2009
|
|
iru sorkari aundien etorkia, legeak, xedea, Jainkoa gabe ezin uler ditezke(?). Jainkoa erditik ken, eta dena da ezerezean erortzen,
|
dena
gau billakatzen? (Jainkoa, 1962, 204).
|
2012
|
|
Zure hotzean bizi naiz, bekatuaren azken oinaztarrian; sua lapurtu diet jainkoei, zure ahotsa izan dadin biontzat maindire eta kale, poemaren metafora erraustua. Orkatiletan putzu bat jaio zait, ttikia eta zerutiarra, hezurduna, ispilu
|
dena
gauaren argizarian; esaten dit, lokartu baino lehen, zure ezpainen kolorea eta harago, bularretan gordetzen dituzun enarak trenak izaiak larunbatak, eta hortxe nagoela ni jasoa, hagin bat bezain urrun baina haragian betiko errotua. Betiko betikotua zure haragian eta hautsia zugan minez osorik, biok ez garelako ezer, maite, ez bagaude osorik elkarrekin, min hautsiaren betikotasunean.
|
2014
|
|
Baina ezer ez. Nola egingo zuen ba ezer,
|
dena
gauez egina bazuen!
|
2015
|
|
Lau edizio ezberdin izan zituen Hegoaldean Matalas-ek (Antzerti 1984, Elkar 1992, Azpeiti 1997, eta Hiria 2010) ez
|
dena
gau erdiko ahuntzaren eztula, antzerki batentzat, Susan lehenak ere Mikel Antzaren komentarioa merezi izan zuelarik.
|
2019
|
|
aldi berean fisiologiko eta psikiko oso bat eskatzen du. Ergelkeria eta basakeria da
|
dena
gau batean laburtu nahi izatea; zentzugabea da betebehar bihurtzea lehenbiziko koitoaren operazio zail hori. Are izu handiago batek hartzen du emakumea, bai baitaki inposatzen zaion operazio arrotz hori sakratua dela, eta gizarteak, erlijioak, familiak, lagunek nagusi baten esku bezala uzten dutela senarraren esku, handikiro utzi ere; gainera, iruditzen zaio ekintza horrek eragina duela bere etorkizun guztian, ezkontza behin betikoa denez gero.
|
|
Lehen hamarkadan, lanean, korrika dabilena da, ezkutuko lanean ari
|
dena
gau eta egun, etabatzuetan konnotazio utopikoekin, sarri egiten baita etorkizunari edota itxaropenari keinurik.Horren adibide garbiena Jon Sarasuak Tapia eta Leturiari idatzitako. Aide Korrika, abestianaurki daiteke:
|
2020
|
|
Esna, zain, umil. Gizakiak bezain izuturik zeuden lau hanketako biztanleen lantu melodikoak
|
dena
gauaren normaltasunera ekarri zuen arte. Gero eta suabeago, haien altzoan entzule zeutzan gizakiak ametsetarantz berriz zeramatzala bidaian.
|
2022
|
|
Sorginek ere egiten dituzte holakoak: Liginagako (Zuberoa) bi belagilek ontzi batean eraman zuten mutil bat Buenos Aireseraino eta handik ekarri,
|
dena
gau batez (Barandiaran 1984b: 92).
|
2023
|
|
Agian bai, edo ez... auskalo!, baina hark behin halakoa bota zian kuadrilla guztiaren aurrean eta gaitzizen horrekin geratu zuan betiko... Askotan honakoa zetorkidak burura, zera, basoan nagok, artadi erraldoi baten erdian, eta adar sare batean galdu naizela uste diat, eta oihu bat entzun diat, eta gero ezer ez; soroetara ateratzen nauk eta ikusten diat Zumaia ere itsasorik eta bizitzarik gabeko zelaia dela, eta, orduan,
|
dena
gau itxi bihurtu dela ohartuta, iruditzen zaidak abesti bat entzuten dela urruntasunean; haurtzaroan ikasi nuena, eta noizean behin itzuli egiten dena, baina, orain, zahartu egin nauk eta ez zeukaat dagoeneko pentsamendu hori buruaren bueltan...
|