|
2009
|
|
|
Arrazoimen hutsaren kritikan, Estetika kapituluan hain zuzen, zentzumenei, sentsibilitateari, espazio denbora formak egokitzen zaizkio. Berezkoak zaizkio, alegia, sentsibilitateari
|
bi
forma horiek (finean, sailkatze formak). Eta matematika da horietan dagoen espezifikoena(" ena", ez bakarra).
|
|
2010
|
|
|
Baiezko legeak agintzen du zer egin behar den; eta ezezkoak baztertu eta debekatu egiten du saihestu beharrekoa dena. Aipatutako lege guztietan,
|
bi
forma horiek barruratzen dira, eta, beraz, desberdintasuna manuaren gaian besterik ez dago, egitea edo ez egitea baita kontua. Hortik ateratzen da, halaber, behartzeko moduan ere bereizketak egitea, gero errazago aztertuko dugun bezala.
|
|
|
gertaera espazial eta gertaera biologiko bezala. Bizi baldintza naturalen
|
bi
forma horietatik hizkuntza komunitatera doazen erlazioak, egiaz, askotan izan dira adieraziak, baina beroriek —nahiz eta egiaz aintzat hartu behar diren ere— ez dira erabakigarriak. Espazioan bat egitearena, zinez, hizkuntza komunitatearen baldintza normaletako bat da —nahiz eta ez ezinbestekoa—, baina hemen erabakigarria dena ez da espazio naturala, espazio historikoa baizik.
|
|
2011
|
|
|
Kitinatan aberatsak diren hormek mineralen eta elikagaien sartu irtenak kontrolatzen laguntzen dute. Elikatzeko
|
bi
forma horiek, eta, hortaz, bi onddo motak, eboluzioan oso goiz banatu zirela adierazi du zuhaitz filogenetikoak.
|
|
2021
|
|
|
[...] Lehenak [poeta] kuntatzen bere ideiak lanpa baten argin, bederabedera, abariziusak bere pheseta urhik bezala. Bigerrenak [bertsolaria] urthukiten tu aizer orori bere tresor hunak ekhiaren argin; hitz batetan sozietateko bi personifikazione hoietan den diferentzia da, poetak phensatzen eta amets egiten dila, bardak eztila senditzen baizik[...] Bada
|
bi
forma hoien artin, bata ideiatsu, bestia positibo, imitazionia edo gezurra egiati separatzen din distantzia oro, naturaren artia.
|
|
|
Zehazkiro, Eibarko irakasleak aherbelste (Garona Garaia) eta baeserte (Gordan e Polinhan [Gourdan Polignan]) teonimoekin nahiz torsteginno (dat., Aush) antroponimoarekin erka dadin eskatzen du. Bere irudiko, Akitanierako Belex en zein iberierako beleś en dugun belerroa (‘beltza’) dago Oiartzungo patronimoan, aurreko
|
bi
forma horietan ez bezala, afrikariaren luzapena gabe azaltzen bada ere, alegia, iberierazko aenibelis (dat., Valentzia), antvbeli (gen., Cáceres) nahiz euskarazko harbel, ospel en ageri den modu berean. Bigarren tokian te atzizkia dakusa, ez ten (n), eta horren harira dio iberieraz badaudela te (Akitaniako bera) bakartzea ahalbidetzen duten segidak, bors te kasu (cfr.
|
|
|
(i) ke atzizki modalarekin (nentorke, zenuke, luke, lekike, litzateke...) edo (ii) baaurrizkiarekin (banentor, bazenu, balu, baleki, balitz...). Bistan dena,
|
bi
forma horien erabilerak desberdinak dira: ke atzizkia duten formak perpaus nagusian erabiltzen dira (etxe hau tindaturik ederragoa litzateke; ez nuke arazorik lanez aldatzeko; gogotik bisitatuko nuke Pariseko arte museoa), edo baldintza irrealeko apodosian (hegan baneki txoria harrapatuko nuke/ harrapa nezake; diru asko balu etxe handiago bat erosiko luke/ eros lezake); alabaina, bietan alegiazko gertakari baten berri ematen da, hau da, ez oraineko, ez iraganeko gertakari bat, baizik eta egoera jakin batean, mundu irreal batean, gerta litekeena.
|