|
2004
|
|
|
Botere kontzeptuaren logika horrek gizarte indar eta gizarte egitura hegemonikoen joeraz jabetzeko gaitasun teorikoa eskaini behar liguke, gizarte aldaketen nondik norakoa joera nagusi horren ardatzean biraka dabilelako. Hizkuntzaren estatusa zertan den jakiteko, hortaz, gizartearen antolamendua zurkaizten
|
duten
ezin konta ahala adierazle eta faktore banan banan izendatu beharrean, hobe genuke hegemoniaren logikari darion indarra eta legitimitate eginkizuna zorrotz hautematea. Labur zurrean:
|
|
2011
|
|
|
Izateak, hartara, anbibalentziaren erreinua dirudi, ordena josten duen sare bat: elkarrekin erlazio solidarioa
|
duten
ezin konta ahala hutsune eta anbiguotasunak, agindu eta utzi egiten duen zerebroa, hitz egin eta isilik dagoen ahotsa, ez izatetik izatera bidea irekiz eta itxiz ari den etengailua. Ordena bat antolatzera eta egituratzera mugatzen bada izatea, zer agertzen da ba ilunetik eta irrazionaltasunetik?
|
|
2018
|
|
|
Kasu batean zein bestean, gorputza tresna edo bitarteko huts baten moduan irudikatzen da, zeinarekin esangura kultural batzuk erlazionatzen diren, baina kanpotik bakarrik. Baina «gorputza» bera eraikuntza bat da, subjektu generodunen eremua osatzen
|
duten
ezin konta ahala «gorputzak» diren legetxe. Ezin daiteke esan gorputzek adierazi daitekeen existentziarik dutenik genero marka eduki aurretik; hortaz, galdera hau sortzen da:
|
|
2023
|
|
|
Baina ai nire herriaren gainean hegan egiterik banu benetan... Etxekoandreak baimentzen dizkidan atsedenaldi laburretan, gogoa lausotzen didan lisaburdinaren eta tupinen lurrun artetik irten, eta duplexeko begiratokitik ikusmiran egoten naiz Faubourg Saint Honoréko kale, bulebar eta erakusleiho distiratsuetara, hiria apaintzen
|
duten
ezin konta ahala dorre eta kupuletara. Han ikusten ditut Eliseo Zelaietako Arc de Triomphe, Eiffel dorrea eta Louvre, bai eta Notre Dameko katedrala eta Sena ibaia ere, zeinaren ur emaritsu mantsoak erdibitzen baititu turistez betetako bateaux mouchesek utzi  tako uhara zuriak, eta batzuetan hainbeste emozionatzen naiz uraren mugimenduei begira, urak uharan sortzen dituen burbuilei begira, non parean Bidasoa erreka errebueltak eginez dakusadala iruditzen baitzait, nola egiten dituen Sena ibaiak Paristik ateratzean, eta orduan nire delirioetan duplexeko begiratokitik salto egin eta gogoa hegan joaten zait nire sorterri ttipira, eta Bidasoa errekako uretan murgiltzen naiz amets airetan, halako moldez non pena guztiak joaten baitzaizkit airean, azkenean nire ametsa bete eta Paristik betiko ihes egin dudalakoan, baina beharrak duplexeko sukaldera lotzen nau berriz, nola oin bilurrak hanketan eta lepoa zepoan dituen presoa ziega ilunera, eta, orduan, aita, nire buruari galdetzen diot ea zergatik abandonatu ninduzun ezleku honetan.
|