|
2006
|
|
|
Ohean toki gehiago izan arren txoko hartan estututa geunden biok. Besoa atera nuen berriz,
|
bion
gorputzen artetik, eta aurpegia ferekatu nion berriro; zimurren ildo sakonak, goizeko bizarraren ile urdin tenteak, azal marguldua... Berak ere besoa atera zuen, lehen bezala, eta zalantzan geratu zen, nonbait, bere eskuaz nire eskuari heldu edo nire aurpegia ukitu.
|
|
2008
|
|
|
Esnatu zenetik hamar bat minutu igaro zirenean, berriz, lanparari begiratzeari utzi eta alboka jarri zen Nazario: emaztea postura fetalean zegoen, eta bera ere postura hartara egokitu zen,
|
bion
gorputzak elkarri itsatsitako bi S bihurtu ziren arte. Jarri zion emazteari esku bat ipur-masailean, jarri zion bestea bularretan?
|
|
|
Esnatu zenetik hamar bat minutu igaro zirenean, berriz, lanparari begiratzeari utzi eta alboka jarri zen Nazario: emaztea postura fetalean zegoen, eta bera ere postura hartara egokitu zen,
|
bion
gorputzak elkarri itsatsitako bi S bihurtu ziren arte. Jarri zion emazteari esku bat ipur-masailean, jarri zion bestea bularretan... emazteak, baina, edo itxura egiten zebilelako edo benetan lotan zegoelako, ez zuen mugimendu txikienik egin.
|
|
|
Hura zen aratsa zeinetan gertatu baitzen, gehiago ezinean, bai emaitea gu
|
bion
gorputzek elkarrez bat egiteko aldarrikatzen zuten deiari. Amodioan urtzea, zihaurek dakikezuen bezala munduz besterik ez eta, zorion horretan sartzera gindoazen orduan gure duparen barneko goxoan, urrun ginen pentsatzetik, norbaitek, ordu berean, duparen pekaldeko takeak kentzen zituela!
|
|
|
Han ziren han, gu biek nahi ala ez, egin ihaloska dantzak! Ez genion egin besterik
|
bion
gorputzak elkar korropilatzea baizik. Hau itzulipurdikaldia!
|
|
2009
|
|
|
...be, familia normal bat, ume bat edo bi, gehiagorik ez, zuk nahi bezala, Lidia edo Felix deituko diegu, gure bizitza zeharkatu zuten bi arima xalo haien omenez, eutsi, ez nazazu utzi orain, zure betseinetako elurraren zentzua ulertu dudan honetan, berotuko zaitut, ez duzu txortan egin nahi Dolomitetan bezala, nire aitak elurra urtzeraino egiten zituen arnasa ariketa haiek bezalakoak eginez, ez duzu
|
bion
gorputzen arteko surik sortu nahi, ezin duzu, ia arnasarik hartu ezin duzu, baina nik salbatuko zaitut, zatoz, besarka nazazu, belarri gingilak ahoaz berotuko dizkizut; gingilak oso gune garrantzitsua dira, horiek berotuz gorputz osoa pizten da, utzidazu pixka bat hozkatzen, bortxarik gabe, inoiz gehiago ez dizut eskurik erantsiko, nahiago moztu, Jainko maitea, nolatan orbandu dut zure garbitasun... denok batera energiak aktibatu behar genituen, denok biluztu, Xabier eta Lidia ere bai, eta triangelu bat osatu, hiru erregeen hirukia, erpinetan zuek, hiru emakumeok, eta hiru gizonok txandakatuz jo behar genizuen larrua, hazia isuri gabe; nik soilik isuriko nuen errituaren amaieran zure sabelean, une egokian, eguzkia eta ilargia angelu egokian zeudela, aro berriko lehen umearen hazia ernal zedin; eta erritua hiru bider errepikatuko genuen, hiru erregeak jaio zitezen.
|
|
|
...at gehiago eman, ordu erdi bat ozta ozta geratzen zaigu, dutxa beroa, Linzan lo egin, betiko loa; atseden pixka bat hartuko dugu, begira, laino artetik sartutako eguzki errainu batek lekua erakusten digu, ohe bat egingo dut elurretan, begira zer etzaleku gozoa, lastaira biguna, elur garbizko maindire zuriak, epeltasuna, aingeru baten hilobia dirudi, zure ondoan etzango naiz, elurrez estaliko ditut
|
bion
gorputzak, edredoi arin batez bezala, zein ongi honela, hementxe egingo dugu lo, ez dago Linzara iritsi beharrik, hementxe bertan egingo dugu lo luze luzea, besarkaturik, zein leun, hodei baten gainean hegan bagindoaz bezala, ia ez zaitut sumatzen, Sara, baina badakit hementxe zaudela, nire gorputzaren kontra, betiko, betiko.
|
|
|
Fida zaitez nitaz, oraindik badut indarrik zu bizkarrean garraiatzeko, iritsiko gara aterpetxera, bai horixe, dutxa bero bat hartuko dugu, barazki salda irakiten hurrupatu gero, berpizteko, eta lo luze luzea egin. Fida zaitez nitaz, ez izan beldurrik; eta, dena dela, huts egingo banu eta elurrak estaliko balitu gu
|
bion
gorputz akituak, ez litzateke izango hain izugarria ere, zu eta ni elkar hartuta garbitasun honetan, bi buda izaera uztarturik elurraren lurralde epelean, karmaren lokarrietatik aske, birjaiotzeen gurpiletik aske, nonahiko kontzientziarekin bat eginik; orduan ikusiko zenuke zer nahi izan nuen nik biontzat, zeri uko egin zenion itsumenagatik eta ego hutsagatik, baina ez dizut errurik egozten, ezja... Ananda, badakizu barru argitzea zer den, zuk zeuk ezagutu duzu zeure baitan; orduan, zertarako nire laguntza?, edozerez harago iristeko ahalmena duzularik, zergatik ba sufritu zure atzetik jarraitzerik nahi ez dudala eta?, ez zenuke inoren laguntzarik behar zure betegintzarre espirituala lortzeko; eta kontu horiek guztiak ipuin huts balira, zer?, zer da ba Kailas mendi sinboliko hori, zer Cervino Materhon gailurraren pareraino lebitatzea?, neuk ere ikusi zintudan lebitatzen Kumbamelan, egia da, lurretik hamar bat zentimetrora, baina orain ez nago erabat ziur, agian ilusio optiko hutsa izan zen; zer da energia zurrunbilo konikoen kontu hori, hor zehar irakurri duzun literatura merke hutsaren emaitza, horixe, lelokeria lelokeriaren atzetik, gaizkiulertuaren atzetik, paranoia paranoiaren atzetik, bai, Ananda, ez zara jabetzen ez zaudela zeure onean, hitzez hitz hartzen dituzula sinboloak; zer diozu, Sara, zuk zeuk ikusi zenuen nola lebitatu nuen Kumbamelako santoi haren aurrean, zuk zeuk ikusi zenuen; berriro esango dizut, Ananda, ilusio optiko hutsa izan zitekeen, beste ezer ez, eta, gainera, eman dezagun lebitatu zenuela, eta zer, argidun bihurtzen ote zaitu horrek, jeloskortasun soil bat gainditzeko gauza ez zara eta, ea konturatzen zaren behingoz segurtasun faltaren konplexuz beterik zaudela, amaren eza nozitzen duzula, zeuretzat bakarrik nahi nauzula, arnasa hartzen ez uzteraino, maite zintudan eta maite zaitut oraindik ere, Ananda, bizitzan gertatu zaidan gauzarik onena zaitut, baina gure harremana itotzen ari zara, ez didazu arnasa hartzen uzten, ez didazu arnasa hartzen uzten, ulertzen, ostia; ez esan hitz zatarrik, Sara; titietatik ateratzen zaidana esango dut, ostia, ostia, ezin dut arnasarik hartu, zu eta zure paranoiak, eman dezagun benetakoa dela zuk esaten duzun hori guztia, orduan bihotz zabala izan zenuke, lasaia, eta zer ipuin da beste hori ere:
|
|
|
Lixar kanpoaldean geratu zen, atezain baten gisan. Ilunaren ilunez, ez genuen ezer ikusten; Mirentxuk gerritik heldu zidan, eta estu estu bildu zitzaidan,
|
bion
gorputza bat bakarra balitz bezala. Begiak ohitzen hasi zitzaizkigunean, ingurura begira jardun genuen, eta, han inolako atsorik agertzen ez zela ikusirik, zokorik zoko ibili ginen, txulomiatzen, gero eta lasaiago.
|
|
2010
|
|
|
Alkartu berriz gure
|
bion
gorputza
|
|
2012
|
|
|
|
bion
gorputzak aurrez aurre, tamaina berdina
|
|
|
|
bion
gorputzak ukitu.
|
|
|
|
bion
gorputzak zikindu.
|
|
|
ohe berean gaur
|
bion
gorputzak,
|
|
2015
|
|
|
ustekabean. Nik ez dakit zergatik eta, batez ere, ez dakit nola, elkarren besoetan erori ziren gau hartan Rita eta
|
bion
gorputzak. Egia esan behar badut, ez nuen halakorik hain azkar espero.
|
|
2017
|
|
|
Nola errotzen izateak bata bestearengan? Arrabak bota eta denbora gutxira hiltzen omen dira izokinak, gogoa geldo geratu zait irudi horretan, baina bare etzanda gu
|
bion
gorputzetan. Arnas lasaigarria da denbora paretako erloju handian.
|
|
2018
|
|
|
Ez du lortzen Estebanen aurpegia ikustea
|
bion
gorputz biluzi eta izerdituak elkarrekin nahastu ziren hartan. Estebanen atikoko leiho txikitik begiratuko balu bezala ikusten du eszena buruan, kanpotik.
|
|
|
Altxatu. Lasterka egin
|
bion
gorputzen erritmora. Luzaketak.
|
|
2022
|
|
|
Buelta eman ondoren ikusten du gizona hurbiltzen zaiola. Eta orain bai,
|
bion
gorputzak hurbil, gizonaren eskuak emakumearen besoetan, Barrikadasek galdetzen dio nola heldu daitekeen berarengana, etorkizunean. Ez orain, ez bihar, etorkizunean, argi uzten du hori.
|