|
2007
|
|
|
Elkar ezagutu zuten
|
eguna
oroitarazi zion, eta ba omen zegoen behar bezala konprenitzen ez zuen zerbait. Espaloian jesarririk zegoen eta balkonetik, telefonoa eskuan, berarendako zela adierazi zion.
|
|
2009
|
|
|
Zarata eta zalapartaren erdian, Gabino, Ada eta Maria Bibiana negar batean hasi ziren, haurrak babesteko, Rakelek bere besoen artean estutzen zuen Gabino, eta berdin Reginak Ada, Maria Bibianak amaren soinekoari heltzen zion bitartean?, Mendi eta Sasi zaunka bizian hasi zirèn une berean; burrunbak edo izututa, Damaso ziztuan sartu zen etxera, korrika, baita Domingo ere atzetik; Reginak, berriz, ozen esan zuen: . Hots horiek azken judizioko
|
eguna
oroitarazten didate!?, eta aitak, zeinaren besoari helduta baitzegoen Teofilo Maria, are ozenago: –Zuhaitz bat hegan jartzea miraria ere bada?!?, prismatikoak begietan itsatsita.
|
|
|
besteak: begi aurrean zuenak, ondorioz, azken judizioko
|
eguna
oroitaraz ziezaiokeen Teofilo Mariari, orduan ere halatsu etorriko baitzen Jainkoa bera ere, ezpata eskuan, koroa buruan eta argi distiratsua nonahi?, bere epaia emateko asmoz, argiak hartutako dohatsuak betiko argian bizi zitezen, eta ilunak hartuak ilunean bigarren aldiz hil, hil ondoren iluntasun ilunagora piztea bi aldiz hiltzea bezalakoa baitzen, komunista jainkogabe zikin haiek bezala?
|
|
|
zer ikusi ote zuen, bada, Teofilo Mariak?; argi sortaren baitan dantzan egiten zutèn hauts partikulak ikusi ote zituen, oroitarazten ziotenak ezen gizona –Memento homo, quia pulvem eris et in pulvem reverteris esaten zien apaizak eliztarrei Hausterre egunean– hautsetik hautserako bidean galdutako izakia zela?; hauts partikula haien artean bazegoen, baina, alderik, argiak hartuak baitziren batzuk –ikusgarriak–, eta ilunak hartuak –ikusi ere egiten ez zirenak– besteak: begi aurrean zuenak, ondorioz, azken judizioko
|
eguna
oroitaraz ziezaiokeen Teofilo Mariari, orduan ere halatsu etorriko baitzen Jainkoa bera ere –ezpata eskuan, koroa buruan eta argi distiratsua nonahi–, bere epaia emateko asmoz, argiak hartutako dohatsuak betiko argian bizi zitezen, eta ilunak hartuak ilunean bigarren aldiz hil, hil ondoren iluntasun ilunagora piztea bi aldiz hiltzea bezalakoa baitzen... komunista jainkogabe zikin haiek ... lubaki bat, eta lubakiaren bi aldeetara Domingo eta bera, aurrez aurre, elkar hiltzeko prest; nola izan zitekeen, baina, anaiak anaia hiltzea?; eta zergatik ez?; Teofilo Mariak ez baitzuen anaia anaiatzat ordurako, hain izan zen eskerga eta berealdikoa honen traizioa, Teofilo Mariak berak une hartan are traizioagotzat hartu zuena, ausaz, muturreko baldintzek –beheko solairutik zetorrèn oihu bat ere entzun zuen orduan, onik egingo ez ziona:
|
|
|
Zarata eta zalapartaren erdian, Gabino, Ada eta Maria Bibiana negar batean hasi ziren –haurrak babesteko, Rakelek bere besoen artean estutzen zuen Gabino, eta berdin Reginak Ada, Maria Bibianak amaren soinekoari heltzen zion bitartean–, Mendi eta Sasi zaunka bizian hasi zirèn une berean; burrunbak edo izututa, Damaso ziztuan sartu zen etxera, korrika, baita Domingo ere atzetik; Reginak, berriz, ozen esan zuen: " Hots horiek azken judizioko
|
eguna
oroitarazten didate!", eta aitak, zeinaren besoari helduta baitzegoen Teofilo Maria, are ozenago: " Zuhaitz bat hegan jartzea miraria ere bada...!", prismatikoak begietan itsatsita.
|