2000
|
|
Gero ihes egin zuten. Nik ere lasterka
|
egin
nuen alde, hondartzaren ertzean dauden harritzarretan ezkutatzera. Eta ez nion emazteari kontatu, epaiketetarako gogorik ez nuelako; eta orain, aldiz, zertarako esango diot..."
|
2002
|
|
Eta nik, ohi bezala, aterantz
|
egin
nuen ondotik, hurrengo izena irakurtzeko: " Sara Huarte".
|
2003
|
|
pasilloan zutik geratu nintzen une batez, nire desamodioaren saminarekin gozatzen. Egongelara sartu, ipuinak mahai gainean utzi eta Monikari idatzi nion oharrarekin alde
|
egin
nuen ostera. Oraingoan eskailerak patxadan jaitsi nituen.
|
2004
|
|
Eskua luzatuta, sorbalda gainean pausatu zidan. Burdina goria jarri balit bezala
|
egin
nuen atzera.
|
2009
|
|
Langileak, mugimendu kolektibo inkontziente batean, alde batetik, porrot eginda sentitu behar zuten, eta bestetik, beldurtuta, zaldizkoek zer egin behar zuten ez zekitela?, elkarrengana hurbildu ziren, besoa besoaren kontra, besoa besoaren alde?, hurbiltasunak konfiantza galdua berreskuratzen lagunduko balie bezala; Teofilo Mariak zerbait esan zion Fanelliri, baina Fanellik ez zion erantzuten, buruxkila anarkista nora ezean zegoelako, ausaz, Teofilo Mariaren ezusteko presentziak ezarritako errealitate berriaren koordenatuetara egokitu ezinean; Teofilo Mariak atzera egin zezakeen orduan ere, eta polizi buruari agindua eman, langileak, inoiz baino ahulduago behar zutenak, hantxe jipoitzeko eta txikitzeko, baina gizonak aurrera egin zuen; Teofilo Mariak ez zuen hartarako asmorik, hala aitortu zion behintzat bere aitari handik gutxira, baita bere lagunei ere, han gertatuaz galdetu izan zioten bakoitzean: . Oharkabean
|
egin
nuen aurrera, eta oraindik ez dakit zergatik, baina oso ziur nengoen egiten ari nintzenaz?: luzaroan disimulu hutsean ibili ondoren, bere senaren menera jartzea erabaki zuela, alegia, senak, besterik gabe, bibrazio onak eta sentipen hobeak zekarzkiolako; gero, bere aurrerakako bide hartan langileengandik bospasei urratsera gelditu eta, bastoia airean dantzatzeari ekiten ziola, mehatxutik dantzatik bezainbeste zuen, itxura batean, bastoiak?, honela esan zuen:
|
|
Hotzikara eragin zidan zoru hotzak zango zolen azpian. Urrats bat
|
egin
nuen alde batera. Istanteko etorri zitzaidan agindua:
|
|
Langileak, mugimendu kolektibo inkontziente batean –alde batetik, porrot eginda sentitu behar zuten, eta bestetik, beldurtuta, zaldizkoek zer egin behar zuten ez zekitela–, elkarrengana hurbildu ziren, besoa besoaren kontra –besoa besoaren alde–, hurbiltasunak konfiantza galdua berreskuratzen lagunduko balie bezala; Teofilo Mariak zerbait esan zion Fanelliri, baina Fanellik ez zion erantzuten, buruxkila anarkista nora ezean zegoelako, ausaz, Teofilo Mariaren ezusteko presentziak ezarritako errealitate berriaren koordenatuetara egokitu ezinean; Teofilo Mariak atzera egin zezakeen orduan ere, eta polizi buruari agindua eman, langileak, inoiz baino ahulduago behar zutenak, hantxe jipoitzeko eta txikitzeko, baina gizonak aurrera egin zuen; Teofilo Mariak ez zuen hartarako asmorik, hala aitortu zion behintzat bere aitari handik gutxira, baita bere lagunei ere, han gertatuaz galdetu izan zioten bakoitzean: " Oharkabean
|
egin
nuen aurrera, eta oraindik ez dakit zergatik, baina oso ziur nengoen egiten ari nintzenaz": luzaroan disimulu hutsean ibili ondoren, bere senaren menera jartzea erabaki zuela, alegia, senak, besterik gabe, bibrazio onak eta sentipen hobeak zekarzkiolako; gero, bere aurrerakako bide hartan langileengandik bospasei urratsera gelditu eta, bastoia airean dantzatzeari ekiten ziola –mehatxutik dantzatik bezainbeste zuen, itxura batean, bastoiak–, honela esan zuen:
|
2011
|
|
Odola izoztu zitzaidan zainetan. Ez nekien egoera hartan zer egin, azkar
|
egin
nuen atzera, arrosa gorriak sukaldean utzi eta eskaileretatik behera egin nuen ihes, eroturik, orein izutuen gisan, ez buruak baizik eta oinek aginduta. Eskapatu eta burtzoraturik heldu nintzen tabernara.
|
|
Eta neuri begira geratu zen luzaroan, nik begiak itxi eta lokartuarena
|
egin
nuen artean. Ama ohe bazterretik zutundu eta leihora hurreratu zenean begiak berriro ireki nituen.
|
2012
|
|
Burutik oinetaraino dardarka, haztamuka
|
egin
nuen atzera hormarainoko bidea, deliberaturik nahiago nuela han hil putzuetako izugarrikerien arriskupean jarri baino, putzu bat baino gehiago marrazten baitzuen nire irudimenak, presondegiaren leku desberdinetan jarriak. Bestelako gogo egoera batean egonez gero izango nuen kemenik haietako leize batean murgilduz nire miseriak behingoan bukarazteko; baina koldarretan koldarrena nintzen ni une hartan.
|
|
Lehenik eta behin, itsasbazterretik egin nuen bidaldia, zuzen zuzenean txalupa lehenengo aldiz ainguratu nuen lekuraino, gero harkaitzetan gora igotzeko. Baina orduan kezkatzeko txaluparik ez nuenez gero, lehorretik
|
egin
nuen aurrera, eta bide motzenetik lehengo mendi tontor bereraino igo nintzen; uhartetik irteten ziren haitzak ikusi nituen handik, txalupaz inguratu behar izan nituenak, lehen esan bezala; eta harri eta zur geratu nintzen itsasoa bare eta leun ikusi nuenean, ez kizkurrik, ez mugimendurik, ez ur lasterrik ez zegoela, ez behintzat beste edozein lekutan baino handiagorik.
|
|
Esker oneko jarrera horretan aurrera
|
egin
nuen gainerako denbora guztian, eta Ostiralen eta nire arteko elkarrizketan emandako orduek elkarrekin eman genituen hiru urteak erabat eta guztiz zoriontsuak egin zituzten, ilargi azpiko egoeran erabateko zoriontasuna bidezkoa den neurrian, behintzat. Basatia kristau ona zen orduan, ni baino askoz hobea, nahiz eta arrazoiak izan uste izateko, eta Jainkoa bedeinkatzen dut horregatik, biak neurri berean ginela damutuak, damutu sendotuak eta indarberrituak.
|
|
Suaren hotsa entzun orduko, berehala
|
egin
nuen aurrera armada osoarekin, orduan zortzi gizonetakoa, alegia, ni neu, generalissimo a; Ostiral, nire ordezko nagusia; kapitaina eta bere bi laguntzaileak, eta guk armaz hornitu genituen gerrako bi presoak.
|
|
Baina, nola edo hala, bihotza suspertu zitzaidan, eta pixka bat adoretu nintzen, gogoan hartuz Jainkoaren indarra eta Jainkoa bera leku guztietan zegoela eta ni babestuko ninduela. Beraz, berriro
|
egin
nuen aurrera, eta, burua baino pixka bat gorago neraman zuziaren argiari esker, aker zahar ikaragarri eta izugarri bat ikusi nuen lurrean etzanda, guk esaten dugun bezala, hilburukoa egiten, hilzorian; zahartuta, azken hatsa ematen.
|
|
Burutapen horiek nerabiltzala lasai
|
egin
nuen aurrera. Ikusmenean nuen uhartearen aldea nirea baino atseginagoa iruditu zitzaidan, lorez eta belarrez apaindutako zabalune eztiz eta baso dotorez betea baitzegoen.
|
|
Honen egoera tamalgarrian
|
egin
nuen aurrera, eta laster iritsi nintzen lehorrera; han bizkargune batean eseri nintzen atseden hartzeko eta zer egitea komeni ote zen hausnartzeko. Pixka bat indarberritu nintzenean, herrialde hartan barrena sartu nintzen, aurkituko nituen lehen basatien esku neure burua uzteko erabakiaz, eta zenbait eskumuturreko, beirazko eraztun eta beste bitxikeriaren baten truke neure bizia erosteko asmotan, horrelakoz marinelak sarri hornitzen direnez bidaietarako, neuk ere zerbait bai bainuen aldean.
|
|
Ordubete ingurura izan nuen erantzuna, hots, Maiestatea, Errege Familiarekin eta Gorteko ofizial nagusiekin batera, harrera egitera zetorkidala. Ehun metro
|
egin
nuen aurrera. Enperadorea eta haren segiziokoak zaldietatik jaitsi ziren, Enperatriza eta damak zalgurdietatik, eta ez nintzen konturatu izututa edo kezkatuta zeudenik.
|
|
Sei metroko luzerako eta kanabera arrunten lodierako zenbait makila ekar ziezadatela agintzeko erregutu nion; Maiestateak berehala agindu zion Basozain Nagusiari horretarako burubideak egin zitzala, eta biharamun goizean sei baso gizon iritsi ziren beste hainbat gurdirekin, bakoitza zortzi zaldik ekarria. Makila haietako bederatzi hartu eta, hirurogeita hamabost zentimetroko zabalerako karratu bat osatuz lurrean tinko sartu ondoren, beste lau makila hartu nituen, ertz bakoitzean zeharretara lotuz zorutik hirurogeiren bat zentimetrora; gero, zutik zeuden bederatzi makiletan sudur zapia lotu eta tenkatu
|
egin
nuen alde guztietara, danborraren gaina bezain atezatuta geratu arte; eta zeharretara jarritako lau makilek, sudur zapia baino hamarren bat zentimetro gorago, baranda zerbitzua egiten zuten alde bakoitzean. Neure eginkizuna amaitu nuenean, bere zaldizkorik onenetariko talde bati, hogeita lauko bati, niregana etorri eta lautada hartan entrenatzen uzteko erregutu nion Enperadoreari.
|
2013
|
|
Atzera begiratu gabe
|
egin
nuen alde. Txerria lotuta neraman.
|
|
edo, bertzerik gabe,. Vendôme?. Ezpata zorrotik ateratzearekin batera urrats bat
|
egin
nuen gibelera, Joanikoren aldera itzuliz. Eskumakila, bere jauna arriskuan egon zitekeela ikusirik, parean nuen jadanik, sastakaia eskuan.
|
2014
|
|
Bai, ipuinak idazten nituen?. Nik banekien hori, ale bat kasualitatez aurkitu nuelako bigarren eskuko liburu denda batean, New Yorkera
|
egin
nuen aurreko bidaian, baina ez nion sekula komentatu, argi baitzegoen Marcusek ez zuela horri buruz hitz egiteko asmorik; La Côte Basque Brasserie ra joan ginen egun hartara arte bederen. –Capote nuen garai haietan maisu, edo maisuetako bat behintzat.
|
|
Ez zidan eman zuek pentsa ahalako zarrastadarik. Izan ere,
|
egin
nuen atzera saltoa harridurazko mugimendu bat baino ez zen izan. Bertan, zurezko kirten bat ikustea espero nuen, ulertzen?
|
2015
|
|
Pagadian sartzen ikusi nituenean kosta egin zitzaidan ibiltzen hastea, baina beldurrari barneko bultzada sendo bat nagusitu zitzaion, eta gizonari eta tximinoari segitzeko erabakiari irmo eutsi nion. Poliki eta lurra tentuz zapalduz
|
egin
nuen aurrera, atzera egiteko tentazioari gaina hartu eta lurralde aurkitu berri batean barneratzen ausartzen denak bezala.
|
|
Ni ez nintzen ordu arte sekula kirol hartan ibili, bai ehizan edo tauromakian, baina segituan jarri nintzen, eta hiruko saskiratzeak ere bazirela esan zidan Otok, seiko marratik asmatuz gero eta abar, eta lehiaketa egin genuen, bai ba, ea nork gehiago sartu; aise irabazi niola adierazi behar nuke orain, lotsagarri uzteraino, nik hura jakina, eta ez zuen ondo hartu nire domina, nire erramu koroa, ereinotz gozagarria, eta esan zidan ez hartzeko lo erramu koroan, alegia hurrena berak irabaziko zidala, erdaratik hartutako aforismoa geurera ekarriz, baina guztiz baldar ikusten den bezala, trakets edo gangar, oka egiteko moduan ere bai. Eta horixe
|
egin
nuen gainera, nire destaina erakusteko oka egin nuen Otoren aurrean, hamar hatz eztarri zuloraino sartuta, nerabezaroan ikasi genuen legez. –Erramu koroan lo hartu nik, Oto?
|
|
Ez porrotagatik baina beste zerbaitengatik aipatu dut Itsasondon izatearena, eta bisitarako ere uste baino garrantzi handiagoa izango zuen kontu honek beharbada, nire oharkabean: azken batean, berehala
|
egin
nuen atzera zuloaren bilaketan. Liburu osoan ari naiz mamuak azaleratzen:
|
|
Gustura bizi nintzela han, Donostian baino hobeto behintzat. Andregaia ere
|
egin
nuen gainera, aitortu nion, neska franko polita eta euskalduna. Hurrengoan aurkeztuko diat, agindu nion, ondo portatzen bahaiz.
|
|
Gure laborategiko beste edozeinek jaso zezakeen nire ordez domina zorionekoa. Desagertu egin nintzen, beraz, eta mundutik apartatzen nauen paraje maite batera
|
egin
nuen alde.
|
|
Ospitaletik irteteko ordua iritsi baino lehen, lau egunetan jarraian
|
egin
nuen alde lanetik. Egia zen inor ez zegoela niri kontuak hartzeko, baina neu nintzen ospitaleko ginekologia zerbitzuko eta, batez ere, laborategiko buru.
|
|
Lurra txapazkoa, alanbrez bildutako tutu metalikoak baranda gisa, ez zuen metro bat zabal. Uher zihoazen urak azpitik. Hogei bat metro neukan tabernara, eta ahalik modurik naturalenean
|
egin
nuen aurrera. Inork ez zidan ezer esan.
|
2016
|
|
Kalera irtetean, atari ondoko parkeko bankuan zetzan Rober ikusi nuen hotzikarek hartuta. Zalantza une bat izan nuen hurbildu ala ez, baina esnatzen hasitako egunaren aire hotzean disolbatu zitzaidan duda izpia, eta ikusi ez banu bezala
|
egin
nuen aurrera. Pausoa arindu eta kantuan hasiak ziren txori goiztiarren erritmoan abiatu nintzen, erretreta koldarrean.
|
|
Nik ere bai, baina ez dut ukatzen. Nik bi aldiz
|
egin
nuen gainera: lehenengo, armada espainiar zoragarriarekin, eta gero gure askapen nazional eta sozialerako erakunde are zoragarriagoarekin.
|
2018
|
|
Gure auzoan, apenas sumatzen zen mugimendurik. Sukaldeetako argi zuriei begira
|
egin
nuen aurrera. Leiho bakoitzeko biztanleak imajinatu nituen:
|
|
Neba gaztea 1942ko abenduan hil zen, japoniarren okupazio garaian. Nik 1931n
|
egin
nuen alde Saigonetik, goi batxilergoa bukatu ondoren. Behin bakarrik idatzi zidan hamar urte haietan.
|
2020
|
|
Igarobide esturantz
|
egin
nuen atzera. Han zegoen nire atzeskua, haitz bati besarkatuta, oinak airean dantzan non ipini ezin topatuta, muriskak egiten.
|
|
Orduan ikusi nuen Ramon niregana gerturatzen zela. Urrats pare bat
|
egin
nuen atzera, baina ez nuen non gorde. Zain gelditu nintzaion begietara begira, zer erantzun asmatu ezinik.
|
2021
|
|
negar
|
egin
nuan;
|
|
Orduan ohartu nintzen bankuari eskatu genion hipoteka ez zela nahikoa pisuaren prezioa estaltzeko. Eta orduan jabetu ez banintzen ere, ohartze harexen bidez
|
egin
nuen aurrera doluan, etxeaz eta sentimenduez gain, lehenengo aldiz erreparatzen bainien munduko aferei. Bankuko langileak azaldu zidan oso modu profesionalez sarrerak eskudirutan eginak zirela.
|
|
Jauzi
|
egin
nuen atzera gizonaren eskuaren gainean. Garrasi egin zuten anai arrebek batera.
|
2022
|
|
Negar eme batek erantzun zidan. Lau hankatan
|
egin
nuen aurrera, oholak baztertuz eta eskuak ezpal eta iltzeekin zaurituz. Egunkari prehistorikoek karraska egiten zuten nire azpian.
|
|
Haren antz handia izan arren, zerbaitek huts egiten zuen antzezpenean. Urrats bat
|
egin
nuen atzera.
|
|
–Desberdina izan zen. Beldurraren diktaduran bizitzeaz nekatuta nengoelako
|
egin
nuen alde, nazkatuta nengoelako aitaren irainez, amari egiten zion estortsioaz, amak ezkutuan botatzen zituen malkoez, tratu txarrak salatu behar zituela behin eta berriz errepikatzeaz.
|
|
Oroitzen dut nola
|
egin
nuen aurrera korridorean barrena, ongi ulertuz gau hura ez zela izango erraz ahazten diren horietakoa. Uda betean geunden arren, etxean hotz egiten zuela iruditu zitzaidan.
|
|
Berarekin nengoela hasi nuen haurdun gelditzeko prozesua. Tartean harremana utzi genuen, eta bakarrik
|
egin
nuen aurrera. Beti esan izan dut momentua iristean bikotekiderik izango ez banu bakarrik izango nintzela ama, ez nuen arazorik horrekin.
|
|
Bukatu ziren arte, nire aurrezkiekin
|
egin
nuen aurrera. Lanean hasi nintzen.
|
|
Berrogeita hamar zentimetro ur zikin zegoen estoldetan. Barre
|
egin
nuen aurrera egiteko esan zidanean. Irribarre egiten ari zitzaidan, linternarekin bere aurpegia argituta.
|
|
–Jokinekin hitz
|
egin
nuen aurrekoan. Prest egongo litzatekeela komentatu zidan.
|
2023
|
|
Autoko argiak itzalirik, posiziokoekin
|
egin
nuen aurrera, milimetrokiro, egoera anomaloaz gero eta kontzienteago. Eta azken bihurgunean gertatu zen.
|
|
burumakur. Astiro astiro
|
egin
nuen aurrera, abailduta nindoala ondo ikus zezaten.
|