2014
|
|
Haren sentimenduetan eta pentsamenduaren sakoneko elementu erabakigarrietan, guztiaren egitamua, filosofia esan genezakeena?, h. d., kriterioak, bere maitasunak eta arbuioak, aroak edo gertakari historikoak balioesteko irizkerak eta hobespenak (bere Grezia jakin bat1934, Augusto, Luis XIV), etc., fede berrian(, ma foi libérale?) 1935 ez da nabaritzen berrikuntza edo aldakuntza apartekorik1936 Betikoa da zientziaren esanahi salbatzailea, betiko giza mediokritatearen destainarekin1937, elitismoarekin?, arraza ariarraren inportantzia (naturaren dominatzaile) 1938, Souvenirs etan1939 pertsonalki bere biografia indibidualaren autointerpretazioan arrazak duen omnipresentzia txundigarria (nahiz koherentea izan, arrazaz eta bakoitzaren jatorriaz lehenago beti irakatsi izan duenaz) 1940, garai horretantxe arrazek inportantzia galdu dutela errepikatzen baitihardu testuinguru franko alemanean. ...o patu transzendente batean sinestun jarraitzen du beti1941; gizartearen eta historiaren azken helburu hori, Jainkoaren etorrera bezala bururatzen da(, ce grand succès final qui sera le complet avènement de Dieu?) 1942 Halako helburu altuarekin, demokrazia izan daiteke, oraingoz eta aldi baterako, ezinbesteko periodoa behin behingoz1943; baina, momenturen batean, berriro hasi1944 edo guztiz bere
|
burua
transzenditu, hots, irauli eta gainditu beharra izango du (demokraziak, eta edozein sistemak), egitekoaren altueran ibiltzeko. Ikus dezagun, bada, Renanen ustezko historiaren helburu hori, logikoki horren argitan ikusi eta juzgatzen baitira oraina eta iragana, eta nola imajinatzen duen hartarako bidea.
|
2017
|
|
Izatearen transzendentzia, begiradaren bidez, ikusgai bihurtzen da. Aurpegia, munduko objektuen pareko izate objektua dena (bere baitakoa), begirada bihur daiteke eta distantzia zabaldu, alegia, unibertsoan egon eta unibertsoa zabaldu eta bere
|
burua
transzenditu: " aurpegiak bere aurrera bultzatzen du bere burua, espazioan eta denboran[...] aurpegi baten zentzua ikusgai den transzendentzia izatea da". 72
|
2019
|
|
Bere
|
burua
traszenditzen lortu zuela
|
|
Azken batean, gizarteak ez dira espezieak: gizartean, espeziea existentzia gisa mamitzen da; gizarteak bere
|
burua
transzenditzen du mundurantz eta etorkizunerantz; haren ohiturak ez dira biologiatik segitzen; banakoak ez dira sekula utziak beren naturaren mende, baizik eta banakoek beren bigarren naturari obeditzen diote, alegia, usadioari, eta usadio horretan desirak eta beldurrak islatzen dira, banakoen jarrera ontologikoen ispilu. Subjektuak bere buruaren kontzientzia hartzen du, eta bere burua mamitzen, ez gorputz den aldetik, baizik tabu eta lege batzuen mendeko gorputz bat den aldetik:
|
|
bat bihurturik, eta askatasuna, berriz, faktikotasun bihurturik; erortze hori huts moral bat da subjektuak onartua baldin bada; bestek eragindakoa baldin bada, frustrazio baten eta zapalkuntza baten tankera hartzen du; bata zein bestea gaitz absolutu bat dira. Bere existentzia justifikatzeko kezka duen gizabanako orok, hain zuzen, bere
|
burua
transzenditzeko behar zehaztugabe baten gisan sentitzen du existentzia bera. Emakumearen egoera, ordea, modu singular batean dago definitua; izan ere, nahiz eta gizaki guztiak bezala askatasun autonomo bat den, gizonek inposatzen diote Beste gisa etsi dezala bere burua aurkitu eta aukeratu beharra daukan munduan:
|
|
Ispiluaren rolaren garrantzia handiagoa zein txikiagoa izan, segurua da haurra sei hilabeterekin hasten dela gurasoen keinuak ulertzen eta bere burua objektu gisa atzematen, haien begiradapean. Subjektu autonomo bat da jadanik, bere
|
burua
transzendituz mundura jotzen duena, baina figura alienatu batez baino ez du aurkituko bere burua.
|
2021
|
|
Proiektua, transzendentziarantz. Esentzia edo natura finkorik ezean, ex sistentzian da nor, bere
|
burua
transzenditzeko bilakaera prozesuan. Bere baitatik harago egotzita eta proiektatuta, ‘proiaceo’ edo proiektu bat da gizakia, etengabe egiten, aukeratzen eta aldatzen doan proiektu ireki eta anizkoitza (Aizpuru 2014:
|
|
" Gizarteak ez dira espezieak: gizartean, espeziea existentzia gisa mamitzen da; gizarteak bere
|
burua
transzenditzen du mundurantz eta etorkizunerantz; haren ohiturak ez dira biologiatik segitzen" (I: 55).
|
|
Hasierako atalean azaldu dugunez, proiektu bat da gizakia, etengabe egiten, aukeratzen eta aldatzen doan proiektu ireki eta anizkoitza. Bere baitatik egotzita, eginean izateko, bere buruarengandik harago jo behar du etengabe, etorkizun ireki baterantz helmuga propioak marraztu eta ekintzen bidez bere
|
burua
transzenditu. Kontrakarrean, immanentzia da gaitzik handiena:
|