|
2012
|
|
|
Haurrak eta nerabeak lur jota, etsituak edo ezertarako gogorik gabe aurki daitezke eta sentimendu horiek haien aurpegi serio, triste eta kezkatuan hauteman daitezke, haien negarrean, haien buruko eta sabeleko minari buruzko kexuetan, edota egiten dituzten aipamenetan: «zulo batean erori naiz», «irteerarik gabeko tunel batean nago», «hutsa sentitzen naiz», «ez
|
dut
ezertarako balio», etab. Hori guztia gutxi balitz, normala baino ezegonkor eta suminkorrago aurkezten dira. Haserre egon ohi dira, huskeriekin eztanda egiten dute, besteak iraintzen dituzte, borrokan egiten dute eta txikikerien aurrean lur jota geratzen dira.
|
|
|
Autore horiek, zortzi pentsaera distortsionatu mota bereizten dituzte, depresioa duten pertsonei aplika dakizkiekeenak: 1) hiper orokortzea, hau da, ekintza zehatz batetik ondorio orokorrak ateratzea (adibidez, plater bat hautsi duenak pentsa dezake bere eskuetan duen guztia apurtzen duela); 2) etiketak, hots, hanka sartze batek norbere buruari buruzko egiaztapen negatibo eta irrealak egitera bultza lezake pertsona (adibidez, bizikletatik erortzeagatik «ez
|
dut
ezertarako balio» pentsatzea); 3) iragazpena, hau da, munduari iragazki negatibo batetik begiratzea eta gauzen alde negatiboak besterik ez ikustea (adibidez, ikaskideen aurrean lan baten aurkezpena egin ondoren laudorioak jaso badira, baina hurrengo baterako aurkezpena denbora barruan egin behar dela esan bada, laudorio guztiak ahaztu eta etxera joatea pentsatuz aurkezpen luzeegia egin dela); 4)... Ziur begira ari zaidala gero bere lagunei kontatzeko inozo bat naizela eta haiekin nitaz barre egiteko» gisako pentsamenduak izatea edozein delarik ere beste pertsona begira egotearen arrazoia); 7) kontrol gabeziaren ustea, hau da, banakoak uste izatea ezer ez dagoela bere esku eta egiten duena egiten duelarik ere, gauzak izan behar duten modukoak izango direla (adibidez, pertsona batek uste izatea gauza negatiboak gertatzen zaizkiola zorte txarra duelako eta zorte txar hori gainditzeko ezin duela ezertxo ere egin); eta 8) arrazoiketa emozionala, hots, pertsonak argudio logikoetan oinarritutako arrazoiketa erabili ordez, arrazoiketa bere emozioetan oinarritzea (adibidez, pozik dagoen pertsona batek pentsa dezake bere bizitza primerakoa dela, baina, bihar triste badago, bere bizitza desastre hutsa dela pentsatuko du).
|
|
2019
|
|
|
neure buruarekin haserre sentitu nintzen momento batez. Emakume hau beti hemen egon da, eta ez
|
dut
ezer jakin. (150306_ Er4_ E)
|
|
2020
|
|
|
" Lehendik saileko idazkaria nintzen eta hortan ez
|
dut
ezer berririk hartu geroztik" (I).
|
|
2021
|
|
|
[...] azken finean, eske ez... ez
|
dut
ezer hitz egiten euskeraz; bakarrik unibertsitatean, eta batzuekin. (Ikasle 7, Erd Ele, Gasteiz, E)
|
|
|
Nire gurasoak adibidez ez dute hitz egiten euskara eta azken finean baaa, e ohitura dut nire lagunekin gazteleraz hitz egiteko, orduan ez naiz orain hasiko euskaraz hitz egiten, azken finean, eske ez.. ez
|
dut
ezer hitz egiten euskeraz; bakarrik unibertsitatean, eta batzuekin. (Ikasle 7, Erd Ele, Gasteiz, E)
|