|
2002
|
|
|
Gauden bezala ez gaude gaizki, eta hobe izango da. Ongi ikasia bainago, bestela ere, zeinen gutxi behar
|
duen
amets eder batek amesgaizto bihurtzeko.
|
|
2009
|
|
|
sufrimenduaren irudia baitzuen aurrez aurre, eta sufrimendu hark bai baitzuen beldurgarritik zerbait, baina baita ederretik ere, Estepanek hortzak estutu, eta apenas egiten baitzuen kexurik, arnasa azkar hartzen bazuen ere, hasperenka ia; Estepanek, beraz, gizon zaildua behar zuen, lortu ere, lortzen baitzuen, itxura guztien arabera, noizean behin bederen, sufrimendua mende edukitzea sufrimenduaren mende egon arren; Domingok, baina, Estepani ez ezik, beste langileei ere so egin eta antzeko sentipena bereganatzen zuen, izugarrikeria eta edertasuna balira bezala errealitate haren txanponaren bi aldeak: gogorrak baino gogorragoak ziren fabrikako lan baldintzak, eta zikina baino zikinagoa zen jende hura, zinez, baina haren begiei dir dir garbi berezi bat zerien, amets baten jabe balira bezala, gizonak inoiz amestu
|
duen
ametsik ederrenarena, menturaz?, aitak munstrotzat zituèn haiek, proletarioek, eraiki behar baitzuten, antza, paradisua lurrean, iraultzaren bidez; errealitatearen irakurketa hura egiten zuenean, Domingo ez zen bere burutik bakarrik ari, azken bizpahiru hilabeteetan asko irakurri baitzuen. Albertok igortzen zizkiòn propaganda orriak eta liburuak, besteak beste?, eta irakurketa haiek langileak idealizatzera bultzatu baitzuten:
|
|
|
Hara iritsi eta Estepan ikusi zuenean –makina baten gainean eserita zegoen, langile batek, botika ontzitik hartutako olioaz aurpegia igurzten zion bitartean–, Benjamin Mariaz oroitu zen berriro Domingo... sufrimenduaren irudia baitzuen aurrez aurre, eta sufrimendu hark bai baitzuen beldurgarritik zerbait, baina baita ederretik ere, Estepanek hortzak estutu, eta apenas egiten baitzuen kexurik, arnasa azkar hartzen bazuen ere, hasperenka ia; Estepanek, beraz, gizon zaildua behar zuen, lortu ere, lortzen baitzuen, itxura guztien arabera, noizean behin bederen, sufrimendua mende edukitzea sufrimenduaren mende egon arren; Domingok, baina, Estepani ez ezik, beste langileei ere so egin eta antzeko sentipena bereganatzen zuen, izugarrikeria eta edertasuna balira bezala errealitate haren txanponaren bi aldeak: gogorrak baino gogorragoak ziren fabrikako lan baldintzak, eta zikina baino zikinagoa zen jende hura, zinez, baina haren begiei dir dir garbi berezi bat zerien, amets baten jabe balira bezala –gizonak inoiz amestu
|
duen
ametsik ederrenarena, menturaz–, aitak munstrotzat zituèn haiek –proletarioek– eraiki behar baitzuten, antza, paradisua lurrean, iraultzaren bidez; errealitatearen irakurketa hura egiten zuenean, Domingo ez zen bere burutik bakarrik ari, azken bizpahiru hilabeteetan asko irakurri baitzuen –Albertok igortzen zizkiòn propaganda orriak eta liburuak, besteak beste–, eta ira... fabrikan hamar hilabete egin ondoren ohartu zen hartaz, ordea, bulegoetatik plantara egin eta bertako langileekin nahastu bezain laster:
|
|
2010
|
|
|
Anbrosio edo Abelardoren gainetik, konparazio batera. Ondorioa garbi dago, anaitasun unibertsalaren idealak ematen baitio zilegitasuna edonori, baita anaia garbitzeko ere, Anbrosiok Abelardo edo Abelardok Anbrosio, gizonak inoiz amestu izan
|
duen
ametsik ederrena amesgaizto bihurtuz: anaiak anaia hil zuèn antzinako historia bera, ezin konta ahala bider errepikatua.
|
|
|
Anbrosio edo Abelardoren gainetik, konparazio batera. Ondorioa garbi dago, anaitasun unibertsalaren idealak ematen baitio zilegitasuna edonori, baita anaia garbitzeko ere, Anbrosiok Abelardo edo Abelardok Anbrosio, gizonak inoiz amestu izan
|
duen
ametsik ederrena amesgaizto bihurtuz: anaiak anaia hil zuèn antzinako historia bera, ezin konta ahala bider errepikatua.
|