|
2005
|
|
|
[...] Mandatuaren indarrak sortzen
|
ditu
bi erregela. [...] Lehenak legegileen agintaritza baieztatzen du, eta, besteak, epaileena:
|
|
2007
|
|
|
esaterako, Akilesek ezpata sartzen dio Pentesilea amazonen buruzagiari, Municheko Kopan, eta orduantxe jakiten dute biek elkar maite dutela; eta, patetismoa, gaiaren trataeran: aurrez aurre eta gertu gertu jartzen
|
ditu
bi arerioen aurpegiak eta maitasuna adierazten da haien begirada xamurretan269.
|
|
2008
|
|
|
Sokratesen esentziaz hitz egiten duenean, badirudi forma edo esentzia Sokratesi soilik dagokiola eta beste inori ez. Esentziak bigarrenak direla argudia liteke, baina Aristotelesek inongo kasutan bereizten
|
ditu
bi forma mota haiek, eta benetan bi kasuetan termino berbera erabiltzen du. Bestalde, esentziak partikularrak direla onartuko bagenu, konpondu gabe geldituko litzateke VIII 13an esandakoa.
|
|
|
Horrek jauzi kualitatiboa suposatzen du, Kantek inoiz onartuko ez lukeena. Horrenbestez, Fichteren planteamendua ez zuen onartu Kantek; moralitatea, Fichterengan, era batera ezagutzeko balioa duen printzipio bat bezala eratzen da; moralitateak sistema guztia inbaditzen du, hau da, osotasuna inbaditu eta eratzen du; Kantek, aldiz, zorrozki (kritikoki) banandu
|
ditu
bi aldeak.
|
|
2010
|
|
|
beharrezkoak eta onuragarriak izatea. San Tomasek honetara azaltzen
|
ditu
bi horiek: beharrezko izateak esan nahi du gaitza saihestea, eta horixe gertatzen da, konparazio baterako, legea ematen denean, gizartean gaitz zehatz bat gerta dadin eragozteko; eta onuragarri izateak esan nahi du ontasuna sustatzea.
|
|
|
" Hizkuntzak eta berarekin loturiko ekintzek osatzen duten multzoari", honela gure autorea," hizkuntza joko deituko diot", beti ere" espresio horrek agerian utzi behar duelarik hizkuntza hitz egitea, egiaz, jarduera edo bizitza forma baten parte dela" 51 Kontua da, bada," hizkuntza eta errealitatea" ez direla bi fenomeno paralelo —Agustinek uste zuen bezala52—, eta, hortik abiatuz, Wittgensteinek kontzeptu horiek erabiltzen dituela, labur esanda, hizkuntza fenomenoaren berezko dimentsio dinamikoa eta soziala agerian jartzeko. Finean," hizkuntza jokoa" eta" bizitza forma", honela Camps, jarduera linguistikoaren" metafora egokiak" dira, hain zuzen," jokoa beti arau batzuen arabera gauzatzen delako" eta" jokatu ahal izateko —arauak ezagutzeaz gain— nola jokatzen den ere jakin behar delako" 53 Baina Wittgensteinek ez
|
ditu
biak —arauen ezagutza eta jokatzea bera— maila berean ikusten, baizik eta —Humboldtek aspaldi bezala— lehentasuna ematen dio bigarrenari. " Jokatzeak arau batzuk aurresuposatzen ditu", honela berriz ere Camps," baina berori berez da gehiago knowing how bat knowing that bat baino:
|
|
|
Batetik," bi hizkuntzen aldi bereko jabekuntza" kontsideratuko dugu, alegia, haur batek —adituen arabera— hizkuntza berri bat hiru urte bete aurretik eskuratzen dueneko jabekuntza237 Kasu horretan" elebidun goiztiarraz" hitz egiten dugu, horra iristeko haurrak —honela Siguan eta Vila238— hiru fase igaro behar dituelarik. Lehenengoan —2 urtera arte—, haurrak" ez
|
ditu
bi lexikoak bereizten eta, ondorioz, hizkuntza bateko zein besteko hitzak osotasun bezala erabiltzen ditu" 239 Bigarren fasean —2 urte bitartean—, haurrak atzematen du" zeinuaren arbitrariotasuna" eta, horrela, bereizten ditu ere bi hizkuntzen" lexikoak", baina ez euren" arau morfo sintaktikoak" 240 Aldiz, hirugarrenean —3 urtetik aurrera—, h... Horrela, interesgarria dirudi —Kleini eta, batez ere, Krasheni jarraituz—" jabekuntza" eta" ikaskuntza" bereiztea, bata" espontaneoagoa" eta bestea" gidatuagoa" diren heinean244 Bereizketa horretan oinarritzen du Krashenek, hain zuzen," monitorearen" teoria ezaguna, zeinen arabera hizkuntza irakaskuntzak biak kontsideratu behar dituen245 Bestela, ere, aipatzekoa da nola azpimarratzen duten" analisi kontrastiboek" —" teoria chomskyar" hertsiek ez bezala— lehen hizkuntzaren egituraren eragina bigarren hizkuntza baten jabekuntza ikaskuntza prozesuan246 Bukatzeko, esan dezagun, labur bada ere, bigarren hizkuntz (ar) en jabekuntzaren inguruko ikerketek azken urteotan ezagutu duten hazkundea, egiaz, ez dagokiola bakarrik aztertutako gai kopuruari, baizik eta baita bertan erabilitako metodoen aniztasunari ere247.
|
|
|
Batetik," bi hizkuntzen aldi bereko jabekuntza" kontsideratuko dugu, alegia, haur batek —adituen arabera— hizkuntza berri bat hiru urte bete aurretik eskuratzen dueneko jabekuntza237 Kasu horretan" elebidun goiztiarraz" hitz egiten dugu, horra iristeko haurrak —honela Siguan eta Vila238— hiru fase igaro behar dituelarik. ..., ondorioz, hizkuntza bateko zein besteko hitzak osotasun bezala erabiltzen ditu" 239 Bigarren fasean —2 urte bitartean—, haurrak atzematen du" zeinuaren arbitrariotasuna" eta, horrela, bereizten ditu ere bi hizkuntzen" lexikoak", baina ez euren" arau morfo sintaktikoak" 240 Aldiz, hirugarrenean —3 urtetik aurrera—, haurrak" desberdintzen
|
ditu
bi kodeak, bai lexikalki bai morfo sintaktikoki", exijitzen du" pertsona bat—hizkuntza bat" printzipioa eta" lehen hizkuntza bezalako egiazko elebidun" bihurtzen da241 Bestetik," bigarren hizkuntza baten jabekuntza ikaskuntza" aipatuko dugu, hau da, haur batek —adituen arabera— beste hizkuntza bat hiru urte bete ondoren bereganatzen duenekoa242 Or... Horrela, interesgarria dirudi —Kleini eta, batez ere, Krasheni jarraituz—" jabekuntza" eta" ikaskuntza" bereiztea, bata" espontaneoagoa" eta bestea" gidatuagoa" diren heinean244 Bereizketa horretan oinarritzen du Krashenek, hain zuzen," monitorearen" teoria ezaguna, zeinen arabera hizkuntza irakaskuntzak biak kontsideratu behar dituen245 Bestela, ere, aipatzekoa da nola azpimarratzen duten" analisi kontrastiboek" —" teoria chomskyar" hertsiek ez bezala— lehen hizkuntzaren egituraren eragina bigarren hizkuntza baten jabekuntza ikaskuntza prozesuan246 Bukatzeko, esan dezagun, labur bada ere, bigarren hizkuntz (ar) en jabekuntzaren inguruko ikerketek azken urteotan ezagutu duten hazkundea, egiaz, ez dagokiola bakarrik aztertutako gai kopuruari, baizik eta baita bertan erabilitako metodoen aniztasunari ere247.
|
|
2011
|
|
|
Fundatzaile pentsatzailea, Heideggerrek ezin du onartu, onartzaileak asko baziren ere nazien artean, Nietzsche izatea, metafisikaren eta modernitatearen gailur gailurra baita hori bere ustean, ez gaindipena; nazional-sozialismoak erradikalkien arbuiatu beharra zuenaren gailurra hortaz. (" Nietzsche eta Holderlin — erroitz batek banatzen
|
ditu
biak", in GA 52: 78; cfr., orobat, ib. 91 eta 143; GA 75:
|
|
2013
|
|
|
Labur esanda, bigarrena oso ikuspegi antropozentrista litzateke. Burgek gogor kritikatzen
|
ditu
biak. Burgeren lana funtsean filosofikoa da, baina ikerketa zientifikoaren jarraipen hurbila egiten du, batez ere, hautemate psikologiarena.
|
|
2014
|
|
|
Jainkoen ilunabarra ren amaierak ez
|
ditu
bi bertsio soilik, baizik eta hiru, hiru izenekin izenda ditzakegu, Feuerbach, Bakunin eta Schopenhauer: giza maitasunaren erreinua, mundu zaharraren suntsiketa iraultzailea, erresignazioa eta mundutik alde egitea.
|
|
2017
|
|
|
Ordea, erreflexioaren kasuan besterik da, zeren ‘islatu islatzaile’ erreflexua ‘islatu islatzaile’ erreflexibo batentzat existitzen baita. Horrela, bai erreflexuak bai erreflexiboak burujabetasunerantz jotzen du bakoitzak, eta bereizten dituen ezer horrek askozaz sakonago zatitzen
|
ditu
biak bere baitarakoak izateko duen ezerezak islatua eta islatzailea bereizten dituena baino. Alabaina, ezin dute ez erreflexiboak ez erreflexuak ezerez bereizle hori sortu, bestela erreflexioa bere baitarako autonomo bat izango litzateke erreflexuari zuzendua, eta horrek eskatuko luke onartzea kanpoko ezeztapen bat barneko ezeztapen baten aurreko baldintzatzat.
|