Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 106

2000
‎Bere motxila hemen dago, beraz itzuliko da. Nik, bitartean," jai" hartu dut gaurko, eta aterpetxean sartuta emango dut egun euritsu hau, Sanferminetatik urrun.
‎—Oporrak hasi baino lehenago, nik biharamunean eskolarik ez nuen egunetan. Orain, udan, nik uste dut egun berdinean dela, Maite hurrengo goizean ere gelditzen baita nirekin.
2001
‎Hautsak kendu eta kendu pasatzen dut egun guztia. Gure amak, goian bego, ikasketarik gabe ez nuela ezer lortuko esaten zidan txikia nintzenean.
2002
‎Larunbat bat zen, eta ongi oroitzen dut egun hura, gauean Iñigo eta Kosme Urrutia izan baikenituen geurean afaltzen, bide hartatik geure esker ona eta adeitasuna erakusten genizkiela. Berria eman genienean, Iñigo zirika hasi zitzaion Sarari:
2003
‎–Nik ere izango dut egunen batean etxe propioa. Eta ohe propioa.
‎Ohera noa. Ohean pasa nahi dut egun osoa. Igandeak alprojak dira Oskarrek alde egin zuenetik.
2005
‎Zergatik disimulatuko nuke gaur? Oraino ere minago dut egun hartako gertakariaz bi amona gaixoen desagerketaz baino.
2006
‎Gogorik gabe joaten naiz erredakziora, nekatuta nago lanean hasi baino lehen. Eta han igarotzen dut egun guztia. Ospitalean igarotzen ez ditudan orduak han pasatzen ditut.
2007
‎–Ez luke, ba, horrela izan behar, ez? Nik ez dut eguna arauak jartzen pasatzen, eta zuek ere ez zarete hauek hausten aritzen sistematikoki.
‎–Ez dut egun osoa zuentzat!
‎Oso gogoan dut egun berean gertatu zela dena. Nire estreinako zigarroa eta Queen taldeko abeslariaren heriotza.
‎Berak gidatzen du, nik nuke. Lo falta, argitu diot, aharrausika igaro dut eguna, pantailan ezin kontzentraturik. Gaur ohera sartuko naiz afaldu bezain laster, ezin dut gehiago.
2008
‎Beharbada, estudioak utzi nituzke, ez bainaiz duina sentitzen. Izan ere, nola altxatuko dut egunen batean ostia neure esku zikin hauekin??
‎Beharbada, estudioak utzi nituzke, ez bainaiz duina sentitzen. Izan ere, nola altxatuko dut egunen batean ostia neure esku zikin hauekin...?
2009
‎Ez dut egun on bat izan, esan dio ezustean emakumeak, poztuko didazu arratsaldea, pixka bat behintzat?
‎– dut egunen baten, ama.
‎Baina bista galduz gero, geratzen zaidan altxor bakarra galduko nuke. Beste ezeren gainetik ikuslea bainaiz, munduari begira igarotzen dut eguna, egongelako besaulki honetan eserita. Batzuetan, betaurrekoak ezin aurkituta nabilenean, beldurtu egiten naiz.
‎Hain izan gara beti diferenteak, elkarren osagarri ginen. Gogoratzen dut egun eguzkitsuetan, aroztegiaren barrura begiratzean, egurra mozteko xaflak eguzkiaren isla bueltatzen zigula, keinu eginez, urte batzuk geroago gertatu behar zuen istripu larriaz ohartarazi nahiko bagintu bezala.
2010
‎–Beharbada lehenago esan behar nizun, baina nahiago izan dut egun batzuk pasatzen uztea eta zu ere ongi jarri arte itxarotea.
‎–Oraindik oroitzen dut hemeretzi urteko Ane Basabe. Egun zehatz bat daukat gogoan, eta nire bizitza osoan, egin ditudan bidaia guztiak kontuan harturik, eta badira batzuk, sinetsidazu, ez dut egun hartan Ane Basabek zuen edertasunaren parekorik egundo ikusi.
‎Ama garaitsu hartan joan zitzaidan. Horrek eragin zidan oinazea beste gutun are luzeago baterako modukoa litzateke, ez zuri baizik hari idatzi beharrekoa, eta, dagoeneko hark irakurri badu ere, beharbada hori ere idatziko dut egunen batean, oraingo trantze honetatik onik ateraz gero, berak ez baitzuen halako zorterik izan. Zuk amona goxo moduan ezagutu zenuen eta nekez imajinatuko zenuen zahar jantzi apain haien azpiko emakumea, nik ere erdizka bakarrik barruntatu nuen eta.
2011
‎Ez pentsa, hasieran lasaitua hartu nuen, ordura arte bi bagina bezala eta gero bat, antzerkia neure buruarekin negoziatu banu bezala, eta orduan hasi zen antzerkia besteentzat bakarrik izaten, ez nituen guraso katolikoak izan, ez nuen kulpa sentimendu sakonegirik gainditu behar izan; konspiratzaile sentitzen nintzen, munduko lesbiana bakarra banintz bezala, eta izaten hastea noizbait Espainiako erregina izan nahi izatea bezala izanik; gutxienez oso neketsua. Uste dut egun horretantxe hasi nintzela aspertzen, guztiarekin, pelikulekin izan ezik?.
‎baina ez aparkalekuan. Bakarrik dago; ez dut eguna espiatuz pasa neure presentziaren berri lehenbailehen emateko ausardia biltzen badut.
‎–Hotelera itzuli eta ohean emanen dut egun osoa, irribarre ahula egin zuen. Autoa hartu eta minutu gutxitan iritsi ziren Mikelen karrikara.
‎Kurtek ez du nahiko bere koinatuak atzerritar ezezagun batzuen deia ustekabean jasotzea. Eta nahiago dut egun batzuez itxaron, inolako erantzunik ez jasotzea baino.
2012
‎–Amets bat izan dut egun hauetan, erran zuen Mourek doinu lanbrotsuan, eta Xabier ohartu zen edanda edo drogatuta zegoela?. Amets izugarria da.
‎Baina zu bai, zu bete betean erori zinen zenbaki handien tranpa hartan. Primeran oroitzen dut egun hura; marradun trajea, oinetako puntadunak eta Queen Elisabethen aurpegiaren erreplika patrikan. Afaltzen ari ginela, Barclayseko politikari buruz aritu ginen.
‎Lau hilabete pasatu dira ia. Pijaman igarotzen dut egunaren parterik handiena, baina hala ere medikuak esan dit ez didala baja gehiago luzatuko. Taylorri egonaldia amaitu zaio eta laster itzuliko da; ni ikusteko irrikaz dagoela esan ohi dit, postaz zein telefonoz, baina ez nago horren seguru hala den.
‎–Obsesioz begiratzen diot neure irudiari, noiznahi eta nonahi; neure burua konparatuz ematen dut eguna; ase arte jan eta gero, botaka egiteaz beste ezertaz ezin dut pentsatu. Nolatan gorrota dezaket hainbeste neure burua?
‎Eguzkia doi doi ageri zen tontor berdetsuen atzetik; errainuen aurreneko berotasunak bat egiten zuen gaueko hozkirriaren azken hondarrekin, eta nahasketa horrek halako hildura gozo bat zekarren sentimen guztietara; egun urratu berriaren argitasun alaia artean ez zen iristen arroilara, haitzen erpinak bakarrik urreztatzen zituen, gure buruen gainetik zintzilik ageri baitziren bidearen alde banatan; euri zilarkara batek bustitzen gintuen haize bolada meheek harkaitzen arrakalen artean hazten ziren zuhaixka hostotsuak astintzen zituzten bakoitzean. Gogoan dut egun hartan beste inoiz baino bizikiago maite izan nuela natura. Nolako ikusminez, nolako arretaz begiratzen nion ihintz tanta bakoitzari, mahatsondoaren hosto zabalean dardarka milioika argi izpi ñabar islatzen zuenean!
2013
‎Parkean eman dut egun guztia. Ezer jan gabe, inorekin hitz egin gabe.
‎Leihotik begira eman dut egun osoa, ohean eserita, jarrera berdinean, itzalita dagoen telebistaren aurrean. Leihoaren aitzineko izkinan dago ohea, eta etzanda nagoenean zerua bakarrik ikusten dut, horregatik gustatzen zait hemen egotea.
‎Hainbeste aldiz irudikatu dut egun hauetan emaztea eta entrenatzailea elkartzen direneko unea, non zehaztasun erabatekoz konta dezakedan nola aparkatzen duen bere Smart berdea, askotan trabeska, ezinezkoa zirudien auto biren arteko tarte laburrean; nola begiratzen duen etxeko leihoetara, maiz handik atezuan egoten baita itxoiten daukan gizona; eskuarekin nola agurtzen duen, airean erdizka baizik marrazten ez duen imintzio lot... Solairura iristeko segundoak falta direnean arnasa sakon hartzen du bizpahiru aldiz, adorea hartzeko bezala, eta entrenatzailearen besoetan amiltzen da.
‎Hainbeste aldiz irudikatu dut egun hauetan emaztearen joan etorri hori, hainbeste aldiz irudikatu dut gizonaren besarkada, pasilloan barrena elkarri arropak erantziz joateko duten modu traketsa eta logelan, oheari muzin eginik, alfonbraren gainean edo narrastiak bezala lurrean arrastaka ibiltzeko duten ohitura, non neure begiz ikusi banitu bezala konta dezakedan, eta halaxe hasi natzaio kontatzen gaur herriko parkean aurkitu ...
2014
‎Ondo gogoratzen dut egun hura. Udaberri amaierako arratsalde bat zen, beroa baina ez oraindik sargoria, atsegina, airea indigaztainen polen malutaz betetzen den horietakoa.
‎Kantuz zabaldu zituen berriz: . Langile bat naiz; lan egiten dut egun guztian hamaika ordu??.
‎Kartzelan, obrak hastera doaz, eta zirrikitu bila, alde guztietara begira pasatzen dut eguna. Aukera asko baztertu ostean, ihes faltsuaren ideia datorkit.
‎–hasi zaio garrasika?. Ez dut egun osoa zain egoteko. Ez nik, ezta nire bezeroek ere!
‎–Probetxuzko zerbait egin nahi dut eguna amaitu baino lehen, telefonoan zenbakia osatu eta minutu batzuez hitz egin zuen?. Egina.
2015
‎Gaur logelan sartuta eman dut egun osoa. Afaltzera ere ez naiz irten, nahiz eta goseak hilik egon eta amak nire platerik gogokoena prestatu:
‎–Horixe bai komeriak, lagun. Ezin dut egun hura burutik kendu, azalean itsatsita daramat tatuaje bat bezala?. –Ezabaezin eta betiko.
‎Hortik aurrera nire oroimena ez da hain argia, eta inongo ordenarik gabe gogoratzen dut egun horrek ekarri zidana. Amari telefonoz dedikatu zenizkion hitz amorosak, amari telefonoz dedikatu nizkion hitz lehorrak, lehendakariaren agerpen publikoa, tabernako telebistan, kafesne ziztrin parea, kamarero zaharrak lehendakariari dedikaturiko irainak, informazio pertsonalaren oinarrizko trukea (Gustavo, Ulia, ezkongabeak eta Madrilen bizi direnak), eta kamarero gazteak abiadaz inprimaturiko kartelak, kafetegiaren kristalean itsatsi zituenak segituan:
‎Batzuetan, esaldi motz haien artean, haren kontatzeko maisutasunak distira egiten du, bitxi ezkutu batek bezala. Halakoetan, gizon horrek barnean daraman sua datorkit gogora eta pentsatzen dut egunen batean su horrek heriotza izugarri batera eramanen duela. Inperioa suntsitu zen garaian, Azeriaren moduko anitz gizon ibiliko ziren munduan barrena beren amorrua zabaltzen.
‎Ez dakit nola hasi zen. Uste dut egun batean egin nuela topo berarekin. Topo baino gehiago, estropezu.
‎Hari segika hasi nintzen. Aitor dut egunak eman nituela berari segika. Banekien non bizi zen, non egiten zuen lan, non erosten zituen sagarrak martitzenetan, non ematen zituen paseoak iluntzeetan.
‎Irribarre firfira bat atera zait. Iluntzero egiten dut egunean zeharreko gertakarien errepasoa, baina gaurkoa ozenki egin dut; gaur arrebari kontatu dizkiot, sinagogatik hasi, eta kanposantuko arteko guztiak. Eta hain zuzen ere Nagibek egin didan proposamen harrigarriarekin amaitu dut:
‎Etxe horren eraikuntzan, iazko gabonetan testu honekin hasi eta udan berriz ekin arteko aldi horretan, istripu bat gertatu zen bertan, eta langile bat hil zen horren kausaz. Ez nuen izenik buruan hartu, ez apuntatu (liburu honen asmoa bertan behera utzia edo ahaztua), baina gogoan dut egun beteko greba egin zutela biharamunean obrako beste langileek, eta orain terraza gelditu den tokian lore sorta jarri zutela, pixkana pixkana ustelduz joan zena.
‎Orain, Londrestik urrun eta bakarrik nagoenean, bere irribarrea ez zela batere itsusia iruditzen zait, eta bere jarduerak ere ez hain basatiak. Ez zela italiarra uste izaten segitzen dudan arren, zer egiten ari ote den imajinatzen galtzen dut eguna, orain inoiz baino areago, nire denbora librea neurea denean.
2016
‎–Baina zure ostatua hartua dut hilabete baterako, erantzun nuen?, eta ez dut egun bakar bat ere lehenago utziko, ezta Frantziako errege guztiek hala eskatuta ere.
‎Ohean bertan irakurri nuen: «Ohera sartu berri naiz eta hausnarrean amaitu dut eguna: irakurri didazun niri buruzkoa perfekto egon da, ez nuke koma bakarra ere aldatuko, historiari sarrera egiteko modu bikainagorik ez zait bururatzen.
‎«Eskerrik asko, txo! Hala ere, honek ez du esan nahi ez dudala sekula beste ezer sartuko, nire jaitxoak egingo ditut, eta noizean behin lerroren bat edo beste sartuko dut egun normaletan gogoa badaukat». Behar genuena.
‎agurtzen dut eguna
‎Den dena kontatu nioke Dianari, hala egin dut egunen batean?, baina, lehenbizi, nire pentsamenduak ordenatu eta oroitzapenetan sakondu egin nuke, gertatzen zaidana zehazki azaltzeko. Egia esateko, zuzenagoa litzateke, gertatzen ari dena?,, zaidan?
‎Halakoren batean, begiak itxi eta utzi egin nion borroka egiteari. Hori dut egun hartako azken oroitzapena.
‎Bihar. Ez dut egun bat gehiago itxarongo. Atzeratzen zaren egun bakoitzeko, hanka edo esku bat apurtu dut kontua eramateko.
2017
‎1973 urtea zen. Ondo gogoan dut egun hura. Montealegretarren etxean lana bukatu eta etxera abiatzear nintzela, ikaragarrizko zaparrada hasi zuen.
‎Brontzezko kaskoarekiko gerlaria, eguerdi hartako argi lanbrotsuan zutabearen kontra bermatutako nire laguna, buztanikara hura eta txintaz esan ziguna, eta are balada goibel haren bertsoa ere... horrek guztiak, pentsatzen dut egun, menturaz ezkutuko esanahiren bat dauka. Bai, baina zein?
‎«Entzun, anaiok! Ikusten dut eguna. Maria atean eserita dago Jesus, Jesus txikia, magalean hartuta.
‎Tori. Ezin dut egun osoa hemen pasa». Umeak hartu egin zuen, artean andreari begira.
‎Suertea duzu, badakizu? Esaten dut egunen batean bata bestearen tokian jarriko gara zeren neska axolagabe batek egiten duenaren peskizan ibiltzeko zuria izan behar.
‎edo, nobela konplexutasunaren eremua da?, esan nezakeen, eta ikuspegi horrek ideologia totalitarioekiko duen konponezinaz aritzen nintzen, edo umorearekin duen lotura estuaz, eta Rabelais edo Cervantes aipatuz bukatu ohi nuen. Gogoan dut egun horretan ere hainbeste gustatzen zitzaidan aipu batekin amaitu nuela,, gaurko eleberria gertuago baitago karikaturatik edo fartsatik, argazkitik baino?, esanez alegia, eta mahai gaineko orrialdeak biltzen nituen bitartean txalo batzuk entzun ziren, txalo bakan eta tristeak, egia esan behar bada.
‎Balantzaren bat egiten dutenean gerritik heltzen ere ikusi izan zaitut. Batzuetan pentsatu izan dut egunen batean atsoz mozorrotuta sartu nukeela, zuk arreta pixka batekin begira diezadazun?, esan zuen. Gauzak bere onetik ateratzen ari zela erantzun nion eta, gainera, lan handiak hartu zituela atsoz mozorrotzeko, gazteegia baitzen.
‎Emakume ederrak beharbada ezin direla itzaletik ibili edo oharkabean pasatu pentsatu nuen eta kondenatuta daudela etengabe ikuskizun bilakaturik bizitzera, eta kondena horrek nekatu egingo dituela, haientzat mundua agertoki bat baita eta bizitza trama garbirik gabeko antzezlana, eta gauean etxera iritsi eta makillajea kentzen duten bitartean edertasunaren mozorroa ere kendu egingo dutela otu zitzaidan eta ikuslerik gabe daudenean bakarrik hartuko dutela atseden. Uste dut egun horretan galdetu niola, nekeak ausartago egiten nauelako edo, ea edertasunak ez zuen nekatzen, eta gogoan dut berak harriturik begiratu zidala, eta aitortu zidan gizonezko batek ez ziola inoiz horrelako galderarik egin eta baietz erantsi zuen ondoren, askotan zama bezala zeramala, hala zeramatela emakume gehienek. –Milaka urte daramatzagu gizonezkoen begiradapean bizitzen eta beste hainbeste urte gizonezkoek begira gaitzaten geure gorputzak edertzen.
‎Inoiz ez nuen solasaldi lasai bat izan gurasoekin Ostegun Santu hartan gertatu zenari buruz, ez eta hainbeste urtez gertatu zirenei buruz ere. Gogoan dut egun batez ama eta biok kalean genbiltzala, auzoko bizilagun batekin topo egin genuela, katekista zena, nire ama bezala, baina beste katekisten artean jakintsu fama zuena eta lider handikeria zeukana. Opus Deikoa zen.
‎Izateko modu hori errepikatzen da beti, alegia, izaera limurtzailea, kontrolatzailea, jatorra, eta beti gertatzen da 13 urteko mutilekin. Ez, ez dut egun bakar bat ere gehiago bizi nahi zabor honekin. Eta espero dut eman dudan urrats honek balio izatea beste batzuek ere urrats bera egin dezaten.
‎Aitortu behar dut egun haiek plazerra ekarri zidatela. Nire azken egunak izan ziren jardunean, azkenean Luisek ez baininduen saldu, armairu ziztrin honetara zigortu baizik, baina nire jabe traidorea gainbehera ikusteak den dena sendatzen zuen.
‎Nobelak, eleberri laburrak, abestiak, filmak. Beti imajinatzen dut egunen batean horrekin amaitu dudala. Gertaera kitatu, hustu, agortu.
2018
‎–Tamala da, baina utz diezaiogun gure jaunari ohera joaten. Pentsatzen dut egun gogorra izan duzula.
‎Euri jasa honek ezustean harrapatu nau guztiz, kontuan izanik eguzki distiratsua lagun izan dudala goizero goizero Darlington Halletik atera nintzenetik eta hala izan dela gaur ere. Oro har, ongi hasi dut eguna: Taylor andreak etxeko arrautza freskoak eta ogi txigortua gertatu dizkit gosaritarako, eta Carlisle doktorea zazpi eta erdietan etorri zait bila, bezperan agindu bezala.
‎–hots zuen betilun Pilefek?. Zuloak hartzen banau, infernu honetan ez dut egunik ere egingo.
‎Ez eidazu oraintxe eztulik eragin! Guardia horietan, nerbioak zartaturik amaitzen dut eguna.
‎Prozesu osoan ilusioa eta beldurra nahastu ziren. Gogoan dut egun bat: kantinera guztiak batera gindoazen, kalean, eta bat lurrera bota eta jo egin zuten.
‎–Noski, Txetxu, ez dakit luzatuko den egun guztietan joaterik izango dudan, badakizu, ordutegiak ez dira oso onak izaten, kontsultak dauzkat nik..., baina agenda antolatuko dut egun batzuetan behintzat han egon ahal izateko. Lekuko deitzen ez banaute, noski!
‎Nik ez dakit zertarako zituzten hain ispilu handiak leku horietan, egun argitan ere ez baitzen ezer ikusten. Gogoan dut egun batean Ma Petite Chatte izeneko gaueko gordeleku batera joan ginela denok, arduraduna eta sei gazteok, sarreran horma osoko ispilu bat jarri nahi zutelako. Atetik osorik sartu ezin zenez, hiru zati bertikaletan barneratu eta ezarri ahal izan genuen.
2019
‎Jasangaitza egin zitzaidan begirada hura. Uste dut egun horretan pentsatu nuela lehenengoz ihes egitea. Ezin nuen konplize izaten jarraitu.
‎Tina Modottiren lanetan murgilduta eman dut egun parea. Bizitza batzuk gidoilariek sortuak dirudite.
‎Honetan edo antzeko zerbaitetan pentsatu dut egunotan bi euskal idazlek idazteari uzteko erabakiaren berri jakin dudanean. Jon Alonso eta Agota Kristof (euskarararen bidez ezagutu dudana) dira.
‎Kuadrillako jazoerarekin jarraitu du: . Eta gogoratzen dut egun horretan kuadrillakoari ukatu egiten niola, ez halakorik esateko esanez, eta, gainera, nolabait kontrastatu nahi nuen hori ere, niri ez baitzidan halakorik esan; beraz, zergatik esango ote zion parrandan nire kuadrillako bati. Eta begira nola joan ziren gauzak, nik isiltzeko esaten niola eta berak, baina baietz, berak hori esan didala!?, liskarrean amaitu genuela!?
‎Zugan pentsatzen dut egun guztian, eta zurekin amets egin gau guztian. Paseoan nenbilen zurekin lorategirik ederrenean, arrosak mozten laguntzen nizun, eta saskia ez zitzaidan inoiz betetzen.
‎Ai ene! Zureak egin du, hil egin behar duzu, eta nik jada ez dut egun onik izango bizitza guztian.
‎–Harri puska hormatik nola erauzi zenuen ikusita, uste dut egun batzuetarako badaukazula oraindik. Zure lagun gazte hori, Leixuri?
‎–Eta zeuk ere hobe egingo zenuke, gero lehor ibili gura baduzu. Ez dut eguna hotzeriak jota amaitu gura.
‎Hori YA ez da horrela esaten?. Uste dut egun hartan bost urte zahartu ninduela.
2020
‎Hemen jaiotakoa naiz baina nire gurasoak zuen Euskal Herri maite horretatik etorri ziren aspaldi. Gainera euskaldunez inguratuta ematen dut egun osoa. Menditik jeisten zarete basatien antzera, zikin zikin eta hitz egiteko gogo handiz.
‎–Zuek bisitatzera joan behar dut egunen batean. Zure amarekin negozioei buruz hitz egin nahi dut.
2021
‎ehun eta hogeita bi urte! Entzun dut egun desagertuta dauden gauza asko ezagutu dituela, izugarriak gehienak. Batzuk asmatu ez ote dituen nago.
‎Atzo, alegia. Egunen batean geure idazleren batekin pasatuko zaigu, konbentzituta nago eta espero dut egun horretan lotsagorritu egingo garela euskaldunok, ordurako lotsarik geratzen bazaigu.
‎Alemanek erreskatatu zuten Calderon de la Barca, ingelesek Lope de Vega, hispanistek On Kixote, eta mundu osoko irakurleek Federico Garcia Lorca. Beti pentsatu dut egunen batean geuri ere pasatuko zaigula, etorriko direla beste Humboldt batzuk, esplikatuko digutela nor den Aresti eta lotsarazi egingo gaituztela, ordurako lotsarik geratzen bazaigu. Fantasia hori gero eta hurbilago ikusten dut.
‎Halako gauzak normalak balira bezala esaten dituzte, gainera, beste langile batzuek beren ofizioetan era horretako astakeriak esango balituzte bezala. Pentsatu nahi dut egunen batean idazle hauei edo kritiko literario hauei autoa matxuratzen bazaie eta garajera eramaten badute eta bertako langileak antzeko zerbait esaten badie, esaten badie, adibidez, ez dagoela autoaren motorra ondo dabilen edo ez dabilen jakiteko modurik, eta pasatzeko kutxatilatik, mesedez, 375 euro –gehi BEZa– zor dituztela, dirutza hori gustura pagatuko dutela, irakurleek haien li... Batere pegarik jarri gabe pentsatu nahi dut, nahiz eta, egia esateko, ez dudan hori pentsatu nahi, nahiago baitut pentsatu tailer batek ezin duela zabalik iraun literaturak bezala, errealitatetik guztiz aldenduta, bere kontsumitzaileak umiliatuz eta maltratatuz.
‎Edonola ere, titulua ez dut egun bizi dugun egoeragatik hautatu, Bilboko karmelitetan Nikolek bizi izan zuenagatik baino. Hura denboraldi bat infernuan izan zela defenditu behar ote dut?
‎Aitaren bila hasi dut eguna eta ez dut aurkitu. Baina nire burua apur bat gehiago aurkitu dut, eta zu ere apur bat aurkitu zaitut.
2022
‎–Topatuko dut egunen batean –ziurtatu du.
‎Sekula ez dut egun hura ahaztuko.
‎Nire kasuan bai behintzat. Uste dut egun hura, azken finean, normalean baino hamar aldiz handiagoa zen antsietate eraso bat izan zela, asko laburtuta.
‎Espero dut egunen batean modu sanoago batean hitz egin ahal izatea bizi izan ditugun azken urte hauetaz. Edozeinekin.
‎Bertan bagaude, harremanak eta sareak sortzen dira. Jendartetik urruntzen banaiz, nire berdinekin pasatuko dut egun guztia. Ez naiz behar gehien dutenekin egongo, eta ez ditut zaintza horiek nire gain hartuko.
‎Goiza pixka bat murrizten dit, baina arratsaldea luzea da, eta nire gauzak egiteko aukera izaten dut. Atsegina zait, baina batzuetan eskertu egiten dut egun librea.
‎Horregatik guztiagatik izan zen. Mararekin hitz egingo dut egunen batean, orain sei urte ditu. Esan nahi diot desiratu gabeko haurdunaldi bat izan zela, baina oso ume maitatua.
‎–Ez dut egun santu osoan ikusi.
‎Pare bat aldiz, estropezu egin eta lurrera erortzeko zorian egon zen Eñaut. " Hemendik urte batzuetara barre egingo dut egun hau gogoratzean. Kaka zaharra!".
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia