2001
|
|
Mendebaldeko kulturan egon den fundamentalismo modu agian famatuena, baina ez bakarra, kristautasuna izan da, bizi dugun mundu hau deskribatzen duena: ezerk kontra egin ezin dielarik aro batek besteari jarraitzen diola erakusten digu; edo nolatan gizakiak nahi ez arren hilkorrak diren halabeharrez, eta bizitzaren jabe direla bere buruari bizitza eman ez badiote ere; abisatzen digu munduak ere ezin izan
|
duela
bere burua sortu. Munduaren ezintasun honek eta bestelako ahuldadeek mundua hauskor eta kontingente bihurtzen dute kristauaren begietan, eta kontingentzia horren azalpen bat bilatzen du, eta ahuldade eta ezintasunen gainetik munduak dituen existentzia, erregulartasuna eta nolabaiteko indarraren zergatia ere bilatzen ditu.
|
2003
|
|
Lehenik Lakes zenbat gainditzen zuen b zentzudun izatean! Bigarrenik niri ere iruditu zitzaidan, Aristofanes, zurea baita hau, han ere hemen bezala" harroturik eta begiratua alboetara jaurtiz" 33 zihoala, ingurua lasai aztertuz, bai lagunak bai etsaiak, edonorentzat zeharo urrutitik ere agerian utziz norbaitek gizon hori ukitzen badu, oso kementsu defendatuko
|
duela
bere burua. Eta horregatik alde egin zuten arriskurik gabe bai berak bai adiskideak.
|
|
Zientzia partikularren baten ikasturte batean liburu gisa onartzeko lehiatzen diren testuak ere, batik bat, maila eta pedagogi xehetasunetan desberdintzen dira, baina ez mamian edo kontzeptu egituran. Oso zaila litzateke fisikari edo kimikari bat irudikatzea esanez ezen bere hirugarren ikasturtean lehenengo printzipioetatik abiatzera behartuta ikusi
|
duela
bere burua, aldez aurreko ibilbide osoa diziplinaren bere ikusmoldea kontsistenteki bortxatzen zuten liburuekin egin duelako. Halako iruzkinek badute, haatik, aurrekaririk gizarte zientzia batzuetan.
|
|
Bere ‘Aurkikuntzaren Logikarik ez, Psikologia baino’ proposamenari honako hau erantzun diezaiokegu: zure argudio guztiek tesi batera jotzen dute, alegia, zientzialariak marko orokor bat onartzera logikoki behartuta ikusten
|
duela
bere burua, marko orokorren arteko eztabaida razionalik ez baita posible. Tesi logikoa da hau —okerrekoa izan arren—.
|
2004
|
|
Arazoaz jabetuta, berak emango duen irtenbidea ez da oso asegarria izango. Kontu benetan konpongaitza izanda ere, ematen du tranpa batean harrapatuta ikusten
|
duela
bere burua; eta hortik irteteko emango duen erantzuna oso biribila izan arren, ez da oso konbentzigarria izango: " ezin dut nik hau ukatu", esango du.
|
|
Eta horrela, azken argumentua bertsua da, bai pentsamenduaren munduaren objektibotasuna frogatzeko orduan, bai mundu sentigarriarena frogatzerakoan. Jainko iruzurtiaren ideiaz ariko da hemen ere eta ez dugu errepikatuko ezertan aldatzen ez den argudioa; baina nabarmenduko dugu, garrantzitsua delako, Jainkoa naturan bertan sartzera behartuta sentitzen
|
duela
bere burua, naturan bere osotasunean. Niarengan ideia soil bat bezala agertzen zen, baina hemen Jainkoa natura bihurtu du, edo natura Jainkoa.
|
2005
|
|
giza espeziea ezagutzeko eta duintzeko balioko duen hizkuntzen, historiaren eta herrien estudioen elkarketa. Bertan kontuan hartu da, beti ere, giza espezie hori arrazatan, leinutan eta naziotan banatutako osotasun bat dela eta, natur legeen eta aldaezinak diren baldintzen pean baldin badago ere, aldi berean berak askatasunez zehazten
|
duela
bere burua.
|
2009
|
|
Ezagutzeko! Hitzaurrean ja argi uzten du Kantek metafisika tradizionalak ez duela onarpen orokorrik (matematikak eta natur zientziek dutena)," zientziatzat" hartzen
|
duela
bere burua eta, aldi berean, ez duela aurrera egiten etengabeko lehiak eta borrokak sortzen baitira eskolen artean; ez dela segurua, ezin dela zedarritu bere eremua, eta, ondorioz, edo orokorrean, berriketa edo dialektika hutsa izan dela bere sorreratik hona.
|
2016
|
|
Horregatik bakoitzak dena beretzat nahi du, denaren jabe izan nahi du, gutxienez menderatu egin nahi du eta kontrajartzen zaiona deuseztu egin nahi du. [...] Mundu mugagabean desagertu eta hutseraino txikitzen den norbanakoak munduaren erdigune bihurtzen
|
duela
bere burua, bere existentzia eta ongizate propioaz bakarrik arduratzen dela eta ikuspuntu naturaletik gainerako guztia horri sakrifikatzeko prest dagoela, mundua deusezteko prest dagoela, bere buru propioa, itsasoko urtanta hori zertxobait luzaraztearren. Aldarte hori egoismoa da, naturako gauza orori esentziala zaiona" (Schopenhauer, A., Mundua nahimen eta errepresentazio gisa, § 61, Klasikoak, Bilbo 1999, X. Mendigurenen itzulpena).
|