunak jin, era basatian, egunabarretik gauerdi osteraino. Baina biziki ahalegindu arren, ez zen milimetro bat higitu ere aurkitzen zen lekutik.
|
|
Baina
|
egunak
joan egunak etorri, gertatu zen ahaztu ezin zutela Sadko, eta orduan iritsi zitzaizkion egun tristeak. Aste osoa igaro zuen inorako gonbitarik jaso gabe, eta mutila geldik zegoen, besoak aurrean gurutzaturik eskuak galtzarbetan sartuta, ohorezko banketetan musika jotzera deitzen ez zutelako.
|
|
Gizartean bezala, eskoletan ere egoera berrira moldatu behar izan dira eta ikasleek inork neurriak baino hobeto betetzen dituzte,
|
egunak
joan egunak etorri. Osasun neurriak zorroztu dira Eusko Jaurlaritzak agindu bezala, gela, xaboia, tenperatura, musukoak… Egoerak hala aginduta osasuna zaintzeko hamaikak eta bi ahalegin egin dituzte eskoletan.
|
|
Hasiera batean, kontu arina izango litzatekeela ematen bazuen ere,
|
egunak
joan egunak etorri argi zegoen egoera honetan luzaroan egongo ginela, eta ziurrenik uste genuen baino luzeagoa egin zaigu denoi geldiune hau.
|
2023
|
|
Ezinbestez burura datorkigu Mateo Txisturen elezaharra... badakizue, aspaldi handian apaiz bat bizi omen zen, parrokia bat bere gain zuena, eta
|
egunak
joan egunak jin, elizan zeregin handirik izan ez eta, ehiztari porrokatua izanik, ehizan ibiltzen zen gau eta egun, eskopeta eskuan eta ehiza txakurrak lagun; txakurrei harrapakin baten bila abia zitezen txistu egiten ziela eta, Mateo Txistu deitzen zioten denek. Gero gertatu zena, denok dakigu; edo jakin genuke bederen.
|
|
...hildakotzat eman bitartean amaren gorputza luzatu, luzatu, luzatu egin zen, jatekorik aski ez zen errazionamendu aroan haren hezur osteoporotikoak gerraren memoria bilakatu ziren helduaroan, oinazeak hezur haragi gau batean, ordu txikitan auzokideak lo dira, gerra aspaldi amaitu da herri bihotza den labe garaiaren urruma isildu eta izututa esnatu dira, haien taupaden etena izango ote den laborrian
|
egunak
joan egunak etorri bete eta hustu egiten zen gas depositoa birika erraldoi baten erara oinez Zorrotzara eta gero trenez zihoan ama
|