|
2000
|
|
|
Desagertu dira gure aurretik. Urtean behin, edota bi urtez behin, etortzen zaizkigu, Errege Magoak bailiran, eta inguratzen dira gureganaino hau eta bestea eskainiz, hau eta bestea esplikatuz, ustez egia
|
dena
hobe apainduz eta gezurra dena itxuraldatuz, eta niri Iris Murdoch idazlearen aipamen hura datorkit gogora: " Isiltasun eta ausentziaren duintasunaren ondoren, hitzaren arrunkeria".
|
|
2012
|
|
|
Behar beharrezkoak ditugun asmo eta ametsak Olentzero, denok geure baitan dugun gogoz eta indarrez aurrera eraman ditzakegunak, zinez haiek aintzat hartuak eta lagunduak izatera. Iragan urtea ez dakit nola joan zaizuen, heldu
|
dena
hobea izan dezagula opa dizuet!
|
|
|
–Botikak eta
|
dena
hobeak direlako, neska! Klinikak eta, zainketak eta...
|
|
2013
|
|
|
Baina
|
dena
hobera joan zen elkar maite genuelako.
|
|
2015
|
|
|
Eta, nola ez, zazpi hegaletan irakurtzen dutener ere, bai eta munduan barna astekari hau aipatzen dutener. Ongi buka urtea eta heldu
|
dena
hobea izan dadila.
|
|
2017
|
|
|
Bitxia da, zeren hori hala den arren, askotan entzuten da pozoitzen ari zaizkigula janariarekin, antibiotikoekin, hormonekin, pestizidekin, metal astunekin, gehigarriekin edo transgenikoekin, eta iragan atenporal baten ideia idilikoa sustatzen da, non
|
dena
hobea zen.
|
|
2019
|
|
|
Bada, nik uste dut lehengusuari hori pasatzen zitzaiola, baina hiru bider indartsuago. Egun aspertzea ona dela eta halako artikulu asko ateratzen dira, nik uste dut retroaren edo nostalgiaren modan bizi garelako dela; lehen
|
dena
hobea zela eta hasperen melankoliko horiek guztiak. Jakin nahi nuke zer egingo luketen hori diotenek sareari entxufatzen zaizkion tramankulu guztiak eskuetatik kenduz gero.
|
|
|
Emakume gaixo batek honela esaten zion Dalbiezi: . Penetratzeko zerbait banu,
|
dena
hobea litzateke?. Beste batek, berriz, bular zurrunak izan nahi zituen.
|
|
|
Neure gorputzetik irten nintzen eta izuturik, liluraturik, ikusi nuen nola gizon hark erasotzen zidan jatetxeko komunean, bere arnasa beroa nire lepoan eta bere eskuak iletatik eusten zidala. Amaitu zuenean begira egon nintzaion galtzak igotzen eta eskuak garbitzen zituen bitartean, eta ulertu nuen
|
dena
hobea zela nire irudimenean, han beti neuk irabazten nuela; baldosa zurizko zoru hartan eserita, berriz, soinekoa gerrian piltzar bat bezala bildua eta bulba odoletan, ez nintzen emakume arriskutsu bat, ume izutu bat baizik. Hamahiru urte neuz  kan.
|
|
2020
|
|
|
Momiak, ondo dakigunez, iraganaldiari loturiko gorpuak dira; itxura gorde behar dute iharturik, hala betiereko bizialdi baterako prestatu dira. Autentikotasun guztiak bezala, ‘bestalde bat’ irudikatzeko erabiltzen ditugu (non dena bestelakoa zen, non
|
dena
hobea zen, non euskara egiazkoa zen, non erresuma genuen, non indigena jatorrak ginen), baina momiek ez dute berezko bizirik. Alde horretatik, momiak erregistrorako euskarriak dira, iraganaldiaren esangura bereziak gordetzen dituzten museoak, monumentuak edo dokumentuak bezala.
|
|
2022
|
|
|
Baina uste dut nahikoa ahaztu zaigula. Mundua aldatu behar zuen eta
|
dena
hobea izango zen, baina lasterketen normaltasunera itzuli gara, ezerezera iristeko ezintasunera, zaintzearen eta bizirauteko eskatzen edo behar dituzun beste mila gauzaren arteko etengabeko gatazkara. Pandemia etenaldi bat izan da, eta, orain, erritmora itzuli da.
|
|
2023
|
|
|
Gauguin-ek Arlestik alde egiteko zituen asmoak ezagutzean, Vincent hasi zen esaten haren osasunerako Arles-en egotea ona zela; Gauguin-en arrakasta Midiri lotua zegoela (Naifeh eta White, 2011). Gauguin-ek ez zuen gogoko Arles; hegoaldeko tokirik zikinena zela zioen; Bretainiaz hitz egiten zion Vincenti, han
|
dena
hobea, ederragoa eta handiagoa zela esanez. Vincentek kanpoan nahi izaten zuen margotu; Gauguin-ek nahiago zuen barruan lan egin.
|