2012
|
|
Esan nahi duena argi adierazten daki Carlosek; are gehiago, narratzaile bikaina da, trebea ahozko jardunean; gaur egun batzuek esango luketen bezala, komunikatzaile aparta, beraz. Ideologiari dagokionez, guraso karlisten seme iraultzailearen eta Sociedad Tudelana de Amigos del PaÃsen oinordekoaren nahasketatik sortzen den marxismoa dela berea esaten
|
dio
Luisek. Marxista batzuei gertatzen zaienaz beste, bere marxismoak badu poetikotasunik nolanahi ere.
|
|
Umore merkeko dibagazioak albo batera utzita, bere buruari galdetu
|
dio
Luisek, bat batean, ea zerk elkartzen dituen fauna bereko espezie hain ezberdinak. Irakasle batek zertarako elkartzen diren galdeturiko batean, Carlosi entzun zion erantzuten, lehenbizikoz, afaltzeko biltzen zirela, eta, ondoren, hitz egiteko eta elkarri entzuteko.
|
|
Biharamunean, Mari Terek deitu
|
dio
Luisi telefonoz, berriz ere eskerrak emateko atzokoagatik eta esateko, asko gustatu zitzaizkiola jarritako musika eta egin zuen Inasen erretratua. Hitzalditxoaren kopia bat eskatu dio.
|
|
–Zatoz neurekin liburutegira, esan
|
dio
Luisek, besotik oratuta?, une bat besterik ez da izango.
|
|
–Ezagutzen zenuen? , galdetu
|
dio
Luisek, Inasen aurpegieragatik honezkero erantzuna ondorioztatuta?. Duela urte batzuk argitaratua da.
|
|
–Preso ere egon omen zen gerra garaian, esan
|
dio
Luisek, ahoa belarrira hurbilduz, inork ez entzuteko moduan, gainerakoen zaparrada amaitu eta gero?. Bestalde, gaixoa omen du alaba edo semea, eta horregatik omen dauka sentiberatasun horren berezia institutuan azaltzen diren ikasle arazodun guztiei arretarik biziena eskaintzeko, gehitu dio.
|
|
–Egun on. Ferminek ordu batzuk eman omen ditu bart komisarian, esan
|
dio
Luisek Inasi.
|
|
–Zer, bukatu dugu gaurkoz? , galdetu
|
dio
Luisek.
|
|
Bezero gehiago ez sartzeak eskainitako bakealdian Inasek azaldu
|
dio
Luisi etxekoek eta lagunek Ignacio beharrean Inas deitzen diotela eta hark ere, nahi izanez gero, hala dei diezaiokeela. Sortu duten bien arteko konfiantza giroan, Luisek galdetu dio ea arrazoiren bat eduki duen Iruñeko institutura berariaz etortzeko.
|
|
–Non zegoen, ba, San Kristobal presondegia? , galdetu
|
dio
Luisek.
|
|
Supituan, aztoratu egin da Luisek ere, nazionalen aldeko familiakoa edo izaki, berdin dio karlista, falangista edo zer izan daitekeen, ez duela bere asmoa ulertuko edota onartuko pentsatuta. Pertsonaz erratu bada ere honezkero ez duela atzera egiterik eta, arnasa hartu ostean San Kristobal presondegia non zegoen azaldu
|
dio
Luisi; Rondako pasealekura joan daitezkeela hura ikustera esatekotan egon da; hala ere, Luisen erreakzioaren berri eduki arte, soka gehiegi tenkatzea izan litekeela iruditu zaio halako gonbita egitea.
|
|
–Ni Erriberakoa naiz baina jaioberria artean, gerra piztu aurretxoan, familia osoa etorri ginen Iruñera bizitzera. Nahiz eta aitak frontera joan beharra eduki zuen, gure etxean eta nire inguruan ez da sekula gerraz hitzik egin, aitortu
|
dio
Luisek, ahotsa ahal duenik eta gehien jaitsita, ondokoek ez entzuteko?. Ez dakit zure asmoa betetzeko aukerarik izango duzun hemen.
|
|
Aitorpenok entzutean, bere adostasuna adierazi
|
dio
Luisek; bi horiek direla, laburbildu du, Gerra kontuen inguruan aurki daitezkeen jarrera nagusiak: batzuen mututasuna edo irabazleen hitz jario arrandiatsua.
|
|
Ez diote elkarri hitzik zuzendu kaleetan barrena egin duten bide laburrean. Ezkaba mendiaren tontorrera begira daudela," egunen batean joan gaitezke bertaraino, ezta?" proposatu
|
dio
Luisek Inasi. Dabilen haize kirriak hotz mina dakar eta kolkotik barrura sartzen da.
|
|
–Egunkarian dakarrena baino ez dakit nik, erantzun
|
dio
Luisek.
|
|
–Ingelesek esaten duten bezala, erantzun
|
dio
Luisek?, nork bere skeletonak dauzkagu. Zuk ongi dakizu hemen ez dagoela inor barrua bateko edo besteko atsekabe eta kontraesanek erasaten ez diotenik.
|