|
2004
|
|
|
Kontzientzia etikoa, ikuspegi honetatik, giza intimitatearen hondogabetasunaren eta errealitatearen beharkizun objektiboen arteko lotura existentziala da. Hau da, kontzientzia etikoak ez
|
du
bakarrik atzematen errealitate faktiko edota moral baten beharkizun objektiboa, baizik eta halaber beharkizun horri buruz dauzkakeen interpretazio eta aukera ezberdinak. Hartara, kontzientzia etikoak etengabeko hermeneutika eta deliberatze lana egin behar du, errealitatearen exijentzia objektiboei bizkar eman gabe baina bere interpretazioeta aukera bideen arabera erantzunez eta jokatuz, huts egiteko arriskua sekula guztiz baztertu ezinik.
|
|
2007
|
|
|
Baina hori ere gerta daiteke, bestetik, besteak elkarrizketarako ezinbestekoa den elkarrenganako irekiera onartzen ez badu eta, horrenbestez, elkarrizketa" eztabaida" bezala mozorrotutako propagandaren formara eramaten badu. Hemen berak zera nahi
|
du
bakarrik: bere iritzia —baita eztabaidatik kanpo dagoen iritzia— inposatu, ahalegin horretan besteari entzutea exijitzen diolarik, baina bera horretarako prest ez dagoelarik.
|
|
|
gizakiaren izaera propioa eta pentsatzeko gaitasuna, finean, ezin daitezke kontsideratu ere egin hizkuntzak bertan jokatzen duen papera kontuan hartu gabe, alegia, gizakia bera bestelako izaki bizidunekiko gehien bereizten duen hizkuntzaren funtzioa aintzat hartu gabe. Gizakiak, alabaina, etengabeko prozesu batean garatzen du bere nortasuna, eta, horrexegatik, hizkuntzaren garrantzi antropologikoak ez
|
du
bakarrik zerikusia haren hominizazioarekin baizik eta baita beraren humanizazioarekin ere. Bestelako hitzak erabiliz esan dezakegu, ere, gizakia hizkuntzari esker —hitz eginez eta entzunez— osatuz doala bere burua gizaki bezala, eta, horregatik, hizkuntza jarduera pedagogiko ororen ezinbesteko elementua dela.
|
|
2017
|
|
|
Baina Besteak begiratzen badie eta badit, nire begiradak indarra galtzen du, luke bihurtu jende hori Bestearentzako objektu, jadanik bere begiradaren objektu baitira. Nire begiradak erlazio bat adierazten
|
du
bakarrik, munduaren barruan, objektu niaren eta objektu begiratuaren artean, bi masak elkar erakartzen duten bezala distantzian, nolabait esateko. Begirada horren inguruan, alde batetik, objektuak antolatzen dira distantzia existitzen da orain nigandik begiratuenganaino, baina nire begiradak itxia, zedarritua eta konprimitua; ‘distantzia objektuak’ multzoa atzealde moduko bat da eta begirada nabarmendu egiten da mundua atzeko planoan duen ‘hori’ bat bezala; eta, beste alde batetik, nire jarrerak agertzen dira, begirada ‘mantentzeko’ bitartekoak balira bezala.
|