2000
|
|
—Ez dizut galdeginen nola berreskuratu zenuten —ez nuen negarrez ikusi nahi. Ez
|
dut
eramaten ahal inor negarrez hastea ene aitzinean— Rosario...
|
|
Nik, inortxori ere esplikazioak emateko gogorik izan ez, eta, irriño bat egiteko indarrak nolabait bildurik, ezezkoa egin diot buruaz (hain zuzen ere bakarrik, isilik eta ilunpetan egon nahi nuen): ezin
|
dut
eraman bulegoan edo kalean aurpegi txarra duzula esaten dizutenen zurikeria, lagundu baino gehiago zein makal zauden nabarmendu nahian dabiltzala dirudielako; ezin dut eraman katedral batean zein bakarrik zauden esatera datorrenaren eskuzabaltasuna, onberatasuna, ez dakit zer hori, halakoek norbera gehiago hondoratzea nahi luketela dirudielako. Ez dakit nola esan...
|
|
Nik, inortxori ere esplikazioak emateko gogorik izan ez, eta, irriño bat egiteko indarrak nolabait bildurik, ezezkoa egin diot buruaz (hain zuzen ere bakarrik, isilik eta ilunpetan egon nahi nuen): ezin dut eraman bulegoan edo kalean aurpegi txarra duzula esaten dizutenen zurikeria, lagundu baino gehiago zein makal zauden nabarmendu nahian dabiltzala dirudielako; ezin
|
dut
eraman katedral batean zein bakarrik zauden esatera datorrenaren eskuzabaltasuna, onberatasuna, ez dakit zer hori, halakoek norbera gehiago hondoratzea nahi luketela dirudielako. Ez dakit nola esan...
|
2001
|
|
Ez nekien trena zein ordutan etorriko zen, baina halako egoeran egin nezakeen keinurik naturalena izan zen. Ezin
|
dut
eraman jendeak hain modu nabarmenez niri begiratzea! Horrek gaixotu egiten naik!
|
|
Koskabiloak estutu eta aurrera egin ahalik eta itxurosoen. Baina asko jakin usteko zu bezalako jendea ezin
|
dut
eraman, traje dotoreen azpitik darizuen ustel kiratsak zorabiatu egiten bainau. Zenbat behar duzu zure informazio puta horren truke?
|
2003
|
|
Ezin
|
dut
eraman. Komunikazio esparru euskalduna elea  nitza da askorentzat.
|
|
Ezin
|
dut
eraman gizarte honek etengabe egiten duen
|
2004
|
|
" Ezin
|
dut
eraman, senetik ateratzen nau" bota zion Marckek barran bermaturik.
|
2005
|
|
Gezurretan ari da! . Baina ezin
|
dut
eraman haurrak negarrez ikustea".
|
2006
|
|
Okerreko trenean igo naizela pentsatzen hasita nago. Nik ere, Lipusek bezala, utopiaren barne eramango ninduen tren soziala zelakoan hartu nuen txartel bidaia, baina konturatu gabe, abiadura handiko trenean murgildu nautela/ gaituztela iruditzen zait eta nik, nik ez dut, ezin
|
dut
eraman, zorabiatzen hasita nago. Sarraski pertsonala eta ingurukoa izugarria izan baitaiteke.
|
|
Mania: Ezin
|
dut
eraman trenean eta noanean norbait ondoan jartzea eta hizketan hastea nik interesik agertu gabe. Oso petral jartzen naiz.
|
2008
|
|
Beti bezala, baldar bat naiz, badakit?, azkeneko egunetarako utzi dut ekipajearen kontua, nahiz eta bidaia honetan, janztekoaz eta ohiko ostilamenduaz gain, liburu eta apunte dezente eraman ditudan, eskolak emateko hain zuzen; izan ere, oraingoan ez
|
dut
eramango arropa gehiegi, Anderson irakasleak han bertan erosi ahal dudala aipatu didalako, eta nahikoa merke gainera, are gehiago orain, azpimarratu dit, euroa zein indartsu dagoen kontuan hartuta?. Hango liburutegian, internetez ikusi ahal izan dudanez, eta espero bezala, ez dago gauza handirik. A Basque History of the World alde batera utzita, Andersonek berak eskatuko zuena noski?, eta ahal dudan guztia eraman dut.
|
2009
|
|
Amurizak horrela jarraitu dio: “berton dugu iragana/ eta hau da panorama/ nahiz egunero jasotzen dudana/ zuk daukazun dana/ bularrak
|
dut
eramana/ eta ez dakit laztana/ nola duzun neuk ere maite ezin dudana”. Ulerkor agertu da Unai azken bertsoan:
|
2010
|
|
LUKAS. Ezin
|
dut
eraman Ikernek ez sinestea.
|
|
TXIMISTA. (moztuz) Primeran. Zerrenda bat prestatu
|
dut
eraman beharrekoekin. A, eta gida bat erosi dut zurekin enagoenean hobeto moldatzeko.
|
2011
|
|
Bai, parte gara, nahi ala ez, gatazkaren parte garelako, baina ni ez naiz fisikoki aktibo sentitzen. Lehen eramaten nuen militantzia ezin
|
dut
eraman. Adibidez, arduradun politiko gisa, Bilduren emaitzak bakarrik bizitzea zaila izan zitzaidan.Baikor al zarete geroari begira. MARTIN.
|
|
Gorrotoa ote da sentitzen dudana? Une batzuetan ezin
|
dut
eraman, ezin dut eraman egunkaria zabaltzeko duen modua ere, dio pasarte batean, jarraitu zuen.
|
|
Gorrotoa ote da sentitzen dudana? Une batzuetan ezin dut eraman, ezin
|
dut
eraman egunkaria zabaltzeko duen modua ere, dio pasarte batean, jarraitu zuen.
|
|
–eta ho tzikara xume bat egin zuen? ergelkeria hori ezin
|
dut
eraman, eta gizon zahar potoloak begira begira edukitzea. Basapiztiak!
|
|
KANDIDO. Baina ezin
|
dut
eraman errealitatea! Familia osoa hondoratu dut!
|
|
UXUE. Ezin
|
dut
eraman ez jakitea non dagoen. Emailetan galdetu eta ez dit esan nahi.
|
|
Are gogaikarriagoa gertatzen zait erregistratu behar hori baten batek dokumentu bat helarazi nahi didanean agiriak konpartitzeko webgune horietako batean jartzen duenean. Ezin
|
dut
eraman! Gero eta sarriago jazotzen ari zait, ordea.
|
2012
|
|
Mesedez! Ezin
|
dut
eraman: bada mugimendu maskulinista bat, ikastetxeetan mutilekin lanketak egiten hasten denean, mutilak" biktima" izendatzen dituena.
|
|
–Milesker, baina nahiago
|
dut
eraman.
|
|
Horixe bera gertatzen zait niri ere! Ezin
|
dut
eraman bakarrik utzi izana,...
|
|
KARLOS. Bai, baina... gu engainatu nahian jarraitzen du, eta hori ezin
|
dut
eraman...
|
|
Erantzun nire mezuei, mesedez. Ezin
|
dut
eraman zu nirekin haserre egotea. Behar zaitut, Ikerne.
|
2013
|
|
–Ezin
|
dut
eraman etxalde honen guztiaren jabe izango direla pentsatzea. Maiorazkoaren kontua ez balitz, ez lidakete ardura izango.
|
|
Bihartik aitzina eskuetan orri zeharrargia, isiltasunak zeharkatua, besterik ez
|
dut
eramanen soinean.
|
2014
|
|
Ni aurrera begira, lema gobernatzen. «Itxi leihatila, esan zuen behin Kurtzek bat batean?; ezin
|
dut
eraman hau ikustea». Halaxe egin nuen.
|
|
Ni banoa, baina ez
|
dut
eramango ergel hau.
|
|
Litxarreriak egongo dira, freskagarriak eta Uste
|
dut
eraman egingo dudala.
|
2015
|
|
Baina beldur naiz,
|
dut
eraman. Badakit txotxongilo bihurtuko nautela, nire kontzientzia birrintzeko armategi osoa dutela:
|
|
Inguru horretan egundoko lur sailak izan ditu baserriak, eta benetan emankorra gertatu zaio familiari. “Gure baserriko generoa besterik ez
|
dut
eraman saltzera urtetan eta urtetan Donostiara: porrua, azenarioa, tomatea, azelga, tipula, letxua…”.Orain lau urte, ordea, lurrari itsasitako bizimodu hori ia eten zuen gertaera beltza heldu zen Zalakain Sorarrain familiaren etxera.
|
|
" Barkatu, Jer, ezin
|
dut
eraman ertzetik behera begiratzea. Harri horietako bat jotzen badugu..."
|
|
Barkatu, izan ere Ezin
|
dut
eraman. Egunean jarri behar gara.
|
|
Ez
|
dut
eraman nahi.
|
2016
|
|
Ezin dut eguzkiaren agerkundea ikusi, debekatu egin zait lehen lanbroen itsasoa ikusmiratzea. Aiherkundea sortzen dit gizakien goizeko alaitasun hutsalak, ezin
|
dut
eraman argi jaioberriaren tirania. Zergatik dago bizitza beti argi horren zain edo menpe?
|
|
Ondotxo dakizu nabarmentzea dela gutxien gustatzen zaidana. Ezin
|
dut
eraman!
|
|
—Jon ere partidua ikusten ari da. Horregatik ere atera naiz, ezin
|
dut
eraman futbola. Komentaristen builaka hitz egiteko modu horrek nerbioak jasotzen dizkit burura.
|
|
Ez
|
dut
eramango Itxaron une bat.
|
2017
|
|
«Burutik egin zait. Ezin
|
dut
eraman. Eduki zuek.
|
|
Baina gaurkoa ezin
|
dut
eraman, ez eta ez. Muga bat ere behar du gizonak, gizona izango bada, eta honek gainditu egiten du nire duintasunak jasan dezakeena.
|
|
esanahiarekin baliatzen da. Estot agwántaten gíau enbeléko ori, buru sartúko néskio txitxipóson, ezin
|
dut
eraman gehiago enbeleko hori, burua sartuko nioke txitxipozoan? [Txitxipozo, ur lohia dagoen putzua.
|
|
Betidanik jakin dugu munduko objektua probablea bakarrik izan zitekeela; hori bere objektuzko izaeratik dator. Probablea da oinezkoa gizon bat izatea; eta nigana biratzen baditu begiak, une horretan begiratua izatearen ziurtasuna sentitu arren, ezin
|
dut
eraman ziurtasun hori nire Beste objektuaren esperientziara. Agerrarazten didan bakarra, izan ere, Beste subjektua da, hots, mundua transzenditzen duen presentzia eta nire objektu izatearen baldintza erreala.
|
2018
|
|
Herria kasetaren ibilmoldea nolakoa zen erakutsi daut, huni esker konfiantza hartu dut eta anitz ikasi dut. Agian Peiok hain ongi kudeatu duen astekaria, bide beretik jakinen
|
dut
eremaiten. Jenofa lankidearekin, eginahalak eginen ditugu Herria astekari hunen kudeatzen bide hoberenetarik.
|
|
Nik ezin
|
dut
eraman.
|
|
Ez
|
dut
eramango bat ere etxera.
|
2019
|
|
Bizimodu hori ez da niretzat egina. Ezin
|
dut
eraman. Goizero ordu berean jaiki, garbitu, orraztu...
|
|
—Ezin
|
dut
eraman nire aurrean Gure Jainko Jaunaren kontrako irainik.
|
|
Haren bila joango zen, eta esan: " Mina barruan utzi didazu, eta ezin
|
dut
eraman ilargia edo haizea aldatzen denean". Aitajaun Pantxok, arratsalde horretan, zintzilik utzi zuen hankaondo ortopedikoa, zapata konpontzaileak txarnela eta gontzekin atakatxo baten antzera egin ziona.
|
2020
|
|
Mari Cruzen ideia izan zen abuztuko juntadizoarena, hamabost bat urte izanen ditu ohiturak, Mari Kalenbreren hitzetan abuztuko ohikunea, data aldatu daiteke, nolabait esateko aukeran bi menu ditugu, San Lorentzoko pertseidak edota abuztuko ilbetea, azken urteotan ilargia nagusitu da, gurariak eskatzeko tenorea pasa zaigu nonbait. Ezin
|
dut
eraman, tira, bai, ikasi dut jasaten, baina tarteka nire onetik ateratzen nau, eta oraingoan osotoro atera ere.
|
|
Esperientziak asko laguntzen du. Hastapenetan, presio horrek jan egiten ninduen, baina ikasi
|
dut
eramaten. Gainera, motibazioa ere bada Zabaletaren gisako atzelari bikain batekin indarrak neurtzea.
|
|
Nik izugarri maite zaitut eta, nire bizitza zara! Estres alu honegatik da, ezin
|
dut
eraman. Enpresan gaizki baino okerrago doa dena.
|
|
Uste
|
dut
eramango dudala.
|
|
Ez, ez
|
dut
eramango.
|
|
Hau eraman behar
|
dut
eramatera nindoan tokira eta berehala itzuliko naiz.
|
2021
|
|
3. " Bai eta ez; uste
|
dut
eraman zaitzakeela inertziak edo urduritasunak, eta lehia horrek atzera bota zaitzakeela. Bi gauzak ikusten ditut.
|
|
Bere amaren gaixotasunaren nondik norakoak zehatz mehatz ezin azaldurik, ezagun ez dudan Irati horri belarriondoko eder bat emateko gogoa sartu zait. Ezin
|
dut
eraman tamainako egoskorkeria, betidanik nire amarekin berarekin erabili dudana hain zuzen ere. Behingoan bai, behin betiko koskortu naizelakoan nago; aspaldi banengoen Irati hori bezalako astakirten bat izatetik gaurgero munduko Irati guztiak begitan hartzen dituen seme gaizto eta damutu bat izatera aldatua nintzela.
|
|
Une batez beldur izan nintzen, asmorik ez ote zuen niri ametsa kontatzeko. Normalean ezin
|
dut
eraman ametsak kontatzen dituen jendea, baina hark beste era batean harrapatu ninduen. Bultzadatxo bat emanez iradoki nion:
|
|
Ez dago nire pairamena hautsi dezakeen tragediarik. Baina gauza bat ezin
|
dut
eraman, jauna. Ezin didate Hilda ondotik kendu.
|
|
Batzuetan ezin
|
dut
eraman. Gaur dena tristura da.
|
|
Lasai, bihotz, lasai, Sig Sauer hau ez da kargatua... Egia duzu, ez
|
dut
eramango, Lasturren, gainera, ase, edan eta lo baizik ez dugulako eginen! Ongi horrela?
|
|
Bat baino ez
|
dut
eramango!
|
2022
|
|
Gutxietsi egiten dugu geure hizkuntza propioa. Ikasteko nago hemen, eta, bueltan, jarreraz betetako motxila bat nahi
|
dut
eraman. Nola lortu nire herriak berriro bere hizkuntza eta bere kultura maitatzea.
|
|
Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da ...alizatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin
|
dut
eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder e...
|
|
...alizatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin
|
dut
eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder e... Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da, zeru urdina da gaur baina nolanahi ere gaizkia hortxe dago ezkutaturik, erdizka ageri da horko lainoen artean, begiratu hurreagotik, antzematen zaio, toki guztietan dago eta oroz gain haurren marrazkietan, oroz gain zure haur buruan zeren hazten zarenean zu zeu ere suge izango zara, ez duzu suge itxura izango baina suge izango zara, zeru urdinaren itxurapean irakin egingo duzu, baina hori ez da egia aita, ezin da egia izan, eta amets hartan ni triste nengoen zeren inork ezin zuen ezer egin, okerra egina zegoen, beharrezkoa zen, eta eskuan neuzkan gainerako marrazkiak erakutsi nahi izan nizkionean haietan maleziarik ez zela berari frogatzeko, suak hartuak zituela ohartu nintzen, zelaiak barku pirata bihurtuak ziren eta haien gainetan gizonak bata bestea akabatzen eta pasarelatik botatzen ari ziren, barkuek herio  tzaren bandera jasoa zuten eta itsasoa gorria zen, hondoan jendearen orroak aditzen ziren, denak kondenaturik zeudela iragartzen zuten, amets tragikoa, horratik, psikoanalista jauna, hamar urte nituela gaiztotu nintzen ni, ezin beste ondoriorik atera, azkenaren hasiera izan zen, puteriora eraman ninduen endekatzearen hastapena, eta horixe esan, eta isildu egin nintzen, dena esanik zelako, ebidentziak ez dira esplikatzen, nagusitu egiten dira galdera gehiago jaso ez denean, beti esan ohi denez, eta berriz ere isiltasuna eta egin behar diren gauzen gaineko kezka, eta gehiago hitz egiteko gogorik ez baldin badut, ez baldin badut besterik jakin nahi, da nire ametsak guztiz argiak direlako, sufritu egiten dut nire koherentziagatik eta biziagatik, erantzun gehiegi ematen baitizkidate, eta gainera, nolanahi ere, zer dela-eta eduki nuke psikoanalista baten premia nire hitzei pisu handiagoa emateko, gaurgero aditzen ez ditudan hitzez nardatzeko, zeren mila aldiz ere esanak ditut, ez dakit ezer, zeren nire gurasoek ezin dute bere partea egin, larrutik ordaindu behar dut eta baten batek eman du nire kontrako lekukotza, zeren psikoanalistak horretarakoxe daude hor, barkatzeko eta barkamena eskatzeko, barkatu alaba, barkatu ama, baina nik ez dakit inor barkatzen, nik ez dakit hortzak estutzen baizik, zakilak ahora sartzen dizkidatelako behin eta berriz, aitaren zakila putekin tratuan dagoelako, ez puta bakar batekin, uste dut nik, zeren puta batek beste bat dakar automatikoki, eta honek ere beste bat ordezkatzen du bere gorputzaren naturaren bidez, eta halaxe libratzen dira bezeroen buztanetatik, nire aitaren buztanetik, edozein emakumerekin gogortzen baitzaio aitari zakila, bere emaztearekin izan ezik.
|
|
–Humanismo sofistikoa! Ezin
|
dut
eraman!
|
2023
|
|
«El baserri», «para el baserri», «en el baserri de Inés»... ez dut besterik entzuten. Eta ezin
|
dut
eraman. Erabil ditzatela euren hitzak, ni, xalao hutsa naizela eta, zuriketarako erabili gabe.
|
|
Eztulka hasi naiz, hauts eta ke artean. Ezin
|
dut
eraman. Yasserrekin itzuli naiz, gure familiaren etxera.
|
|
Ez, ez, uste
|
dut
eramango dudala.
|