|
2010
|
|
|
Saran bertako Ysasgarate etxeko Martin Sanz nagusiari ere aditua diola, nola lapurtu zizkion hiru zerri eta Iruñera eraman eta han saldu, baina, bekatuan harrapatu zutenean, siete reales
|
de
a ocho pagatu behar izan zituela.
|
|
|
Minondok zortzi edo hamabost egun segidan pasa izan zituela Errenterian Klararen etxean, eta beste hogeialdi bat ere bai ezongi samar, eta etxeko jauna balitz bezalaxe tratatzen zutela. Mª Fca Unsaini aditua dakiela egun batean nola ikusi zuen Klara dandole una porcion de doblones
|
de
a veinte escudos eta harriturik galde egin ziola ea zertarako ematen zion hainbeste diru, eta erantzun ziola ehun ezkutu zirela para que para ambos comprase una casa en la villa de Goizueta. Eta hola hogei alditan baino gehiagotan ikusi izanen zuela Minondori dirualdi handiak ematen.
|
|
|
Eta hurrengo egunetik aurrera lepoko kate batekin ikusten zuela Minondo, baina, ez dakiela zeinek emana zuen. Eta zaldi eder bat ere erosi zuela Minondok eta Elaman eduki urte bete inguruan, dandole de comer zevada, aba y maiz Klararen abereekin batera, eta gero Pedro izeneko oiartzuar bati saldu ziola berrogei pesotan, eta ez dakiela si dichos pessos eran
|
de
a ocho reales o a diez [366] reales de plata doble de Navarra. Orreagako unai bati berriz behor ernari bat erosi omen ziola bere behokarekin, eta hurrengo neguan hil egin zitzaiola ama bere bi umeekin.
|
|
|
Baina oraindik elkarri zor dizkien obligazioak ezin argituz dabiltzanez, zera erabaki dutela seme eta errain ezkonberriak: ama etxetik bidali, eta urtean hainbesteko bat pagatzea, erdibanako eskubideen truke, anualmente seis reales
|
de
a ocho para sus alimentos empezando desde el dia de San Miguel de Sept. de este año. Baina horretarako aldez aurreko zorrak pagatuz, urteko laboreak erdibanatuz, eta horrez gainera con el producto del fruto de la manzana se le aya de pagar a Don Josef de Aranguibel vezino del valle de Oyarzun todo lo que se le estubiera debiendo de un censo de cien ducados de principal moneda de la Provincia de Guipuzcoa.
|
|
|
Aita Donostiak Lekarotzen" Bolaños" igeltsero aranaztarrari jaso zion kontaerak, berriz, errealak: Fabricaba moneda falsa,
|
de
a 5 reales y de medio duro.
|
|
|
Aurreraxeago esaten da, kartzelaratu ziren egun beretik, 1747ko abenduaren hogeita zazpitik, pobretzat deklaratu eta, legeak agintzen duen gutxieneko janari apurra emateko bakoitzari: declarando por pobres se les asista con el socorro hordinario
|
de
a dos tarroas (sic) por dia a cada uno de los quatro suplicantes. Opor bete janari, beraz, egunean bitan.
|
|
|
Hark ere zor batzuk bai baitzituen eskribau hil berriarekin erdibana, Goizuetako beste jauntxo baten bederatziurrenekoak: 22 reales
|
de
a ocho de la novena del difunto Don Miguel Ygnazio de Ercazti. Elizan ez ezik, mendian ere ibiltzen zela dirudi ordea, 1729ko auzi batean ere ageri baita Trabukoren andrearen aita, Martin Berroetak lapurtzat joa [259]:
|
|
|
Beraz, 1741eko urte aurrenetan hila behar zuen gure Fraixku gizajoak. Gainera Brijidak dio, egia dela sosik gabe bizi zirela, eta en virtud de la rezeta del zirujano, senar zenaren botikak erosteko Sebastiana Villanueva koinatari esan ziola faborez eta laborez vendiera la saia o pondrÃa en prendas por un real
|
de
a ocho; halaxe balio omen zuela-eta Fraixkuk behar zuen botikak, eta Iñarrak errukiz erosi egin ziola; eta egiak direla Txamorako nagusiak aipatzen dituen gastu guziak. Baita Fraixku zenaren lankide izandako Juan Salaberriak ere halaxe dio:
|